อยากบอกว่านี่เป็นครั้งแรก และเป็นฟิคเรื่องแรกที่ได้ลองเขียนคำนิยมเลยอ่ะ คือไม่รู้เหมือนกันว่าจะออกมาดีหรือไม่ เพราะปกติมีแต่กีดร้องไร้สาระไปวันๆ เลยขอลองเปิดซิงดูซักตั้งดีไม่ดียังไงก็ขอความกรุณาด้วยคร่าา

ตัวละครที่ชื่นชอบ : อ่อมมม บอกเลยว่าแค่หัวข้อแรกก็เลือกยากมากเลยอ่ะค่ะ เพราะแต่ละตัวละครมีจุดเด่นที่แตกต่างกันเด่นชัดมาก ไรท์เกรทเขียนบรรยายส่วนนั้นดีมากๆ เลยขอเลือกตัวละครที่มีนิสัยอยากได้เป็นคู่ชีวิต?หล่ะกัน เวิ่นมานานขอเลือก => 'พี่โก้' ค่ะ พี่โก้เพื่อนสนิทของพี่พายตัวเอกของเรื่อง ในช่วงแรกบอกได้เลยว่าไม่มีบทบาทอะไร มามีบทบาทสะกิดใจก็สองสามตอนหลังนี่แหละ ชายหนุ่มเพลบอยที่เมื่อได้รักใครแล้วเค้ายืนอยู่บนหลักของคำว่า "ความเข้าใจ" พี่โก้เป็นคนที่ยังไงดี เป็นเมะที่เข้าใจเคะมากอ่ะ ไม่หึงหวงมั่วซั่ว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าไม่หึง แต่หึงอย่างมีเหตุและผล ไม่เยอะแบบพี่พาย 5555 ไม่จำเป็นว่าคนรักต้องอยู่กับเราเสมอ รู้ว่าแฟนเรามีสังคม เพื่อนเป็นเพื่อน ดูแลห่วงใยใส่ใจคนที่รักแบบสุดๆ ไม่ทำให้อึดอัด และไม่เจ้าอารมณ์ใส่ พึ่งพาได้เสมอ เรียกง่ายๆว่า "โคตรตามใจแฟน โดนที่ยืนอยู่บนหลักของความถูกต้อง" รับได้ทุกอย่างในสิ่งที่ต็อปเป็น เลือกที่จะรออย่างอดทน เพื่อให้ต็อปเปิดรับตัวเองอย่างหมดใจ ชอบอ่ะผู้ชายคนนี้ ดูแลใส่ใจดีมาก ไม่ซื่อบื้อ เป็นที่พึ่งได้ดี หื่นด้วย แถมเท่อีกตะหาก แอบโหดเงียบ คือพี่โก้นี่เหมือนพี่พายผสมกับยาหยีอ่ะ เลยโคตรชอบเลย แอร๊ยยยยย รักเลยผู้ชายคนนี้ ออกมาบ่อยๆนะพี่ เลิฟๆๆ

เหตุการณ์ที่ชื่นชอบเป็นพิเศษ : ยกให้เหตุการณ์สะท้านอารมณ์ความรักของเพื่อนที่มีต่อเพื่อนและไม่สมหวังเลยหล่ะกันนะ ก็ต้องยกให้เหตุการณ์ระหว่างหินกับเป็นต่อเลย "ช่วงเวลาที่ดีที่สุด" คืออ่านไปแล้วมันบีบอารมณ์มากๆเลยอ่ะ การที่ได้มารับรู้ความรู้สึกของเพื่อนสนิทว่าเค้ารักเรามากและรักมานาน โดยที่เรานั้นไม่สามารถตอบรับความรู้สึกนั้นได้ เพราะเราเองก็มีคนที่รักมากที่สุดอยู่แล้วนั้น มันปวดใจมากเลย ไม่อยากเสียคำว่าเพื่อนไป หินก็รู้ว่ายังไงก็ไม่สามารถทำให้ต่อรักได้ แต่ทำไงได้หล่ะก็รักมาตั้งนานแล้วพอได้บอกความรู้สึกออกไปก็มองหน้ากันไม่ติด ต่อก็รักหินมากในฐานะเพื่อนคนนึง ซึ่งอยากให้ความสัมพันธ์เป็นแบบเพื่อนสนิทเหมือนเดิมที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เหตุการณ์ความสัมพันธ์แบบนี้มันช่างปวดร้าวมากเลยอ่ะ นี่แหละนะที่ใครๆหลายๆคนไม่กล้าที่จะบอกรักเพื่อนสนิท เพราะกลัวว่าจะไม่สามารถมองหน้ากันได้เหมือนเดิม แม้หินจะเข้าใจและขอเวลาทำใจ แต่มันก็คงต้องใช้เวลาอีกนานที่จะพูดคุยมองหน้าต่อได้เหมือนเดิม เหตุการณ์นี่เลยเป็นเหตุการณ์ประทับใจของเรื่องนี้มากๆ เพราะเป็นอีกมุมมองความรักที่ไม่สมหวัง ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังกับความรักทุกครั้งไปใช่ป่ะ จุดนี้เกรทกลั่นความรู้สึกของหินและต่อได้ดีมากเลยอ่ะ อ่านไปแล้วแซดตามเลย กระซิกๆ

ยุ่งนักให้อะไร : ให้ความสุข ให้มากๆด้วยนะ ก็อ่านฟิคเรื่องนี้แล้วรู้สึกสบายใจ บอกตรงๆเลยนะ ปกติอ่านฟิคเน้น nc มากอ่ะ 555 (หัวเราะกลบความเกลื่อน) แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่อ่ะ มันอ่านเพลินคือถามว่าหวัง nc ไหมมันก็หวังนะ แต่ไม่มีก็ได้อ่ะ เนื้อเรื่องมันพาเพลินให้ทุกอารมณ์ของวัยรุ่น ไม่ใช่แค่รักแบบแฟนอย่างเดียว ยังมีความรักของเพื่อน ของครอบครัว ความรักในทุกรูปแบบ ให้ทุกอย่างทุกความรู้สึก เศร้า เหงา น้ำตา ความสุข รอยยิ้ม หื่น? ตลก เฮฮา อ่านฟิคเรื่องนี้แล้วไม่ค้างและคานะ คือหมายถึงเนื้อหาในเรื่องมันไม่บกพร่อง เวลาอ่านแล้วไม่รู้สึกสะดุดว่าอะไรขาดหายไปแบบนั้นอ่ะ แล้วก็สนุกเวลาได้แชร์เรื่องราวร่วมกับลีดเดอร์คนอื่นๆใน #ยุ่งนัก 555 ได้เพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายคนเลย ยิ่งบอทแต่ละคนน่ารักมากๆ คือยุ่งนักเป็นมากกว่านิยายนะ เหมือนมันมีอยู่จริงสามารถสัมผัสได้ ชอบค่ะไม่รู้จะอธิบายยังไง รุ้แต่ว่าอ่านทีไรนั่งยิ้มเป็นคนบ้าทุกที ^________^ ขอบคุณที่แต่งฟิคดีๆแบบนี้มาให้เสพย์นะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอ จุฟๆ

เส้นทางติดต่อก็ : TW = @NatchyBoice Mail = takamine_235@hotmail.com