ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ความรู้สึกข้างใน
วามรู้สึ้าใน
[ลูิเฟอร์]
หลัาที่ผมไ้เอเธอที่ริมทะเล ไม่รู้ว่าเพราะอะะไรนั้นทำให้ผม่วยเธอโยไม่สนใว่าเธอะเป็นใรมาาไหน ผมรู้แ่ว่า ผม้อ่วยเธอให้ไ้ไม่ว่ายัไ็าม
"นายท่านะ ะีหรอที่่วยเธอเอาไว้ เธออาะเป็นโรหรือนั่า็ไ้นะะ"
"ถ้าเธอเป็นอย่าที่พู ันะัารเอ"้วยวิธีไหน็ยัไม่รู้หรอ-_-
"ปิแล้วระผมไม่่อยเห็นนายท่านะ่วยเหลือพวที่มาิเาะเท่าไรเลย หรือเธอเป็นนรู้ัหรอรับ?"นั่นสิ ปิผมะปล่อยให้พวนั้นายไปอย่าไม่สนใ(เลวเนอะ/ใบบัว)ในวเล็บไม่เี่ยวนะ-*- เพราะอย่าที่พวสาวใ้บอถ้าเิเป็นโรหรือนั่า นัโทษหลบหนี้ล่ะแย่เลยทุนบนเาะอาถู่าไ้ ถึะมีนอยู่ในเาะนี้เยอะ แ่ถ้าผมไม่อยู่ึ้นมาพวเา้อเิอันรายแน่ๆ
"อ่าา ไม่ ันไม่รู้ัเธอ"ผมพูเสียยานๆ ทุนถึับทำหน้าใ
"แล้วทำไม่ถึ??"
"ัน็ไม่รู้เหมือนัน แ่พอเห็นเธอแล้วมันทำให้ันรู้สึอะไรหลายๆอย่า มัน...บอไม่ถู....."
วามรู้สึแปลๆผมไม่เยเป็นแบบนี้เลย
"หรือว่า..."มีสาวใ่นหนึ่พูึ้นถึแม้ว่าะเบ่ามาแ่ทุสื่รอบัวเราอนนี้มันเียบมาไ้ยินแ่เสียน้ำทะเลอย่าเียว เลยทำให้ทุนไ้ยินสิ่ที่เธอพู
"เธอรู้?"ผมถาม
"มันใ่วามรู้สึแบบนี้รึเปล่าะ แ่เห็นหน้า็รู้สึว่า้อทำอะไรสัอย่าเพื่อไม่ให้เธอาย ใเ้นแร ัวร้อนไปทั้ัว ทำอะไรไม่ถูและ....รู้สึไม่อยาให้ใรมายุ่ับเธอ"
"เห้ย!นี่เธอะบ้าหรอวามรู้สึแบบนั้นน่ะ สำหรับนายท่านแล้วมันเป็นไปไม่ไ้หรอ"แม่รัวพูึ้นทำให้ทุนเริ่มออวามิเห็น
"มันเรียว่าอะไร วามรู้สึที่เธอพูน่ะ"
"เรียว่า ระ"
(><)<--ทุนที่รอฟัำอบ
"รัแรพบะ> "รัแรพบ?"ผมทวนำอบอย่านึิ
"ะไม่ใ้หรอะ^^;; ิันแ่ลอเสนอเยๆTT"
"นี่!ใีรีบอโทนายท่านเร็ว เธอ็รูู้ไม่ใ่หรอว่านายท่านไม่อบเรื่อแบบนี้!"
"อโทะนายท่าน ิันอโทริๆไ้โปรอย่าไล่ิันออเลยนะะT^T"
"รีบไปัารับยัยนี่เร็วๆ่อนที่ัยะเปลี่ยนใไล่เธออ"ผมพูเรียบๆเพราะในหัวผมอนนี้มีเรื่ออรัแรพบอะไรนั้นเิมไปหมเลย ถึะไม่ไ้พูแ่ผมรู้สึ..แบบเียวับที่ใีบอเลย....
ผมเริ่มมีอาารแบบที่ใีบอเะๆ ผมเริ่มเห็นแัวลอ2วันที่ผ่านมาเธอยัสลบอยู่เลยผมไม่ให้ผู้ายที่อยู่ในบ้านทุนมายุ่ับเธอ ย้ำว่าทุน!ผมะให้แ่สาวใ่เท่านั้นที่่อยูแล แ่ว่านะเธอหลับลึมา นผมสสัยว่าเธอไปเออะไรมาทั้ แผลที่เิมัว็้วย
ผมไม่อยาให้เธอเป็นเหมือนที่สาวใ่พูผมอยาให้เธอเป็นนธรรมา ถ้าเธอลืมาื่นึ้นมานิสัยเธอะเป็นยัไนะ อารม์ร้อน ใี อ่อนหวาน?เพราะวามิแบบนั้นทำให้ผม่อยๆเลื่อนใบหน้าเ้าไปไล้เธอมาึ้นนไ้ลิ่นหอมอ่อนๆอสบู่ ผมอมอริมฝิปาสีมพูอเธอ มันมีวามิหนึ่ผุึ้นมาในหัว 'อยาสัมผัส' ใ่ผมอยาสัมผัสริมฝีปาอเธอ มัน้อเป็นอผม
"ูบอเธอันอนะ"ผมไม่รอให้เธออบหรอ(็หลับอยู่นี่หว่า)ผมโน้มหน้าลไปประทับริมฝีปาเธอทันที ผม่อยๆสอลิ้นเ้าไปในปาเล็ๆอเธออย่าถนุนถนอมเพราะลัวว่าเธออาะื้นไ้ หัวใอผมเ้นรั่วนเหมือนะระเ็นออมา้านอยัไยันั้น ผมูบเธอนานเท่าไรผมเอ็ไม่รู้รู้สึัวอีที็มีมือเล็ๆมาทุบที่หน้าอผม2-3ที เธอหายใไม่ออสินะ เห้ย!เธอื้นแล้วหรอO_O?ผมรีบพลัออาริมฝีปาเธอทั้ที่ผมอยาูบนานว่านี้อีแท้ๆ(หื่น-.,-)ในวเล็บเี๋ยวผมะัารหลัไม์-_-^ แ่ถ้าผมทำอย่านั้นเธออาหายใไม่ออและายไ้=[]=
"ื่นแล้วหรอ?"
"หะ หายใไม่ออ อือออ"ผมูบนานนานั้นเลยหรอ=[]=?
"อโท...!"อยู่ๆเธอ็มาับมือผมแล้ว็บีบอย่าแรนผมใ เธอหนร้าีมาเหมือนำลั่อสู้ับฝันร้าย
"ฮึๆพี่ฝันพี่้าว ะันิถึพะพี่ อื่อออ"เธฮร้อไห้ออมา พร้อมับบีบมือผมแรว่าเิม ฝัน้าว?ผมไ้แ่เ็บวามสสัยเอาไว้...เพราะนรหน้าผมเริ่มร้อไห้หนัึ้น เห้ยๆผมไม่อบเวลาผู้หิร้อไห้นะ แล้วผมะทำยัไีวะเนี่ย-O-;;
"ฮึๆ"ร้อให่เลยโว้ยยยย เอาวะ! ลอ็ลอ
"ไม่เป็นไร ันอยู่รนี้" ผม่อยๆลาริมฝีปาไปูบที่หาาอเธอพราลูบหัวเธอไป้วย
"อื้ออ" ูเหมือนะีึ้นแล้วนะ-_-3 ีนะที่ผมปลอบเธอไ้ถ้าไม่ไ้ล่ะ็ ผม้อแบหน้าไปอให้พวสาวใ้่วยปลอบเธอหรือไม่็ปล่อยให้เธอหยุร้อเอ แ่ผมทนเห็นเธอร้อไห้ไม่ไ้หรอ
"ัน...ออีนินะ"ผมลาริมฝีปาไปูบที่ริมฝีปาเธอแ่็แ่นิเียวเท่านั้น ผม็มีวามสุแล้ว ผมว่าใผมิแบบนั้นนะ
แ่ทำไม่มืออผมถึล่วเ้าไปในสาบเสื้อเธอล่ะ-O-^ ผมรีบถอนริมฝีปาออเพราัลัวเธอะื่นและหายใไม่ออ เหมือนไ้ืบะเอาศอ ผมไม่สามารถหยุัวเอให้แู่บเธอไ้ ผม่อยไร์อาวๆแล้ว่อยๆัมันเิเป็นรอยแหลายุ มืออผม็ถอเสื้อผ้าเธอออทีล่ะิ้น พอถออเธอเสร็ผม็รีบถออัวเอาม ถึใะอยาหยุแ่ไหนแ่ร่าายอผมลับร้อนไปทั้ัว ผมรู้แ่ว่า ผม้อาร'ถอ'เธอ
"อโทนะ..."ผมระิบที่้าหู่อนะัมัน..เบาๆ....
"โถ่โว้ย!!!"นี้ผมทำอะไรลไปวะ! ผม่มืนเธอโยที่ัวเธอมีแ่แผลแถมยัำลัเสียใอี้วย ผมไม่เยรู้สึโรธัวเอนานี้เลย ผมทำเธอเสียหาย ผมะไม่ยอมให้เธอถูล่าวหาว่าโนแล้วทิ้หรอนะ
"มีใรื่นรึยั!ออมาหาันเี๋ยวนี้!!"ผมรีบเินลมา้าล่า(ใส่เสื้อแล้วนะ=//=)้วยอารม์ที่ไม่ที่ ผมไม่สนใ้วยว่าที่ผมะโนไปเมื่อี้ะไปรบวนใรรึเปล่าเพราะอนนี้ผมสนใแ่ผู้หินนั้นนเียว
"เิอะไรึ้นรึเปล่ารับนายท่าน?"าโรับนสวน2นเินออมาหาผม นี้็พึ่ี3ยันอนับอยู่
"ัน้อารแหวนแ่าน"ผมพูเรียบๆ
"นายท่่านะเอาไปทำอะไรหรอรับ"
"ทำามที่สั่็พอ ไปามทุนในบ้านฤหาส์มาเราะ้อประุมัน พวนายใรสัน ออไปื้อแหวนให้ัน เอาแบบที่ีที่สุมา้วยล่ะ"ผมยืนบัรให้าโรพร้อมับสั่อย่าเร็ว
"รับ! ไม่ว่าะวิธีไหนผมะหามาให้ไ้"
"ี" ที่เหลือ็แ่ประุม....
[ลูิเฟอร์]
มา่อแล้ววว เม้นให้ำลัใเ้า้วยน้าT^T รู้สึเหมือนไม่มีนอ่านเลย เริ่มท้อนะะบอให้
ยัไ็อบุทุนที่ิามเ้าน้า อี2-3วัน เรื่อ่อไปำลัะมาาาา>< บอแ่นี้แหละ อิอิ เ้าลแ่นี้่อนน้าเพราะเี๋ยวะไปเรียมแ่เรื่ออใน....รอิามนะว่าะเป็นในฝันหรือใน้าว><
"นายท่านะ ะีหรอที่่วยเธอเอาไว้ เธออาะเป็นโรหรือนั่า็ไ้นะะ"
"ถ้าเธอเป็นอย่าที่พู ันะัารเอ"้วยวิธีไหน็ยัไม่รู้หรอ-_-
"ปิแล้วระผมไม่่อยเห็นนายท่านะ่วยเหลือพวที่มาิเาะเท่าไรเลย หรือเธอเป็นนรู้ัหรอรับ?"นั่นสิ ปิผมะปล่อยให้พวนั้นายไปอย่าไม่สนใ(เลวเนอะ/ใบบัว)ในวเล็บไม่เี่ยวนะ-*- เพราะอย่าที่พวสาวใ้บอถ้าเิเป็นโรหรือนั่า นัโทษหลบหนี้ล่ะแย่เลยทุนบนเาะอาถู่าไ้ ถึะมีนอยู่ในเาะนี้เยอะ แ่ถ้าผมไม่อยู่ึ้นมาพวเา้อเิอันรายแน่ๆ
"อ่าา ไม่ ันไม่รู้ัเธอ"ผมพูเสียยานๆ ทุนถึับทำหน้าใ
"แล้วทำไม่ถึ??"
"ัน็ไม่รู้เหมือนัน แ่พอเห็นเธอแล้วมันทำให้ันรู้สึอะไรหลายๆอย่า มัน...บอไม่ถู....."
วามรู้สึแปลๆผมไม่เยเป็นแบบนี้เลย
"หรือว่า..."มีสาวใ่นหนึ่พูึ้นถึแม้ว่าะเบ่ามาแ่ทุสื่รอบัวเราอนนี้มันเียบมาไ้ยินแ่เสียน้ำทะเลอย่าเียว เลยทำให้ทุนไ้ยินสิ่ที่เธอพู
"เธอรู้?"ผมถาม
"มันใ่วามรู้สึแบบนี้รึเปล่าะ แ่เห็นหน้า็รู้สึว่า้อทำอะไรสัอย่าเพื่อไม่ให้เธอาย ใเ้นแร ัวร้อนไปทั้ัว ทำอะไรไม่ถูและ....รู้สึไม่อยาให้ใรมายุ่ับเธอ"
"เห้ย!นี่เธอะบ้าหรอวามรู้สึแบบนั้นน่ะ สำหรับนายท่านแล้วมันเป็นไปไม่ไ้หรอ"แม่รัวพูึ้นทำให้ทุนเริ่มออวามิเห็น
"มันเรียว่าอะไร วามรู้สึที่เธอพูน่ะ"
"เรียว่า ระ"
(><)<--ทุนที่รอฟัำอบ
"รัแรพบะ> "รัแรพบ?"ผมทวนำอบอย่านึิ
"ะไม่ใ้หรอะ^^;; ิันแ่ลอเสนอเยๆTT"
"นี่!ใีรีบอโทนายท่านเร็ว เธอ็รูู้ไม่ใ่หรอว่านายท่านไม่อบเรื่อแบบนี้!"
"อโทะนายท่าน ิันอโทริๆไ้โปรอย่าไล่ิันออเลยนะะT^T"
"รีบไปัารับยัยนี่เร็วๆ่อนที่ัยะเปลี่ยนใไล่เธออ"ผมพูเรียบๆเพราะในหัวผมอนนี้มีเรื่ออรัแรพบอะไรนั้นเิมไปหมเลย ถึะไม่ไ้พูแ่ผมรู้สึ..แบบเียวับที่ใีบอเลย....
ผมเริ่มมีอาารแบบที่ใีบอเะๆ ผมเริ่มเห็นแัวลอ2วันที่ผ่านมาเธอยัสลบอยู่เลยผมไม่ให้ผู้ายที่อยู่ในบ้านทุนมายุ่ับเธอ ย้ำว่าทุน!ผมะให้แ่สาวใ่เท่านั้นที่่อยูแล แ่ว่านะเธอหลับลึมา นผมสสัยว่าเธอไปเออะไรมาทั้ แผลที่เิมัว็้วย
ผมไม่อยาให้เธอเป็นเหมือนที่สาวใ่พูผมอยาให้เธอเป็นนธรรมา ถ้าเธอลืมาื่นึ้นมานิสัยเธอะเป็นยัไนะ อารม์ร้อน ใี อ่อนหวาน?เพราะวามิแบบนั้นทำให้ผม่อยๆเลื่อนใบหน้าเ้าไปไล้เธอมาึ้นนไ้ลิ่นหอมอ่อนๆอสบู่ ผมอมอริมฝิปาสีมพูอเธอ มันมีวามิหนึ่ผุึ้นมาในหัว 'อยาสัมผัส' ใ่ผมอยาสัมผัสริมฝีปาอเธอ มัน้อเป็นอผม
"ูบอเธอันอนะ"ผมไม่รอให้เธออบหรอ(็หลับอยู่นี่หว่า)ผมโน้มหน้าลไปประทับริมฝีปาเธอทันที ผม่อยๆสอลิ้นเ้าไปในปาเล็ๆอเธออย่าถนุนถนอมเพราะลัวว่าเธออาะื้นไ้ หัวใอผมเ้นรั่วนเหมือนะระเ็นออมา้านอยัไยันั้น ผมูบเธอนานเท่าไรผมเอ็ไม่รู้รู้สึัวอีที็มีมือเล็ๆมาทุบที่หน้าอผม2-3ที เธอหายใไม่ออสินะ เห้ย!เธอื้นแล้วหรอO_O?ผมรีบพลัออาริมฝีปาเธอทั้ที่ผมอยาูบนานว่านี้อีแท้ๆ(หื่น-.,-)ในวเล็บเี๋ยวผมะัารหลัไม์-_-^ แ่ถ้าผมทำอย่านั้นเธออาหายใไม่ออและายไ้=[]=
"ื่นแล้วหรอ?"
"หะ หายใไม่ออ อือออ"ผมูบนานนานั้นเลยหรอ=[]=?
"อโท...!"อยู่ๆเธอ็มาับมือผมแล้ว็บีบอย่าแรนผมใ เธอหนร้าีมาเหมือนำลั่อสู้ับฝันร้าย
"ฮึๆพี่ฝันพี่้าว ะันิถึพะพี่ อื่อออ"เธฮร้อไห้ออมา พร้อมับบีบมือผมแรว่าเิม ฝัน้าว?ผมไ้แ่เ็บวามสสัยเอาไว้...เพราะนรหน้าผมเริ่มร้อไห้หนัึ้น เห้ยๆผมไม่อบเวลาผู้หิร้อไห้นะ แล้วผมะทำยัไีวะเนี่ย-O-;;
"ฮึๆ"ร้อให่เลยโว้ยยยย เอาวะ! ลอ็ลอ
"ไม่เป็นไร ันอยู่รนี้" ผม่อยๆลาริมฝีปาไปูบที่หาาอเธอพราลูบหัวเธอไป้วย
"อื้ออ" ูเหมือนะีึ้นแล้วนะ-_-3 ีนะที่ผมปลอบเธอไ้ถ้าไม่ไ้ล่ะ็ ผม้อแบหน้าไปอให้พวสาวใ้่วยปลอบเธอหรือไม่็ปล่อยให้เธอหยุร้อเอ แ่ผมทนเห็นเธอร้อไห้ไม่ไ้หรอ
"ัน...ออีนินะ"ผมลาริมฝีปาไปูบที่ริมฝีปาเธอแ่็แ่นิเียวเท่านั้น ผม็มีวามสุแล้ว ผมว่าใผมิแบบนั้นนะ
แ่ทำไม่มืออผมถึล่วเ้าไปในสาบเสื้อเธอล่ะ-O-^ ผมรีบถอนริมฝีปาออเพราัลัวเธอะื่นและหายใไม่ออ เหมือนไ้ืบะเอาศอ ผมไม่สามารถหยุัวเอให้แู่บเธอไ้ ผม่อยไร์อาวๆแล้ว่อยๆัมันเิเป็นรอยแหลายุ มืออผม็ถอเสื้อผ้าเธอออทีล่ะิ้น พอถออเธอเสร็ผม็รีบถออัวเอาม ถึใะอยาหยุแ่ไหนแ่ร่าายอผมลับร้อนไปทั้ัว ผมรู้แ่ว่า ผม้อาร'ถอ'เธอ
"อโทนะ..."ผมระิบที่้าหู่อนะัมัน..เบาๆ....
"โถ่โว้ย!!!"นี้ผมทำอะไรลไปวะ! ผม่มืนเธอโยที่ัวเธอมีแ่แผลแถมยัำลัเสียใอี้วย ผมไม่เยรู้สึโรธัวเอนานี้เลย ผมทำเธอเสียหาย ผมะไม่ยอมให้เธอถูล่าวหาว่าโนแล้วทิ้หรอนะ
"มีใรื่นรึยั!ออมาหาันเี๋ยวนี้!!"ผมรีบเินลมา้าล่า(ใส่เสื้อแล้วนะ=//=)้วยอารม์ที่ไม่ที่ ผมไม่สนใ้วยว่าที่ผมะโนไปเมื่อี้ะไปรบวนใรรึเปล่าเพราะอนนี้ผมสนใแ่ผู้หินนั้นนเียว
"เิอะไรึ้นรึเปล่ารับนายท่าน?"าโรับนสวน2นเินออมาหาผม นี้็พึ่ี3ยันอนับอยู่
"ัน้อารแหวนแ่าน"ผมพูเรียบๆ
"นายท่่านะเอาไปทำอะไรหรอรับ"
"ทำามที่สั่็พอ ไปามทุนในบ้านฤหาส์มาเราะ้อประุมัน พวนายใรสัน ออไปื้อแหวนให้ัน เอาแบบที่ีที่สุมา้วยล่ะ"ผมยืนบัรให้าโรพร้อมับสั่อย่าเร็ว
"รับ! ไม่ว่าะวิธีไหนผมะหามาให้ไ้"
"ี" ที่เหลือ็แ่ประุม....
[ลูิเฟอร์]
มา่อแล้ววว เม้นให้ำลัใเ้า้วยน้าT^T รู้สึเหมือนไม่มีนอ่านเลย เริ่มท้อนะะบอให้
ยัไ็อบุทุนที่ิามเ้าน้า อี2-3วัน เรื่อ่อไปำลัะมาาาา>< บอแ่นี้แหละ อิอิ เ้าลแ่นี้่อนน้าเพราะเี๋ยวะไปเรียมแ่เรื่ออใน....รอิามนะว่าะเป็นในฝันหรือใน้าว><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น