U & I ไคกับโด้ Ft. ลู่หมิน,ชาลแบค,เทาโฮ,เฉินเลย์,คริสฮุน

ลำดับตอนที่ #1 : EP. 1 // รุ่นพี่สายรหัสหรอ ???

[โดโด้] อันยอง ~ ผมชื่อโด คยองซู ผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากโรงเรียนเอกชน ผมเลยย้ายมาที่โรงเรียนรัฐบาลในกรุงโซล ด้วยเกรดอันสวยงามอะนะ ไม่อยากจะอวดเลย 3.98 ดีที่สุดในสายชั้น (ไม่อวดเล๊ยยย) ผมเป็นนักเรียนชั้นม.3 ที่จะขึ้นม.4 พอผมย้ายมาก็เลยได้อยู่ม.4 พอดีเลย

"อ๊าวววว นักเรียน วันนี้เรามีเพื่อนใหม่นะค่ะ แนะนำตัวเลยจ๊ะ คยองซู" คุณครูเวนดี้หันมาพูดกับผม

"อันยอง ~ ผมชื่อโด คยองซู เรียกผมว่าคยองซูนะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" ผมยิ้มฉีกปากโชว์ฟัน มุ้งมิ้งชิปร๊ะ (?)

"เอ่อ คยองซูไปนั่งข้างบยอนเลยนะ" คุณครูชี้ไปที่เด็กเรียนชายหน้าตาน่ารัก แลดูขี้เล่นผมรีบเดินไปนั่งเพื่อจะทำความรู้จักกับเขา

"อันยองนะ เราคยองนะ ^^" ผมยิ้มให้เขาแบบสดใส

"อันยอง เราชื่อบยอน แบคฮยอนนะ เรียกว่าแบคก็ได้" เขายิ้มกลับมาอย่างเป็นมิตร

"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"

"นายนี่ น่ารักจังนะ แหะๆ" เขาขยี้ผมของเขาเบาๆ

"หือ ??"

"นักเรียนๆๆ ไปหอประชุมนะวันนี้เราจะทำการจัดสายรหัส" คุณครูวิ่งมาบอกอีกครั้ง

"รีบไปกันเถอะคยอง ^^" เขาพูดจบก็ดึงข้อมือให้ตามเขาไป รู้สึกแปลกๆ แหะ แต่มันก็รู้สึกดีนะ ^^

พอเรามาที่หอประชุมเขาก็ให้นั่งตามคลาส

"นี่ประธานนักเรียน แนะนำตัวเลย"

"อันยองฮะ พี่ชื่อคิม จงอินนะ.." เขายิ้มนิดๆ แต่มันดูมีเสน่ห์มากเลย

"กรี๊สสสสส ๆๆๆๆๆๆ" เสียงกรี๊ดจากฝั่งผู้หญิงมาแบบว่า.. เยื่อบุหูแตกเลย

"แหะๆ ขอบคุณครับ" เขายีผมตัวเองแบบเขินๆ 

"กรี๊สสสสส ๆๆๆๆๆๆ" เสียงกรี๊ดดังกว่าเดิมอีก !! บ้า !! อะไรมันจะขนาดนั้น

"อร๊ายยย >[]<" เอิ่มมม แบคแกก็กรี๊ดด้วย ไหวมั้ยเนี่ย

"แบคๆ เขาเป็นใครหรอ" ผมดึงปลายแขนเสื้อเขาเพื่อเรียกสติเขากลับมา

"เขาเป็นประธานนักเรียนรุ่นพี่จงอิน เป็นนักเต้นที่เก่งมากๆ เลย ได้ฉายาว่าแดนส์ซิ่งแมชชีน ด้วย เขาดูหล่อ ดูเท่ และมีความสามารถเลยมีแต่คนกรี๊ดกันทั้งนั้น แต่ว่าเขาเนี่ยเพลบอยสุดๆ เลย เปลี่ยนผู้หญิงควงทุกอาทิตย์เห็นมีคนบอกว่าคบนานสุดนี่ 2 อาทิตย์เอง" -0- เว่อร์จังแห๊ะ

"ชั้นเริ่มไม่ชอบและ มันยังไงๆ ไม่รู้ -3-" พอแบคได้ยินเขาก็ยิ้มอย่างพอใจ พอใจอะไรมิทราบ คุณแบคฮยอน -0-

"และนี่ก็เพื่อนของพี่นะครับ เป็นรองประธานนักเรียนปาร์ค ชาลยอนและเสี่ยว ลู่หาน" มีคนสองคนเดินขึ้นมาบนเวทีอีก คนนึงหน้าตากวนๆ หูกางๆ หน้าเอ๋อๆ ผมหยอยๆ  อีกคนก็น่ารัก หน้าหวาน ตาสวยเป็นประกาย ผิวขาวเนียน ผู้หญิงรึป่าวว ??

"อันยองฮะ ~" พี่สองคนพูดพร้อมกัน เสียงกรี๊ดก็มาอีก

"กรี๊ดดดดดด ๆๆๆๆ" อิบ้า อิคอโทรโข่ง หูจะแตกอยู่แล้ววว

พอสักพักเขาก็ให้ใบมาและรหัสล็อคเกอร์ที่จะให้รุ่นพี่ใบ้ว่าเป็นใครและให้น้องๆ มาหาตัวให้เจอ โดยที่รุ่นพี่จะแอบเอาของมาใส่ในล็อคเกอร์เป็นระยะๆ

"ของชั้นจะได้ใครน้าาา เบอร์ 295" ผมบ่นพึมพำให้แบคฟัง

"แบคได้ 582"

"ลองไปไขล็อคเกอร์กันดูม่ะ 0.0!!" ผมออกปากชวน มันน่าตื่นเต้นนะ น่าสนุกจะตาย

"290.. 291.. 292.. 293.. 294.. 295 !!!!" เจอซะที

กริ๊กๆ

ข้างในนี้มีนาโช่ใส่กล่องน่ารักๆ สีชมพู พี่สายรหัสผมต้องเป็นผู้หญิงแน่เลย !!

นาโช่ของโปรด สักพักแบคก็วิ่งมาพร้อมกับกล่องสตอเบอร์รี่กล่องพลาสติกใส

"ของคยองดูดีจังเลย อะไรอะ"

"นาโช่ พี่สายรหัสของคยองต้องเป็นผู้หญิงแน่เลย กล่องแอ๊บแบ๊วเลย" แบคยู่ปากอย่างอิจฉาเล็กน้อยเพราะของเขานี่กล่องพลาสติกใส

"ของชั้นมีกระดาษเขียนด้วยว่า พี่เป็นเพื่อนคนดัง เป็นเพื่อนกับพลุหรอ ประทัดรึป่าว ดังมากปะ"

"ของคยองไม่เห็นมีเลย อ๊ะ !! มีๆๆ เอ่อ.. เกรียน ใครเป็นพี่สายรหัสของคยองเนี่ย แบคดูสิ่มันเขียนว่า เกรียน อะ กวนจริง !!" พอพูดจบเราก็กลับไปที่ห้องแล้วเรียน กลับบ้าน เย้ !!

วันต่อมา ~

วันนี้มาโรงเรียนเร็วแห๊ะ ไปดูล็อคเกอร์ดีกว่า อ๊ะ !! นั้นรุ่นพี่จงอินนี่นา เดินอยู่กับเพื่อนอีกสองคนคงจะเป็นพี่ลู่หานกับชาลยอนอะไรนั้นแหละ ยืนคุยกันแถวๆ ล็อคเกอร์ผมด้วย ( ._.) ผมจะไปดูอ่า

"อันยองฮะ รุ่นพี่" ผมยิ้มให้เขาแล้วโค้งตัวให้ตามมารยาท ยอมรับเลยว่าพออยู่ใกล้ๆ แล้วเขาดูดีจริงๆ ทั้งเขาและเพื่อนเลย

"ฮะๆ ^^" เขาตอบรับแล้วพี่ชาลยอนก็สะกิดพี่จงอินแล้วกระซิบ พี่ลู่หานก็อยากรู้นะ ดูหน้าสิ่

"น้องฮะ น้องว่าพี่เป็นยังไงอะ" อะไร อยู่ดีๆ รุ่นพี่จงอินก็ถามแปลก

"ก็เฉยๆ อะฮะ"

"อ๋อ.. คับ พี่ไปก่อนนะ" เขาโบกมือบ๊ายบายก่อนที่จะเดินออกไป แบคยืนอยู่หน้าประตูเห็นรุ่นพี่โบกมือให้เลย อึ้งไปซักพัก พี่ลู่หานผลักพี่จงอินเพราะความอยากรู้ที่กระซิบกัน จึงมีกุญแจหล่นลงมาจากมือของรุ่นพี่จงอิน มันเป็นเลข 29.. อะไรซักอย่าง ของผมรึป่าว 0.0!! ไม่น่าจะมั้ง -3-

ดูล็อคเกอร์ดีกว่า กริ๊กๆ

มีกระดาษเขียนว่า พี่หล่อนะ ^^ บ้า !! หลงตัวเองชะมัดเลย !! ผมรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ นะ หลงตัวเองจัง -3-

"ฮ่าๆๆ" เสียงพวกรุ่นพี่หนิยังไม่ไปอีกหรอ -0-

"แบคๆๆๆ" ผมกวักมือเรียกแบค

"ดูสิ่ ใครก็ไม่รู้อะ หลงตัวเองจัง ก็แปลว่าไม่ใช่ผู้หญิงแล้วล่ะสิ่.."

"แบคเห็นรุ่นพี่แอบดูอยู่ด้วย พอเห็นคยองทำหน้าหงุดหงิดเขาก็หัวเราะออกมาอะ" -3- อะไร๊..

"โถ่วววววว" ผมพูดแล้วแลบลิ้น

พอเดินไปตามทางเดินกำลังจะออกประตูห้องล็อคเกอร์ ไอรุ่นพี่เฮงซวยยังอยู่อีกหรอห๊ะ !!!!

"พี่ไม่หล่อหรอ" พี่จงอินทำหน้าเสียใจ -.-

"มั้ง" ผมพูดแล้วยักไหล่เบาๆ

"เดี๋ยวแบคไปล็อคเกอร์แบคนะ" แบคมันทิ้งผมไปแล้ว T-T

"ตาโตจังเลยนะ หือ.." เขาเดินมาใกล้ๆ ผม ไม่เอา ออกไปๆ !!

"ฮะ.. พี่ก็ดำจังเลยนะ" พี่จงอินหยุดยืนสตั้นไป 3 วิ ผมขอโทษฮะพี่

"อะจ๊ะ ตาโต" เขาใช้สองนิ้วมาแหกหนังตาผม

">0< เจ็บบ" พอผมอ้าปากจู่ๆ เขาก็ใช้ปากของเขามาประกบกับปากผม ไอบ้า !!

"ปากนุ่มจังเนอะเรา" เขาพูดแล้วหยิกแก้มผม ผมเลยยู่ปากใส่เขา

"เห้ยๆๆ ทำไรของมึงไอจงอิน อย่าไปแต๊ะอั๋งน้องเค้าดิ๊" พี่ลู่หานเดินเข้ามา พี่.. พี่ช่วยผมได้ช้ะม่ะ 0.0

"ใครแต๊ะอั๋งๆ น้องตาโตมีใครแต๊ะอั๋งน้อง" หน้าด้านชะมัด !!!

"อ๋อๆ มีๆ ไอคนที่มันหน้าตาไม่หล่ออะ ตัวดำๆ อะพี่ พี่ลู่หานไปจัดการมันหน่อยสิ่"

"ฮ่าๆๆๆ" เขามองที่พี่จงอินที่ทำหน้าบูดเบี้ยวใส่ผมแล้วก็ระเบิดหัวเราะออกมา

"ค่ะๆ เดี๋ยวพี่ไปจัดการให้นะ" เขาเดินมาลูบผมของผมเบาๆ รู้สึกอบอุ่นดีแห๊ะ

"พี่ ผมไม่่ใช่ผู้หญิงนะ มาคงมาคะ อะไรเล่า -3-"

"น่ารักจริงๆ เลยนะ ^^" พี่ลู่เดินเข้ามาหยิกแก้มผม

"แหมม อิลู่แกไปว่าคนอื่นเขาอะ ดูตัวเองมั่งเห๊อะ.."

"อะไรๆ โด่ววว"

"ไปจีบไอน้องเปาของแกไป"

"-0- อะไร จะเล่นกับน้องตาโตเว้ยย"

"ฟ้องป่าวๆ"

"โด่วว ไอสัส" พี่ลู่ดูอาฆาตมาก แต่พี่จงอินแลบลิ้นใส่

"-0-!!"

"อย่ายุ่งกับผู้ชายคนอื่นเข้าใจมั้ย" อยู่ดีๆ เขาก็ย่อเข่ามาคุยกับผม พอดีว่าผมตัวเล็กอะนะ (เตี้ย)

"ไม่ ทำไมจะยุ่งไม่ได้ล่ะ" นั้นสิ่

"เพราะจะยุ่งกับคนอื่นไม่ได้นอกจากพี่เข้าใจมั้ย"

"ไม่ -0-" เดินหนีและ แบคก็ไปนานเกิ๊น แบคแกอยู่ไหน รุ่นพี่มันเดินตามชั้นมาา

"คยองเป็นอะไร" ผมเดินเข้าไปกอดแบค

"ไม่เชื่อชั้นหรอห๊ะ คยองซู.." เขารู้ชื่อผมได้ไง ?! อ๋อเขาเป็นประธานนักเรียนหนิ แล้วมันเกี่ยวอ่อ -0-

"แบคมีพี่ตัวที่ดำๆ หน้าตาไม่หล่อมาแต๊ะอั๋งคยองอะ" ผมฟ้องทั้งๆ ที่ยังกอดกันอยู่

"อ.. เอ่อ ใจเย็นๆ สิ่" แบคลูบหลังผม

"เห้ย.. น้องทำอะไรเนี่ย -0-" รุ่นพี่ชาลยอนมา ผมเลยผละแบคฮยอนออก

"ไอยอนๆ น้องสายรหัสแกสอดอะไรไปในล็อคเกอร์ว่ะ อย่าทำพิเรนๆ เหมือนปีที่แล้วนะเว้ย"

"เหอะๆ ฮ่าๆ มีคนบอกว่าน้องสายรหัสปีนี้กู น่ารักเว้ยย" อวดๆๆ แก๊งนี้ขี้อวดชะมัด

"โม้" แบคพูด พอชาลยอนหันมาเจอแบคก็ตกใจ -0-

"เหลืออีกกี่วันว่ะ" พี่ยอนถามพี่จงอิน

"3 วันมั้ง วันนั้นก็ไปเข้าค่ายพอดีอะ รุ่นพี่กับรุ่นน้องนอนเต็นท์เดียวกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน มึงแกคงฟินไปอีกยาว"

"กิจกรรมไรว่ะ"

"ถามไอลู่ดิ มันเป็นคนจัดกิจกรรม"

"ป๊ะ ฮ่าๆๆ มีเกมประหลาดๆ เล่นแล้ว"

"เออ.." 

แบคฮยอนพาผมไปรู้เพื่อนใหม่เยอะแยะเลยล่ะ วันนี้ได้รู้จักจาง อี้ชิง หรือว่าอี้ชิง มีนิสัยน่ารัก ตัวขาว แล้วก็คิม มินซอก หรือว่าเปาจื่อ มีแก้มกลม ตาชั้นเดียว แต่น่ารักมากๆ เลยล่ะเห็นแบคบอกว่าพี่ลู่หานตามจีบอยู่ และฮวาง จื่อเทา หรือว่าเทาๆ เขามีขอบตาดำ และใจดีมากๆ เลยล่ะ..

3 วันต่อมา

สิ่งที่ผมได้น่ะหรอก็มี...

ขนมต่างๆ นาโช่ พวงกุญแจ จดหมายบ้าบอ แล้วก็มีแหวนด้วยแต่มันติดเทปไว้ แล้วมีจดหมายบอกว่าอย่าแกะออกจนกว่าจะถึงวันเข้าค่ายมันเป็นแหวนสีดำเหมือนจะสลักชื่อมั้ง แต่ช่างเถอะวันเข้าค่ายเราก็คงต้องเอามันไปด้วย

"นักเรียนค๊าาา นั่งเรียงตามหมายเลขที่แปะไว้เลยค่าา แล้วหยิบกำไลบนเก้าอี้มาสวมเลย" ครูเวนดี้ประกาศ

295..295..295 เจอแล้ววว !!

เดินไล่มาตั้งแต่ 250 แหนะ โอยย -0-

"นั่งสิ่ค่ะ เอาล่ะ.. รุ่นพี่สายรหัสเข้ามาได้เลยค่ะ" รุ่นพี่ก็เดินเข้ามาแล้วก็หาหมายเลขของตนเองผมชะเง้อไปมองแบคฮยอนก็มีรุ่นพี่ชาลยอนเป็นพี่สายรหัส แม่เจ้าา !!

ส่วนเปาจื่อก็ได้รุ่นพี่ลู่หานยิ้มกันจนปากฉีกแล้วคู่นี้ เทาๆ ก็ได้.. ใครก็ไม่รู้ตัวขาวโอโม่มีประกายและออร่า ถ้าเอารุ่นพี่จงอินไปยืนข้างๆ นะ หืมม.. ทำไมเราต้องคิดถึงพี่เค้านะ... ส่วนอี้ชิงก็ใครอีกก็ไม่รู้ หน้าตาก็โอนะ โหนกแก้มใหญ่ไปนิสนึงง -..-

"ยิ้มอะไรคนเดียวห๊ะเรา" เสียงนี้มันแบบว่า..

"ป.. ปล๊าวว" ไอพี่จงอินนี่หว่าา ดูกำไลขอมือ เวรล่ะ 295 !!!!

"หือ.. เป็นอะไร"

"295 295 =[]= ม่ายยยย" ผมมองกำไลของเขาสลับกับกำไลของผม ไม่จริ๊งงงง

"ทำไมล่ะ อยู่กับพี่มันเลวร้ายมากขนาดนั้นเลยหรอ"

"ก็ผมเบื่อพี่แล้วอะ อยู่กับพี่ทีไรนะ มักจะมีคนที่ตัวดำๆ ไม่หล่ออะ มาแต๊ะอั๋งผม -3-"

"อ๋อ.. หรอ ??"

"อื้อ"

"อ้าวว นักเรียนเดี๋ยวจะให้เวลาทำความรู้จักกัน 10 นาทีนะคะ แล้วไปที่รถบัสเลยนะค่ะ นั่งคันไหนก็ได้แต่ต้องนั่งกับพี่รหัส เท่านั้น !!" ครูเน้นคำว่าเท่านั้นทำไม T-T

"เข้าใจมั้ยเด็กน้อย" พูดจบก็เอามือมายีหัวผมอีก

"บู้วว ~" ผมยู่ปากแล้วแลบลิ้นใส่

จากนั้นเขาก็ยกกระเป๋าให้ผมแล้วเดินนำไปที่รถบัส พี่รหัสเรานี่ดีจริงๆ ยกกระเป๋าให้ด้วย

"เห้ยๆ ไอลู่ ไอยอน มานี่ๆๆ" เขาวางกระเป๋าแล้วกวักมือเรียกเพื่อน

"ห๊ะๆๆ"

"คันที่ 15 คันเดิมนะเว้ย" พอพูดจบเขาก็นำไปที่รถเก็บกระเป๋าแล้วขึ้นไปนั่งรอ

"-0- พี่ฮะ เรามาเร็วไปรึป่าว" มันไม่มีคนเลยนะ !!

"ไม่หรอก เดี๋ยวก็มาน่ะแหละ"

"ผมออกไปข้างนอกก่อนนะ" ผมกำลังลุกจะออกจากที่นั่งก็ถูกดึงข้อมือไว้เสียก่อน

"หวาา" ผมเซล้มลงไปนั่งตักของรุ่นพี่จงอิน

"จะไปไหนล่ะ อยู่กับพี่ก่อนสิ่" เขายิ้มแล้วค่อยยื่นหน้าเขามาหาผมใกล้อีกและใกล้อีก

"อื้ออ" ผมพยายามดิ้นแล้วนะ แต่เขาล็อคตัวผมไว้ สู้แรงไม่ได้เลยจริงๆ เขายื่นหน้ามาใกล้จนปลายจมูกของเราสัมผัสกัน มันใกล้มากเลยนะ เขายื่นปากมาใกล้ๆ ปากผมจนจะจูบกันอยู่แล้ว

"หึ่ยๆๆ มึงนี่เผลอไม่ได้เลยนะ แต๊ะอั๋งน้องคยองตลอด" พี่ลู่ช่วยผมไว้อีกแล้วว

"มีการล็อคตัวด้วยจมูกชนกัน จนจะจูบกันอยู่แล้วด้วย" พี่ชาลยอนแซว

"คยองๆๆ" แบคดึงตัวผมให้ลุกขึ้นจากตักของรุ่นพี่จงอิน

"เป็นอะไรรึป่าว" มินซอกถาม

"พูดอย่างกับถูกรถชนเลย" พี่จงอินพูด

"แกอะแหละ ตัวดีเลย อยู่นิ่งๆ ไม่ต้องพูด หึ่ยย !! เวรล่ะ รุ่นพี่กับรุ่นน้องนอนเต็นท์เดียวกันนี่หวา คยองเอ๊ย -...-" ไอพี่ชาลยอนให้กำลังใจดีจริงๆ

"ห๊ะ !!" แบคหันไปมองหน้ารุ่นพี่ชาลยอน มินซอกก็หันไปมองหน้าลู่หานเหมือนกัน

"มียาฆ่าแมลงม่ะ จะเอามาฉีดปลวกเดี๋ยวนอนไม่ได้ -.-" แบคบ่น

"อ้าวว นั่งเลยๆๆ" มีครูขึ้นมาคุมและนักเรียนคนอื่นๆ มาตามมานั่งจนเต็มรถ ผมเลยเข้าไปนั่งในสุดริมหน้าต่าง

"กูมองมึงอยู่นะ จงอิน" พี่ลู่ดูจะเอ็นดูผมออกหน้าออกตาเกินแล้วมั้ง เดี๋ยวเปาจื่อก็หึงหรอก

และก็เริ่มออกเดินทาง ....

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 

เรื่องที่ 2 มาแล้วน้าา ช่วยติดตามด้วย น่าจะสนุกกว่าเรื่องแรกมั้ง -3-

เรื่องก็อย่าเพิ่งทำให้เป็นเรื่องที่ถูกลืมนร้าาา

อ่านจบ เม้น โหวตให้ด้วยก็ดีนะ คิกๆ >[]< 

เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า จุฟ ❤