hidden love คอนโดหลอนซ่อนรัก {โน่ริท}{เก่งเซน}

ลำดับตอนที่ #11 : กระดาษมหาตภัย

ตอน 11
กระดาษมหาตภัย

"ไอ้เสาไฟฟ้า ตื่นได้แล้วววว!!"

"อืมม์อะไรลุง"

"ตื่นได้แล้วเช้าแล้วเว้ย"

โตโน่งัวเงียตื่นขึ้นลืมตาดูนาฬิกาที่อยู่หัวเตียงบอกเวลาเป็นตีห้า ห๊ะ!! ตีห้า ปลุกเอาโล่หรือไงตอนตีห้าเนี่ย...

"ลุง!!เพิ่งจะตีห้าเองอีกหนึ่งชั่วโมงลุงค่อยปลุกผมแล้วกันนะ"

"ไม่ได้...วันนี้แกต้องมาทำพิธีเปิดกระดาษ"

"โอ๊ยแค่กระดาษแผ่นเดียวต้องทำพิธีด้วยเหรอ เว่อร์ ขอขีดเส้นใต้เว่อร์!!"

โตโน่ล้มลงนอนลุงหนวดเฟิ้มจึงนั่งลงบนเตียงเพราะเหลืออดกับผู้ชายตื่นสายสำหรับแก- -ลุงเดินไปรอบๆเหมือนจะหาอะไรสักอย่างแล้วก็ได้ฝาหม้อมาสองอัน

"ไม่ตื่นใช่มั้ย!?"

ลุงง้างมือออกกว้างที่สุดก่อนจะทำให้ฝาหม้อกระทบกัน

เพ้ง!!

"โอ๊ยลุง!!"

"ตื่นหรือยัง??"

"บ้านลุงเรียกว่าละเมอเหรอตื่นแล้วดิ่ถามได้" โตโน่สะบัดหัวไปมาก่อนจะพูดต่อ "นี่ใจจริงลุงอยากจะแกล้งผมใช่มั้ย"

"ข้าจะแกล้งเอ็งหาพระแสงธรณีอะไรข้าน่ะหวังดีกับพวกเอ็งนะเว้ย!!~ เอ็งไปตามเพื่อนเอ็งมาได้แล้วไปข้าจะไปรออยู่ข้างล่าง ไปเปิดข้างล่างพร้อมกัน"

"รอแปป"

โตโน่บีบีไปหาทุกๆคนก่อนจะเดินไปอาบน้ำลุงจึงเดินออกจากห้องไปเพื่อจะไปรออยู่ด้านล่างตามที่พูด

ถึงเวลาทุกคนก็เดินลงมารอข้างล่างด้วยอาการหลับๆตื่นๆคงเพราะนอนไม่พอเพราะเมื่อคืนกว่าจะถึงก็ปาเข้าไปตีหนึ่งนี่ยังตื่นมาตอนตีห้าอีก

"พี่โน่เรียกพวกเรามาทำไมครับเนี่ย"

"ฉันก็ไม่รู้แกถามลุงเองสิ"

ริทและทุกคนจึงหันไปมองหน้าลุงที่นั่งเป็นประธานอยู่ที่โซฟาสีแดงตัวที่เด่นที่สุดเป็นตาเดียว

"ข้าจะให้พวกเอ็งเปิดกระดาษนั่นถ้าเปิดแล้วเกมก็จะเริ่มทันที แต่ข้าไม่เกี่ยวนะ"

"อ้าวลุงก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วยนี่ ทำไมจะไม่เกี่ยว" ริทท้วง

"เอาน่ะพวกเอ็งพร้อมแล้วก็เปิดเลยสิ"

"พี่โน่ พี่เปิดสิ" ริทยุ

ทุกคนทำหน้าลุ้นมากมายก่อนที่โตโน่จะหยิบกระดาษนั้นมาจากมือริทที่เมื่อคืนริทรับผิดชอบเก็บมันไว้มือสั่นๆของโตโน่หยิบมันมาแล้วค่อยๆเปิด

เมื่อเปิดออกเผยให้เห็นลายลักษณ์อักษรที่เขียนไว้อย่างสละสลวยก่อนที่โตโน่จะอ่านมัน

"หาให้พบประสบดีบ้านหลังเล็กมีผ้าหลายสี"

"มันคืออะไร??" ริทเข้าไปอ่านใกล้

"บ้านหลังเล็กมีผ้าหลายสี..." กันพูดซ้ำพลางคิดไปเรื่อยๆแล้วมองไปรอบๆจึงไปสะดุดตาที่ศาลเจ้าที่ของคอนโด "ศาลเจ้าที่!!"

"ศาลเจ้าที่เหรอ? จริงสิ บ้านหลังเล็กมีผ้าหลายสี จริงด้วยลุง...อ้าวลุง" โตโน่หันรีหันขวางเมื่อไม่เห็นลุงหนวดเฟิ้ม

"อย่าบอกนะว่าลุงคิดจะชิ่งอ่ะ" ริทพูด

"แกคงจะอยู่รอกินข้าวเย็นมั้ง"

"เกตว่าเราไปเอาอะไรที่ศาลเจ้าที่กันเถอะค่ะ"
 
ทุกคนพยักหน้าก่อนจะวิ่งกรูกันไปที่ศาลเจ้าที่หน้าคอนโด และกันก็เจอกระดาษเล็กแผ่นหนึ่งเสียบไว้ข้างๆศาลเจ้าที่จึงรีบหยิบมาอ่าน

"เก๋งซิ่งชนยับดับคาที่"

"อะไรอีกเนี่ย??" โตโน่เลิกคิ้วถาม

เอี๊ยดดดด เปรี๊ยงโครม~!

รถเก๋งสีดำขับพุ่งขนมาที่ประตูรั้วของคอนโดจนทั้งรถทั้งรั้วพังยับเยินโชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไรแต่คนในรถนี่สิคงจะไม่รอดแน่ๆ

หวี หว่อ หวี หว่อ~

รถกู้ภัยเอย รถพยาบาลเอย รถตำรวจเอยเข้ากระชับพื้นที่กันเต็มไปหมด ไทยมุงฝรั่งมุงเริ่มให้ความสนใจกับเหตุการณ์และเลขที่คอนโคกับป้ายทะเบียนรถ ไอซ์กับเกรซจึงโทรให้พ่อแม่ผู้เป็นเจ้าของคอนโดมาเคลียร์พื้นที่

"กัน มีอะไรอีกมั้ยนอกจากคำทำนายบ้าๆนั่นน่ะ"

โตโน่หันมาพูดกับกัน ก่อนที่กันจะพลิกกระดาษดูทุกมุมมองจนไปสะดุดกับคำแปลกๆ

"เหยียบเมื่อไหร่ไปทุกที เหยียบไม่ดีแหกโค้งตาย"

"ไม่บอกก็รู้ ไอ้พวกชอบใช้คำเปลืองน่ะมีอยู่คนเดียว ลุงมหาตภัยนั่นน่ะ"

"เอาน่ะพี่โน่ ถึงขั้นนี้แล้วก็เล่นกับแกไปหน่อยสิ" ริทปลอบ

"แล้วแกไม่ไปเรียนเหรอไอ้เตี้ย"

"ทุกวันนี้ผมก็ไม่ค่อยได้เข้าเรียนอยู่แล้วนี่ แฮ่ๆๆ"

โตโน่ไม่พูดอะไรได้แต่ส่ายหัวอย่างไม่พอใจ ไม่รู้ว่าไม่พอใจเพราะมุกแป้กหรือเพราะเป็นห่วงเรื่องเรียนของริทกันแน่>w<

"อะไรคือ เหยียบเมื่อไหร่ไปทุกที เหยียบไม่ดีแหกโค้งตาย" เต้ยทวนคำ

"เหยียบเท้า!...เหยียบขี้หมา!...เหยียบกบตาย!...เหยียบ..." เซนพูดยังไม่ทันจบเก่งก็ขัดขึ้นมา

"เหยียบยอดหน้าแกมั้งไอ้หน้าแมว!!"

"โห...เก่งอ่ะ ช่างว่าเซนพ่อเสือหนุ่ม"

โตโน่มองซ้ายมองขวาแล้วเดินไปที่รถเก๋งคันนั้นทันทีโดยไม่พูดอะไร ทำเอาคนที่ยืนอยู่เดินตามแทบไม่ทัน โตโน่พูดคุยกับตำรวจสักพักก่อนจะเข้าไปหยิบจับอะไรสักอย่างในรถด้านคนขับ

"พี่โน่เขาจะทำอะไรของเขาน่ะ ขอหวยเหรอ??"

"บ้าหรอริท พี่โตโน่คงจะไม่งมงายหรอกนะ" เซนกระซิบ

สักพักโตโน่ก็เดินออกมาพร้อมกับกระดาษแผ่นเล็กๆ(อีกแล้ว) ทุกคนเริ่มให้ความสนใจกับโตโน่และกระดาษแผ่นนั้น

"นั่นอะไรน่ะพี่โน่ เดี๋ยวเจ้าของเขาก็มาตามคืนหรอก" ริทพูด

โตโน่ไม่พูดพร่ำทำเพลงและไม่สนใจที่ริทพูด รีบเปิดอ่านทันที

"สนุกทุกที่ เมื่อมีคู่"

"- -??"

หน้าตาของทุกคนไม่ต่างกับโตโน่เลย ต่างคนต่างก็งงกับข้อความนั้น

โปรดติดตามตอนต่อไป