คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 ราตรี ผีเข้าฝัน
เมื่อตกลงกับผีเด็กเสร็จแล้ว เธอเหนื่อยมากสำหรับวันนี้ ทั้งงานทั้งผี พกาเตรียมตัวที่จะอาบน้ำแล้ว
นอน เมื่อพกาทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย เธอจึงล้มลงนอนที่เตียง เมื่อเธอหลับตาลง เธอก็เข้าสู่ห้วงแห่งความฝัน
.....
ในป่าลึกเสียงนก เสียงสัตว์นานาพันธุ์ ร้องแระสานเสียง เธอกำลังเดินอยู่ในป่า เธอคือหญิงสาวในชุดเดรส เธอคือเจ้าหญิง เหรอ พกาเริ่มเดินหาทางออกจากป่านี้เธอจะพยามยังไงก็ไรประโยชน์
เพราะยิ่งเดินเธอยิ่งหลงเข้ามาลึกกว่าเดิม
เมื่อถึงพลบค่ำ มีเพียงแสงสว่างจากดวงจันทร์ สาดส่องลงมา เมื่อพกาเดินมาถึงโคนต้นไม้ต้นใหญ่เธอเห็นหญิงสาวในชุดเดรส
เหมือนเธอ แต่ทำไมถึงมานั่งอยู่คนเดียวเมื่อพกาลองเกี่ยหูฟังดูดีๆ หญิงสาวกำลังนั่งร้องไห้ เมื่อเธอเดินไปหาหญิงสาว
ปรากฏว่าหญิงสาวยิ่งร้องไห้โห พกาจึงถามว่า นี่เป็นอะไรเหรอ ทำไมถึงมานั่งร้องไห้อยู่ที่นี้
หญิงสาวตอบด้วยเสียงสะอื้น
ฉันหนาว ฉันเจ็บฉันโดนอีนัง
โสเภณี มันวางแผนฆ่ากู มันบีบคอ มันชก มันเอาลูกกูไปมันฆ่ากูแล้วเอาศพกูมาไว้ที่นี่ แล้วมันก็สาปแช่งกูไม่ให้
กูไปพุดไปเกิด กูเลยต้องมาหลอกหลอนคนหลง
ป่าอย่างพวกมึง กูจะเอามึงมาอยู่ด้วย!!!! แล้วหญิงสาวก็พุ่งเข้ามาหาพกา พกาล้มลงอย่างแรง แล้วพกา สดุ้งตื่นขึ้นมา เหงื่อไหลออกมากจนเปียกท่วม
ตัว ทั้งๆที่ เครื่องปรับอากาศยังทำงานอยู่ที่ 18 องศา เธอล้มตัวลงนอนอีกครั้งปรากฏว่าหญิงสาวในฝันนั่งห้อยขาอยู่บนหัวเตียงของพกา แล้วสายตาสีแดงก่ำจ้องมองมาที่
เธออย่างโกรธแค้น!!! พกาตกใจถึงกับสลบไป เมื่อพกาตื่นมา ปรากฏว่าเช้าแล้ว พกานอนคิดเรื่องเมื่อคืนว่ามัน
คืออะไรกันแน่ แล้วทำไมผีต้องมาตามเธอตลอด
ทำไม!! ทำไม!!!! ฉันเป็นอะไรกันแน่ พการีบอาบน้ำแล้วรีบสตาร์ทออกรถเพื่อไปวัดเพื่อสอบถามอาการที่เธอเป็น
ว่าทำไมผีถึงตามเธอมา แล้วทำไมต้องเข้าฝันมาหลอก
เธอ แล้วทำไมต้องเป็นเธอคนเดียว
ทำไมไม่ไปหาคนอื่นที่สามารถ
ช่วยตัวเองได้
เมื่อเธอถึงวัดที่มีคนบอกว่าเป็นวัดชื่อดังที่อยู่ จ.นครพนม พกาเร่งรีบเร่งไปที่กุฏิ เมื่อเธอไปถึงเธอจึงไปถามเด็กวัดที่กำลังเร่งรีบ นี่ๆหนู พระอาจารย์
มหาชิระ อยู่ไหม อยู่จ้า เด็กวัดตอบด้วยสำเนียงเหน่อๆ และรีบร้อน อยู่บนกุฏิจ้า
อืมๆขอบคุณมาก
เมื่อพกาก้าวเข้าไปในกุฏิ
อยู่ๆ ก็มีลมแรงๆ พัดมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
เมื่อขึ้นไป พระอาจารย์ก็ทักขึ้นมาว่า ไม่ต้องมาถามหรอกโยม ที่เค้าตามโยมมาเพื่อขอความ
ช่วยเหลือ โยมก็ช่วยเขาหน่อยเขาคงเดือด
ร้อนมาก เขา ทรมาณ
พกาเริ่มโต้ขึ้น หนูก็เดือดร้อนนะค่ะ เค้าตามหนูมาหนูก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
งานหนูก็ทำไม่ได้ ตามมาอยู่นั่นแหละ แล้วหนูจะช่วยเค้ายังไง
แล้วใครเป็นคนฆ่าเค้า
นังหนูเป็นคนที่มีจิตตรงกับเค้า แล้วสามารถสื่อสารกับเค้าได้
เค้าจึงต้องการให้หนูช่วยเค้า
ถ้าหนูช่วยหนูก็จะได้บุญด้วยนะ
ค่ะๆ หนูขอตัวกลับก่อนน่ะค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ
บางครั้งฉันก็นึกสงสัยตัวเองว่าฉันเป็นอะไรกันแน่? ขากลับแวะซื้อข้าวหน่อยดีกว่า เมื่อพกากลับถึงบ้าน เธอจึงเดินไปที่ห้องครัวเพื่อจัด
เตรียมอาหารที่เธอซื้อมาจัดใส่
จาน ขณะที่พกาจัดอาหารอยู่ดีๆเธอก็
นึกอะไรได้ พการีบเดินขึ้นไปที่ห้องพระ แล้วหยิบ ธูปมา 1 ดอก แล้วแบ่งอาหารของเธอใส่จาน เทน้ำใส่แก้วใบเล็ก แล้วเอาไปวางไว้หน้าบ้านของ
เธอพร้อมจุดธูปเรียกเด็กชายปริศนา ออกมารับประทาน เมื่อหญิงสาวปักธูปลงก็มีลมพัดแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ แล้วเด็กชายก็โผล่ออกมา พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณให้กับ
พกา หญิงสาวที่กำลังนั่งตกใจอยู่ เมื่อพกาตั้งสติได้เธอจึงถามตัว
เองว่าทำไมเธอต้องให้กับข้าวกับผีเด็ก
กลับไปทานอาหารของเธอมั่ง
เมื่อเธอถึงห้องครัวเธอก็ต้อง
ตกใจเมื่อเธอเห็นชายชรานั่งก้มหน้าอยู่ในห้องครัวของเธอ พกาถึงกับตกใจอีกรอบ เมื่อเท้าของชายชราไม่ติดพื้น
เธอจึงโตกนถามไปว่านี่คุณตาค่ะ ถ้าคุณตาเป็นผีทำไมคุณตาไม่ไปหาคนอื่นที่ช่วยคุณตาได้หล่ะค่ะ
หนูช่วยอะไรคุณตาไม่ได้หรอก
ค่ะ ผีชายชราตอบมาด้วยเสียงอ่อนๆ
ลุงไม่ต้องการอะไรหรอกลุงแค่
ต้องการให้หนูทำบุญให้ลุงหน่อยแล้วก็ช่วยแจ้งตำรวจให้ไปที่บ้านเลขที่ 14/2 หมู่ 3 หมู่บ้าน สันต์จิรา แล้วบอกเขาไปว่าลุง ตกลงไปในท้อน้ำในบ้านของลุงตอนนี้ยังไม่มีใครเจอลุงเลย ลุงขอแค่นี้แหละ เมื่อชายชราพูดเสร็จชายชราก็
หายไป โอ๊ย!!! พการ้องเสียงดัง ทำไมดวงฉันมันซวย แบบนี้ ผีนี่ก็ไม่คิดที่จะหาคนอื่นมั่งรึไง จะต้องให้ฉันเปลี่ยนอาชีพมาเป็นหมอช่วยผี หรือไง บ้าเอ๊ย!!!!!!
ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วน่ะ
เมื่อเธอรับประทานอาหาร เสร็จแล้วพกาเตรียมตัวไปที่อ่าง
ล้างจาน เพื่อทำความเพราะพกา ไม่ชอบพอกเอาไว้เยอะจนเป็น
กองเท่าภูเขา เมื่อพกาทำความสะอาดจานเรียบร้อยแล้ว เธอจึงเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อ
ชำระ ล้างร่างเหงื่อ ให้สบาย ลั้ล~ล้า~ เสียงร้องเพลงของพกาที่กำลัง
อาบน้ำอย่างสบายใจ ขณะที่เธอกำลัง อาบน้ำอยู่นั้นพกาเหลือบไปเห็น
เงาของผู้ชาย อยู่หลังผ้าคลุม
นี่!!!! พกา ร้องด้วยความโมโห
จะไม่ให้มีเวลาส่วนตัวเลยรึไง ไอ้ผีบ้า!!! หรือเป็นผีลามก จะมาแอบดูฉันอาบน้ำ ออกไป!!!!!!!! พกาพูดอย่างไม่มีความกลัว หลังจากที่เธอพูดจบเงานั้นก็หายไป เงาหายไป พกาก็รู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไป พกานึกในใจ"นี่เราพูดอะไรออกไปเนี่ย บ้าไปแล้วนั่นมันผีน่ะ" เมื่อเธออกมาจากห้องน้ำแต่งตัว
เสร็จเธอรีบไปที่ห้องนอน เพื่อไปพักผ่อน ตามปกติ เมื่อพกาล้มตัวลงหัวลงหมอนเธอก็หลับ
ความฝันอีกครั้ง....
ความคิดเห็น