hidden love คอนโดหลอนซ่อนรัก {โน่ริท}{เก่งเซน}

ลำดับตอนที่ #13 : หายนะ(หาย-นะ)

ตอน 13
หายนะ(หาย-นะ)

   ด้านริทกับโตโน่ที่สาระวนอยู่กับวิ่งหนีผี(ตัวปลอม) อยู่ดีผีสาวก็ยื่นกระดาษมาให้ก่อนจะจูงมือมาที่ทางออก เมื่อเห็นแสงสว่างผีสาวก็ผลุบหายไปข้างใน โตโน่จึงคลี่กระดาษออกแล้วอ่านมันให้ริทฟัง

"สระน้ำสระใหญ่ใจกลางเวิลด์"

"อะไรอีกเนี่ย"

"ไปที่สระน้ำนั่นกันเร็ว!!"

โตโน่จับมือริทวิ่งมาที่สระน้ำสระใหญ่ด้วยอาการหอบเหนื่อย เหงื่อเม็ดใหญ่หยดลงมาที่มือของริท ริทจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมาซับเหงื่อให้โตโน่

"เฮ้ย!! แกทำอะไรน่ะ"

"ก็เช็ดเหงื่อให้ไง"

"ห่วงตัวแกก่อนดีมั้ยไอ้เตี้ย!!"

พูดจบก็มีเสียงเอะอะโวยวายของคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งเมื่อหันไปก็พบว่าเป็นคู่ของเซน-เกรซและเก่ง-เกต

"มีอะไรกันน่ะ" ริทถาม

"ก็เซนเอากระดาษอะไรมาให้ก็ไม่รู้"

"ไหนดูสิ" โตโน่หยิบมันมาจากมือเก่งก่อนจะอ่าน "ความตายไม่หายก็ใจสลาย"

"..."

กันกับแกรนดพร้อมด้วยไอซ์และเต้ยก็วิ่งมาหาทุกคนด้วยหน้าตาตื่น

"มีอะไรกันเหรอคะ??" เต้ยถาม

"ก็เซนไปได้กระดาษแผ่นหนึ่งมาจากมือของหุ่นในบ้านยักษ์อ่ะสิ แล้วในกระดาษก็เขียนไว้ว่า ความตายไม่หายก็ใจสลาย" เกรซอะไรธิบาย

"น่ากลัวจัง"

แกรนด์ที่ยังจีบมือกับกันเริ่มบีบแน่น กันจึงหันไปมองแล้วเอามือลูกไหล่

"แล้วจะทำยังไงต่อไปล่ะพี่โน่ พูดถึงเรื่องความตายแล้วแสดงว่าต้องมีใครสักคนหรือหลายคนต้องตายน่ะสิ" ริทหันไปถาม

"ฉันก็ไม่รู้ ไอ้ตาแก่นั่นมันอยู่ไหน มันเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ขึ้นทั้งหมด ต้องหามาให้เจอ"

"แล้วจะไปหาจากที่ไหน ดรีมเวิลด์นะไม่ใช่ตลาดนัด" เกตพูด

"หาในปากเธอมั้งยัยเกตดำ" เก่งหันไปตะคอกใส่เกต

"อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยค่ะ เต้ยว่าเรามาหาวิธีที่จะหยุดเรื่องนี้ดีกว่า"

ทุกคนขมวดคิ้วก่อนจะหันไปมองคู่ของตัวเอง ริทที่แววตาใสซื่อไม่มีความคิดอยู่ในหัวสมองโดนโตโน่จ้องตาเขม็งเข้าไปถึงกับต้องหลบสายตา

"ทำลายไอ้กระดาษแผ่นนี้ดีมั้ย!?" ไอซ์พูด

"แน่ใจเหรอว่าถ้าทำลายมันแล้ว มันจะไม่มีพิษสงน่ะ" เต้ยขัด

"ก็ลองดูก็ได้"

ไอซ์ยังรั้นที่จะทำลายมันต่อไป โตโน่จึงเดินออกมาจากวงแล้วเดินไปหยิบกระดาษที่ปาออกไปใส่กระเป๋า ก่อนจะมานั่งที่ขอบน้ำพุบริเวณเลิฟการ์เด้น ริทและทุกคนจึงเดินตามมา

"อย่าเพิ่งเครียดสิพี่โน่ เดี๋ยวเรื่องร้ายๆมันก็ผ่านไปเองแหละ"

"แล้วถ้ามันจะผ่านไปแต่ต้องเสียใครไป แกจะอยู่นิ่งโดยไม่ทำอะไรเลยเหรอว๊ะ!"

ทุกคนถอนหายใจแล้วมองหน้ากัน จนกระทั่งมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาโดนโตโน่จนตกลงไปในบ่อน้ำพุ เนื้อตัวเปียกมะล่อกมะแล่ก- -'

"ขอโทษค่ะ"

เด็กหญิงหันมาไหว้ขอโทษโตโน่แล้ววิ่งหนีไป โตโน่สะบัดหัวไปมาก่อนจะเดินออกมาจากสระน้ำนั่น
"ไม่เป็นไรใช่มั้ยพี่โน่ 55 5"

"หัวเราะหาป๊ะป๋าเราเหรอ ไอ้เตี้ย"

"เซนว่าพี่โน่ไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวก่อนเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ"

"อื้มม์ นี่ก็เที่ยงแล้วพวกแกไปศูนย์อาหารแล้วสั่งอะไรไว้ให้ฉันด้วย หิวมาก!!"

"เยสเซ่อร์!!" ริทพูด

"แล้วแกจะไม่ไปกับฉันเหรอ"

"แล้วจะให้ริทไปทำอะไรล่ะ หรือว่าจะให้ไปเช็ดตัวให้"

"งั้นแกก็ไปไกลๆฉันเลย"


โตโน่เดินมาที่ห้องน้ำแล้วกอดเสื้อยืดคอกลมของตัวเองออกมาเป่าที่เครื่องเป่ามือในห้องน้ำ ทำเอาริทมองไม่ละสายตา

"แกมองอะไรฉัน ไอ้หน้าหื่น"

"เอ้า!! นี่ริทไม่มีอะไรดีเลยใช่มั้ย คำก็เตี้ยสองคำก็หื่นT^T"

"ถ้าถามว่าอย่างแกน่ะมีอะไรดีฉันก็จะตอบง่ายกว่า เพราะคำตอบมันน้อยมาก"

"โห...แรว๊งงง!!"

เมื่อโตโน่เป่าจนแห้งก็สวมใส่ทันทีแล้วเดินออกโดยไม่สนใจริท ที่นั่งโม้อยู่ขอบอ่างล้างมือ โอ้วว์ เซ็กซี่!!


ณ.ศูนย์อาหารโตโน่มาถึงก็นั่งกินข้าวไม่สนใจใคร จนไอซ์บอกให้เอากระดาษแผ่นนั้นออกมาดู สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้นเมื่อคลี่กระดาษแผ่นนั้นออกหมึกที่เขียนไว้ ละลายหายไปกับน้ำที่ซึมผ่านกระเป๋ากางเกง

"มันอ่านไม่ออกแล้วนี่!!" ไอซ์พูด

"จริงสิ ถ้างั้นเราก็ไม่ตายแล้วดิ่" เต้ยพูดพร้อมทำหน้าตาตื่นเต้น

ทุกคนดีใจจนต้องกอดกัน ริทกอดโตโน่ เซนหันไปกอดเก่งอย่างลืมตัว กันกอดกับแกรนด์เหมือนตั้งใจ ส่วนไอซ์หันไปกอดเต้ย เกตกับเกรซจึงกอดกันเพราะเหลือแค่สองคน

"กันลืมอะไรไปหรือเปล่าคะ??" แกรนด์พูด

"ลืมอะไร"

"ลืมว่าเรา...เอิ่ม ไม่ได้เป็นอะไรกันน่ะค่ะ"

"อ่อ...ลืม แฮ่ๆ" กันยิ้มแห้งๆให้แกรนด์

"เซน!! เก่งว่าเราโกรธกันอยู่นะ"

"ฮึ่ย!! เซนก็แค่กอดเพราะเห็นว่าเก่งไม่มีใครกอดด้วยเฉยๆหรอกT^T"

"อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย กลับคอนโดไปหาตัวตาแก่นั่นดีกว่า!" โตโน่พูด

ทุกคนเห็นด้วยก่อนจะกลับมาที่คอนโดโดยสวัสดิภาพ

โปรดติดตามตอนต่อไป