ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผมหลงรัก...เจ้าตัวแสบ [Vocaloid]

    ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ถูกเลือก

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 56


    [Len]

    “จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ” เสียงนกร้องยามเช้า ที่แสนสดใส ปนไปกัน บรรยากาศเหมือนฝนจะตก ทำไห้ผมยังไม่อยากจะตื่นเลย

    “เล็นคุงงงงง ตื่นได้แล้วเดียวไปเรียนสายนะ” เสียงพี่สาวที่แสนน้ากลัวปลุกผม

    “ขออีก 5 นาที” ผมต่อลอง

    “ไม่ได้ถ้าไม่ตอนอดข้าวเช้า” ผมลุกพรวดลงจากที่นอนแล้วไปที่ห้องน้ำสีโปรดของผมทันที

    ผมมีนามว่า คากามิเนะ เล็น ครับ เอ๊ะเข้ามาตามผมทำไมผมจะอาบน้ำ 

    10 นาทีต่อมา

    “พี่รินกี่โมงแล้วอ่ะ” ผมถามพี่สาวของผม

    5:30 . จร๊ะ”

    “ห๊ะ!!! ปลุกทำไมแต่เช้าเนี๊ยะ” ตีห้าครึ่งพระเจ้าช่วยกล้วยบวชชี

    “อย่าบ่นไปโรงเรียนใหม่วันแรกเราต้องงตื่นแต่เช้า”

    “เอ้าเด็กๆตื่นไวกันจัง” แม่ผมเดินลงมาจากห้องแล้วถาม

    “พี่รินอ่ะปลุกแต่เช้าเลย” ผมฟ้องคุณแม่

    “ดีแล้วจร๊ะ รีบกินข้าวซ่ะแม่จะไปส่งที่โรงเรียน” คุณแม่สั่ง

    “ค๊าบบบบ/ ค๊า”

    15 นาทีต่อมา

    “เอ้าเด็กๆ ขึ้นรถจ้า”

    [Kaito]

    สวัสดีครับกระผมมีนามว่า ไคโตะ ผมเป็นผู้ถูกเลือก 1 ใน 3 ของ หยิน ครับซึ้งผู้นำของ หยิน และ  หยาง ได้เกิดการ แตกแยกกัน จึงทำไห้ผู้นำของ หยิน และ หยาง ได้ เลือกผู้ถูกเลือกทั้งสามมาทำ สงครามกันซึ้ง หยินรวบรวมควบแล้ว และจะทำ สงครามในอีกไม่นาน

    [Miku]

    ว่าไง ฉัน มิคุ หรือที่คนในโรงเรียนเรียกฉันว่า ท่านประทาน นั้นเอง วันนี้มีนักเรียนใหม่สองคน ซึ้งมีน้อยนักที่จะย้ายมาระหว่างเรียน ต้องเป็นพวกหัวดีแก่แดดแน่นอน ฉันจะรับน้องซ่ะไห้เข็ดย้ายกลับไป โรงเรียนเก่าเลย หึหึหึ

    [Rin]

    สวัสดีค๊า ฉันมีนามว่า ริน ตอนนี้เราอยู่ที่น้าโรงเรียนใหม่แล้วฉันจูงมือน้องชายที่น่ารักเข้าไปที่โรงเรียนใหม่ เราเป็นที่จับจ้องอย่างมากเพราะ เราหน้าตาเหมือนกันอย่างกะแกะ

    “นี้พวกเธอสองคนนะทำไมไม่ไปรอเข้าแถวมาเดินเล่นแบบนี้อยากขึ้นห้องปกครองใช้ไหม”

    อะจึ๊ย มาวันแรกก็จะขึ้นห้องปกครองเลยหรอ เออใช้องปกครองไปทางไหนเนี๊ยะ

    “ขอโทษนะค่ะ ไม่ทราบว่าห้องปกครองไปทางไหน แล้ว ผ อ โรงเรียนนี้อยู่ไหนหรอค่ะ”

    “หันหลังไปก็เจอแล้ว ผ อ นะ”

    ฉันหันหลังกลับไป แต่ก็ต้องตกใจมีร่างใหญ่เหมือนยักอยู่ข้างหลังพกเรา

    “นักเรียนใหม่ใช้ไหมเราสองคนเนียะพวกเธออยู่ ห้อง 2 S นะแถวอยู่นั้นที่มีผู้หญิงผมยาว ผมสีฟ้ายืนอยู่คนเดียวนะ”

    ฉันหันหลังไป อ๋อ สีผมนาง เด่นชัดในกลุ่มนักเรียนเหลือเกิน เพราะจะมีแค่ห้อง S ที่ไว้ผมยาว ทำสีผมได้เท่านั้น

    “สวัสดีค่ะ ฉันริน อยู่ห้องเดียวกับเธอ นี้น้องชายฉันเล็น เธอหล่ะชื่อไรหรอ”

    ฉันลากน้องชายตัวดีไปหาสาวผมฟ้าคนนั้น

    “ฉัน มิคุ เป็นประธานโรงเรียนนี้ค่ะ เธอสองคนอยู่ห้องเดียวกับฉันหรอ เย้เพื่อนสะทีรู้ไหมว่าห้องเรามีกันแค่สามคน”

    เธอมีอัทยาศัยที่ดีนะ แต่ทำไมคนส่วนใหญ่กลัวเธอ

    “นี้ สองคนนี้เพื่อนฉัน ใครยุ้งมีเคลีย”

    อะจึ๊ย ความหน้ารักของเธอหายไปแล้ว ช่างหน้าเกรงขามอ่ะไรเช่นนี้

    “นั้นแสงอะไรน่ะ” “นั้งสิกำลังพุ้งมาด้วย” “มิคุระวังหลัง”

    อะไรหลังๆ ฉันหันไปข้างหลังพร้อมกับ เล็น และมิคุจู่ๆก็มีแสงสีขาว พุ้งลงมาใส่พวกเรา...แล้วทุกอย่าก็ดับไป

    “พวกเธอคือผู้ถูกเลือกทั้งสาม จงระวังความมืดนั้นให้ดี”

    “ใครนะ นั้นเสียงใคร แสบตาจังเลย”

    ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ติ๊ด ติด ติ๊ด

    “คนไข้พื้นแล้วค่ะคุณหมอ”

    ฉันลืมตาขึ้นมาเจอ คุณพ่อคุณแม่ และสายละโยงละยางงเต็มเลย

    “ไม่เป็นไรแล้วนะลูกแม่ตกใจหมดเลย”

    เอ๊ะแม่ร้องไห้ แล้วมองไปที่เตียงข้างฉันหันไปที่เตียงข้างๆช้าๆ เล็น เล็นยังไม่ฟื้น 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×