คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7
Haneul's Part
เสียงนาฬิกาปลุกดัง เรียกให้ฉันตื่นขึ้นมาก เฮ้ออออออ น่ารำคาญชะมัดเลย กำลังเช้าอยู่เลย... ฉันจะรีบตื่นไปไหน... ‘โอเค... พรุ่งนี้พี่จะรอทานอาหารเช้าฝีมือเธอ’ อยู่ๆ คำพูดของพี่จุนโฮก็ก้องดังขึ้นในหัวของฉัน ทำให้ฉันเด้งตัวลุกขึ้นราวกับว่ามีสปริงติดอยู่ที่หลัง ใช่แล้ว... ฉันต้องไปทำอาหารเช้าให้พี่จุนโฮเจ้าชายสุดที่รักของฉันนี่นา คิดได้อย่างนั้นฉันก็รีบล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปในครัว
“อ้าว... ฮานึล... ตื่นเร็วจัง” เสียงของแม่ครัวหลักอย่างพี่ฮันนี่ที่กำลังวุ่นๆ อยู่พูดขึ้น
“พี่ฮันนี่คะ คือว่า ฉันอยากทำอาหารเช้าให้... เอ่อ...” ฉันไม่กลับบอกพี่ฮันนี่ ฉันรู้สึกเขินจัง
“น้องชายของพี่รึป่าวจ๊ะ” พี่ฮันนี่พูดยิ้มๆ
“พี่ฮันนี่อย่ายิ้มแบบนั้นสิคะ ฉันเขินนะ พี่ดูออกด้วยเหรอ” ฉันพูด แล้วหันไปหันมา มือไม้มันรู้สึกเกะกะไปหมด พี่ฮันนี่เดินเข้ามากุมมือฉัน
“น่ารักจริงๆเลยเด็กน้อยคนนี้ พี่เชียร์เธอเต็มที่ พี่ว่าพี่กับพี่มินจุนมองออกนะ คนอื่นพี่ไม่แน่ใจ เอาล่ะ มาเริ่มเรียนรู้กันก่อนว่าพ่อน้องชายคนดีแต่แสนจะน่าเบื่อของใครหลายๆคน ชอบอะไรไม่ชอบอะไร แล้วเธอก็ทำในแบบที่เธอยากทำก็แล้วกันนะ”
“น่าเบื่อ... พี่จุนโฮไม่น่าเบื่อนะคะ น่ารักมากต่างหาก”
“เธอน่าจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่พูดแบบนี้” พี่ฮันนี่พูดแล้วก็หัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะอธิบายให้ฉันฟังเรื่องพฤติกรรมการกินของพี่จุนโฮ
“ฉันทำอาหารไม่เก่งหรอกค่ะ แต่จะพยายาม ส่วนมากจะมีคนทำให้กินที่บ้าน แต่ก็พอทำได้เวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน แม่ฉันทำอาหารเก่งมากค่ะ ไม่ว่าจะเป็นอาหารฝรั่งหรืออาหารเกาหลี ฉันเรียนรู้มาบ้างเล็กน้อย แต่ไม่ได้เป็นคนชอบทำอาหาร” ฉันพูดขึ้นเมื่อเริ่มลงมือทำอาหารบ้างแล้ว
“ผู้ชายเกาหลีน่ะ ส่วนมากอยากทานอาหารฝีมือแฟนมากกว่าไปหากินเอาข้างนอก 90% พี่เชื่อว่าเป็นแบบนั้น ดูพี่มินจุน พี่มินแจสิ ไปไหนก็ต้องร้องกลับมาทานอาหารฝีมือภรรยา ถึงแม้ว่าจะเป็นอาหารเดิมๆ แต่พวกเขาก็มีความสุขที่ได้กลับมากินอาหารที่บ้าน จุนโฮก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน”
“พี่ฮันนี่... อย่าพึ่งไปบอกใครนะคะ” ฉันแอบหวั่นใจเพราะ ฉันอยากเป็นคนบอกเขาด้วยตัวเองมากกว่า
“แน่นอนอยู่แล้วล่ะจ๊ะ ไม่พูดๆ” พี่ฮันนี่ทำท่าปิดปาก เธอช่างเป็นพี่สาวที่น่ารักเหลือเกิน
“พี่มินจุนช่างเป็นผู้ชายที่โชคดีจริงๆเลยนะคะได้พี่ฮันนี่เป็นคู่ชีวิต ฉันอยากเป็นได้สักครึ่งของพี่ก็ยังดี”
“ฮานึลจ๊ะ... คนเราไม่เหมือนกันหรอก เธอเป็นในแบบเธอ พี่เชื่อว่ามีผู้ชายอยากโชคดีและอยากครอบครองเธอเหมือนกัน เธอทำอะไรหลายอย่างที่พี่ทำไม่ได้ พี่มีอะไรหลายอย่างที่เธอทำไม่ได้ แต่เราฝึกได้ อย่าเปลี่ยนตัวเราเพื่อเพียงแค่ให้เขาคนนั้นพอใจ ทำเท่าที่เราทำได้ดีกว่าจ้ะ”
“ขอบคุณค่ะ พี่สาว”
“ว้าว... เห็นไหม... พี่ว่าเธอทำอาหารเช้าได้แสนวิเศษเลยล่ะ” พี่ฮันนี่พูด ก่อนที่จะค่อยๆ ชิมอาหารเช้าที่ฉันทำ “โอเค... ใช้ได้แล้วล่ะไข่ดาว ขนมปัง ไส้กรอก แฮม ต่อไปก็น้ำส้ม กาแฟ นมสดพร้อมอยู่แล้ว” พี่ฮันนี่พูดก่อนที่จะบอกสูตรรสชาติกาแฟที่พี่จุนโฮชอบ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ฮันนี่ ว้าว... ฮานึลด้วยนะจ๊ะ” พี่จีวอนเดินเข้าห้องครัวมา
“ท่าทางเธอจะโดนหนักนะเนี้ยเมื่อคืน” พี่ฮันนี่หันไปพูดแซวพี่จีวอน ทำเอาฉันเขินไปเหมือนกัน
“เพลียไปเลยค่ะพี่ คุณสามีของฉันไม่หลับไม่นอน กวนฉันทั้งคืนเลย” พี่จีวอนพูดก่อนที่จะหัวเราะเขินๆ หันมามองที่ฉัน “พี่ขอโทษนะจ๊ะ มีสาวน้อย อยู่ด้วยหนึ่งคน” ถึงแม้ว่าฉันจะเติบโตมาในสังคมของชาวตะวันตกก็ตาม พ่อกับแม่ก็ไม่ได้บังคับอะไร แต่ตัวฉันเองมากกว่าที่หวงเนื้อหวงตัวไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนไหนได้มันไปเลย แม้แต่จูบปากฉันยังไม่ยอมให้ใครทำเลย มากที่สุดก็หอมแก้ม จับมือ กอดฉันยังไม่ยอมเลย จนแฟนหนุ่มต้องบอกเลิกฉันคนแล้วคนเล่า แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันเสียใจเลยนะ ยิ่งพอมาเจอเจ้าชายของฉันมันทำให้ฉันภูมิใจที่ไม่ยอมปล่อยตัวให้ชายอื่นไปเสียก่อน
“ทำไมพี่จีวอนถึงคิดว่าฉันไม่เคยล่ะคะ ฉันโตมาในสังคมที่แตกต่างจากที่นี่นะคะ” ฉันพูด
“พี่เชื่อว่าเธอไม่ปล่อยตัวหรอกจ้ะ ดูตอนพี่จีฮุนโดนตัวเธอแล้วเธอถึงกับสะดุ้ง ถอยห่างแทบจะขึ้นไปนั่งตักพี่ชายของเธอแล้วก็นะ พี่เป็นสาวบริสุทธิ์จนแต่งงานแล้วโดนเจ้าสามีตัวดีพรากมันไปนี่แหละจ๊ะ” พี่จีวอนพูดแล้วหัวเราะเขินๆ
“จีวอน พี่ว่านะ เราสองคนใช้ชีวิตวัยสาวไม่คุ้มเลยนะ มีผู้ชายคนเดียวในชีวิต” พี่ฮันนี่พูด
“ฉันคิดว่ามันคือสิ่งที่วิเศษที่สุดเลยล่ะค่ะ ร่างกายที่มีไว้ให้แค่ผู้ชายเพียงคนเดียวในชีวิต อยู่ด้วยกันไปจนวันตาย ว้าว... ฉันจะทำแบบนั้นค่ะ" ฉันพูด
“หัวอกเดียวกันเลยนะเนี้ยพวกเรา” พี่ฮันนี่พูด เราต่างก็พากันหัวเราะ
“นั่นสำหรับพี่จุนโฮหรือเปล่าจ๊ะ ชอบพี่จุนโฮล่ะสิ” พี่จีวอนมองมาที่อาหารเช้าที่ฉันกำลังจัดอยู่
“พี่จีวอนรู้ได้ไงคะ” ฉันทำตาโต แอบตกใจเล็กน้อย
“พี่เดาเอาน่ะ ดูจากที่เธอคอยตามพี่จุนโฮมากกว่า ที่จะสนใจพี่จีฮุน” พี่จีวอนพูด
“เฮ้อออออ พี่อยากให้ผู้ชายมารุมจีบเธอเยอะๆจังเลย แต่พี่ว่านะ หนึ่งในคนเหล่านั่น พี่ไม่อยากให้เป็นจีฮุนเลย” พี่ฮันนี่พูด
“ทำไมต้องอยากให้มีคนมาจีบฉันเยอะๆล่ะคะ” ฉันถามออกไป
“ให้น้องชายพี่แย่งมาไง” พี่ฮันนี่พูดแล้วหัวเราะเอง ฉันกับพี่จีวอนมองหน้ากันแบบงงๆ “เอาเถอะๆ อย่างไรก็ตาม พี่รู้แล้วว่าน้องชายของพี่ชนะขาดอยู่แล้ว”
“น้องชายของพี่ฮันนี่ชนะแน่ค่ะ แต่ฉันสิคะ จะชนะใจน้องชายของพี่หรือเปล่า ยังไม่รู้เลย เดายากจริงๆ บางทีพี่จุนโฮก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาก็ชอบฉัน แต่บางทีก็เหมือนว่าไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากคนรู้จัก ไม่ก็น้องสาวเพื่อน เท่านั้นเอง” ใช่... ยากจริงๆ
“เราก็มาลุ้นด้วยกันสิจ๊ะ พี่จะรอดูเธออยู่ตรงนี้แหละ คอยลุ้นไปกับเธอ” พี่ฮันนี่เข้าไปโอบเอวฉัน อย่างให้กำลังใจ
“ว้าว... สาวๆตื่นเร็วกันจังเลย” เราสามคนหันไปมองที่ต้นเสียง พี่มินแจนั้นเอง เขาเดินตรงไปหารภรรยาของเขาแล้วเข้าสวมกอดทันที “หิวแล้วอะ... อาหารเช้าฉันเสร็จยัง”
“ยัง... รอก่อน ฉันเพิ่งจะลงมาเองนะ” พี่จีวอนหันไปบีบจมูกสามีของเธอ ว้าว... ฉันอยากทำแบบนั้นกับเจ้าชายของฉันจัง ว้ายๆๆๆ เขินๆ
“อ้าว... จุนโฮ” คำพูดของพี่ฮันนี่ทำให้ฉันใจเต้นแรง เขามาแล้วเหรอ ฉันแอบหันไปมอง เจ้าชายของฉันในชุดวอร์ม เหงื่อเกาะเต็มหน้าไปหมด จะเท่ไปไหนคะ...
“อย่ามาทำเท่แถวนี้นะจุนโฮ ไปอาบน้ำเลยไป” พี่มินแจที่กอดพี่จีวอนอยู่หันไปคุยกับพี่จุนโฮที่กำลังเดินเข้าห้องครัวมา
“งั้น... ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน อืม... วันนี้ผมควาดหวังกับอาหารเช้าเอาไว้มาก หวังว่าลงมาคงพร้อมรับประทานแล้วนะครับ” พี่จุนโฮพูด ก่อนที่จะเดินผ่านข้างหลังฉัน เขาใช้นิ้วจิ้มที่เอวของฉัน แล้วเดินออกไป ทำให้ฉันสะดุ้งแต่ก็ไม่ได้ร้องโวยวายออกไป การกระทำของเขาจะทำให้ฉันละลายเป็นเนยแข็งโดนความร้อนอยู่แล้วนะ แค่ใช้นิ้วจิ้มที่เอวก็ทำให้ฉันร้อนวูบวาบไปหมด แล้วถ้าเขากอดฉันล่ะ... กรี๊ดดดดดด... ฉันอาจจะละลายกลายเป็นน้ำไปเลยสินะ
“เจ้าบ้านี่!!! มาทำเท่แล้วเดินออกไปเฉยเลย นี่!!! สามีเธอยู่นี่ มองเจ้าจุนโฮทำไม” พี่มินแจเริ่มโวยวายใส่ภรรยาของเขา
“ฉัน... ไม่น่าจะรีบแต่งงานเลย เฮ้อออออ” พี่จีวอนแกล้งพูดให้สามีงอนอย่างเห็นได้ชัด แต่... ทำไมพี่มินแจถึงดูไม่ออกกันล่ะ
“ทำไมเธอพูดแบบนี้ล่ะ!!! ใช่สิ ฉันไม่ได้เท่บาดใจเหมือนเจ้า...” ยังไม่ทนที่พี่มินแจจะโวยวายจบ พี่จีวอนก็จัดการใช้ปากของตัวเองปิดปากสามีของเธอ
“ไปล้างหน้าแปรงฟันเลยที่รัก เธอยังไม่ได้ทำความสะอาดตัวเอง” พี่จีวอนพูด เล่นเอาพี่มินแจยิ้มเขินๆทันทีที่โดนภรรยาจู่โจม
“ครับ... แต่เธออย่ามองผู้ชายคนอื่นแบบนั้นสิ ฉันหึงนะ” พี่มินแจพูดด้วยคำพูดที่น่ารักๆ ว้าว... น่ารักจัง อยากโดนหึงแบบนั้นบ้างจัง
“รู้แล้วๆ ไปแปรงฟันก่อน แล้วค่อยลงมากินอาหารเช้า” พี่จีวอนพูดแล้วผลักพี่มินแจออกจากห้องครัวไป
“นี่เธอมีลูกชายหรือมีสามีกันแน่เนี้ยจีวอน” พี่ฮันนี่พูด
“นั่นสิคะ สามีของฉันน่ากลัวที่สุดเลยล่ะค่ะ ในตัวของเขามีทั้งแมวและเสือ” พี่จีวอนพูดแล้วหัวเราะ
“เดี๋ยวพี่เป็นคนเสิร์ฟอาหารให้จุนโฮเอง” พี่ฮันนี่พูดขึ้นเมื่อฉันรู้สึกเกรงๆ ที่จะไปวางจานอาหารเช้าไว้ตรงหน้าของพี่จุนโฮ
“ดีเลยค่ะ” พูดจบฉันก็ยื่นจานอาหารส่งให้พี่ฮันนี่ ฉันรีบเดินตามพี่ฮันนี่ออกจากห้องครัวมา หนุ่มๆ นั่งกันพร้อมหน้า พี่จุนโฮและพี่จีฮุนมองมาที่ฉัน ที่ถือจานอาหารเช้าออกมา
“เอ... อาหารเช้าในมือของน้องสาวเราเป็นของใครกันนะ” พี่ชายของฉันพูดขึ้น ฉันเดินตรงไปที่โต๊ะ ทำให้พี่จุนโฮและพี่จีฮุนมองฉันอย่างไม่วางตา
“ของพี่ชายค่ะ” ฉันวางมันลงตรงหน้าพี่ชายของฉัน
“ว้าว... เซอร์ไพรสจริงๆ แต่หน้าตาดูเหมือนเดิมมากเลยนะ” พี่ชายพูดแล้วหันไปมองหน้าพี่ฮันนี่ ที่เป็นคนทำอาหารเช้าให้พี่ชาย
“นี่ของเธอจ้า จุนโฮ” พี่ฮันนี่วางจานอาหารเช้าฝีมือของฉันไว้ตรงหน้าพี่จุนโฮ “กาแฟร้อน น้ำส้มคั้นสดๆ และนมสด” ฉันเดินไปนั่งข้างๆพี่ชาย คอยลุ้นสีหน้าของพี่จุนโฮเวลากินอาหารฝีมือของฉัน เขาค่อยๆจิ้มโน่นหั่นนี่กินอย่างสุภาพ ฉันชอบมองเวลาเขากินอาหาร ดูเหมือนคุณชายมากๆ เลย ฉันแอบเห็นเขายิ้มระหว่างกินด้วยแหละ ที่ชัดเจนที่สุดก็ตอนเขาจิบกาแฟ เขาหันมายิ้มให้ฉันด้วย... โอ้ย... แม่จ๋าช่วยด้วย รอยยิ้มแบบนั้นอาจจะฆ่าลูกสาวของแม่ได้
“อร่อยมากเลยเหรอจุนโฮ กินไปยิ้มไป” พี่มินจุนที่ดูจะรู้เรื่องทั้งหมดพูดขึ้น
“แค่กๆๆๆ” ทำเอาคนโดนทักสำลักอาหาร
“น้ำค่ะ” ฉันที่นั่งอยู่รีบลุกมาหยิบแก้วน้ำให้เขา เขารับไปดื่ม ก่อนที่จะหันมามองหน้าฉัน
“ขอบใจนะ สำหรับอาหารและน้ำ” เขาพูดแล้วยิ้ม
“อะไรนะ!!! อาหาร?” พี่จีฮุนที่นั่งอยู่ลุกขึ้นยืนแล้วพูด “อย่าบอกนะว่าอาหารเช้าตรงหน้าของจุนโฮเป็นฝีมือของฮานึล”
“ใช่... ฝีมือของยัยตัวเล็กนี่แหละ” พี่จุนโฮพูดก่อนที่จะเอามือใหญ่ของเขามาจับมือของฉัน “ไม่น่าเชื่อจริงๆว่ามือเล็กๆนี่จะทำอาหารได้อร่อยเหมือนกัน”
“จุนโฮ นาย!!!” พี่จีฮุนพูดแค่นั้นก็เดินออกไปจากโต๊ะอาหาร
“หมอนั่นเป็นอะไรของมัน” พี่มินแจที่คงไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรพูดขึ้นอย่างงงๆ ก่อนที่จะหันไปสนใจอาหารตรงหน้าของตัวเองต่อ
“ผมขอตัวก่อน” พี่ชายของฉันลุกขึ้นหันมายิ้มให้ฉัน “เดี๋ยวพี่ชายจัดการเอง” พี่ชายเข้ามาพูดกับฉันก่อนที่จะเดินตามพี่จีฮุนไป
“เฮ้ย... จะจับมือฮานึลไปอีกนานไหม” พี่มินจุนพูด ทำให้ทั้งฉันและพี่จุนโฮตกใจปล่อยมือออกจากกัน เล่นเอาฉันเขินไปเหมือนกัน
“วันนี้เป็นวันพักผ่อน ฮานึลจ๊ะ พี่จะสอนเธออบเค้กดีไหม” พี่ฮันนี่พูดขึ้นหลังจากที่เราทานอาหารเช้ากันไปเรียบร้อยแล้ว
“ดีเลยค่ะ” ว้าว... ตื่นเต้นจัง พี่จุนโฮจะชอบเค้กแบบไหนกันนะ
“ติดอยู่ตรงที่ว่าเราไม่มีวัตถุดิบน่ะสิ พี่ไม่ว่างไปซื้อเพราะต้องไปบริการสามีนิดหน่อย” พี่ฮันนี่พูดแล้วซบลงที่ไหล่ของสามี พี่มินจุนหันมามองหน้าพี่ฮันนี่
“ไปสิ... ตลาดนอกเมืองใช่ไหม ฉันต้องทำงานนิดหน่อย...” พี่มินจุนยังคงพูดไม่จบก็โดนพี่ฮันนี่ขึงตาใส่ “อ่อ... ใช่สิเธอต้องนวดน้ำมันให้ฉัน...” พี่มินจุนแบรคแทบไม่ทัน
“คิม... จุน... โฮ... น้องรัก ช่วยไปซื้อวัตถุดิบให้พี่สาวหน่อยสิ” พี่ฮันนี่ตะโกนเรียกน้องชายที่นั่งห่างออกไปให้หันมาสนใจเธอ
“พี่ว่าอะไรนะครับ” พี่จุนโฮที่ดูเหมือนจะฟังเพลงอยู่หันมาแล้วถอดหูฟังออก
“พี่รวบกวนอะไรหน่อยสิ”
“อะไรครับพี่”
“ขับรถไปซื้อวัตถุดิบทำเค้กกับฮานึลให้พี่หน่อยสิ ที่ตลาดนอกเมือง” พี่จุนโฮชี้มาที่ฉันกับเขาสลับกันไปมา พี่ฮันนี่พยักหน้า “เดี๋ยวพี่สาวจะจดรายการที่ต้องซื้อให้พวกเธอไปซื้อก็แล้วกัน อาหารสดก็พร่องแล้ว เย็นนี้ทำอาหารอร่อยๆ กินกันดีกว่า”
“ได้ครับ” เขารับคำพี่สาวก่อนที่จะหันมามองหน้าฉัน “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เธอรอรับใบรายการจากพี่ฮันนี่ก็แล้วกัน” พูดจบเขาก็เดินขึ้นบ้านไป
“เธอนี่จริงๆเลย มินจุน!!! แผนของฉันเกือบแตกแล้วเชียว” พี่ฮันนี่พูดทันทีที่พี่จุนโฮเดินลับตาไป
“ไม่เห็นต้องใช้แผนอะไรเลย แค่บอกน้องชายของเธอก็ไปแล้ว” พี่มินจุนหรี่ตามองภรรยาของเขา “ว่าแต่ว่าเราไปนวดกันดีกว่า เมื่อวานซ้อมใหญ่เมื่อยมาก”
“เชอะ!!! ไม่นวด” พี่ฮันนี่เบ้ปากใส่สามี
“ก็ได้...” พี่มินจุนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดๆ “อ่อ... ครับ... พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาน่ะครับ จัดหมอนวดให้ผมสองคนสิ เอาแบบ... สาวๆ มาคนนึง อีกคนเอามือดีๆมาเลยนะครับ...”
“มินจุน!!!” พี่ฮันนี่ตะคอกเสียงใส่สามีของเธอ ก่อนจะแย่งโทรศัพท์มือถือไปกรอกเสียง “ฮัลโหลๆ ไม่ต้องเอาใครมาทั้งนั้น!!! ได้ยินไหม!!! คุณแม่... ขอโทษค่ะ มินจุนแกล้งหนู หนูจะหนีออกจากบ้าน...” ฉันแอบฟังพี่ฮันนี่คุยโทรศัพท์ ที่ฉันคาดว่าจะเป็นแม่ของพี่มินจุน น่ารักจริงๆ
ความคิดเห็น