คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 5 -YOUR FAN BOY | ใกล้
5
ใกล้
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในงานเปิดตัวสินค้าที่วง IGOT เป็นพรีเซ็นเตอร์...
ก็อย่างที่สัญญาไว้กับพี่แจ็คสันนั้นแหละครับ ว่าผมจะมาตาม พอมีงานเข้ามาก็เลยต้องรีบไปอ้อนพี่ซูจีใหญ่ แต่ผมโชคดีด้วยแหละ ที่พี่ซูจีก็เป็นแฟนคลับวงนี้เหมือนกัน ดังนั้นการเข้ามาในงานเพื่อตามครั้งนี้เลยไม่ได้ยากเท่าไหร่
ที่นั่งของผมอยู่เกือบๆ หลังเลยครับ เนื่องจากแฟนคลับเยอะมาก แถมนักข่าวในงานนี้ก็เยอะ ที่ๆ ผมนั่งเลยถูกร่นมาอยู่ในแถวหลังๆ แต่นั้นก็ไม่เป็นปัญหากับแบมแบมหรอกครับ >_< ระดับนี้แล้วน่า ไม่ว่าพี่แจ็คสันจะยืนอยู่ตรงไหนผมก็เห็นหมดแหละ ฮี่ๆๆ~
"แบมแบมอ่า...รูปนี้เจบีโอป้าหล่อมากเลยเนอะ!"
คนที่นั่งข้างๆผมพูดพลางเช็ครูปในกล้อง ผมหันไปหาพี่ซูจีที่กำลังนั่งอมยิ้มไปมา ก่อนที่จะตอบกลับไป
"พี่ซูจีถ่ายรูปรวมด้วยน้า~"
ยิ้มอ้อนๆไปหนึ่งที... แหม ไม่ใช่อะไรนะครับ ก็ผมอยากมีรูปพี่แจ็คสันบ้างนี่น่า จะถ่ายเองก็ไม่ได้เพราะว่าไม่เก่งเรื่องนี้ เลยให้พี่ซูจีถ่ายให้ ส่วนตัวผมขอใช้ใจบันทึกไว้ก็พอละครับ คึคึ ./////////.
"จะเอารูปแจ็คสันก็บอกมา"
พี่ซูจีหันมาแซวผมด้วยสายตาวิบวับ ทำเอาผมแทบที่จะปฏิเสธไม่ออก
ง่ะ พี่ซูจีนี่ชอบรู้ทันผมตลอดเลยง่าา T /// T
"ไรเล่า แบมแค่บอกพี่เฉยๆว่าให้ถ่ายรูปรวม เท่านั้นเอง งื้อ"
พี่ซูจีทำสีหน้าเหมือนกับว่าเชื่อผมสุด ๆ ซึ่งก็ไม่ทันที่พี่ซูจีจะตอบกลับมา วง IGOT ก็ขึ้นมากล่าวปิดงานซะก่อน จากนั้นก็ร้องเพลง A ปิดท้าย ก่อนที่จะลงจากเวทีไป โดยที่พี่ซูจีเกดรัวชัตเตอร์แทบจะไม่ทัน ส่วนตัวผมก็ได้แต่นั่งมองตามพี่แจ็คสันที่เดินลงจากเวทีเพื่อไปหลังเวที ก่อนที่จะได้ยินเสียงพี่ซูจีเรียกให้ออกไปจากงานอีกครั้งเมื่อตอนที่ IGOT ออกไปเรียบร้อย
แฟนคลับคนอื่นๆ ที่มารอ IGOT ก็เริ่มถยอยกลับออกไป พี่ซูจีดึงตัวผมให้ออกมาข้างหน้างาน ก่อนที่พี่เขาจะก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ
"เย็นแล้วแฮะ จะตามต่อมั้ยแบม หลังจากนี้ IGOT ก็น่าจะกลับหอแหละ เพราะไม่มีงานต่อ"
"อ่า..กลับเลยก็ได้ แบมก็เริ่มหิวแล้วแหละ"
ผมตอบกลับไปเพราะเริ่มรู้สึกถึงเสียงของกระเพาะที่เริ่มทำงาน
ที่จริงวันนี้ผมก็ตาม IGOT ทั้งวัน ข้าวก็ยังไม่ตกถึงท้องเพราะรีบกลัวว่าจะพลาด พูดถึงข้าวแล้วมันก็หิวครับ อยากจะหาอะไรมาใส่ตัวให้อ้วนน UwU
"โอเค งั้นแวะกินแถวนี้เลยดีกว่า จะได้กลับบ้านไปแล้วนอน ฮี่"
พี่ซูจีว่าพลางเดินนำลิ่วไปที่รถ ผมเลยได้แต่เดินตาม พลางหยิบมือถือขึ้นมา
อ่า... ไหนๆ ก็มาทั้งที ถ้าไม่อัพเดทไบโอไอจีนี่ก็ไม่สมควรมาเรียกว่าแบมแบมหนึ่งเอนะครับผม ฮี่ๆๆ
'มาตามสัญญา <3'
พอเขียนเสร็จก็กดอัพเดท จากนั้นก็รีบเดินไปขึ้นรถที่พี่ซูจีคงสตาร์สไว้เรียบร้อย นั่งอมยิ้มไปมา พลางคิดถึงคนที่สัญญาเอาไว้...
อ่า...พี่แจ็คสันครับ... แบมมาตามสัญญาแล้วนะ <3
- YOUR FAN BOY -
"โอ้ยย กว่าจะหาที่จอดรถได้"
คนที่ทำหน้าที่เป็นสารถีประจำวันเอ่ยพลางกดปุ่มล็อครถ ผมหัวเราะกับท่าทีตรงหน้าก่อนที่จะเดินไปแลบลิ้นให้
"พี่ซูจีอย่าแปลงร่างงง"
พูดจบก็ทำท่าปล่อยพลังใส่เจ้าตัว พี่ซูจีเห็นท่าผมก็รีบวิ่งมา แต่...จะทันเด็กชายกันต์พิมุกคนนี้เหรอครับ? บอกเลยนะ ตอนอยู่ไทย เห็นหน้าตาอย่างนี้ แบมน่ะเป็นนักวิ่งเก่านะเว้ยยย หึๆๆ
ผมวิ่งนำหน้าพี่ซูจีพลางหันไปแลบลิ้นให้อีกที ก่อนที่จะนึกได้ว่าตัวเองวิ่งเลยร้านแล้ว พี่ซูจีที่เห็นว่าผมวิ่งเลยร้านก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะแลบลิ้นใส่ ซึ่งผมว่าพี่เขาคงแก้แค้นผมแน่ๆ แล้วเดินเข้าร้านไป
ร้านที่ผมกับพี่ซูจีมาเป็นร้านแถวๆ บ้านเราครับ เอาจริงๆ ผมก็ไม่เคยมากินนะ แต่พี่ซูจะแหละแนะนำบอกว่าอร่อย แถมคงรีบอยากกลับบ้านมั่ง เลยเลือกร้านนี้ เพราะว่าร้านนี้อยู่หน้าปากซอยบ้านเราเลย แถมร้านก็ดูบรรยากาศน่านั่ง แล้วก็ดูส่วนตัวดีด้วย ผมที่เป็นคนมาใหม่ก็ได้แต่โอเค อีกอย่างนึงคือกะว่าจะมาสำรวจด้วยแหละครับ ก็ถึงแม้จะอยู่แถวบ้าน แต่ผมเพิ่งมานี่นา เลยไม่ค่อยได้สำรวจอะไร นี่ก็กะว่าจะหาวันว่างๆ มาสำรวจครับ ฮี่ๆ
"แบม ทางนี้ๆๆ"
เสียงแจ้วๆ ของพี่ซูจีเรียกให้ผมหันไปทางต้นเสียง ก่อนที่จะพบว่าพี่ซูจีนั่งอยู่ในโต๊ะริมหน้าต่าง ผมเลยเดินเข้าไปนั่งตาม
"อยากกินอะไรสั่งเลยย มื้อนี้พี่เลี้ยงเองง"
พี่ซูจีพูดพลางเลื่อนเมนูมาตรงหน้าผม
โห แต่ละอย่างนี้ชวนผมหิวเลยนะเนี่ย อันนี้ก็น่ากิน อันนู่นก็น่าสั่งง่า ถ้าไม่เกรงใจผมอยากจะเหมาหมดร้านเลยน่า งื้ออ น่ากินมากกกๆๆ >_____<
"ไม่บอกพี่ก็ต้องเลี้ยงแบมอะแหละ คึๆ"
ผมละจากหน้าเมนูแล้วเงยหน้าขึ้นเผื่อแกล้งตอบพี่ซูจีกลับ ก่อนที่จะรีบยกเมนูขึ้นมาป้องกันตัวเอง
แหนะ แบมรู้นะว่าพี่จะทำร้ายแบมอ่ะ ไม่มีทางหรอก ฮี่!
"แบมแบม นายนี่มัน..."
พี่ซูจีแกล้งทำเสียงรำคานใส่ผม ก่อนที่พี่เขาจะหัวเราะออกมา
ผมเลยแกล้งแลบลิ้นใส่พี่ซีไปอีกหนึ่งหน แล้วก้มหน้าเลือกเมนูอาหารต่อ
"แบมเอาพิบิมบับบบ"
"โอเค งั้นพี่เรียกพนักงานแปบ"
ทันทีที่พี่ซูจีพูดจบพี่ซูจีก็ยกมือเรียกพนักงาน ไม่นานพนักงานก็เดินมารับออเดอร์ พี่ซูจีเลยจัดการสั่งให้ผมและตัวเอง ก่อนที่พนักงานจะจดออเดอร์ไป
"เออเนี่ยแบมรู้ป่ะว่า IGOT ย้ายหอพักมาอยู่แถวนี้"
พี่ซูจีหันมาพูดกับผมทันทีที่พนักงานเดินออกไปจากโต๊ะของเราเรียบร้อยแล้ว
แม้เสียงที่พี่ซูจีใช้พูด มันจะเป็นเพียงน้ำเสียงที่เบาๆ แต่มันกลับดังมากๆ ในความคิดของผม...
เดี๋ยวนะครับ... ถ้าผมฟังไม่ผิด พี่ซูจีบอกว่า
หอพักของพี่แจ็คสันอยู่แถวๆนี้!?
โอ้ย แบมแบมอยากจะร้องไห้ครับ ฮือ ถ้าที่พี่ซูจีพูดเป็นจริงนะ ถ้าเป็นอย่างนั้น... ผมกับพี่แจ็คสันก็ใกล้กันมากกว่าเดิมดิ! ฮืออ แม่งโคตรคุ้ม บอกเลยครับ มาเกาหลีครั้งนี้ โคตรคุ้มมมม แงงงงงงงงงงงงงงง T/////T
"เอ้าเรา อึ้งไปเลยอะดิ ข่าวนี้อะพี่เพิ่งรู้มาจากวงใน คนยังไม่รู้ไม่ค่อยมาก ที่รู้ๆส่วนใหญ่ก็เป็นพวกที่ตามติดอะ เพราะ IGOT เพิ่งย้ายมาเมื่อวานเอง แฟนคลับคนอื่นๆเขาก็คิดว่ายังอยู่หอเดิม แต่พี่ว่าอีกไม่กี่วันก็คงรู้กันทั่วแล้วแหละ"
พี่ซูจีพูดต่อแล้วหยิบมือถือขึ้นมากดอะไรบางอย่างบนหน้าจอก่อนที่จะส่งมาให้ผม
ภาพที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือคือภาพผู้จัดการวง IGOT และพี่ยองแจกำลังเดินเข้าตึกที่หอพัก แต่ที่ผมตกใจยิ่งกว่าคือ ตึกหอพักนี่มันอยู่ใกล้บ้านเรามากๆ! เรียกได้ว่า อยู่ในซอยเดียวกัน ตัวตึกนี้อยู่ห่างจากบ้านของผมไม่กี่หลัง แบบว่าเดินกันก็ถึงเลยละครับ โอ้ย อะไรจะโชคดีอย่างนี้นะแบมเอ้ยย T ////// T
ไม่ทันที่ผมจะยื่นมือถือคืนให้พี่ซูจี เสียงแทรกของพนักงานก็ดังขึ้นมาพร้อมๆ กับอาหารที่ผมและพี่ซูจีสั่งไว้
หือ... โคตรน่ากินเลยครับ O__O
ผมไม่ลืมที่จะยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปไว้ ก่อนที่จะรีบอัพลงอินสตาแกรม พร้อมทั้งเช็คอินร้านอาหารที่มา
อย่ามองว่ามันเป็นนิสัยของผู้หญิงเลยนะครับ ก็แหม มาแลกเปลี่ยนทั้งที ผมก็อยากจะเก็บประสบการณ์ให้มากที่สุดนี่นา จะให้เก็บในหัวอย่างเดียวก็กลัวที่ว่านานๆ เข้าจะลืม เลยขอบันทึกไว้ด้วยละกันนะครับ แฮะๆ
"เอ้ารีบกินเร็วเดี๋ยวเย็นหมดหรอกก"
พี่ซูจีเอ่ยเตือนผม เป็นสัญญานที่บอกให้ผมรีบเก็บโทรศัพท์ ผมวางโทรศัพท์ลง ก่อนที่จะจัดการกับอาหารตรงหน้า ที่บอกคำเดียวเลยละครับ ว่าโคตรอร่อย งื้อ ฟินนมากก Y//////Y
กินไปไม่กี่คำดูเหมือนว่าลำไส้ใหญ่ผมจะเริ่มทำงานนี่แหละครับ เลยรีบขอตัวจากพี่ซูจีมาเข้าห้องน้ำซะหน่อย
ห้องน้ำของที่นี้อยู่หลังร้านครับ ต้องเดินทะลุไปข้างหลัง ซึ่งตัวห้องน้ำตอนนี้ผมขอไม่บรรยายมาก เพราะว่าปวดท้องไม่ไหวละครับ ไว้แบมค่อยกลับมาบรรยายให้ฟังทีหลังละกันนะ แง่ะ U_U
บอกเลยครับ ต้องเป็นผลพวงจากเมื่อวานแน่ๆ ที่ไอ้ฮันบินมันสั่งให้ผมกินน้ำผลไม้สูตรใหม่ของมัน เห็นว่าส่งผลดีต่อลำไส้ ฮือ ดีจริงๆ เลยล่ะครับขอบอก เพราะตอนนี้ลำไส้ผมทำงานแบบปู๊ดป๊าดเลยไง ฮือ!
ไม่นานนักผมก็เสร็จกิจ Y_Y ค่อยโล่งหน่อยครับ งี้ผมจะมาบรรยายลักษณะห้องน้ำใหม่นะ
คืองี้ครับ ห้องน้ำของตัวร้านมันก็ออกสไตล์เรียบง่ายแต่ดูดีอะแหละ ห้องน้ำก็สะอาดดีนะ แต่ทางร้านแต่งเป็นสีโทนหม่นๆ ไฟแสงสีส้ม ให้บรรยายกาศดูจะโรแมนติก แต่ผมว่า ณ จุดๆ นี้ ใครมันจะไปโรแมนติกเลยละคร้าบบ ฮึๆ
ผมเดินไปที่อ่างล้างมือเพื่อทำความสะอาดมือ ระหว่างที่ล้างก็คิดไปพลางๆ ถึงพี่แจ็คสันนั่นแหละ... ป่านนี้จะทำอะไรอยู่นะ
"อ้าวแบม?"
ผมสะดุ้งทันทีที่ได้ยินเสียงคนเรียก สายตาของผมเหลือบไปในกระจก ก่อนที่จะพบสาเหตุที่มันมาจากด้านหลัง
O_O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่ แจ็ค สัน!
เฮ้ย! มาได้ไงวะเนี่ย? ตะกี้ผมยังคิดถึงพี่มันอยู่เลยนะ...!
"มากินข้าวเหรอเราอ่ะ?"
ตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมตกใจก้าวขึ้นมายืนข้างๆ ผม สายตาของเราสบตากันผ่านกระจกห้องน้ำ แสงไฟสีส้มๆ ที่ผมยังแอบขำว่าคนคิดนึกไงติดไฟสีนี้ในห้องน้ำกลับทำให้หน้าของพี่แจ็คสันดูเด่นชัดมากขึ้น
โอเค... จนถึงตอนนี้ผมยอมรับก็ได้ว่ามันโรแมนติกจริงๆ TT////////TT
"ผม...เอ่อ ผม...มากินข้าวน่ะครับ"
ผมไม่แน่ใจว่าควรใช้สรรพนามไหนดี ระหว่าง 'ผม' กับ 'แบม' เพราะคราวก่อนนั้นที่พี่แจ็คสันบอก .////////. เอ่อ ผมขอไม่เล่าย้อนนะ (เขิน) นั่นแหละครับ ผมเลยไม่แน่ใจ แต่มันก็ไม่กล้าแทนว่าแบมนี่นา ดูมุ้งมิ้งจะตายไปง่า ปกติผมจะแทนว่าแบมกับคนที่สนิทเท่านั้นแหละ จะให้มาแทนกับพี่แจ็คสันก็ขอแทนในใจดีกว่า พอมาพูดกับพี่แกตรงๆ งี้ เอาจริงๆ มันก็แอบเขินเหมือนกันนะ งื้ออ U/////U
"ไหนครั้งที่แล้วพี่บอกว่าไงครับ?"
คนพูดพูดเหมือนทวงสัญญาขึ้นมา ผมที่นึกได้ว่าเคยสัญญาอะไรไว้เลยรีบตอบกลับทันที
"ผมไปตามพี่แล้วนะ! วันนี้อ่ะ แต่คนเยอะมากก ผมเลยได้นั่งที่หลังๆเลย แฮะ แต่ผมก็ไปตามพี่แล้วจริงๆนะ..."
ไม่ใช่ไง ผมกลัวพี่มันไม่เห็นง่ะ เพราะงานเปิดตัวสินค้าคราวนี้คนมันเยอะมากจริงๆ เรียกได้ว่าเป็นงานใหญ่เลยก็ได้ เพราะสินค้าชิ้นนี้ก็เปิดตัวอลังใช้ได้อยู่
"ไม่ใช่เรื่องนั้น"
พี่แจ็คสันถอนหายใจเบาๆ แล้วมองหน้าผม ก่อนที่เจ้าตัวจะชี้นิ้วมาที่ผมในกระจก
"นี่ใคร"
"แบม"
"แล้วนี่ใคร" พูดจบก็หันนิ้วเข้าหาตัวเอง
"พี่แจ็คสัน"
"ตอบก็ถูก...แล้วไงยังมี 'ผม' มาได้ละครับ? พี่บอกว่าให้แทนตัวเองว่าไง หืม"
อ่า .////////. เรื่องนี้มัน...
พี่แจ็คสันพ่นลมหายใจออกมาราวกลับว่างอนผม ดวงตาคู่นั้นเปลี่ยนจากจ้องมองผมทางกระจกมาเป็นหันหน้าเข้าหาผมจริงๆ ผมเลยแสร้งทำเป็นล้างมือต่อ แต่อยู่ดีๆ ก็อกน้ำก็ถูกปิด เพราะคนที่อยู่ข้างๆ เอื้อมมาปิดมัน
"เรียกว่าผมมันดูห่างเหินอะ พี่ชอบเวลาเราแทนตัวเองว่าแบมมากกว่าอีก"
พี่แจ็คสันเอ่ยขึ้นทั้งๆ ที่มือก็จับก็อกน้ำอยู่ ผมหันหน้าไปสบตากับพี่แกไม่ถึงสองวิก็ก้มหน้าลงมองพื้น
"ง่า... ก็ได้ครับ T////T"
สุดท้ายผมก็แพ้พี่มันจนได้ ฮือออออออ จะให้ทำไงละครับ... ก็คนมันเขินนี่นา นี่ตอนแรกกะว่าจะหันไปจ้องตาปฏิเสธพี่แก แต่เอาเข้าจริงๆ จ้องได้ไม่กี่วิก็แทบละสายตาลงล่างแทบไม่ทัน ก็ใครใช้ให้พี่แกหล่อขนาดนี้วะ? งื้อ แค่มองหน้าไม่กล้าปฏิเสธพี่แจ็คสันแล้วว Y////Y
"ดีมากครับ ฮึ"
มือนุ่มๆ ของพี่แจ็คสันวางลงบนหัวของผม
ผมรับรู้ถึงความรู้สึกที่ร้อนฉ่าบนใบหน้าทันที พี่แจ็คสันเงียบไปสักพักเลยยกมือออกไป ผมที่เห็นว่าบรรยากาศเริ่มเงียบเลยพูดขึ้นมา
"เอ่อ...ว่าแต่พี่แจ็คสันมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?"
เพราะตั้งแต่คุยกัน พี่แกดูเหมือนไม่รีบที่จะเข้าห้องน้ำเลยทั้งๆ ที่มาห้องน้ำ ไม่เหมือนกับผมตอนแรกที่รีบเข้าจนแทบไม่ทันได้สังเกตุบรรยากาศรอบๆ เลย ผมเลยถามออกไปเพราะอดที่จะสงสัยไม่ได้
"พี่แอบหนีมาสั่งข้าวกับไอ้เจบีน่ะ เบื่อข้าวที่เมเนซื้อมาให้ เลยแอบหนีออกมา แล้วตะกี้พี่เหมือนจะเห็นเมเนมากินทีนี่พอดี ไอ้เจ้บีมันเลยตกใจขอพนักงานเขาแอบหลังเค้าเตอร์ แล้วเค้าเตอร์ก็ดันเล็ก พี่เลยซวย ต้องหาที่แอบใหม่ แต่คิดไปอีกทีก็ดีเหมือนกันนะ ไม่งั้นพี่คงไม่ได้เจอแบม"
ผมเกือบจะเงยหน้าไปอ๋อใส่พี่แจ็คสันแล้วจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าประโยคหลังของพี่มันทำเอาผมแทบจะก้มหน้าใหม่แทบไม่ทัน
โอ้ยย พี่แจ็คสันครับ! ทำอะไรช่วยนึกถึงหัวใจผมด้วยเถอะ มันแทบจะออกมาเต้น Around The World กับพี่แล้วนะเนี่ยยยย TT /////////// TT!!
ไลน์!
เสียงแอพในมือถือดังขึ้นมา ผมสอดมือไปล้วงมือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง แต่ก็พบว่ามันไม่ใช่เสียงของผม แต่กลับเป็นของคนตรงหน้าที่กำลังหยิบมือถือขึ้นมาเหมือนกัน
พี่แจ็คสันมองมือถือก่อนที่จะขมวดคิ้วเบาๆ แล้วพิมพ์กลับไป
"ไอ้บีมันไลน์มาบอกน่ะว่าให้ออกทางหลังร้านเลย ตอนนี้มันยืนรออยู่"
พี่แจ็คสันเงยหน้าขึ้นมาบอกผม ผมพยักหน้าตอบกลับ
"เดินกลับดีๆ นะครับ ระวังพี่เมเนน้า~"
พี่แจ็คสันหัวเราะเบาๆกับคำพูดของผม แล้วเอื้อมมือมาขยี้ผมของผมทีนึง ก่อนที่จะเดินออกจากห้องน้ำไป
ทันทีที่ร่างของพี่แจ็คสันหายพ้นไปจากห้องน้ำ ผมก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้กินอะไรเลย เพราะตอนอาหารมากินไปไม่กี่คำก็ดันปวดท้องขึ้นมาซะก่อน พอคิดขึ้นได้เลยจะสาวเท้าเดินไปที่ประตูห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้เดิน..
"เฮ้ยแบม! พี่ว่าพี่ลืมของว่ะ"
คนที่เพิ่งเดินจากไปก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องน้ำใหม่อีกครั้ง พร้อมทั้งก้าวขายาวๆ มาหยุดลงตรงหน้าผมใหม่
"หือ? ลืมอะไรอ่ะพี่"
"ก็ลืมไอดีไลน์เราไงครับ"
พูดจบก็ส่งยิ้มแบบที่ชอบทำใส่บรรดาแฟนๆ มาให้ผม ผมแอบหลุดขำไปนิดนึงกับมุขขอไอดีไลน์ของพี่มัน
แต่ที่มากกว่านั้นจนทำให้ขำคือ...กลบเกลื่อนความเขิน T///////T
ผมพยายามบังคับตัวเองไม่ให้ยิ้มกว้างๆ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะส่งผลให้หน้าผมยิ่งแดงมากขึ้น (คงเพราะเป็นแสงสีส้มจากไฟของห้องน้ำแน่ๆ! U///U) เลยรีบยื่นมือไปรับมือถือจากพี่แจ็คสัน ก่อนที่จะพิมพ์ไอดีที่คุ้นเคยลงไป
'Bambam1a'
"Bambam1a อย่าลืมรับ Wangjackson เป็นเพื่อนด้วยนะครับ"
พูดจบพี่มันก็รีบเดินออกจากห้องน้ำไป โดยไม่ลืมที่จะหันมาโบกมือบ๊ายบายอีกรอบ ผมคิดว่าพี่มันคงรีบจริงๆ แหละ เลยเดินออกตามไปบ้าง คราวนี้ไม่มีการกลับมาใหม่อีกแล้วนะครับ แฮ่ ._./////
พอมาถึงโต๊ะพี่ซูจีแอบบ่นผมใหญ่เลย ว่าไปนานมากก ปล่อยให้พี่แกนั่งกินคนเดียว ผมเลยได้แต่บอกว่าท้องเสียหนัก ก็แหม... ผมไม่กล้าบอกความจริงง่า ไม่ใช่อะไรนะครับ เหตุผลเดิมๆ นั่นแหละ คือผม...เขิน T///////T
พอเห็นผมตอบกลับไปงั้นพี่ซูจีก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ แต่กลับจะไปซื้อยาให้ผมอีก ผมล่ะซึ้งและก็แอบรู้สึกผิดทันทีเลยแหละครับ
อ่า...ถ้าพี่ซูจีผ่านมาเห็น ผมขอโทษนะคร้าบบ TT_TT
ไม่ทันทีที่จะได้กินอาหาร เสียงแจ้งเตือนของไลน์ก็ดังขึ้นมา
ผมล้วงมือไปหยิบโทรศัพท์มือถืออีกรอบ แต่ต่างตรงที่ว่าคราวนี้หัวใจของผมกลับเต้นแรงแปลกๆ คงเป็นเพราะว่า...
'WangJS : ไอ้เจบีมันบ่นพี่ใหญ่เลยว่าช้า ฮ่าๆ'
'Bambam1a : พี่แบมก็บ่นเหมือนกันว่าทำไมช้า ~'
...คนที่ส่งมาละมั่ง ที่ทำให้ใจของผมเต้นได้แรงขนาดนี้
---------------------------
TALK
หลังจากนี้อิแจ็คจะเริ่มรุกน้องแล้วนะคะ 555555
ส่วนเรื่องสรรพนามที่แบมเรียกซูจี ไรท์กลัวสับสนเลยขออนุญาตเปลี่ยนให้เรียก 'พี่' ทั้งเรื่องเลยนะคะ แฮ่ๆ
ตอนหน้าจะเป็นพาร์ทของหวังแจ็คสัน เตรียมตัวกันไว้เลยย 555555
ความคิดเห็น