hidden love คอนโดหลอนซ่อนรัก {โน่ริท}{เก่งเซน}

ลำดับตอนที่ #9 : สะเดาะเคราะห์

ตอน 9
สะเดาะเคราะห์

หลังจากเมื่อคืนที่เซนเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เก่งแล้วก็กลับไปนอนที่ห้องของตัวเอง พอเช้ารุ่งขึ้นก็ลุกขึ้นมาปลุกเก่งให้ไปเรียน แต่เก่งไม่ยอมไปซะงั้นนี่

"แกจะไปไหนก็ไปเลยไป๊!!"

"เก่ง...เซนอุตส่าห์หวังดีนะทำไมพูดแบบนี้ล่ะ!?"

"เก็บเอาความหวังดีของเซนไปเลยนะ เก่งไม่ต้องการ"

"เพราะผู้หญิงพวกนั้นใช่มั้ยที่ทำให้เก่งเป็นแบบนี้" เซนกลั้นใจถามขึ้น แต่เก่งก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรได้แต่เอาหมอนมาอุดหูไม่อยากรับฟัง "ก็ได้...ไม่มีเซนแล้วจะรู้สึก!!"

พูดจบเซนก็หันหลังแล้วเดินออกไปแบบไม่ใยดี ทำเอาเก่งเด้งตัวขึ้นมาอึ้งแทบไม่ทันเพราะเซนไม่เคยโกรธหรือโมโหขนาดนี้

"มันเป็นอะไรของมันว๊ะเนี่ย??"


ทางด้านของโตโน่ที่ออกปากชวนเต้ยและริวจิไปทำบุญเมื่อเช้า ตอนนี้ก็มาถึงที่วัดเป็นที่เรียบร้อยแล้วพร้อมกับถังสังฆทานชุดเล็กกะทัดรัด

"พ่อ! ริวจิปวดฉี่..."

"งั้นเดี๋ยวป้าเต้ยพาไปนะ"

"ไม่อาววว ริวจิจะไปกับพ่อ"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวคุณรออยู่บนรถก็ได้...ป่ะริวจิไปเข้าห้องน้ำกัน"

ได้ยินดังนั้นริวจิจึงกระโดดลงจากรถมาจับมือโตโน่แล้วพานำไปทันที เต้ยที่รออยู่บนรถจึงลงมาเดินเล่นอยู่ใต้ต้นไม้ อยู่ดีๆก็มีชายชุดขาวหนวดเฟิ้มเดินเข้ามาหา

"ไอ้หนู!!"

"..."

"เอ็งกับหลานของเอ็ง และคนที่อยู่ใกล้ชิดเอ็งกำลังจะมีเคราะห์!!"

"เคราะห์?"

"ใช่! เอ็งต้องทำการสะเดาะเคราะห์อย่างเร่งด่วน"

"ด่วนด้วยเหรอคะ?"

"เออ!!"

เสียงที่ดังไปสามบ้านแปดบ้านทำให้โตโน่และริวจิได้ยินจึงรีบวิ่งมาหาเต้ยทันที

"เต้ย...มีอะไรหรือเปล่า"

"ก็คุณคนนี้สิคะ มาบอกว่าเต้ยกับริวจิแล้วก็คนใกล้ชิดกำลังจะมีเคราะห์น่ะ"

"เฮ้ย!! มั่วหรือเปล่าลุง แก่แล้วอาจจะเลอะเลือนไปบ้างอ่ะนะ ผมให้อภัย"

"ไอ้เด็กเปรต เอ็งมาหาว่าข้าเป็นลุงแก่งั้นเหรอ!!"

พูดจบลุงหนวดเฟิ้มก็ค้นหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าย่ามสีขาวของตัวเอง ทั้งโตโน่ทั้งเต้ยและริวจิต่างก็สงสัยไม่แพ้กันว่าลุงหนวดเฟิ้มคนนี้จะมีอะไรมาน้ำเสนอ= =;

"ลุง...หาอะไรน่ะ หมากพลูเหรอ" โตโน่ถามซื่อๆ

"ไอ้บ้า!! ข้าหาไอ้นี่ต่างหาก"

"อะไรน่ะลุง แก่ป่านนี้แล้วลุงยังจะเล่นวัวเล่นควายเล่นตุ๊กตาทองอีกเหรอ"

"เอ็งอยากตายเรอะ!!"

"ปะ ป่าวครับ"

ทันทีที่บทสนทนาจบลมก็พัดเข้ามาอย่างไร้ซึ่งเยื่อใย ทำเอาริวจิตัวแทบปลิวแต่มีโตโน่จับไว้ได้ทัน ลุงหนวดเฟิ้มเริ่มท่องบางอย่างงึมงำๆก่อนจะพ่นลมใส่หน้าทั้งสาม

"โอ๊ย...ลุง! ลุงทำอะไรของลุงเนี่ย"

"ข้าจะล้างซวยให้เอ็งกับเพื่อนของเอ็ง"

"ลุงจะทำอะไร??"

"พาข้าไปที่อยู่ของพวกเอ็ง"

"แต่ผมมาทำบุญนะครับ ไม่ได้มาเข้าสำนักทรงเจ้า" ลุงหนวดเฟิ้มไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะเดินไปนั่งบนรถของโตโน่ทันที แถมยังนั่งเบาะข้างคนขับซะด้วย "อ้าวลุง! นั่นรถผมนะครับไม่ใช่รถแท็กซี่ นึกจะนั่งก็นั่งเลยเหรอ"

"คุณโตโน่คะ ลุงแกอาจจะรู้อะไรเกี่ยวกับคอนโดก็ได้นะคะ ดีไม่ดีอาจจะทำให้วิญญาณเร่ร่อนได้ไปสู่สุขคติก็ได้ เราพาลุงแกไปที่คอนโดเถอะนะคะ"

"ก็ได้ครับ นี่เห็นแก่คุณนะ ไม่งั้นผมไม่พาตาลุงนี่ไปหรอก"

พูดจบทุกคนก็เดินขึ้นรถไปพร้อมมุ่งหน้ากลับไปที่คอนโด ซึ่งเวลานี้เที่ยงพอดิบพอดีผีคงไม่ออกมาตอนนี้แน่ๆ ทุกคนเชื่ออย่างนั้น

"ลุงคะ...ลุงรู้เหรอคะว่าพวกเรากำลังจะมีเคราะห์น่ะ" เต้ยถามระหว่างที่นั่งรถไป

"ข้ารู้ ข้าเห็น!!"

"ลุงมั่วหรือเปล่า"

"ถ้าข้ามั่วแล้วข้าจะรู้เหรอ"

"เอ้า ลุงนี่พูดแปลกๆนะ" โตโน่หันมาขมวดคิ้วถาม

เมื่อมาถึงที่คอนโดแล้วก็เจอทุกคนนั่งอยู่ที่ร้านของเซนอย่างพร้อมเพรียงกัน โตโน่พาลุงหนวดเฟิ้มเข้ามานั่งในร้าน ทำเอาคนที่นั่งอยู่ต้องมองตามด้วยความสงสัย

"ลุงพี่โน่เหรอ" ริทถาม

"เปล่า แกบอกว่าพวกเรากำลังจะมีเคราะห์"

"จริงดิ่!!" เก่งทำท่าตกใจ

"ท่าทางจะจริงล่ะมั้ง ช่วงนี้ฉันพูดอะไรไปคนแถวนี้ก็ไม่ค่อยอยากจะฟัง" เซนพูดประชด

"ก็คงจะใช่น่ะแหละ จะบอกเหตุผลก็ไม่ยอมจะฟัง" เก่งประชดอีกคน

"พอได้แล้วเอ็งสองคนนี่!! ไม่รู้ว่าเป็นคู่แค้นกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน"

"แล้วที่ลุงบอกว่าพวกเรากำลังจะมีเคราะห์ จะต้องทำยังไงเหรอคะ" เกตถามอย่างตั้งใจ

"เหอะ! อย่างเธอน่ะราหูคงอม แก้ไม่หายแล้วล่ะ" เก่งแหนบแหนม

"พวกเอ็งต้องสะเดาะเคราะห์ในโลงที่ใช้แล้ว!!"

"โห...เรื่องเก่ายังไม่ออกโรง เรื่องใหม่มาอีกแล้ว" ริทพูดไปเกาะแขนโตโน่ไป

"ตกลงลุงเป็นหมอผีใช่มั้ยคะเนี่ย?" เต้ยถาม

"ใช่!! ฮ่าๆๆ"

"โอ้วว์ พระเจ้าช่วยทอดกล้วย- -" โตโน่อุทาน

โปรดติดตามตอนต่อไป >> > ลงโลง