ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( fic Got7 ) YOUR FAN BOY | JACKBAM

    ลำดับตอนที่ #2 : 1 -YOUR FAN BOY | Bambam in Korea

    • อัปเดตล่าสุด 30 มี.ค. 58


    1

    Bambam in Korea

     

                ผมสอบแลกเปลี่ยนผ่านแล้วววว!!

                ตอนบ่ายวันนี้อาจารย์โทรมาบอกผม บอกเลยครับว่าโคตรดีใจ หลังจากที่ผมพยายามเรียนภาษาเกาหลีมา 4 เดือนกว่าๆ กว่าจะสอบติดนี่น้ำตาแทบไหลครับ T__T  อีกนิดนะพี่แจ็คสัน แบมแบมกำลังจะไปหาพี่แล้ววว

     

                "ม๊าจ๋า แบมสอบแลกเปลี่ยนผ่านแล้วนะ"

                ผมเข้าไปอ้อนม๊าที่กำลังพับผ้า พลางเอาหัวทุยๆ ขยี้ไปที่หลังม๊า งื้อออ ตัวม๊าห๊อมหอม

                "แหนะอ้อนม๊าซะน่ารักอย่างงี้ ม๊าเปลี่ยนใจไม่ให้แบมไปดีมั้ยเนี่ย"

                หลังจากที่ได้ยินคำว่า 'ไม่ให้ไป' ผมก็รีบเด้งตัวออกจากหลังม๊าทันที

                งื้อ ม๊าแกล้งแบมแบบนี้แบมแบมไม่ขำนะครับผม TT_TT

                "แหม ทันทีเลยนะเราอ่ะ" แม่หลังตัวมาแล้วขยี้หัวผมเบาๆ ก่อนที่จะดึงตัวของผมไปกอด อ้อมกอดของม๊าอบอุ่นที่สุดเลยย

                ผมเริ่มเงยหน้าขึ้นจากกอดม๊าหลังจากที่รู้สึกว่าออกซิเจนเริ่มหมด ม๊าหัวเราะเบาๆแล้วหันกลับไปพับผ้าต่อ ผมเลยลุกขึ้นบ้างแล้วก็เดินเข้าห้องนอน

                ก่อนที่จะนอนผมไม่ลืมที่จะเข้า Instagram เพื่อดูว่าวันนี้พี่แจ็คสันจะอัพเดทอะไรบ้าง แต่นานๆ ครั้งที่พี่แจ็คสันจะอัพครับ อย่างวันนี้ผมไม่เห็นว่าจะมีวี่แววการอัพเดท ผมเลยกดเข้ามาที่หน้าโปรไฟล์ไอจีก่อนที่จะกดแก้ไขไบโอ

                ปกติเวลามีอะไรผมก็จะอัพเดทผ่านไบโอเนี่ยแหละครับ หรือบางทีเวลาที่ผมอยากจะบอกอะไรกับใคร ผมก็จะบอกผ่านไบโอ

                ...เหมือนเช่นคราวนี้

     

     

              'แบมสอบแลกเปลี่ยนผ่านแล้วนะ แล้วเจอกันครับ <3'

     

                ใส่อีโมหัวใจมุ้งมิ้งไว้ท้ายประโยคด้วยครับ เผื่อพี่แจ็คสันของผมผ่านมาเห็นแล้วจะได้เห็นหัวใจของผม ฮี่ๆ

              แต่เอาตรงๆครับ แม้จะอยากใส่คำว่า 'พี่แจ็คสันของผม' ลงไปท้ายประโยคแค่ไหนก็ไม่กล้า ทำได้แค่เรียกในใจอย่างนี้แหละ (   ._.)

                ไม่ใช่อะไรหรอกนะ คือผมเขินนน งื้ออออ T////T

     

     

     

     

               

     

     

     

     

                "เดินทางดีๆนะลูก อย่าลืมชาร์ตแบตมือถือให้เต็มที่ อยู่บนเครื่องก็นอนพักผ่อนด้วยนะ ดูแลตัวเองดีๆ ละ ม๊าคงคิดถึงแบมมากแน่ๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้มากที่สุดนะแบม ม๊ารักแบมนะ" ผมเดินเข้าไปหาม๊ากับป๊าพลางกอดท่านทั้งสองแน่นๆ ป๊าที่ซึมๆ กอดตอบผมพร้อมกับม๊าที่ดูเหมือนว่าพยายามจะกลั้นน้ำตาให้ได้มากที่สุด

                ผมผละตัวออกมาหลังจากที่กอดท่านทั้งสองเสร็จก่อนที่จะหันไปหาพี่ชายและน้องสาวของผม  เบบี้ยื่นของบางอย่างมาให้ผม ผมรับไปดูก็พบว่ามันเป็นพวงกุญแจที่มีไฟฉายอันเล็กติดอยู่ด้วย

                "เผื่อพี่หลงทาง จะได้ส่องหาทางกลับบ้านถูก" ทันทีที่เบบี้พูดจบผมก็เขกไปที่หัวของตัวแสบทันที

                ไอ้น้องบ้า...นี่แอบแช่งกันอยู่ใช่ป่ะ T_T!

                พี่เบียร์กับพี่แบงค์หัวเราะเบาๆก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้ามากอดผมแล้วยื่นกระเป๋าบางอย่างให้

                "อะไรอะเฮีย"

                "เปิดดูเองดิ"

                พี่เบียร์พูดพลางบุ้ยปากมาที่กระเป๋า ผมรีบก้มลงไปเปิดทันที

                กล้องโพรารอยด์!! รุ่นที่ผมอยากได้พอดีเลย อื้อหืออ รู้สึกรักพวกเฮียๆมากขึ้นเป็นหลายเท่าเลยครับ ณ จุดๆ นี้ กันต์พิมุกฟินที่สุด T__T/////////////

     

                "ถ้ากลัวถ่ายแล้วดำก็อย่าลืมไฟฉายบี้นะ ใช้เป็นแฟรชได้"

     

                สิ้นคำพูดของยัยตัวแสบผมก็แทบจะวิ่งเตะมันเลยครับ ไอน้องบ้า นี่ยังไม่หยุดแกล้งผมอีกนะ ทั้งไฟฉายบ้าๆ นี่อีก เฮ้อออ รอเถอะสักวัน วันที่ผมเป็นแฟนพี่แจ็คสัน ผมจะบอกให้พี่แจ็คสันเป่าหูให้พี่มาร์คเกลียดไอบี้เลยครับ! หึหึ (ผมลืมบอกว่าบี้มันก็ติ่ง IGOT เหมือนผมนี่ละครับ เมนพี่มาร์คซะด้วย ฮี่ๆ เสร็จผม พี่แจ็คกับพี่มาร์คสนิทกัน หุๆๆๆ)

                หลังจากที่ผมบอกลาครอบครัวเสร็จผมก็ขึ้นเครื่องเดินทางไปเกาหลีครับ โอ้ย ตื่นเต้นมากครับ อีกนิดนะพี่แจ็คสัน รอแบมอีกนิด

     

     

     

                Korea, Seoul

     

                'Bambam in Korea'

                ผมกดเปลี่ยนโบไอจีทันทีที่มาถึง หลังจากนั้นจึงไปเอากระเป๋าแล้วเดินออกไปเพื่อรอโฮสมารับ หลังจากที่ออกมาผมก็มองหาป้ายแบมแบมที่โฮสบอกว่าจะถือมารอรับ แต่มองไปทางไหนก็ไม่เจอ หืออ หรือว่าผมจะฟังผิด? หรือว่าผมบอกเวลาโฮสผิด? หรือว่าโฮสจะลืมผม?

    คำถามมากมายหลุดออกมาในหัวของผมตอนนี้ ผมนิ่งไปสักพักก่อนที่จะคิดหาทางออก สายตาของผมมองไปรอบๆ อีกครั้งก่อนที่ผมจะไปสะดุดกับป้ายไฟอะไรบางอย่าง

     

                'JB IGOT'

     

              ป้ายไฟขนาดใหญ่ถูกโบกไปมาเหมือนเรียกร้องความสนใจ ซึ่งผมคงจะไม่สนใจ ถ้าเกิดว่าผมไม่ได้ติ่งวง IGOT!

                ไม่นะๆๆ ผมเช็คมาแล้วนี่นาว่าวันนี้ IGOT ไม่มีงาน แต่ทำไมถึงมีป้ายไฟ IGOT อยู่ที่นี่!?

                ผมลืมเรื่องโฮสไปชั่วขณะในขนาดที่หน้าของใครบางคนเริ่มลอยเข้ามาอยู่ในหัวของผม พี่แจ็คสัน... หรือว่าเขาจะอยู่ที่นี่กัน?

                ภาษาเกาหลีและความด้านได้อ้ายอดของผมถูกงัดออกมาใช้ทันทีที่ระลึกได้ ผมรีบเดินตรงดิ่งเข้าไปที่ป้ายๆนั้น ก่อนที่จะสะกิดคนที่ชูป้ายไปมาอย่างเบาๆ

     

                "เอ่อ...ขอโทษนะครับ"

                "เห...คะ?" ผู้หญิงผมประมาณบ่าลดป้ายไฟลงก่อนที่จะมองหน้าผม

                ...ไม่สิ เรียกว่าจ้องเลยดีกว่า

                "แบมแบม?" เธอคนนั้นมองมาที่ผมอย่างฉงนก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมา ก้มลงไปมองสลับกันมองหน้าของผม

                "คุณคือ?"

                "อ่า! ใช่นายจริงๆด้วย! คิดไม่ผิดเลยที่เอาป้ายของเจบีโอป้าขึ้นมาชู คิคิ ขอบคุณนะคะเจบีโอป้า" เธอพูดกับป้ายไฟพลางหัวเราะคิกคักก่อนที่จะเงยหน้ามามองผมเหมือนทีแรก

                ผมกลืนคำถามที่จะถามเธอเกี่ยวกับ IGOT ไปหมดก่อนที่จะเริ่มถามคำถามใหม่ที่เกี่ยวกับผมโดนตรงขึ้นมา

                "คุณคือ...?"

                "พี่สาวโฮส! ยินดีที่ได้รู้จักนะน้องชาย อ่า นายนี่น่ารักจริงๆๆ"

                พี่สาวโฮส!? เธอคือพี่สาวโฮสผมจริงๆเหรอเนี่ย ท่าทางดูเพี้ยนๆงี้น่ะนะ Y_Y ดีจริงๆแบม มาเกาหลีครั้งแรก ได้เลยประสบการณ์มารับผมด้วยป้ายไฟ เจ๋งสุดๆ! (ผมประชด T_T!)

                แต่อย่างน้อยในความโชคร้ายก็ยังมีโชคดีบ้างแหละน่า...เพราะพี่สาวผมเป็นแฟนคลับ IGOT ชัวร์! ยิ่งมีป้ายไฟแบบนี้ยิ่งใช่ แบบนี้จะได้คุยกับสบายๆหน่อย ฮี่ๆๆๆ

                "แก้มนายน่าฟัดชะมัด อ้อ ลืมแนะนำตัว ฉันซูจี"

                ""อ่า...ครับ แบมแบมครับ"

                "รู้แล้วน่าไอน้องชาย! โทษทีนะที่ใช้ป้ายไฟมารับนายอย่างนี้น่ะ พอดีฉันรีบจะออกไปตามไอก็อตที่ตึก แม่เพิ่งโทรมาบอกให้ฉันมารับนายตะกี้เลยไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย จะมีก็แค่ป้ายไฟของเจบีโอป้าเนี่ยแหละที่ติดตัวมา นายคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ย?"

                พี่ซูจีร่ายยาวก่อนที่จะหันมาช่วยผมถือกระเป๋าเดินทาง ผมหัวเราะเบาๆก่อนที่จะส่ายหน้าให้พี่เขา ตอนนี้ ประเด็นที่ผมสนยิ่งกว่าอะไรนั้นก็คือ...

     

                พี่ซูจีกำลังจะออกไปตามไอก็อตที่ตึก

              พี่ซูจีกำลังจะออกไปตามไอก็อตที่ตึก

              พี่ซูจีกำลังจะออกไปตามไอก็อตที่ตึก

     

              บอกเลยนะครับ ณ จุดๆ นี้ เลือดติ่งมันพุ่งพลาน! หึ้ยย คือผมอยากไปตามมั่งอะๆๆ ขอพี่เขาไปด้วยดีมั้ยเนี่ย มันจะแปลกๆป่ะวะ แบบเราก็เพิ่งมาถึง จะขอไปตามนักร้องตั้งแต่ว่าแรกที่มา โฮสแม่ก็ยังไม่เจอ บอกตรงนะครับ ถ้าผมไปตามไอก็อตกับพี่ซูจีรับรองคะแนนความน่ารักวันแรกที่เจอกันของโฮสแม่และโฮสพ่อผมหายแน่ TT_TT โถ่พี่แจ็คสัน วาสนาเราคงคลาดกัน ฮือๆๆ ไว้โอกาสหน้านะครับ TwT~~

               

                คิดพลางเดินตามพี่ซูจีไปข้างหน้าครับ พี่ซูจีเดินไปสักพักก็หันกลับมาเหมือนมีอะไรจะพูด แต่สักพักพี่แกก็หันหน้ากลับไปเหมือนคิดได้ว่าจะไม่พูด แต่มันสายไปแล้วครับ แบมแบมคนนี้อยากรู้เป็นที่หนึ่ง (ฉายาที่เพื่อนผมตั้งให้น่ะครับ ฮี่ๆ) ต้องสืบหาความจริงให้ได้!

                ว่าแล้วก็รีบเดินเทียบติดกับพี่ซูจีครับ "นูน่าเป็นอะไรรึเปล่าครับ?"

                ผมพูดในระหว่างที่เราเดินมาถึงรถ พี่ซูจีสะดุ้งตัวนิดหน่อยที่จะเปิดท้ายรถแล้วใส่กระเป๋าของผมเข้าไปข้างใน เธอปิดท้ายรถเบาๆแล้วเดินขึ้นไปสตาร์ทรถ ผมขึ้นไปนั่งตามข้างๆคนขับ พี่ซูจีปาดเหงื่อนิดหน่อยก่อนที่จะพูดอะไรออกมา ซึ่งนั่นบอกเลยครับว่าทำให้ผมแทบอยากจะกรีดร้องง

                "แบมแบมอ่า... ฟังนูน่านะ! คืองี้ วันนี้น่ะไอก็อตมีซ้อมที่ตึกเจวายพีไง แล้วเพื่อนนูน่าฝากให้นูน่าเอาของไปให้ก็อต แบมแบมจะว่ามั้ยถ้านูน่าขอเอาของไปให้ก็อตก่อนแล้วนูน่าจะรีบพาเราไปส่งบ้านเลยนะ พลีสนะแบมแบม นูน่ารีบจริงๆๆ"

                พี่ซูจีพ่นภาษาเกาหลีมายาวเยียด ผมซึ่งพอเป็นระดับหนึ่งก็ฟังออกบ้างบางคำ แต่ที่แน่ๆคือผมจับใจความได้เลยว่า พี่เขาจะไปหา IGOT ก่อนไปส่งผมที่บ้านแน่ๆ

              หึหึ บอกเลยครับ "ได้ครับนูน่า แบมแบมก็อยากเจอ IGOT เหมือนกัน"

                มาเกาหลีครั้งนี้ผมได้โฮสถูกบ้านจริงๆ!! ติ่งดีจายย ~ Y3Y!

     

                "โอ้ยยแบมแบม น่ารักที่สุด นูน่าถูกจายยย เดี๋ยวนูน่าพาไปเลี้ยงไอติมนะ เอ๊ะ ว่าแต่เราก็ชอบ IGOT เหรอ?"

     

                ประโยคแรกๆทำผมยิ้มแก้มปริ แต่พอประโยคต่อมานี่สิครับ ทำเอาผมแทบจะมุดเกาอี้ บอกตรงครับ ผมเขินนนนน อย่าว่าแต่ชอบไอก็อตเลยครับ ผมรักเลยดีกว่า พี่แจ็คสันนคนดี คนที่เป็นแรงบรรดาลใจของผมมม >///////<

               

     

     

     

     

     

                ผมเชื่อแล้วละครับว่าพี่เขารีบจริงๆ รถที่พี่ซูจีชับมันแทบจะบินได้แล้วนะ T_T!

                ผมโล่งใจมากทันทีที่เรามาถึงตึก JYP แฟนคลับมากมายต่างรอคอยกันหน้าตึก ผมลงจากรถหลังจากที่พี่ซูจีลงมา พี่ซูจีถือป้ายไฟของพี่เจบีลงมาด้วย พร้อมกับถุงขนมอีก 6 ห่อ ซึ่งน่าจะเป็นของที่เพื่อนพี่เขาฝากมาให้ IGOT นั้นแหละครับ

                หลังจากที่พี่ซูจีรู้ว่าผมชอบ IGOT เหมือนกันดูเหมือนว่าผมจะกลายเป็นจำเลยให้พี่เขาสอบสวนอีกหยกๆเนื่องจากว่าเธออยากจะรู้ว่าผมชอบใครใน IGOT ซึ่งเรื่องอะไรผมจะบอกละ...ไม่ใช่อะไรนะ ผมเขินน งื้อ T////T พี่แจ็คสันน่ะ... แค่เอ่ยถึงชื่อใจผมมันก็เต้นแล้วนะ!

     

                "เฮ้ยๆๆ IGOT ออกมาจากตึกแล้ววๆๆ!!"

                เสียงของแฟนคลับคนนึงดังขึ้น หลังจากนั้นผู้ชายผมสีบอลนด์ก็เดินออกมา ตามมาติดๆด้วยผู้ชายผมแดงที่กำลังกอดคออยู่กับคนตัวเล็ก งื้อ! พี่มาร์คกับพี่จูเนียร์น่ารักอะ! ยังไม่ทันหมด พี่เจบีก็เดินออกมาพร้อมด้วยกับผู้ชายผมดำ ยองแจ ส่วนคนสุดท้ายที่ดูเหมือนจะใส่แม็ทปิดปากแต่ทว่าสายตาคู่นั้นผมก็จำมันได้เป็นอย่างดี... พี่แจ็คสัน .//////////.

     

                "หน้าแดงขนาดนี้ชอบแจ็คสันอ่ะดิ! ฮี่ๆๆ"

     

                พี่ซูจีชะเง้อหน้ามามองผมก่อนที่จะหันไปหัวเราะคิกคักอย่างคนเดียว ก่อนที่พี่เขาจะยัดถุงบางอย่างมาในมือของผม

     

                "ฝากทีนะแบมแบม"

     

                ผมมองของในมืออย่าง งงงวย ขนมทั้ง 6 ชิ้น...

                อย่าบอกนะว่า...!!

     

                ไวกว่าความคิดก็เห็นทีจะเป็นพี่ซูจีนี่ละครับที่ผลักผม!

                ผมเซครับ เซไปข้างหน้า...ที่ที่พี่แจ็คสันกำลังเดินอยู่! โอ้ยยย จะบ้าครับจะบ้าตาย ใครก็ได้ช่วยแบมแบมด้วย!! TOT~

     

                ตุ๊บ!

     

                บอกเลยครับงานนี้ รักหมุนติ้วครับ ผมชนกับพี่แจ็คสันเต็มๆ พี่แจ็คสันดูเหมือนจะชะงักนิดหน่อย ผมเลยรีบก้มหน้าขอโทษพี่เขารัวๆ โอ้ย หอมมากครับ หอมมากจริงๆ พี่แจ็คสันห๊อมหอม หอมเหมือนม๊า T///////////T

                "จะอยู่งี้อีกนานมั้ยละเรา"

                ผมรีบเงยหน้าขึ้นทันทีที่สติกลับมา พี่แจ็คสันที่ดูเหมือนจะดุผมนิดนึงก็นิ่งไปครู่ก่อนที่จะมองมาที่มือของผม

                "ขนมอะ...ให้พี่ใช่มั้ย?"

                "หะ...หา...อ่า...คะ...ครับ!"

                "หึ" ว่าแล้วก็ยิ้มมุมปากครับ โอ้ยย แบมแบมคนนี้อยากหายตัวได้ ยิ้มมุมปากของพี่แจ็คสันระยะประชิดครับทุกคนครับ บอกเลยครับ ระยะประชิดดด อ้ายยยยยยยยยยย

     

                ณ จุดๆ นี้ ผมคิดว่าถ้าผมตายได้ผมคงตายไปแล้วละ เพราะหัวใจผมมันเต้นแรงและเร็วจนแทบจะหลุดออกมาเลยทีเดียว

                งื้อ ถ้าผมตายนี่ไม่ต้องสงสัยเลยนะ พี่แจ็คสันคนเดียวเลยที่ทำผม!

     

                พี่แจ็คสันคว้าถุงขนมไปก่อนที่จะรีบเดินต่อ ทิ้งผมที่ได้แต่ยืนแน่นิ่ง...

                เนื่องด้วยอะไรน่ะเหรอครับ?

                ...

                .....

                ...........

                ก็เพราะว่า

                ..............................

                ตะกี้ตอนที่พี่เขาเอื้อมมือมาเกี่ยวถุงขนม

                .....................................

                นิ้วก้อยพี่แจ็คสันน่ะ

                ......................................................

                มันเกี่ยวกับนิ้วก้อยผมอะดิ!!!!!!!!!!!!!!

     

     

                ลาครับ แบมแบมขอลาตาย ตายจริงๆนะครับ  บรัยส์! ฮรืออออออออออออ กรีดร้องด้วยความฟิน ///////////////////////////////////////////////

     

     

     

     

     

    ---------

    TALK

    แต่งเสร็จตอนตีหนึ่งกว่าๆ ไปง่วงไปค่ะ 55555  โอ้ยดีใจมากๆที่มีคนเม้นและอ่าน

    คือตอนแรกนึกว่าจะไม่มีคนอ่านซะแล้ว TwT เย้ๆ

    เจอกันตอนหน้าน้า จุ้บจุ้บ

    อีดิท มาแก้คำผิดค่ะ TT

    CR.SHL
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×