คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [EP.12] พี่ปาร์ควิศวะ ❤️
“เห้ยๆ นาฟ้ามาเินไมแถวนี้ร้าบบ”
“แม่สวยสัส ห่ารา”
“เห้ยเหี้ยานบว่ำนะมึเอ้ย”
ั้แ่แบฮยอนเ้าเ้ามาะวิศวะ
ทุสายา็ับ้อมายัเาไม่วาา หน้าาเามีอะไริอยู่รึไ มอันอยู่ไ้
แล้วไอ้ที่บอนาฟ้าับเหี้ยานบว่ำืออะไรไหนบอแบฮยอนิ
“แล้วห้ออินอยู่ไหนล่ะเนี่ย”
แบฮยอนหยุเินอยู่หน้าห้อห้อหนึ่ ไม่รู้ว่าห้ออะไร ยืนเาหัว้วยอาาร
ที่ะมาหาอินวันนี้ะว่าะมาอบุสัหน่อยที่่วยมาส่
และะถามว่าใรเป็นนทำแผล เพื่อสิ่นี้แบฮยอนถึไ้บุรุมาถึถิ่นนี้โยเพาะ
แอ.
“อ้าว มึมาไ้ไ” อ๋อ ึ้นเรื่อบินมาน่ะ....
“อะ ะ อิน นายอยู่ในห้อนี้หรอ?”
“็เออิ มีไร”
“ือันะมาอบุที่่วยมาส่ันน่ะ” อินพยัหน้าแล้วอบลับ
“ไม่เป็นไร ว่าแ่แผลเป็นไมั่”
“็ีึ้นแล้วล่ะ เอออิน ันมีไระถาม” อินมวิ้วเป็นเิถาม
“ใรทำแผลให้ัน ือันำไ้ว่าเรื่อเมื่อืน...เอ่อ”
“ไอ้านยอลเป็นนทำ” แบฮยอนเบิาว้าอย่าไม่เื่อ านยอลริๆ
้วย นี่เาฝันไปรึเปล่า โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ “ส่วนนที่ับรถไปส่มึือมัน
ูแ่ไป่วยพยุเยๆ ส่วนไอ้ห่านั่นรอที่รถ”
อินอบไปามวามริ
เพราะานยอลบอไว้ว่าถ้าเิแบฮยอนมาถาม็อบออไปามรเลย
ูเป็นเพื่อนที่ีมาใ่ไหมอบ *0*
“ะ ริหรอ!”
“็ใ่ ไปอบุมันิ มันอยู่ในห้อ”
อินวัสายาไปทาห้อที่เาออมาเมื่อี้
สายาทุนในะับ้อมายัแบฮยอนไม่วาา ือเป็นอะไรันมาไหม !
“ะีหรอ ทำไมนมอเยอะแบบนี้” อินไม่ไ้สนใน้ำเสียที่บ่บอ็รู้ว่าแบฮยอนบ่น
“ั้าหมาัวอื่นาบไปแพอี”
“ย่าส์! ันไมุ่ยับนายแล้วะไปไหน็ไปเลยไป!”
“ทำเป็นไล่ เี๋ยวูบเหอะ”
“เอาเ้” แบฮยอนทำหน้าวนประสาท อินเลยผลัหัวเบาๆ
“ในห้อนี้หรอ ไปละ อบใมา”
แบฮยอนยิ้มริ่มแล้ว่อยๆ เปิประูเ้าไป ในห้อแทบไม่มีใรเลย
ไม่สิ ไม่เหลือใรเลย่าหา ไหนอินบอว่าานยอลอยู่ในนี้ไ ทำไมไม่เห็นล่ะ
โหรึเปล่า ไอ้อินบ้าเอ้ย
“โหันรึเปล่า อย่าให้เอัว!”
แบฮยอนบ่นอุบอิบไปั้นๆ แ่็เินหาานยอล่อ ะว่าไปห้อนี้็ให่เหมือนันนะ
ให่ะนรุโลเรียพี่เลยอ่ะ
ปั!!
“เห้ย!!” แบฮยอนสะุ้สุี เมื่อู่ๆ
ประู็ปิไป เสียัมานเาแทบหาสิไม่เอ
แบฮยอนรีบหันไปมอ้นเหุอเสีย้วยวามเร็วแส ับเอผู้ายร่าสูยืนออพิประูแล้วมอหน้าเาอย่าเอาเป็นเอาาย
ปาร์ านยอล
............
“านยอล” แบฮยอนีหน้านิ่เมื่อเห็นานยอล ำลัเินมาทาเาพอี
แบฮยอนเลยเินเลี่ยเพื่อไปเปิประูออไปาห้อๆ นี้
แ่
ว่า
พรึ่บ
“ะไปไหน” านยอลับแนเล็เอาไว้ แล้วถามแบฮยอนออไปทั้ๆ
ที่สายายัับ้อไปทาอื่นอยู่ แบฮยอนถอนหายใออมาเบาๆ ่อนะอบเสียแ็
“ออไปาห้อนี้ไ” ไม่พูเปล่า
แบฮยอนยัสะบัแนอัวเอออามือหนาอานยอลแล้วรีบวิ่ออไป แ่้วยาสั้นๆ
ที่ไม่สามารถเร็วไปว่าายาวๆ อานยอลนนี้ ึทำให้
ปั้ !!
“O.O !! “ แบฮยอนยืนอึ้แล้วมอเยหน้ามอานยอลที่เมื่อีู้่ๆ ผีเ้าสิรึไ
ถึวิ่มาวาแล้วเอาแนอี้าั้นแบฮยอนไว้ับผนัเพื่อไม่ให้เาหนีไปไหนไ้
ไม่พอ. ยัมอหน้าเาแทบไม่ระพริบา แบฮยอนถึับไปไม่เป็น “นายะทำอะไร”
“มึูไม่ออริๆ หรอ”
“นายหมายวามว่าไ ออไป” พยายามันนัวสูออ
แ่ิหรอว่าะทำไ้?
็ไม่หนิ - -
“มาทำไมะู” านยอลไม่ใ่พวที่ะอบำถามไ้หมหรอนะ
“มาอบุอินสิ”
“หรอ” านยอล้มหน้าลมาใล้แบฮยอนนเ้าัวัวแทบห
ใเ้นไปหมแล้ววว ะ านยอลำลัะทำอะไร
“ริหรอ : ) “
ยิ้มแบบนี้หมายวามว่ายัไ T///////T
“ะ ริ นะ นายปล่อยื้ออ”
แบฮยอนยืนัวสั่นแล้วีไปที่หน้าออานยอล ทำไม้อมอัน้วยสายาแปลๆ้วย
ทำไม้อ้อลอเวลา ทำไมนะทำไม
Why !!!
“เอาวามริ”
อึ...ยอมแพ้แล้วริๆ ับสายาับเป็นอานยอล...แบยอมแล้ว T^T
“โอ้ย!! ็ันะมาอบุนายนั่นแหละที่่วยทำแผลแล้ว็มาส่้วย พอใยั!!”แบฮยอนะโนลั่นออมา านยอลยิ้มมุมปา
สายานี่มัน...สายาที่แบฮยอนอ่านไม่ออริๆ านยอลเียบ
แ่สายาบ่บอถึอะไรบาอย่าที่เาไม่สามารถอธิบายไ้
ผู้ายนนี้้อารอะไรันแน่
“เปลี่ยนาำอบุมาเป็นอย่าอื่นสิ”
โน้มัวลมาระิบ้าหู้วยน้ำเสียเย็นเียบแ่แฝไป้วยอารม์
“อ..อะไร” แบฮยอนลืนน้ำลายลออึหนึ่
อนนี้าสั่นไปหม ใเ้นรัวไม่เป็นัหวะ
อนนี้านยอลหน้าะแะแ้มแบฮยอนอยู่แล้วะให้เาทนไ้ไ!
“แล้วนายะเอาอะไร!”
ผ่อนลมหายใอ่อนๆ มาใส่อแบฮยอน
แล้วพู่อ้วยำที่แบฮยอนไม่ิว่าะไ้ยินาปานื่อ ปาร์ านยอล
“เป็นเมียูิ แล้วะรับำอบุ : ) “
3
2
1
“นายว่าไนะ!!”
แบฮยอนสิแทบหลุออไปาัว
ถ้าหูี เาฟัไม่ผิใ่ไหมนั่น
“หึ ูหน้ามึิ เอ๋อไปเหอะสัส” านยอล่อยๆ เินออไปาห้อ้าๆ
แบฮยอนยืนอึ้อยู่สัพั พอหันไปหันมา็ไม่เอานยอล
แบฮยอนออแรวิ่ามานยอลไปาห้อนี้ให้เร็วที่สุ
ำถามเมื่อี้มันยัวนอยู่ในหัวแบฮยอนไม่หายเลย อะไรือ
เป็นเมียูิแล้วะรับำอบุ
“ะ ายอล!!” แบฮยอนวิ่ามานยอลออมา
อนนี้ทั้สอนยืนอยู่ใลาะเลยล่ะ
ผู้นมามาย่าหันมามอเสียะโนสาเหุเนื่อมาา บยอน แบฮยอนนนี้แหละ
แ่ิว่าอนนี้นัวเล็ะสนใหรอ มอไปไหนมีแ่านยอลที่ยืนหันหลัให้เาอยู่
“เห้ยแ! แบฮยอนอ่ะ รี้ัวริน่ารัมา”
“มึๆ แบฮยอนามไอ้านมาไมวะ หรือมันบันริ”
“โห้วสัส ามมาถึที่เลยโว๊ย”
“เหมือนะทะเลาะันรึเปล่ามึ”
“ูะรู้ไหมวาย”
เสียระิบเริ่มัึ้นๆ ัึ้นๆ
แบฮยอนเพิ่ะรู้ัว็อนที่านยอลเินมาหาเาอีรั้พร้อมับีเหม่ไปหนึ่ที
“ยืนเอ๋อแอยู่นั่นแหละ”
“ะ ็เมื่อี้นาย”
“ไร”
านยอลีหน้านิ่เหมือนับว่าเรื่อเมื่อ่อนหน้านี้ไม่เยเิึ้น
ิะเล่นลอะไรับเาันแน่ แบฮยอนัะโมโหแล้วนะเห้ย
“นายิะเล่นลอะไรับัน!!”
“็ไม่ไร” หน้าาวนีน
“นะ นี่! นายบ้าไปแล้วรึไ” านยอลถอนหายใออมาเบาๆ ะะโนให้อแหันทำไม ไม่อายนมั่หรอ บยอน
แบฮยอน เป็นยัไ็เป็นยั่ั้นสินะ “ันไมุ่ยับนายแล้ว!!”
“อยาะโนอแาย็เิ” พูบานยอล็เินออมาาุๆ
นั้นไปในที่สุ แบฮยอนัฟันแล้วำหมัแน่น
เามันโ่เอที่เาอารม์และสายาอานยอลไม่ออว่าิอะไร
แบฮยอนหันไปมอรอบ้า็เอแ่ผู้นมี่มอมาอย่า้อะับผิลอเวลา
ใระไปอยู่ให้นมอันนานี้เล่า ็ลับห้อัวเอสิ
แบฮยอนเลยรีบเินออไปโยที่สายายัมอมาที่เาเ่นเย
........
“เอ้าสัส! ยิแม่ โหยท้าทาย้านมืูอี ไอ้สั!! ....แทแม่ เอ้ยยย!!”
วย - -
านยอล่น่าอินในใหลัาที่เินเ้ามาในห้อเรียน็เห็นมันนั่เล่นเมส์บ้าบออแไรไม่รู้
หนวหูแบฮยอนลาะเมื่อี้ยัไม่พอ เ้าห้อมาเอเสียไอ้เวรนี่อี
ี้หูเ้นระบำเป็นเพล Sing for you ไ้แล้วรับ
“มาแล้วหรอะที่รั”
“ที่รัพ่อมึสิ”
“แ่นี้พูไม่ไ้ๆ”
อินเบะปาใส่เพื่อนัวสู่อนะหันไปเล่นโทรศัพท์่อ “แล้วุยับเมียมึยั”
“ุยละ แม่..” านยอล้มหน้าแล้วเว้น่ว
อินเลยหันมามอ่อนะมวิ้วประมาว่า แม่ไร?
“แม่น่ารัว่ะ....”
ป้าบๆๆๆ
“เหยแม่! เพื่อนู” อินปรบมือเป็นัหวะให้ับวามล้าที่มันพูออมา
ปริานยอละเป็นนนิ่ๆ ไม่่อยมใรที่ไหนเลย แทบไม่พู้วย้ำไป
“หุบปาเลยมึ อิูล่ะสิ”
“อิอะไร มึไม่มีแฟนะหน่อย” านยอละั มัน็ริที่เาไม่มีแฟน
- -
“เาบอว่านหน้าาไม่ีไม่มีนอบ มึ็ไม่มีอ่ะทำไี”
านยอลแล้แวอินไปั้น
เพราะรู้ีว่าหน้าาแบบมันนอาหมาะมอะไม่มีใรเอา
100%
--------------------------------end-------------------------------------
ลั่น่ะลั่น 55555555 พอีทำานเสร็ไปแล้ว 50% เลยมาอัพ อ่านันเยอะๆ น้า
วันนี้็วันเินัเ้นอเรา HBD อิน
อให้อปป้ามีวามสุมาๆ ร่าายแ็ เป็นอินที่น่ารัอ ออ. ลอไป รัน้า <3
#HappyJonginDay นะะ(เมนรอไรท์เอ) 55
ความคิดเห็น