คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3 -YOUR FAN BOY | เรื่องซวยๆของแบมแบมนะครับผม
3
เรื่องซวยๆของน้องแบมนะครับผม
เอาเข้าจริงๆ การที่ผมมาแลกเปลี่ยนมันก็ไม่ได้มีแต่เรื่องตามติดชีวิต IGOT นะครับ แม้ว่าจุดประสงค์หลักๆในการที่ผมมาแลกเปลี่ยนก็คือการที่มาตามพี่แจ็คสัน แต่ว่าเอาเข้าจริงพอผมได้มา มันก็ต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้มากที่สุดจริงไหม
เพราะฉะนั้นที่เกริ่นๆมาทั้งหมดก็คือว่า...
พรุ่งนี้ผมเปิดเทอมแล้วววววววววว !
บอกเลยนะครับ ตอนนี้ผมโคตรตื่นเต้น ตื่นเต้นเหมือนตอนที่ได้เจอ IGOT ตื่นเต้นมากๆเลยละ เพราะว่าในวันพรุ่งนี้ผมต้องพบเจออะไรแปลกๆ ใหม่ๆ อีกทั้งพวกเพื่อนๆที่ผมยังแอบกังวลว่าจะเข้ากับเพื่อนได้ไหม TwT จะมีคนคบผมรึเปล่า แล้วยิ่งเรื่องเรียน อย่าไปพูดถึงครับ
ภาษาเกาหลีผมยิ่งดีๆอยู่ด้วย แม้ว่าจะพอฟังออกอยู่บ้างแต่ก็ใช่ว่าจะฟังออกหมด จริงไหมครับ งื้ออ แล้วพรุ่งนี้ผมจะเป็นยังไงละเนี่ย ~ คิดแล้วก็นอนไม่หลับ ขอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คไอจีหน่อยเถอะครับ UwU
คิดเสร็จผมก็กดเข้า Instagram ทันที
รูปแรกที่โผล่ออกมาคือรูปของเตนล์ เป็นรูปของกินครับ โถ่วววววว ใครบอกให้มันเลือกลงเวลานี้เนี่ย ไม่นึกถึงจิตใจคนที่ฟอลไอจีมันเลยใช่มั้ยย นี่ถ้าอยู่เมืองไทยจะโทรไปด่าละนะครับ ไอ้เตนล์ ไอ้เพื่อนบ้า T__T
'@mynameisten เลววววววววววว'
ไวกว่าความคิดครับ ผมกดเม้นต์ทันที
โถ่ว นี่ก็ตอบกลับมาไวประดุจสายฟ้าของซุส
'@bambam1a อย่าร้องดิ กินเผื่อแล้ว หึหึ :P'
ยังจะมีอารมณ์มาใส่อีโมแลบลิ้นให้ผมอีก T_T ไม่ตอบละนะ งอนนน
ถัดจากรูปไอ้เตนล์ (ณ จุดๆนี้ เรียกเตนล์เฉยๆไม่ได้แล้วครับ มันร้ายย) ก็เป็นรูปของไอดอลที่ผมฟอลไว้ หลายคนครับ ถึงจะฟอลหลายคนแต่น้องแบมชอบพี่แจ็คสันคนเดียวนะ ม่ายนอกจายยยยยยยย~ ฮี่ๆๆ
ผมกดไลค์มาเรื่อยๆจนกระทั่งมาสะดุดตรงที่รูปของพี่แจ็คสัน
เดี๋ยวนะ... รูปพี่แจ็คสัน!?
เฮ้ยยยยยย O_o อย่างที่ผมเคยบอกไปครับ นานๆทีพี่แจ็คสันจะอัพรูป แต่วันนี้มันน มัน มัน พี่เขาอัพรูปครับบ โอ้ย โชคดีนะครับที่ผมนอนไม่หลับ โชคดีที่ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โชคดีที่ผมเปิดไอจี โชคดีที่ผมได้เห็นรูปพี่แจ็คสันก่อนนอน T_T//////// บอกเลยครับ งานนี้ ต้องกดไลค์รัวๆๆ
ผมรอรูปพี่แจ็คสันโหลดเพราะไวไฟบ้านโฮสแม่มโคตรเร็ว ประชดนะครับ นี่ถ้าไม่บอกว่าไวไฟจะนึกว่าเต่าคลานละครับ ถถถถถถถ
และแล้วรูปก็ขึ้นนน !
.........
บอกเลยนะครับ ตอนเห็นรูปนี้ ผมอยากจะย้อนเวลากลับไป
เผื่อที่จะได้ไม่ต้องเปิดรูปนี้
และที่สำคัญ เผื่อที่จะได้ไม่ฝันร้าย Y_Y
เพราะว่ารูปนั้นมัน...
'พอกหน้ากานน~ ก่อนนอนต้องบำรุง คึคึ!
คืนนี้คังจุนมานอนกับผมที่หอด้วยละ Hey boy! @kungjunnie'
Onz
งานนี้บอกเลยครับ น้องแบมแทบทรุดดดดดดดดดดด ถถถถถถ
อีพี่แจ็คสันคนบ้า บ้า บ้า ลงรูปแบบนี้ถ้าผมหัวใจวายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบบบ หืออ!?
T____T ขอระบายโดยการเปลี่ยนไบโอไอจีซะเลย
'จะนอนหลับป่ะคืนนี้ ไอ้พี่ยักข์เขียววววว'
ปิดท้ายด้วยอีโมใบไม้สีเขียวหน่อยครับ จะได้ดูเข้ากัน
ว่าเสร็จก็กดอัพเดท ก่อนที่จะกดออกจากแอพแล้วรีบเข้านอน
นึกแล้วก็อดขำไม่ได้นะเนี่ย ไอ้พี่แจ็คสันคนบ้า ลงรูปไรเนี่ย เคยห่วงภาพพจน์บ้างไหมถามมม ' ' งื้อออออ แต่ดูๆแล้วก็น่ารักดีนะครับ คนขี้เล่นแบบนี้แหละ แบมชอบบ *ส่งหัวใจให้รัวๆๆ* พอๆๆ เลิกคิดฟุ้งซ่านน แบมแบม ควรนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้า T_T
งั้นคืนนี้ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ราตรีสัสดิ์ คร่อกก!
6.30 AM
ผมเดินลงมาจากห้องนอนพร้อมชุดนักเรียนแบบฟอร์มของโรงเรียน ช่วงที่ผมมาเป็นช่วงฤดูร้อนพอดีครับ เลยไม่มีเครื่องแบบอะไรมาก ก็แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวขอบแขนเสื้อสีแดงแขนสั้นธรรมดาแต่มีตราโรงเรียนติดอยู่กับกางเกงขายาวผ้าฝ้ายสีแดง สีประจำโรงเรียนของผม
โชคดีมากๆที่ผมได้มาแลกเปลี่ยนในโซล และโชคดีครั้งที่สองก็ตรงที่ว่าโรงเรียนที่ผมมาอยู่ในอยู่ในตัวเมือง ย่านการค้าเลยครับ ทีนี้จะเที่ยวอะไรก็สะดวกเลย หลังเลิกเรียนงี้ ไม่ต้องเสียค่ารถไปเที่ยวเลยละครับ ฮี่ๆ
แต่ว่ามันจะมาติดโชคร้ายก็ตรงที่ว่าเวลาไปโรงเรียนต้องรีบไป เพราะเดี๋ยวรถจะติด UU
โรงเรียนที่ผมมาเรียนอยู่พี่ซูจีของบอกติดอันดับหนึ่งในสิบโรงเรียนดีเด่นประจำประเทศด้วย พี่ซูจีเล่าแล้วผมก็แอบอดตื่นเต้นไม่ได้ครับ ไม่ใช่อะไรนะครับ ผมกลัวว่าถ้าเป็นติดหนึ่งในสิบโรงเรียนดีเด่น เกรงว่าจะมีแต่พวกหัวกระทิ ยิ่งคนอย่างแบมแบมยิ่งเก่งอยู่ด้วยไงครับ แล้วทีนี้ผมจะเอาชีวิตรอดในโรงเรียนยังไงละเนี่ย~ Y__Y
"แบมแบม~~"
เสียงนุ่มๆของโฮสมัมดังออกมาจากห้องครัว ผมเดินเข้าไปในห้องครัวก่อนที่จะพบว่าโฮสแด๊ดนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว
"ลูกแบม~ ตื่นเต้นไหมเรา"
"มากเลยครับ >_<"
โฮสแด๊ดถามผมพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ให้นั่ง "นี่ยัยจียังไม่ลงมาอีกเหรอ? ได้ข่าววันนี้พ่อสั่งให้มันไปส่งลูกนะ"
โฮสแด๊ดเป็นผู้ชายที่ถ้าบอกอายุไปแล้วทุกคนคงไม่เชื่อแน่ๆครับ ท่านอายุประมาณห้าสิบปี แต่ที่แน่ๆคือหน้าของท่านยังดูสามสิบกว่าๆอยู่เลย แถมท่านยังหน้าตาดี จนนี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงในสมัยที่ท่านหนุ่มๆ ผมคงจะอดปลื้มไม่ได้ครับ ฮี่ฮี่
อุ้ย ลืมไปว่าตอนนี้ผมมีพี่แจ็คสันอยู่แล้วนี่นา... แบมแบมจะไม่นอกใจพี่แจ็คสันนะครับโผมมม >__</////
"ผ..."
"ลงมาแล้วค้า อัปป้ายังไม่แก่ก็อย่าเพิ่งบ่นสิค้า~"
ยังไม่ทันที่ผมจะตอบกลับ เสียงใสๆของพี่ซูจีก็ดังขึ้นมาขัด
"ยัยลูกตัวดี! ดูปากมันนี่"
โฮสแด๊ดบ่นพลางแกล้งตีสีหน้ารำคาณแต่สีหน้านั้นก็แทบจะหายไปทันทีที่เสียงของใครบางคนดังขึ้น
"อะไรกันคุณ นี่ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ พ่อลูกคู่เนี่ย"
พี่ซูจีกับโฮสแด๊ดรีบหันมามองหน้ากันด้วยความสามัคคีก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ
"ตัวจริงมาแล้วแหละ หนูว่า คึคึ"
"อ่า...อปป้าเห็นด้วย คึคึคึคึ!"
"นี่! นินทาอะไรออมม่า อย่านึกว่าออมม่าไม่ได้ยินนะ?"
เสียงออมม่า (โฮสมัมนั้นแหละครับ >_<) ในครัวดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นเรื่อยๆ
ผู้หญิงที่ดูแล้วอายุน่าจะประมาณสี่สิบปลายๆแต่หน้าตาและผิวพรรณ์ยังสวยเหมือนกับวัยสามสิบต้นๆ ถือซุปในมือมาด้วยท่าทีระมัดระวัง ทันทีที่อปป้า (ผมขอเรียกงี้เลยนะครับ >_<) เห็นท่านก็รีบเข้าไปช่วยถือ
"ผมบอกแล้วไงว่าเวลาจะยกซุปมาให้เรียกผมไปยก แล้วถ้าคุณจับไม่ดีมันจะลวกมือคุณนะ"
"รู้แล้วน่า ฉันก็จับดีไง เลยไม่เรียกคุณ"
"ก็ผมเป็นห่วงนี่ คุณนี่~"
"แทคยอนอ่า! เงียบๆไปเลย"
เอาจริงๆนะ ผมแอบเห็นแก้มออมม่าแดงด้วยอ่ะ! น่ารักชะมัดเลย >///////< นี่ถ้าพี่แจ็คสันบอกแบบนี้กับผมบ้าง...
อร้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ผมต้องตายแน่ๆๆๆ -/////////////////////////////-
"แบมแบมมมมแบมแบม"
เสียงนุ่มๆของออมม่าปลุกให้ผมออกจากความคิด ผมหันไปตามเสียงก่อนที่จะพบว่าออมม่าได้ยื่นถ้วยซุปมาให้ผม
"รีบกินนะจ้ะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย"
"อ่า ขอบคุณครับผม >_<"
ผมว่าพลางตักซุปสาหร่ายเข้าปาก
งื้ออ ฝีมือออมม่านี่แทบักจริงๆเลยครับ >)O(< เนื้อซุปนี้โคตรกลมกล่อม บวกกับสาหร่ายนิ่มๆนี่อีก... บอกเลยครับว่า สุดยอด!! มาชิต้าา~
"ฝีมือออมม่าอร่อยใช่ม้า ฮิฮิ"
พี่ซูจียิ้มภูมิใจราวกับเป็นคนทำเองจนผมต้องพยักหน้ารัวๆก่อนที่พี่ซูจีจะพูดขึ้นมาอีกครั้งตอนที่พี่เขาเหลือบมองนาฬิกา
"เฮ้ยย สายแล้วๆๆ สายแล้วแบมแบม! ตายแน่ๆๆ"
พี่ซูจีพูดพลางเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋าอย่างรวดเร็วโดยไม่ลืมที่จะหันหน้ามาบอกผมให้รีบเก็บของตามเธอไป ผมรีบมองนาฬิกาอีกครั้งก่อนที่จะค้นพบว่าตอนนี้เวลาประมาณเจ็ดโมงสิบห้าแล้ว
ผมรีบคว้าเอากระเป๋าที่ตั้งอยู่บนโซฟาก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่รถที่จอดอยู่หน้าบ้านโดยไม่ลืมที่จะบอกลาออมม่าและอปป้า
"โชคดีนะแบมแบม!"
ออมม่าอวยพรให้ผมพร้อมกับอปป้าที่ยิ้มและโบกมือบ๊ายบาย
"แล้วแบมจะรีบกลับมานะ~!"
Seoul High School, Korea
8.00 AM
ผมเดินเข้าโรงเรียนด้วยความรู้สึกแบบว่า... จะว่ายังไงดีละครับ T_T นักเรียนแลกเปลี่ยน มาโรงเรียนครั้งแรกในต่างเมือง แถมยังมาสายในวันแรกซะด้วย แหม เก่งจริงๆเลยกันต์พิมุก น้องแบมคนนี้อยากจิcryyyyyy T____T
"นี่! นักเรียนคนนั้นน่ะ!"
ผมสะดุดกึกทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก
นักเรียนคนนั้น?
คนไหนครับ โปรดระบุด้วย เรียกแบบนี้คนที่ไม่ใช่มันตกใจนะครับผมม T_T
"หัวดำอะ หัวดำคนนั้นน่ะ! มาสายใช่มั้ย? นี่กะว่าจะแอบเข้าตึกใช่ไหมเนี้ย?"
โอ้โหครับ... ชัดเจน หัวดำ เมื่อสองวันก่อนพี่ซูจีเพิ่งพาผมเข้าร้านทำสีผม แถมสีดำนี่ทำเลียนแบบพี่แจ็คสันเลยนะไม่ใช่ไร เพราะอยากมีสีผมคู่กันไง้ แบบคู่รักคนอื่นๆอ่ะ U__U
ณ จุดๆนี้ น้องแบมอยากจิทำสีขาวเลยครับ เผื่อจะกลืนกับพื้นหลัง ไม่มาทำสีดำให้ตัดกับสีธรรมชาติงี้หร๊อกกก ฮรืออออ
"อยู่ชั้นไหน? แล้วชื่ออะไร?"
เสียงจากข้างหลังค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันมาหยุดตรงหน้าผม
ผู้ชายผมสีน้ำตาลที่เข้ากับใบหน้าสีขาวๆนั้นก้มลงมองมาที่ผม เข้านิ่งไปสักพักก่อนที่จะพูดขึ้นมาใหม่ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
"เด็กใหม่?"
"เอ่อ... นักเรียนแลกเปลี่ยนครับ ._."
สีหน้าของเขาดูแปลกไปเล็กน้อยหลังจากที่ผมพูดคำนั้นออกมา
แง้ ทำไมอ่า... นักเรียนแลกเปลี่ยนแล้วทำไมมม U_U ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นใส่แบมด้วยย
"มาเร็วกว่าที่คิดนะ..."
"หือ? อะไรนะครับ?"
"เปล่า... ไม่มีอะไร"
อะไรเนี่ย ผมได้ยินนะ! อะไรคือมาเร็วกว่าที่คิด? แล้วทำไมต้องคิดด้วย? แบมแบมงงไปหมดแล้วนะครับผมมมม @_@
"มาโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ นี่เพราะว่าฉันเห็นว่าเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน คงไม่ชินกับการมาอยู่ต่างประเทศครั้งแรก ไม่อย่างนั้นฉันคงจดชื่อนายส่งฝ่ายปกครองไปแล้ว"
ไอ้หมา (ตั้งชื่อใหม่ให้เลยครับ ดุผมยิ่งกว่าหมาที่หม่าม๊าเลี้ยงไว้ที่ไทยอีกนะ! -^-) ดุผมด้วยคำพูดไม่พอแถมยังส่งสายตาดุๆมาให้อีก ผมรีบพยักหน้าเพราะไม่อยากมีเรื่อง
ฮึ้ยย นี่เห็นว่ามาต่างเมืองหรอกนะ! ไม่งั้นมีเฮแน่ๆ แบมแบมคนนี้ยิ่งเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาดุอยู่ด้วยนะครับผม บอกไว้เลย! :(
"นายเรียนอยู่ห้องไหน? รู้รึยัง"
"ยังครับ"
"งั้นตามฉันมานี่"
ว่าพลางเดินนำหน้าผมไปอย่างรวดเร็ว
นี่คือไม่คิดจะรอกันเลยใช่ป่ะ? ผมยิ่งมาวันแรกอยู่ด้วยไง นี่ถ้าหลงนะ... ผมจะโทษมันเลย ไอ้หมาร้ายกาจจจ!
"เดินเร็วๆดิ้ เดี๋ยวก็สายกว่าเดิมหรอก"
"เออ!"
"หะ? ตะกี้พูดว่าไงนะ?"
"บอกว่า 'ครับ' ครับ ._."
"อืม"
นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่างเมือง แบมแบมไม่ยอมแน่นะครับผม!! (เหรอ)
ไม่นานนักไอ้หมาก็พาผมมาถึงห้องลงทะเบียน (ไอ้หมาบอกผมมาน่ะครับ) มันบอกว่าให้ผมรออยู่หน้าห้องแล้วมันจะไปตามครูมาให้ผม
ผมนั่งรออยู่ไม่นาน ไอ้หมาก็ออกมาพร้อมกับคุณครูที่ดูสูงวัยท่านนึง
"เธอชื่อนายกันต์พิมุกใช่มั้ย?"
"ครับ เรียกผมว่าแบมแบมก็ได้ครับ >_<"
"โอเคจ้ะแบมแบม ครูชื่อเซยอนนะ ส่วนคนนี้เป็นประธานนักเรียน ชื่อคิมฮันบิน เรียกเขาว่าฮันบินเฉยๆก็ได้จ้ะ"
ณ จุดๆนี้ เรียกฮันบินไม่ถนัด ขอเรียกไอ้หมาได้รึเปล่าาา ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
"ขำไรเตี้ย"
"ห่ะ? เรียกใครเตี้ย! ไอ้หมะ.."
"นี่! ฮันบิน อย่าชวนแบมแบมทะเลาะสิ ครูสั่งให้เธอมาดูแลนักเรียนแลกเปลี่ยนนะ ไม่ใช่ให้มาทำกริยาไม่ดีใส่เขาอย่างนี้"
ผมเกือบจะหลุดหัวเราะออกไป เพราะสีหน้าของไอ้หมาเวลาโดนดุนี่เห็นแล้วมันช่างสะใจจริงๆเลยครับ หึหึ ดูละกัน เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับแบมแบมนะไอ้หมา~
"ขอโทษครับคุณครู"
"ขอโทษครูทำไม ไปขอโทษแบมแบมนู่นไป แล้วก็พาแบมแบมไปเข้าห้องเรียนด้วย เรียนห้องเรียนเดียวกับเธอนั้นแหละ ดูแลแบมแบมให้ดี ห้ามให้เสียชื่อโรงเรียนเด็ดขาดนะ เพราะปีนี้โรงเรียนลงแข่งขันเผยแพร่วัฒนธรรมเกาหลีสู่นานาชาติด้วย แม้แต่เรื่องเล็กๆอย่างนี้เราก็พลาดไม่ได้ เข้าใจไหม ประธานนักเรียน คิมฮันบิน"
"เข้าใจครับ รับรองว่าผมจะดูแลแบมแบมอย่างดี แบบว่ายุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม เหมือนกับขี้ที่แมงวันไม่ยุ่งเลยครับ"
เดี๋ยวนะ... ไอ้บรรทัดแรกๆอะ ผมก็พอเข้าใจอยู่ แต่ไอ้บรรทัดหลังที่มันเปรียบอ่ะ! คือไร๊!? ขี้ที่แมงวันไม่ยุงเหรอ? เดี๋ยวเหอะไอ้หมาา เดี๋ยวเอ็งจะโดน!
"นี่ก็สายแล้ว แยกย้ายเข้าห้องเรียนๆ"
พูดจบคุณครูเซยอนก็เดินเข้าห้องทะเบียนไป ทิ้งให้ผมกับไอ้หมายืนอยู่ด้วยกันสองคน ไอ้หมามองหน้าผมอีกครั้งก่อนที่จะหัวเราะ แล้วก็เดินออกไปจากที่ๆที่เรายืนอยู่
ผมได้แต่มองตามมันไป พลางคิดในหัวว่า ควรทำไงดีเนีย T_T ผมไม่รู้นะว่าสรุปแล้วผมอยู่ห้องอะไร? รู้แค่ว่าอยู่ห้องเดียวกับไอ้หมา แล้วนี่ไอ้หมากะจะไม่พาผมไปที่ห้องหน่อยเหรอ? ครูเซยอนเพิ่งสั่งมันเองนะว่าให้ดูแลผมนะ ฮืออ TT_TT
"แล้วนี่จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานป่ะ? รีบๆเดินมาดิ่วะ เดี๋ยวก็หมดคาบแรกหรอก"
มันหันมาพูดด้วยสีหน้าหงุดหงิดอีกครั้ง
อ้าว! ไอ้นี่ก็ ใครจะไปตรัสรู้ละว่ามันให้ผมไปด้วย เห็นเดินไปก็แม่งไม่พูดไรเลย จะรู้ไหมละครับโผมมมม พูดแล้วมันน่าหงุดหงิด แต่ก็ทำไรไม่ได้ครับ นอกจากเดินตามมันไป
โหย แล้วทีนี้ชีวิต 1 ปีของผมต้องติดปรักอยู่ที่มันหรอ T_T เผยแพร่วัฒนธรรมเกาหลีไรว่ะ ที่ผมมาน่ะ จะมาตาม IGOT นะครับผมมม นอกจาก IGOT อย่างอื่นแบมแบมก็ไม่สนละครับบบ ง่ออ TTwwTT
-----------
TALK
รีบมาอัพให้ก่อนไปตจว.ค้า เจอกันอีกทีปลายเดือนน้า
เห็นหลายคนกดแฟบไว้แต่ไม่เม้นเลยอะฮืออ ใครที่เม้นก็ขอบคุณมากๆนะค้า T-T
บางทีไรท์ก็อยากอ่านคอมเม้นน้า ~~ ใครที่ขี้เกียจเม้นก็ไปบ่นกันได้ในแท็ก #ฟิคยบฟ
นะค้า เวลาอ่านคอมเม้นละมันมีความสุขจริงๆนะ เก๊ามาขอกำลังจายยย แฮะๆ UwU
ขอเม้าในส่วนของตอนนี้นิดนึงง
มันจะมีตัวละครมาเพิ่มเรื่อยๆ 5555 ตอนนี้นี่กว่าจะแต่งได้คือหลายวันมากก
แบบไม่มีอารมณ์มาแต่งเลย แต่คือพรุ่งนี้จะไปตจว.เลยต้องรีบมาอัพ กลัวฟิคร้าง
555555 ถ้ามันแปลกๆก็ขอโทษด้วยนะคะ เพราะแก้หลายรอบมาก ไม่ได้ดั่งใจสักที
นี่ก็ยังไม่จัดกระเป๋า คงแก้ได้เท่านี้ แต่พยายามให้ดีที่สุดเท่าที่ไรท์คนนี้จะกลั่นได้ในเวลานี้ 55555555 เป็นยังไงก็เม้นบอกกันด้วยน้า จุ้บๆ ไปจริงๆแล้ว ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ <3
ความคิดเห็น