ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ภูตรักสวาทร้อน

    ลำดับตอนที่ #1 : บทเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 51



         บ้านหลังใหญ่ตั้งตระหง่าน  อยู่กลางไร่องุ่นพิพิธเทวัลย์ ไร่องุ่นนั้นกว้างใหญ่มองสุดลูกหูลูกตา กะประมาณ หนึ่งร้อยไร่น่าจะถึง

          ให้ตายสิ ช่างเหมือนบ้านในฝันของเราจังเลย ไมโลสาวช่างฝันพูดเบาเบา

          นี่คิดอะไรอยู่  ถึงบ้านพี่ฉันแล้ว  ลงมาจากรถซิ ตุ้มตบไหล่เพื่อนเบาๆ พร้อมกับจูงมือเพื่อนลงมาจากรถ

          เฮ้ย! แกจะมาดึงมือข้าทำไมวะ ข้ากำลังฝันหวานอยู่ ไมโลแกล้งทำหน้าไม่พอใจ  เมื่อเพื่อนทำลายฝันหวานที่เพ้อเจ้อของเธอให้หายไป

          แกก็ฝันอยู่เรื่อยแหละ ข้าก็เห็นแกฝันทุกที คราวที่แล้วข้าก็พาแกไปดอยสุเทพ  แกก็บอกข้าว่าช่างเหมือนวิมานในฝันของแกจังเลย ตุ้มนึกยิ้มในใจแต่ไม่กล้าแสดงสีหน้ากลัวว่าเพื่อนสาวสุดที่รักจะได้ใจ

          ขณะที่สองสาวจะเดินไปตามทาง เพื่อเข้าตัวบ้านพิพิธเทวัลย์นั้น หญิงสาวก็เหลือบสายตาไปเห็นงูซึ่งกำลังแผ่แม่เบี้ยมาทางพวกเธอ

          ว้าย ไมโลร้องด้วยความตกใจ  จนทำให้ตุ้มพลอยตกอกตกใจตามหล่อนไปด้วย

    อะไรของเธอเนี่ย !ร้องเสียงดังจนฉันตกใจหมดเลย ตุ้มกล่าวตำหนิเพื่อน  พร้อมกับเหลือบสายตา ไปมองตรงจุดที่เพื่อนชี้

    นั่นงัย! งูเห่ามันกำลังแผ่แม่เบี้ยอยู่ไมโลหลับหูหลับตา  พร้อมกับชี้มือให้เพื่อนดู

    ฮึ ไหนหละตุ้มเหลือบมองสายตาไปอีกครั้งด้วยความกลัว

    นั่นงัยเล่า แกไม่เห็นหรอ มันอยู่ข้างหน้าตรงหัวมุมที่จะเดินเข้าบ้านแกงัย ตุ้มเหลือบสายตาไปดูอีกครั้ง

    ฮา ฮา ฮา...แกเนี่ยทำฉันตกอกตกใจจริงๆเลย ตุ้มหัวเราะใส่เพื่อนสาวที่กลัวจนหน้าซีดแล้วซีดอีกด้วยความสะใจ

    ไอ้บ้า ! แกมาหัวเราะข้าทำไมข้ากลัวจะตายอยู่แล้ว  ไมโลตำหนิเพื่อน แต่หล่อนก็ไม่ยอมที่จะปล่อยมือออกจากแขนตุ้ม

    ปล่อยฉันได้แล้ว ข้าเจ็บแขนจะแย่อยู่แล้ว แกเล่นจับซะแน่นเลย ตุ้มพูดพร้อมกับสบัดแขนที่ถูกเพื่อนสาวเกาะไว้โดยไม่ยอมปล่อย

    แกนี่ท่าจะบ้า แหกตาดูดีดีสิ ตุ้มตัดพ้อ

    เออ...แกลืมตาดูก่อนสิ ตุ้มกล่าวกับเพื่อนด้วยเสียงที่เหนื่อยใจที่กลัวอะไรไปหมดซะทุกอย่าง แต่เจ้าหล่อนก็ไม่ยอมลืมตาขึ้นมาดู  ซ้ำร้ายยังเกาะแขนเพื่อนแน่นกว่าเดิมอีก

    ฉันเจ็บนะโว้ย  เมื่อไรแกจะปล่อยแขนข้าได้ซะที  ก็ดูสิข้างหน้ามันคือ...งูปลอม   ตุ้มตวาดใส่ไมโลซึ่งยังหลับตาไม่ยอมดูเจ้าตัวต้นเหตุ  ที่อยู่ตรงหัวมุมนั้น

    ไมโลปล่อยมือจากแขนเพื่อนช้าๆ  แต่ยังไม่ยอมลืมตา

    มันคืองูปลอมจริงหรอ  แกอย่าหลอกข้านะโว้ย

    เออฟังดีดีนะ  มันคืองูปลอม ตุ้มพูดบอกไมโลช้าช้าดังๆ

    ลืมตาได้แล้ว  ข้าเหนื่อยอยากพักผ่อน ตุ้มพูด

    ไมโลค่อยๆลืมตา  พร้อมกับเพ่งไปที่งูตัวนั้นพร้อมทั้งถอนหายใจอย่างโล่งอก

    เฮ้ย  ฮิ ฮิ ฮิ...กลัวแทบแย่

     

     

    โปรดอ่านตอนต่อไป  ..............

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×