ตราบสิ้นกัลปาวสาน

  ลมเย็นเคล้ากลิ่นดอกมะลิซ้อนลอยมาอีกครา สายตาเธอจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของบุรุษรูปงาม เขาสวมเสื้อราชปะแตนสีขาว นุ่งโจงกระเบนม่วง สวมหมวกสักหลากมีปีก และสายตาของเขาก็จับจ้องอยู่ที่เธอเช่นกัน
ไม่มีแม้แต่คำใดเอ่ยเอื้อน ไม่มีสุ่มเสียงใดในโสตประสาท ไม่มีความคิดใดวนเวียนอยู่ในสติสัมปชัญญะ  ตอนนี้จันทร์ประภัสสรรู้เพียงว่าผู้ชายตรงหน้าทำให้หัวใจของเธอชาวาบและเต้นถี่
                “เธอเป็นใคร “ชายหนุ่มรูปงามได้สติก่อน จึงถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
                “ทำไมไม่ตอบ หรือจะเป็นขโมย ”
  จันทร์เจ้ายังคงตาค้าง ส่ายศีรษะไปมาช้าๆ เหมือนคนกำลังงุนงงปนตกใจ
                
                “หยุดเดี๋ยวนี้นะ คิดจะหนีหรือ  เธอ!  ฉันบอกให้หยุด !”
ผีในชุดราชปะแตนกำลังวิ่งตามมาด้วยความเร็วสูง  พอเธอมุดออกมาจากกำแพงรั้วเข้าสู่บ้านของตัวเองได้  รูปและเสียงที่ปรากฏเมื่อครู่ ก็หายไปในบัลดล

จันทร์ประภัสสร  สาวในยุคปัจจุบันดันหลงเข้าไปอีกยุคหนึ่ง ราวสมัยรัชกาลที่7
และแล้วเธอก็ได้พบเขา.......คุณชายภพรพี   บุรุษรูปงาม เขาเหมือนเดินออกมาจากฝันของใครบางคน

บางคน.......รวมถึง คุณยายทวดของจันทร์ประภัสสรเอง
จันทร์ประภัสสรจะหักห้าม ไม่ให้รักชายคนเดียวกับ ผู้เป็นทวดของตัวเองได้อย่างไรกัน

แนะนำตัวละคร

  หม่อมราชวงศ์ภพรพี  เศวฉัตร

จันทร์ประภัสสร  บดินพันธ์

แจ่มจันทร์  วงศ์สวัสดิ์