ขโมยหัวใจ นายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #5 : ทำไมนะ

เฮือก ถอนคำพูดได้ไมว่ะเนี่ย

"

-_-! ไม่ได้ถอนคำพูด ฉันก็เสียฟอร์มหมดอ่ะดิ -_-โอเค แล้วจะเริ่มตั้งแต่วันไหน" -O-

ฉันหันไปถามด้วยเสียงหยันๆ

"

"

"

>O< พรุ่งนี้" -_-แชม แชม แชม แชมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม" >O<โอ้ยนี่พอได้แล้ว แกจะเรียกหานรกอะไรฟระ" >O<

ฉันหันไปตวาดยัยปอที่แหกปากเรียกฉัน

"

ก็ฉันเรียกแกตั้งแต่ปีมะโวกับพม่ารบกันแล้ว แกก็ยังนั่งบื้ออยู่ได้"

อะไรนะ ว่าผู้หญิงที่สวยกว่านางฟ้าอย่างฉันซื่อบื้องั้นหรอ

"

D_D หนอย อย่าคิดนะว่าสวยๆอย่างเนี่ย ฉันทำอะไรไม่ได้นะยะ -_- (มันเอาอะไรคิดฟระ -_-a) เปล่าซักหน่อย ฉันก็แค่คิดอะไรเล่นๆ" -_-

ฉันตอบทั้งที่ในใจคิดแต่เรื่องของนายเติ้ลวนซ้ำไปซ้ำมา

"

นี่ฉันเป็นเพื่อนแกมากี่ปีแล้วนะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าเธอกำลังกลุ้มเรื่องนายเติ้ลนั่นอยู่" -O-

ยัยปอพูดพลางหันหน้าไปฟังอาจารย์อธิบายต่อ

"

"

"-_-"

"

"-..-"

"

G_Gฉันพึ่งรู้ว่าแกฉลาดก็วันนี้แหละ" -_-นี่แก" >O<นี่..." >O<ตามใจถ้าแกยังไม่พูด ฉันไม่มีทางช่วยแกเรื่องนายเติ้ลนั่นแน่" -O-

อะไรนะเรื่องนายเติ้ลหรอ

O_o ฉันรีบหันไปหายัยปอทันที ยัยปอส่งสายตามาว่า

‘

"

ไม่เท่าไหร่เลยนะแก’-_-"นี่ เปมิกา ณัฐิชา พวกเธอจะหยุดคุยกันได้รึยัง"

ปอ ฉันว่าก่อนที่แกจะช่วยฉันเรื่องนายเติ้ล ช่วยตัวเองก่อนดีกว่าไม

"

-_-aกลับมาแล้วค่ะ" -_-

ฉันกลับเข้ามาในบ้านอย่างอ่อนแรง โอ้ย

"

-_- ทำไมเปิดเทอมวันแรกของฉันถึงได้ซวย ซวยแล้วก็ซวยจังฟระ ชาติก่อนก็ไม่รู้ทำกรรมอะไรมา สงสัยนางฟ้าอิจฉาหน้าตาฉันเลยสาปให้เป็นแบบนี้แน่เลย (มันเอาไรคิดฟระ -_-a) แทนที่วันนี้ทั้งวันฉันจะมีเวลาหลีเด็กใหม่ที่เข้ามากลับต้องเอาเวลามาขนชีตที่น่าจะเก็บไว้ตั้งแต่สมัยพระเจ้าเห่า พระเจ้าเห็บ ก่อนจะเสร็จก็ทำเอาฉันกับยัยปอไปนั่งหอบแฮกๆทีเดียว -_- ฉันล้มตัวนอนไปบนเตี