คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2 -YOUR FAN BOY | The first FANSIGN
2
The first FANSIGN
รู้สึกเหมือนตายแล้วได้เกิดใหม่ครับ เอาจริงๆนะ T/////T
เหตุการ์ณวันนั้นยังติดอยู่ในความรู้สึกผมเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นตะกี้ทั้งๆที่ความจริงมันก็ผานไปเกือบอาทิตย์ได้แล้ว
โดยเฉพาะที่นิ้วก้อยของผม... ทั้งๆที่ตอนนั้นมันเป็นแค่เสี้ยววินาทีท่พี่แจ็คสันเกี่ยวนิ้วก้อยของผมกับเขาเข้าด้วยกัน แต่ไม่รู้ทำไม...ผมถึงยังรู้สึกว่าไออุ่นจากนิ้วของพี่เขามันยังไม่หายไปเลยนะ โอ้ย แบมแบมคนนี้จะขาดจายย Y/////////////Y
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูห้องนอนของผมดังขึ้น
"เข้ามาได้เลยครับ ประตูไม่ได้ล็อค"
"เฮลโหล่แบมแบม!"
พี่ซูจีโผล่หัวเข้ามาในห้องผม สองมือของพี่เขาหอบโน๊ตบุ๊คมาพร้อมด้วยขนมอีกหนึ่งถุง
"ยุ่งอยู่มั้ย นูน่าจะมาขอกกตัวอยู่ในห้องแบมม"
"ตามสบายเลยครับนูน่า" ผมส่งยิ้มไปให้พี่ซูจีก่อนที่จะหันกลับไปเล่นมือถือต่อ
งื้ออ รูปพี่แจ็คสันรูปนี้น่ารักก
พอคิดจบก็กดไลค์รัวๆไปทีนึง
"แบมทำไรอะ!" พี่ซูจีเด้งตัวขึ้นมานอนข้างๆผมอย่างรวดเร็วก่อนที่จะฉกมือถือผมไปดู
เฮ้ยยย งี้พี่เขาก็เห็น.. "อร้ายยยย แฟนบอยแบมแบม น่ารักชะมัด"
พี่ซูจีพูดพลางหน้าแดง อีกมือก็ตีหมอนรัวๆ ผมที่ได้แต่นั่งเขินก็อดที่จะเอาหน้าซุกกับหมอนไม่ได้ แง้ ก็คนมันเขินนิครับ รู้สึกเหมือนตอนโดนแม่จับได้ว่าแอบมีแฟน อารมณ์ประมาร์นั้นเลย แต่ติดอยู่ตรงที่ว่า พี่แจ็คสันยังไม่ได้เป็นแฟนแบมแบมซักหน่อย . /// .
ยังไม่ได้เป็นตอนนี้ แต่ตอนหน้าน่ะเป็นแน่ๆ
หึ้ยยยยยยยยยยยแค่คิดก็เขินแล้วครับ >//////<
ขอฟาดหมอนรัวๆๆๆๆ งื้อ
"แบมแบมเป็นไร อย่าบอกนะว่าเขินน"
เสียงของพี่ซูจีปลุกผมให้ตื่นออกจากความคิด หลังจากที่สติเริ่มกลับมาผมก็รีบเงยหน้าขึ้น จากหมอน
"นูน่าอ่า~ อย่าล้อแบมสิ"
ผมยู่ปากไปทีนึง ก่อนที่จะฉกมือถือของผมกลับมา พี่ซูจีหัวเราะเบาๆก่อนที่จะเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมทีนึงแล้วพลิกตัวกลับไปเล่นคอมต่อ
"เฮ้ยแบมม! นูน่าได้แล้วๆๆๆๆ กรี๊ดดๆๆๆ"
อยู่ดีๆพี่ซูจีก็ตระโกนขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปรอบห้อง
"เกิดไรขึ้นอ่ะนูน่าา?" ถ้าหน้าของผมเป็นเครื่องหมายคำถามได้มันก็คงเป็นไปแล้วล่ะครับ ผมงงนะเนี้ยย "แบมแบมมม! ฟังดีดีนะ..."
พี่ซูจีเว้นช่วงพักหายใจหลังจากที่วิ่งไปรอบห้องแล้วมาหยุดตรงหน้าผม
"คือว่านูน่าอะ..."
"นูน่า?"
"นูน่าได้บัตรไปงานแฟนไซน์!! กรี๊ดด แบบปิดด้วยนะ แบบปิดด"
เฮ้ย!! ณ จุดๆ นี้ แบมแบมคนนี้ตัวจะบินได้แล้วครับ!
งานแฟนไซน์เป็นอะไรที่ผมใฝ่ฝันมาตั้งแต่ผมติ่ง IGOT ใหม่ๆ ตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ไทย ปกติถ้าอยู่ไทยผมก็คงทำได้แค่ว่ารอแฟนแคมกับแฟนแอคอัพเดทมา หรือไม่ก็รอดูคลิปที่พวกที่ได้ไปอัพโหลด แต่คราวนี้...คราวนี้มันไม่ใช่! คราวนี้คือผมจะได้ไปสัมผัสของจริง แม้อาจจะเป็นแค่หน้างาน แม้ผมจะไม่ได้เข้าไปในงาน แต่ผม...ผม...ผมแม่งโคตรดีใจเลยยยย งื้อ T/////T!!
"นูน่าๆๆๆผมขอไปส่งนูน่าได้มั้ย วันที่นูน่าไป นะ นะ นะ"
พูดจบผมก็เอาหัวทุยๆผมของไปถูหลังพี่ซูจีเหมือนที่ชอบทำกับม๊าครับ นี่คือการอ้อนระดับสิบเลยนะ ผมใส่เลเวลการอ้อนอย่างเต็มสตรีม หวังว่าพี่ซูจีจะให้ผมไปส่งนะ ฮือ TTwTT
"แบมจะไปส่งนูน่าเหรอ ไม่ได้หรอก"
หืออออ อะไรนะครับ ไม่นะพี่ซูจี อย่าทำกับผมอย่างนี้นะ ไม่นะ แงง แบมแบมไม่ยอมจริงๆนะ แบมแบมจะ...
"เพราะแบมจะต้องไปงานนี้กับนูน่า!"
....
แบมแบมจะ...
แบมแบมจะเลี้ยงไอติมนูน่าเลยครับ!! นูน่าน่ารัก น่ารักที่สุดดด!!
เย้ๆๆๆ งานแฟนไซน์... ครั้งแรกในชีวิต! ดีใจที่สุดเลยยยยยยยย >_______<
At IGOT Fansign
'The first FANSIGN'
ผมกดอัพเดทไบโอไอจีทันทีที่มาถึงงานแฟนไซน์ พี่ซูจีให้ผมมายืนรอข้างหน้างานก่อนเพราะพี่เขาจะต้องเดินไปหาเพื่อนที่จะมาด้วยกัน
'Ten : ไปงานแฟนไซน์ IGOT?'
เสียงแอพพิเคชั่นไลน์ดังขึ้นแจ้งเตือนผม ผมรีบกดเข้าแอพพิเคชั่นนั้น ก่อนที่จะรีบตอบคำถาม 'เตนล์' เพื่อนสนิทของผมที่อยู่ที่ไทย
เตนล์เป็นคนเงียบๆ ครับ แต่ถ้ารู้จักมันจริงๆ ก็จะรู้เลยล่ะว่ามันเป็นคนที่เกรียนที่สุด เวลามันว่างๆ มันก็จะชอบมาขลุกอยู่ที่บ้านผมทั้งวัน เรียกได้ว่าตอนอยู่ไทยผมกับมันตัวติดกันจนเพื่อนๆ ต่างตั้งเรียกพวกเราว่า 'แฝด'
เตนล์รู้ว่าผมชอบ IGOT มาก ถึงเตนล์จะไม่ได้ชอบเหมือนผมแต่เตนล์ก็ไม่เคยรำคาญเวลาที่ผมพร่ำเพ้อถึงพี่แจ็คสัน นั้นแหละที่ทำให้ผมสบายใจเวลาอยู่กับเตนล์
ตอนที่เศร้าที่สุดระหว่างผมกับเตนล์เห็นทีจะเป็นตอนที่ผมสอบแลกเปลี่ยนผ่าน เตนล์หายไปหลายวันจนผมแอบรู้สึกน้อยใจไม่ได้ แต่ผมก็ไม่ได้ทักไลน์หรือโทรหาเตนล์ไปนะ เพราะผมคิดว่าเตนล์คงมีเหตุผลที่ไม่อยากติดต่อผม ผมเลยไม่อยากกวนเตนล์ สู้รอให้เตนล์กลับมาหาผมเอง ในวันที่เตนล์ต้องการดีกว่า
สุดท้ายเตนล์ก็กลับมาหาผมจริงๆ ก่อนวันที่ผมจะไปแลกเปลี่ยน 1 วัน เตลน์มาหาผมที่บ้านพร้อมกับให้กำไลข้อมือกับผม เตนล์เล่าให้ฟังว่าที่หายไปหลายวันเพราะเตนล์ติดธุระกับครอบครัว แล้วก็ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อมาบอกผมเลย ผมไม่โกรธเตนล์หรอกนะ เพราะผมรู้ รู้ว่าเตนล์เป็นคนมีเหตุผมเสมอ
คิดๆแล้วก็เศร้านะครับ T^T อยู่ด้วยกันมาเกือบ 6 ปี ไม่เคยมีครั้งไหนที่เราจะแยกกันแบบห่างๆเหมือนครั้งนี้เลย พูดแล้วก็ใจหาย แต่เตนล์ก็เอากำไลข้อมือของเตลน์มาให้ผม มันเป็นแค่กำไลลูกปัดธรรมดา แต่เตลน์บอกว่ามันคือสัญลักษณ์ของเพื่อน ไว้มองเวลาท้อแท้ ตะได้รู้ว่าเพื่อนยังอยู่ตรงนี้เสมอ
วันที่ผมไปเกาหลีเตนล์ไม่ได้มาส่งผมเพราะเตนล์บอกว่าไม่ชอบบรรยากาศของสนามบิน ผมเข้าใจเตนล์ เราเลยเจอกันครั้งสุดท้ายที่หน้าบ้านผมคืนที่เตนล์มาหา
ตั้งแต่ผมมาเกาหลี ผมได้คุยกับเตนล์แค่ไม่กี่คำเอง
ผมรู้ว่าเตนล์ไม่ชอบคุยไลน์ เตนล์คุยไม่เก่ง แต่เตนล์ก็พยายามทักมาหาผม ผมละรู้สึกปลื้มใจในตัวเพื่อนคนนี้จริงๆละครับ งื้อ แบมแบมซึ้งง YwY
'BAMBAM1A : ช่ายย รู้ได้ไง'
'Ten : เห็นไบโอ'
'BAMBAM1A : ตื่นเต้นนนอะเตนล์ จะได้เจอพี่แจ็คสันแล้วว'
'Ten : ดูแลตัวเองดีๆ คนเยอะ'
'BAMBAM1A : คร้าบบบบ คุณพ่ออ'
'BAMBAM1A : ค่อยคุยกัน พี่เขาเรียกเขางานและ'
ผมกดส่งไปอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงพี่ซูจีเรียก พี่ซูจีเดินมาทางผมพร้อมกับเพื่อนของเธอ ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นแฟนคลับของ IGOT เหมือนกัน
"โอ้ยย น้องแบมแบม น่ารักสมคำล่ำลือเลย"
พี่ผู้หญิงผมบ๊อบคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม ก่อนที่จะหยิกแก้มผมทีนึง "น่าร๊ากก"
"น้อยๆหน่อยไอมิน เดี๋ยวเด็กแจ็คช้ำหมด คึคึ"
เด็กแจ็ค ?
อย่าบอกนะว่าพี่เขาหมายถึง...
"ฉันว่ามีลุ้นวะ ยิ่งน้องแบมแบมน่ารักอย่างนี้ นี่ถ้าฉันเป็นแจ็คสันนะ แล้วมีแฟนบอยน่ารักๆแบบนี้ จะจับฟัดให้หมด ฮี่ๆๆ"
ชัดเลยครับ ชัดเลยยยย! T__T
ผมเริ่มรู้สึกว่าผู้หญิงน่ากลัวก็วันนี้แหละครับ พี่ซูจีกับพี่มิน (ได้ยินพี่ซูจีเรียกงี้) พูดเหมือนจะส่งผมไปบูชายันให้พี่แจ็คสันเลยอ่ะ แบมแบมเริ่มกลัวแล้วนะครับโผ้มมมม TT - TT
"เป็นไรแบมม หน้านิ่วเชียว" พี่ซูจีพูดจบก็เอานิ้วมาจิ้มแก้มผม
"เขางานกันๆๆ" ตามด้วยพี่มินที่ดูเหมือนจะเดินนำหน้าเราไปพร้อมกับแฟนคลับคนอื่นๆที่เริ่มทยอยต่อแถวเข้างาน
ผมกับพี่ซูจีและพี่มินยืนรอจนกระทั่งเราเข้าไปในงานสำเร็จ
ไม่นานพวก IGOT ก็ออกมา
นั้น! นั้นเขา!
พี่แจ็คสัน!!
"Come and get it, IGOT !"
เสียงกรี๊ดของแฟนๆดังขึ้นพร้อมการปรากฏตัวของ IGOT ทั้ง 6
ผมมองดูพี่แจ็คสันที่ยืนโชว์ยิ้มก่อนที่พวก IGOT จะเข้าไปนั่งประจำที่ หลังจากนั้นไม่นาน เหล่าสตาฟก็เริ่มปล่อยให้แฟนคลับขึ้นไปขอลายเซ็นตามคิว
"นูน่าได้คิวที่ 34 ส่วนแบมแบม 35"
พี่ซูจียื่นบัตรคิวมาให้ผมก่อนที่จะเตรียมเอาอัลบัมขึ้นมา ผมก็เช่นกัน
อัลบัมของ IGOT ถูกหยิบขึ้นมาจากกระเป๋าผม หลังจากนั้นพวกเราก็ไปยืนต่อแถวเรียงคิว ไม่นานก็ถึงตาของผม
ความรู้สึกตื่นเต้นมันมาพร้อมกับจังหวะการเต้นของหัวใจของผมที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ ปกติเวลาอยู่ไทยป่านนี้ผมคงกำลังนั่งคอยแฟนแอคและแฟนแคม แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ เพราะผมได้มายืนอยู่ตรงนี้ ตรงที่งานแฟนไซน์ของจริง ความรู้สึกของผมตอนนี้มันรนอย่างบอกไม่ถูก ทั้งรู้สึกดี เขิน และตื่นเต้นมันปนๆกันไปหมด
พี่ซูจีเดินขึ้นเวทีไปแล้ว! ผมรู้สึกตัวออกจากความคิดก็ตอนที่ว่าพี่ซูจีหันมาเรียกให้ผมขึ้นเวที
ผมเดินขึ้นเวทีไปด้วยใจที่เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
คนแรกที่เซ็นให้ผมคือหลีดเดอร์ พี่เจบี
ผมยื่นอัลบัมส่งไปให้พี่เจบี ตามด้วยบอกชื่อของผมออกไป
"แบมแบมครับ"
"ไม่ใช่คนเกาหลีเหรอเราอ่ะ?"
"ปะ...ป่าวครับ!"
ประหม่าครับ บอกเลย T__T เสียงสั่นๆของผมทำให้พี่เจบีเงยหน้าขึ้นมาจากอัลบัม ก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ
"นี่...ใจเย็นๆดิเรา อะ เซ็นให้แล้วครับแบมแบม"
พูดจบก็ส่งยิ้มละมุมมาให้ผมพร้อมส่งอัลบัมคืน
งื้อออ เปลี่ยนเมนตอนนี้ทันมั้ยครับ T///////T!!
"พี่เจบีทำงี้ได้ไง เดี๋ยวแบมแบมไม่ปันใจให้ผมนะ"
เสียงหัวเราะสดใสของ 'ยูคยอม' เรียกร้องความสนใจของผมได้ดี
เด็กผู้ชายหัวบอลน์ส่งยิ้มทะเล้นมาให้ผมพร้อมกับหันไปแลบลิ้นให้พี่เจบี
โอ้ยย ถ้าวง IGOT ตัวจริงจะน่ารักแบบนี้ ผมจะขอเมนทุกคนเลยครับ ฮืออ แบมแบมคคนนี้จะฟินตัวแตกก
"ชื่อแบมแบม สรุปเป็นคนไรอะ"
"คนไทยย"
ผมรู้สึกดีนะที่ได้คุยกับยูคยอม อาจจะเป็นเพราะเราอายุเท่านั้นด้วยมั้ง ผมเลยไม่รู้สึกประหม่าเท่าไหร่ อารมณ์เหมือนได้คุยกับเพื่อนนั้นแหละครับ - / / -
"โหห ตามไกลนะเราอะ"
พูดจบก็หันมาส่งวิ้งแล้วยื่นอัลบัมคืน คนต่อไปก็เป็นพี่จูเนียร์ รายนี้น่ารักที่สุดอะ ผมแอบอิจฉาที่พี่เขาแม่งโคตรน่ารักและหล่อในเวลาเดียวกัน งื้ออ
"แบมแบมรักจูเนียร์ เนียร์เขียนงี้ให้แบมได้ป่ะ ฮี่ฮี่"
พี่จูเนียร์วาดหัวใจดวงโต๊โตมาให้ผม ผมพยักหน้าก่อนที่จะตอบกลับไป
"เขียนว่าจากจูเนียร์ฮยองด้วยนะครับ คึ"
คำพูดของผมทำเอาพี่ยองแจและยูคยอมหัวเราะ พี่จูเนียร์แลบลิ้นให้ผมก่อนที่จะลงมือเขียนตาม หลังจากนั้นก็ตามติดไปด้วยพี่ยองแจ หนุ่มจากมกโพ
พี่ยองแจเซ็นแล้วเขียนอะไรยุกยิกมาให้ผม ผมอ่านเกาหลีไม่เก่งเท่าไหร่หรอกนะ แต่สัญญาว่าจะเอาไปให้ซูจีนูน่าแปลให้ "ล้ากนาค๊าบ"
พี่ยองแจพูดด้วยน้ำเสียงติดจะเขินๆ ผมหัวเราะก่อนที่จะสอนพี่เขาใหม่
"พี่ต้องพูดว่า 'ร้าก-น้า-คร้าบ' ต่างหากก"
"โอเคค ร้ากน้าคร้าบ ฮ่าๆๆ"
สำเนียงเปล่งๆแต่ก็ดูดีกว่าเดิมของพี่ยองแจเรียกร้องความสนใจจากคนข้างๆได้ดี
...พี่แจ็คสัน
>//////////////<
พี่แจ็คสันหันไปผลักหัวของพี่ยองแจแล้วดึงอัลบัมมาจากมือของพี่เขา
"ขนมเราอ่ะ อร่อยดีนะ"
ผมรู้สึกถึงความร้อนที่ก่อตัวขึ้นบนใบหน้าทันทีที่พี่แจ็คสันพูดจบ
โอ้ยยยย พี่แจ็คสันจำได้ด้วย จำได้ด้วยอ่ะ ได้ยินมั้ยครับทุกคน พี่แจ็คสันจำผมด้ายยย งื้อออออ T//////T
"ขะขะ...ขอบคุณครับ > _<"
ผมแทบจะเอาหน้ามุดลงดินแล้วเนี่ย งื้อ มันเขินจริงๆนะครับทุกคน เข้าใจความรู้สึกเวลาพวกแฟนคลับที่ตามบ่อยจนศิลปินจำได้เลยอ่ะ รู้สึกเหมือนบรรลุในการเป็นแฟนคลับเลยครับ T.,T
"อ่ะเสร็จแล้วครับ"
ผมรู้สึกได้สติอีทีก็ตอนที่พี่แจ็คสันส่งอัลบัมคืนกลับมาให้ผม ผมยื่นมือไปรับก่อนที่จะลงจากเวที
"เดี๋ยวแบมแบม!"
ไม่ทันจะได้ลงผมก็ได้ยินเสียงพี่แจ็คสันเรียกชื่อของผม
...ห๊ะ เดี๋ยวนะครับ!?
พี่แจ็คสันเรียกชื่อของผมเหรอ!!!??
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย O____________O////////////
"แบมแบมอ่า..."
"คะ...ครับ!?"
"เรา...ยังไม่ได้จับมือก่อนลงเลยนะ :)"
'เรา...ยังไม่ได้จับมือก่อนลงเลยนะ :)'
'เรา...ยังไม่ได้จับมือก่อนลงเลยนะ :)'
'เรา...ยังไม่ได้จับมือก่อนลงเลยนะ :)'
พี่แจ็คสันทำผมตายอีกแล้วนะครับผม!!!! งื้อออ U//////////////////////////////////////////U
____________
TALK
มาแล้วค้าาา >3< จะบอกว่าไม่ได้หายไปไหนน๊า
แต่พอดีติดสอบบ 55555 วันนี้สอบเสร็จก็รีบมาอัพเลย
แล้วก็จะมาแจ้งว่าไรท์คงไม่ได้มาอัพอีกสักพัก
เพราะจะขึ้นตจว. วันที่ 8 นี้ แล้วกลับอีกทีก็ปลายเดือนเลยย
อย่าเพิ่งเลิกติดตามกันน้าา จะพยายามมาอัพบ่อยๆ ก่อนไป ฮี่ๆ
ปล. ตอนนี้ฟินกันไหมม >< แก้ไขหลายรอบมาก
อ้อ ลืมบอก ที่แจ็คสันรู้จักชื่อแบมแบมเพราะว่าแจ็คเห็นที่คนอื่นๆเขียนว่า To Bambam
นะคะ มาบอกไว้ก่อนเผื่องง 5555555
ปล2. ตอบ maymay4a (@maymay_a) น้าา
คือตอนแรกกำลังคิดว่าจะใส่แท็กดีมั้ย แต่พอโดนถามงี้
เราเลยว่าใส่ก็ได้555555
แท็ก #ฟิคยบฟ น้า เพิ่งคิดตะกี้เลย TwT
มาคุยเพ้อทวงฟิคได้ในนี้น้า ขอบคุณทุกคนที่มาอ่าน + เม้น ฮ้าบบบบ >3<
ความคิดเห็น