คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 13
วันนี้เป็นวันเดินทางที่อากาศแจ่มใสมาก วันนี้ผมตื่นแต่เช้าเพื่อมาออกกำลังจาก หลังจากที่ออกจากห้องฟิตเนสแล้วผมก็แวะเข้าไปในห้องครัวเหมือนที่เคย ก่อนที่จะเดินเข้าไปผมมักจะแอบฟังสาวๆ ที่ทำอาหารเช้าคุยกัน แน่นอนหนึ่งในนั้นต้องมีเสียงคนที่ผมอยากฟัง เสียงเธอเจื้อนแจ้วเจรจาอยู่กับพี่ฮันนี่ จะมีเสียงคัง จีวอนดังมาเป็นพักๆ ผมชอบฟังพวกผู้หญิงคุยกันนะมันดูไร้สาระแล้วน่ารักดี
“พี่ฮันนี่คะ... พี่ว่าพี่จุนโฮจะตื่นมาออกกำลังกายแล้วรึยังคะ” เสียงใสพูดถึงผม
“น้องชายของพี่ตื่นเร็วจ้ะ ป่านนี้คงใกล้เสร็จแล้วล่ะ” พี่ฮันนี่ตอบ ช่างรู้จักผมไปหมดเสียจริงๆ พี่สาวที่แสนดีของผม
“ว้าวๆๆ ถามถึงสามีแต่เช้าเลยนะจ๊ะ” คัง จีวอนพูดแซว
“พี่จีวอนคะ!!! ใช่พี่ไหนล่ะคะ สะ สะ สามี...” เสียงใสพูดขึ้นทำให้ผมอยากเห็นหน้าของเธอผมจึงชะโงกไปดู เป็นอย่างที่ผมคาดเอาไว้ หน้าขาวๆ ยิ้มจนแก้มปริ แววตาของเธอเปล่งประกาย
“เธอนี่เขินได้น่ารักจริงๆเลยนะ” พี่ฮันนี่พูดก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบผมคนตัวเล็กเบาๆ หลังจากที่แอบดูสาวๆ พูดถึงผมเป็นหลักสักพัก ได้เวลาแล้วที่ผมต้องปรากฏตัว
“หิวๆ” ผมพูดเรียกร้องความสนใจ สาวๆหันมามองที่ผม ผมเดินเข้าไปยืนข้างๆคนตัวเล็ก
“หิวแล้วก็ขึ้นไปอาบน้ำก่อน” พี่ฮันนี่พูด
“งั้นผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะครับ” ผมพูดแล้วก็หันไปมองหน้าคนตัวเล็ก เวลาอยู่ใกล้ๆ เธอผมมักจะได้กลิ่นหอมๆ จากเธอทุกครั้งไป ยิ่งตอนนี้ยิ่งหอมเข้าไปใหญ่ ผมแอบเอามือโอบเอวเธอ เธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ยืนนิ่ง
“ไปอาบน้ำก่อนสิคะ” เธอหันมาคุยกับผม
“ครับ... ครับๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ” ผมอดไม่ได้ที่จะแกล้งเธอ โดยการที่ก้มหน้าไปพูดใกล้ๆเธอ
“พี่คะ!!!” คนตัวเล็กเอามือดันหน้าของผมให้ห่างออกจากเธอ หน้าตาตื่นๆ ของเธอทำให้ผมขำ
“อุ๊ย... หวานกันจังเลย” คัง จีวอนพูดแซวเรา โดยมีพี่ฮันนี่มองมาแล้วยิ้ม
“พี่ว่าไม่เห็นจะหวานตรงไหนเลยจีวอน ดูที่พี่โดนดันหน้าสิ” ผมแกล้งพูด ก่อนที่จะผมจะดึงตัวเธอมากอดจากข้างหลังแล้วเอาไหล่ไปเกยที่คางของเธออย่างที่คิม มินแจทำกับคัง จีวอน “แบบนี้สิ ถึงจะเรียกว่าหวาน จริงไหม” ประโยคหลังผมหันไปมองคนในอ้อมกอด
“พี่จุนโฮ... ปล่อยฉันนะ” เธอดิ้นอยู่ในอ้อมกอดผม มันยิ่งทำให้ผมอยากจะรัดตัวของเธอเอาไว้ให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
“จุนโฮ... อย่างแกล้งน้องสิ” พี่ฮันนี่พูด แล้วยิ้มมาที่เรา
“พี่เห็นผมเป็นคนชอบแกล้งเหรอครับ” พูดจบผมก็ปล่อยให้คนตัวเล็กเป็นอิสระ “เดี๋ยวผมลงมานะครับ” พูดจบผมก็ออกมาจากห้องครัว
ผมรู้สึกดีจริงๆที่การเดินทางไปทัวร์คอนเสิร์ตของผมครั้งนี้มีสีสันมากกว่าทุกที ทุกครั้งที่ผมไปทัวร์ต่างประเทศผมจะรู้สึกสนุกที่จะได้ไปเจอแฟนคลับของผม และได้ไปเที่ยว แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดี ที่มีคนตัวเล็กไปกับผมด้วย
“พี่คะ... พี่จะแสดงอาการชัดเจนไปแล้วนะ” คนตัวเล็กที่ตอนนี้นั่งข้างๆผมอยู่บนเครื่องบินพูดขึ้น
“ก็เธอเป็นของพี่ผิดตรงไหนที่พี่จะอยู่ใกล้ๆกับเธอ... แบบนี้” พูดจบเขาก็เอามือของผมมาผสานกับมือเล็กของเธอ
“พี่คะ... ฉันล่ะยอมพี่จริงๆเลย” พูดจบเธอก็ยิ้มหวานให้ผม ก่อนที่จะบีบมือผมกลับ ผมชอบความรู้สึกแบบนี้จริงๆเลย
พอมาถึงสิงคโปร์พวกเราพร้อมกับทีมงานก็ตรงเข้าไปที่โรงแรม เพื่อเตรียมความพร้อมกับงานแถลงข่าวในตอนเย็น
“อยู่คนเดียวได้นะตัวแสบ” ปาร์ค ฮยอนอูพูดกับน้องสาวของเขาก่อนที่จะร่วมงานแถลงข่าว
“พี่ชายลืมไปแล้วเหรอคะ ฉันน่ะเคยมาเที่ยวที่นี่หลายครั้งแล้ว” เธอพูด
งานแถลงข่าวเป็นไปอย่างราบรื่น โดยมีแฟนคลับมารอเราอยู่มากมายเหลือเกิน หลังจากจบจากงานแถลงข่าวเรากลับไปพักผ่อนที่โรงแรม
“พรุ่งนี้สายๆมีให้สัมภาษณ์กับสื่อหลายแขนงนะ ตอนเย็นไปซ้อมใหญ่กันอีกที่สถานที่จริง มะรืนตอนเช้าไปอัดรายการของที่นี่ เย็นก็มีคอนเสิร์ตจริง วันถัดไปเที่ยวตามสบายเย็นบินกลับเกาหลีนะ” ผู้จัดการพูดยาวหลังจากทานอาหารเย็นกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ครับ...” เราห้าคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน
“อ่อ... อยากดื่มก็สั่งมาดื่มแล้วกัน เราเหมาชั้นนี้ไว้ เพราะตอนนี้โรงแรมเต็มเพราะแฟนคลับพวกนายเข้ามาพักเต็มไปหมดแล้ว ชั้นนี้มีที่จอดรถส่วนตัวเลย ส่วนตัวดีมาก” ผู้จัดการพูดก่อนขอตัวไปพักผ่อนบ้าง เราจัดแจงแบ่งห้องกันเหมือนเคย ผมนอนกับพี่มินจุน คิม มินแจนอนกับคัง จีฮุน ปาร์ค ฮยอนอูและยัยตัวเล็กนอนห้องส่วนตัว ดีจัง... ที่แรกผมคิดว่าปาร์ค ฮยอนอูจะนอนกับน้องสาวของเขาเสียอีก แบบนี้ผมแอบย่องเข้าห้องตอนดึกได้สิ...
“พรุ่งนี้คงตื่นเช้า ฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ” ปาร์ค ฮยอนอูพูด ก่อนที่จะหันไปมองหน้าน้องสาวของเขา “ไปนอนได้แล้วตัวแสบ” พูดจบก็กอดคอน้องสาวเดินออกจากห้องอาหารไปเฉยเลย ใจร้ายจริงๆ ผมยังไม่ได้คุยอะไรกับเธอเลยนะตั้งแต่กลับมาจากงาน
“พี่มินจุนครับ...” ผมพูดขึ้นหลังจากที่พี่มินจุนวางสายจากพี่สาวของผมแล้ว
“511” พี่มินจุนพูดแล้วยิ้มอย่างรู้ทัน
“พี่รู้เลยเหรอครับว่าผมจะถามอะไร” ผมเอ่ยปากถาม พี่มินจุนยักคิ้วก่อนที่จะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว
“นายนอนกับพี่ทั้งคืนที่นี่” พี่มินจุนพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป พี่เขยของผมสุดยอดมาก ผมเดินออกจากห้องทันทีห้อง 511 ไม่ไกลจากห้องของผมเท่าไหร่ ผมเคาะประตูเบาๆ อยู่สองสามที ก่อนที่จะตูจะเปิดออก
“ดึกแล้ว... พี่มี...” ผมไม่รอให้คนในห้องพูดอะไรมากมาย ผมรีบผลักประตูเข้าห้องไปข้างในทันที ก่อนที่จะกระโดดขึ้นเตียงนอนพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม “อะไรกันคะ” คนตัวเล็กปิดประตูก่อนจะเดินมานั่งข้างๆตัวผม
“ง่วงจัง...” ผมพูดก่อนที่จะยื่นมือไปปิดโคมไฟข้างเตียงนอน ทำให้ในห้องมือไปหมด
“ลุกแล้วกลับไปนอนห้องของพี่เลยนะ” เธอพูด
“ใจร้ายจัง... ทั้งๆที่อยากเจอเลยมาหา แต่ก็โดนไล่” ผมพูดจบก็ขยับเอาหัวไปหนุนตักเธอ “ให้พี่นอนด้วยนะ จะออกไปตั้งแต่เช้าๆเลย” ผมพยายามทำเสียงให้น่าสงสารที่สุด
“พอแล้วๆ ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ” พูดจบเธอหันไปเปิดโคมไฟ ผมหันไปสบตากับเธอ ให้ตายเถอะ ผมอยากจะกลืนตัวเธอลงไปเหลือเกิน
“นอนเถอะ... วันนี้พี่จะไม่กวนใจเธอเลย” ผมพูดก่อนที่จะกัดปากตัวเองเบาๆ
“แค่พี่มาอยู่ใกล้ๆฉัน ก็ถือว่ากวนใจฉันแล้วล่ะค่ะ พี่นอนเถอะฉันอยากมองหน้าพี่ก่อน” พูดจบเธอเอามือลูบที่ผมของผมเบาๆ
“แค่นี้ก็พอแล้วจริงๆเหรอ” ผมพูดขึ้นหลังจากที่เราสบสายตากันอยู่เนินนาน เธอยิ้มอย่างรู้หน้าที่ก่อนที่จะก้มลงจูบผม... เธอแตะปากมาที่ปากของผม
“พี่ทำเกินไปแล้วนะคะ ฉันจะใจอ่อนอยู่แล้วนะ” เธอพูดข้างๆหูของผม ให้ตายสิ!!! ใครกันแน่ที่ทำเกินไป กล้ามากที่เธอมากระซิบข้างหูผมแบบนี้
“รับรองได้ว่าจะไม่เกินไปกว่านี้” พูดจบผมลุกขึ้นและรวบตัวเธอให้นอนก่อนที่จะนอนทับบนตัวของเธอเพื่อไม่ให้เธอหนีไปไหนระหว่างที่ผมจะจู่โจมจูบเธอ มันเนิ่นนานราวกับว่าเราจะหลอมละลายกลายเป็นคนคนเดียวกัน เสียงหอบๆ ของเธอมันป่วนหัวใจของผมมากมายจริงๆ ผมเลยต้องปิดปากของเธอด้วยปากของผมครั้งแล้วครั้งเล่า
“พอแล้วค่ะ” เธอพูดก่อนที่จะเอามือเล็กมาจับแก้มของผม “นอนเถอะค่ะพรุ่งนี้พี่ต้องทำงานหนักนะคะ” ผมยิ้มก่อนที่จะซุกหน้าลงที่ซอกคอของเธอ
“พี่หนักไหม” ผมพูดเบาๆ อู้อี้อยู่ในซอกคอของเธอ
“นอนเถอะค่ะ” เธอพูดแล้วก็เกาที่หัวของผมเบาๆ มันทำให้ผมเคลิ้มผล็อยหลับไปในที่สุด
ความคิดเห็น