ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ My School Of Love ] :: รั้วนี้มีรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 49


    ตอนที่ 1

    " ยัย ไนซ์ ถึงโรงเรียนแล้วนะตื่นได้แล้ว -_-^ "


    "โห..เฮียโน๊ตอ่ะ ไนซ์พึ่งจานอนได้แปปเดียวเองงง -O-"


    " >O< นี่ยัยไนซ์ถ้าแกไม่ตื่นนะฉันจะ....."


    หญิงสาวยังไม่รู้สึกตัวเลยและก็ยังกรนกะน้ำลายไหลยืดอย่างไม่สนใจเสียงใคร  -_-^


    " ตุ๊บบบบ!! บรึ๋นนนนนน..."


    " โอ้ย! ทำไมเจ็บหลังแบบนี้เนี่ย"


    ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย (( ก็พึ่งตื่นนี่หว่า )) เฮ้ยยยย!! ทำไมคนสวยนอนอยู่ตรงถนนหน้าโรงเรียนเนี่ยหรือว่าเฮียโน้ต  แง๊..TT^TT เฮียนะเฮียทำคนสวยได้ จำไว้กลับบ้านไปนะฉันจาพ่อแม่ฟ้องป๊าฟ้องอากงฟ้องอาม่าฟ้องตาฟ้องยายฟ้อง (( พอได้แล้ว - -" )) ไม่เป็นไรฟ้องแค่นี้ก็ได้ ^^ ว่าแต่..ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนตั้งนานยังไม่เห็นบอร์ดประกาศห้องเลยนะเนี่ยโรงเรียนก็ใหญ่เนี่ย แล้วช้านจาหาเจอ....


    ตุ๊บบ!!


    "โอ้ย" คนสวยถูกจู่โจมใครปา มาเนี่ย TT^TT ฉันหันไปมองรอบๆตัวเพื่อหาเจ้าของกระป๋องเป๊ปซี่แล้วฉันก็พบ กรี๊ดๆๆๆๆ!!

    (( หลุดลุกค์นางเอกอีกแล้วช้าน>O<)) ก็มานทนไม่ได้นีคะ ก็คนที่ชั้นเจอเนี่ยหล่อโคดเลย กรี๊ดๆๆๆ!! หน้ายังกะเรนนักร้องขวัญใจฉันไม่มีผิด แต่...อีตาบ้านี่มันปากระป๋องเป๊ปซี่มาใส่หัวฉันนี่หว่า -_-^

    " นี่นายปามาหรอ >O<" และฉันก็ต้องจำใจหาเรื่องคนหล่อ >.<


    " ป่าวนี่ฉันไม่ได้ปา - -^"


    นายนั่นตอบกลับมาทำหน้ากวนประสาท (( ตูคิดผิดคิดถูกฟร่ะเนี่ยที่ชมมัน ))


    "แต่แถวนี่ก็มีนายทำเดียวอ่ะนายทำใช่มั้ย >.<" ยิ่งดูก็ยิ่งหล่ออ่ะ -_-^ เฮ้ย!!เปลี่ยนเรื่องอีกแล้วช้าน


    "ก็ชั้นไม่ได้ปานี่ ฉันก็แค่...เตะไปโดนหัวเธอ" กรูจาฆ่ามานนนนนนนนนนนนน!!


    " มันก็ไม่ต่างกันหรอกนายต้องขอโทษฉันนะ!!"



    "ขอโทษ!! เสียอารมณ์จิงๆเลยที่เจอคนแบบเธอแต่เช้าเลยเนี่ย"


    พอตานั้นพูดจบก็เดินไปทันที นี่นาย!!กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนดินายมาว่าฉันแบบนี้แล้วก็ไปเลยเนี่ยนะ >O< เฮ้ย!!นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย ตายแล้วฉันยังไม่รุ้เลยว่าฉันอยู่ห้องไหน

    _____________________________________________________________________




    ฉันก็ยังเดินวนไปวนมาและก็...ยังหาบอร์ดประกาศห้องไม่เจอ -_-^ เอ๊ะ!!ตรงนั้นทำไมคนมุงเยอะจัง ฉันว่า ฉันน่าจาเจอบอร์ดแล้วหล่ะค่ะท่านผู้อ่าน ^^


    "ฉันอยู่ห้อง 4 อ่ะ"


    "ทำไมอยู่คนละห้องกะฉันหล่ะ"


     "แล้วเทอหล่ะ "


    "ฉันอยู่ห้อง 3 "


    เสียงใครต่อใครถามกันไปตอบกันมาดังเข้ามาเต็มโสตประสาทหูของฉัน -_-^ นัชรา นุชรี นริศราเจอแล้วๆชื่อฉัน  ฉันอยู่ห้อง 4/2 นี่ฉันติดสายวิทย-คณิตด้วยหรอเนี่ย แม่ฉันต้องปิดซอยเลยแน่ โฮะๆๆๆ ^O^ ทั้งสวยทั้งเก่ง คนไรก็ไม่รู้...

    "นี่เทอๆ " ฉันหันไปตามเสียงเรียกก็เจอผู้ชายดูน่ารักมากคนนึง ^O^


    "มีอารัยคะ ^^ "


    และนางเอกผู้เลอโฉมอย่างฉันก็ตอบกลับไปอย่างไพเราะ โฮะๆๆๆ (( มานใกล้ศรีธัญญาขึ้นทุกวันละ  - - ))


    "เราอยู่ห้องเดียวกะเทอเลยอ่ะ เรามาเป็นเพื่อนดีมั้ย ^^ "


    ได้เลยค่ะ เอาเบอร์ด้วยมั้ยคะ (( เฮ้ยๆแกพึ่งจาเจอหน้าเค้าวันแรกนะยะ -_- ))


    " ได้สิ นายชื่ออารัยอ่ะ ^O^"


    " เราชื่อ อาร์ม นะคับ ^^  "


    "อื้ม เราชื่อ ไนซ์ นะ >.< "


    " คับ ผมว่าไปเข้าแถวกันเถอะ อีก 5 นาทีเอง ^^  "


    " ค่ะ ^^  "


    หลังจากเข้าแถวเสร็จฉันก็เดินขึ้นไปห้องเรียนกะอาร์มๆคุยดีมากเลย ข่วยแนะนำที่ต่างๆของโรงเรียน และที่สำคัญนะอาร์มหล่อมากเลย กรี๊ดๆๆๆ (( เอ๊ะ!!แต่มันไม่เกี่ยวกันนี่หว่า ))


    " อรรถเทพ - _-^ "


    " มาครับ ^O^  "


    " พิมพ์พิชชา - -  "


    " มาค่ะ ^o- "


    " นริศรา - - "


    " มาค่ะ ^^ "


    ใครกันว้า พิมพ์พิชชา เนี่ย ทำไมถึงต้องมานั่งขั้นกลางระหว่างฉันกะอาร์มเนี่ย -_-^ แล้วดูอาจารย์จัดห้องดิให้นั่ง
    ตามเลขที่ด้วย อดนั่งข้างอาร์มเลย TT^TT

    _____________________________________________________________________



    " หวัดดีจ๊ะ ^^  " คนที่ชื่อพิมพ์พิชชาหันมาคุยกะฉัน


    " เอ่อ..ดีค่ะ  "

    " ฉันชื่อ พิม นะคะเธอหล่ะ  "


    " เราชื่อไนซ์นะ  "


    แล้วอาจารย์วิชาแรกก็เข้ามาขัดจังหวะการคุยของเรา 2 คน การเรียนดำเนินต่อไปจนกระทั่งพักเที่ยงฉันรู้สึกเหมือนกับว่าพิมกะอาร์มเค้าจาไม่ค่อยชอบกันเลยนะ - -" เอ๊ะ!! หรือว่าฉันคิดไปเองก็ไม่รู้

    " ไนซ์ไปกินข้าวกันเถอะ ^^ "


    เสียงอาร์มกับพิมถามฉันพร้อมกัน -_-" แล้วช้านจาไปกะใครดีหล่ะ ระหว่างที่คนสวยกะลังตัดสินใจฉันก็ถูกพิมดึงมือฉันออกมาเลย


    " พิม!! -_-^ " ฉันเรียกยัยนี่ทำไมไม่หันซะทีฟร่ะ - -


    " พิม ทำไมไม่หันหล่ะ >.<" โธ่โว้ยยยยย ทำไมไม่หันซะทีเนี่ย -*-


    ซึกๆๆ!!


    เอ๊ะ!!เสียงอารัยเนี่ย


    พรึบ!!


    ฉันดึงมือพิมหันมา ทำให้ฉันต้องตกใจมาก!! ดวงตาพิมแดงกล้ำ ใบหน้าที่เปอะเปรื้อนคราบน้ำตานี่พิมเค้าร้องไห้หรอเนี่ย


    "พิม..เธอร้องไห้ทำไมหรอ "


    ฉันถามด้วยความสงสัย <ถ้าแกไม่สงสัยจาถามทำไมหล่ะบอกอารัยโง่ๆ - -">


    " ฉัน..ฉัน..ช่างมันเถอะ  "


    พิมตอบอย่างสีหน้าไม่ค่อยดี


    " เธอบอกมาเถอะพิม "


    ฉันพยายามเกลี้ยงกล่อมให้พิมบอกให้ได้ พิมเงียบไปซักพักแล้วก็พูดว่า





    ....... " ฉันไม่อยากให้เธอต้องเป็นแบบเพื่อนฉัน  ".......

    ____________________________________________________________________



    นักเขียนขอคุย

    ฝากรื่องนี้ด้วยนะคะ มีไรติชมก้อเม้นบอกไว้ได้เลย

    ขอบคุณค่ะ ^________^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×