ยายเซ่อซ่ากับซุปตาหน้าหล่อ

ลำดับตอนที่ #9 : สงครามกำลังเริ่ม

เช้าวันต่อมาที่หน้าบ้านของนาบี

นาบี กำลังจะออกไปทำงาน พอเธอเปิดประตูออกมาก็เจอเข้ากับจุนซาที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน

“อุปป้า??” นาบีร้องเสียงหลง

“เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย” จุนซาถาม

“เจอฉันตั้งหลายครั้งแล้วยังไม่ชินอีกหรอ” จุนซาถามต่อ

“จะว่าชินก็ชิน จะว่าไม่ชินก็ไม่ ก็เพราะอุปป้าชอบมาแบบนี้ฉันก็เลยตกใจ” นาบีบอก

จุนซายิ้มๆ ก่อนจะส่ายหัว

“ฉันจะมาขอโทษเรื่องเมื่อวาน” จุนซาเอ่ย

“เรื่องเมื่อวาน” นาบีพูดแล้วทำท่านึก

“ก็เรื่องที่ฉันเผลอเหวี่ยงเธอล้มไง เธอนี่นอกจะเซ่อซ่า แล้วสมองยังเลอะเลือนอีกนะเรื่องเพิ่งจะเกิดขึ้นก็จำไม่ได้” จุนซาบอกก่อนจะแอบเหน็บเล็กน้อย

นาบีก็ได้พยักยิ้มๆ อายม้วนไปทั้งตัว

“นี่เธอเขินอะไรของ เธอน่ะ” จุนซาถาม

“อ้อ อ้อ ป่าวค่ะ นี่อุปป้ามาแค่นี่ใช่ไหมคะ” นาบีถาม

จุนซาได้ยินคำถามก็ ทำเป็นมองไปซ้ายที ขวาที

“อุปป้ามองอะไรหรอคะ หรือกลัวคนเห็น” นาบีถามอีก

“เปล่าๆ พอดีฉันนัดให้เพื่อนมารับ ก็เลยมองดูไม่รู้มาหรือยัง”จุนซารีบตอบ แล้วทำเป็นลืมคำถามของนาบี

พอดีกับที่จอนวูขับรถมาจอดพอดี จอนวูเปิดกระจกมายิ้มให้นาบี นาบีก็ยิ้มตอบไปแบบเขินๆ

“ฉันไปนะวันนี้มีซ้อมอีก” จุนซาบอกก่อนจะรีบเดินขึ้นรถไป

แล้วจอนวูก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้นาบียืนยิ้มอยู่คนเดียว

“ถ้าอุปป้ามาหาเราทุกเช้าก็คงดีนะเราคงมีกำลังใจทำงานทั้งวัน” นาบีพูดไปยิ้มไปอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้า

ตอนที่จุนซาและนาบีคุยกัน เค้าทั้งคู่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกแอบถ่ายอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น อึนซอกนั่นเอง

“ฉันยังไม่ทำอะไรตอนนี้หรอก รอให้ฉันแน่ใจก่อน นายจะต้องเจ็บกว่าฉันหลายเท่า” อึนซอกพูด ก่อนจะยิ้มแบบเหี้ยมๆ

บนรถ

“นาย แน่ใจนะว่านายไม่คิดอะไรกับคุณนาบี” จอนวูถาม

จุนซานิ่งไปซักแปป “ไม่หรอกฉันไม่ได้ชอบเธอหรอก” จุนซาบอก

จอนวูหันมามองจุนซา แว๊บนึงก่อนจะขับรถไปแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

ณ สถานที่ซ้อม

“คอนจะมีอาทิตย์หน้าแล้ว เราจะซ้อมกันหนักอีกแค่3 วัน ก่อนจะซ้อมใหญ่ ก่อนเล่นจริง 1 วันเพราะฉะนั้นก่อนจะได้พักวันที่เหลือขอให้ทุกคนทำให้เต็มที่นะ” เสียงคนคุมฝึกซ้อมดังขึ้น จุนซาก็เดินเข้ามาพอดี

“จุนซามาก็ดีแล้ว จากนี้เราจะซ้อมกันอย่างหนัก 3 วัน จากนั้นก็จะพักแล้วก่อนขึ้นคอนวันนึงเราจะซ้อมใหญ่” คนคุมบอกจุนซา

จุนซาพยักหน้ารับรู้ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

วันนี้จุนซาซ้อมหนักทั้งวันจริงๆ กว่าจะเสร็จก็เกือบทุ่ม จุนซารีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนกำลังจะเดินมาที่รถก็เห็นยูมิขับรถมาจอดก่อน

“ซ้อมเสร็จแล้วหรอคะ” ยูมิถาม

จุนซาพยักหน้า

“คุณไม่ได้ไปไหนต่อใช่ไหม ไปทานกับฉันนะ” ยูมิเอ่ยปากชวน

“เอ่อ คือ ว่า” จุนซาอ้ำอึ้ง

“ก็ได้ เดี๋ยวผมจะไปทานกับคุณ” จุนซาบอก ก่อนจะเดินไปหาจอนวูที่รถ

“ฉันจะออกไปกินข้าวกับยูมินะ นายกลับบ้านไปก่อนได้เลย เอ้อ ฉันฝากอะไรหน่อยสิ” จุนซาบอก

“อะไรหรอ” จอนวูถาม

จุนซายื่นบัตรคอนเสิร์ตให้จอนวู 2 ใบ

“ช่วยเอาไปให้นาบีหน่อย นายก็รู้จักบ้านเธอแล้วนี่” จุนซาวาน

“ทำไมนายไม่ไปให้เอง” จอนวูถาม

“เอาน่านายเอาไปให้เธอเถอะ” จุนซาสั่งก่อนจะเดินไปขึ้นรถยูมิ

ที่บ้านนาบีวันนี้ ยองเอมาหาเธอที่บ้าน

“นี่ นาบีฉันถามจริงเถอะแม่เธอนี่ไปเที่ยวทั่วโลกยัง” ยองเอถามขำๆ

“จะบ้าหรอ ยังหรอกแต่คนแก่ก็ยังงี้แหละ ไม่มีอะไรทำอยู่บ้านก็เบื่อ ให้ไปเที่ยวบ้างล่ะดีแล้ว” นาบีอธิบาย

“แล้วตกลงนายซุปเปอร์สตาร์ของเธอล่ะมาหาอีกไหม” ยองเอถามแบบอยากรู้สุดๆ

“ไหนเธอบอกไม่อยากรู้ไง” นาบีถามกลับ

“อ้าว ก็ตอนนี้ฉันรู้แล้วนี่” ยองเอบอก

“ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าแฟนคลับกับศิลปิน” นาบีบอก ก่อนที่จะได้ยินเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น

“ยองเอไปดูหน่อยสิว่าใครมา” นาบีบอก

“อ้าว ทำไมเป็นฉันล่ะ ฉันไม่ใช่เจ้าของบ้านซะหน่อย” ยองเอพูดงงๆ

“ไปเปิดเถอะน่า ไม่แน่นะอาจจะเป็นชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่หน้าประตูก็ได้” นาบีแหย่

“ฝันเฟื่องน่า” ยองเอพูด ก่อนจะลุกเดินออกไปที่หน้าบ้าน

ก้มหน้าก้มตาเดิน

“มาหาใครคะ”ยองเอถาม

“คุณนาบีหรือเปล่าครับ” จอนวูถาม

พอได้ยินเป็นเสียงผู้ชายเท่านั้นแหละ ยองเอรีบเปิดประตูทันทีพอเปิดออกมาก็เจอ จอนวูยืนยิ้มเท่ๆอยู่หน้าบ้าน

“ยายนาบีรู้ได้ไงว่าจะเป็นชายหนุ่มรูปงาม” ยองเอคุยกับตัวเอง

“คุณไม่ใช่คุณนาบีนี่ครับ” จอนวูบอก

ยองเอได้ยินเสียงจอนวูก็สะดุ้ง “อ้อ พอดีฉันเป็นเพื่อนนาบีค่ะชื่อยองเอ” ยองเอรีบแนะนำตัว

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ พอดีผมเป็นเพื่อนของ..... คนที่คุณนาบีรู้จักน่ะครับ เค้าฝากผมให้เอาของมาให้” จอนวูพูดเสร็จก็ยื่นซองกระดาษสีขาวให้ยองเอ ยองเอรับมาก่อนจะส่งยิ้มหวานให้จอนวูอีกครั้ง จอนวูก็ยิ้มตอบ เล่นเอายองเอเกือบล้มลงไปลมจับอยู่กับพื้น

“จะเข้ามาในบ้านก่อนไหมคะ” ยองเอถาม

“ไม่เป็นไรครับ ผมมีธุระต่อ อย่าลืมบอกคุณนาบีนะครับ ขอบคุณครับ” พูดจบจอนวูก็รีบเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับออกไป ยองเอรีบเดินเข้าบ้านมาพร้อมกับยื่นซองให้นาบี

“ใคร มาหรอ แล้วซองอะไร” นาบีถาม

“เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนของคนที่เธอรู้จักอ่ะ แต่เค้าหล่อเหมือนกันนะยิ้มทีฉันจะละลายอ่ะ” ยองเอพูดแบบเคลิ้ม

นาบีก็เปิดซองดู ปรากฏว่าเป็นบัตรคอนเสิร์ตที่นั่งแถวหน้าสุดบัตรแพงสุด 2 ใบ นาบีช๊อกไปครู่นึง ยองเอเห็นนาบีช๊อกเลยหยิบมาดูปรากฏว่าช๊อกทั้งคู่ ก่อนที่นาบีจะกรี๊ดลั่นบ้าน ยองเอก็รีบหันมาถามนาบีด้วยความตื่นเต้น

“เธออย่าบอกนะว่าผู้ชายที่มาเป็นเพื่อนของคุณจุนซา”

นาบีได้แต่พยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะกรี๊ดพร้อมกัน สรุปแล้วสองคนนี้เสียสติทั้งคู่

ที่ร้านอาหาร

“ทำไมคุณถึงยอมมาล่ะ” ยูมิถาม

“ก็เพราะผมคิดได้ว่ายังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้” จุนซาบอกพร้อมกับก้มหน้าตักอาหาร

“ฉันดีใจนะที่คุณมา แม้ว่าจะในฐานะเพื่อนก็ตาม” ยูมิยังคงพูดต่อ

จุนซาเงยหน้ามามองยูมิก่อนจะยิ้มให้

แล้วทั้งคู่ก็ทานข้าวกันไปคุยกันไปตามปกติ

แล้วยูมิก็ขับรถมาส่งจุนซาที่บ้าน

“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะคะ” ยูมิบอกก่อนที่จุนซาจะลงจากรถ จุนซาอมยิ้มไม่พูดอะไร ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไป..

คืนนั้นจุนซาพยายามคิดถึงเรื่องของยูมิ แต่ก็มีหน้าของนาบีลอยเข้ามาตลอด “ทำไมหน้ายายนั่นต้องมาลอยวนเวียนอยู่ในความคิดฉันด้วยนะ” จุนซาบ่นกับตัวเอง

เช้าวันต่อมา

“จุนซารีบมาดูนี่เร็ว”จอนวูรีบเรียกจุนซา พร้อมกับยื่นหนังสือพิมพ์ให้จุนซา

“นี่นักข่าวตามกัดนายไม่ปล่อยเลยนะ” จอนวูบอก จุนซาถึงกับโยนหนังสือพิมพ์ทิ้งก่อนจะลงนั่งอย่างเซงๆ

“นาบี มาดูนี่เร็ว” ยองเอเรียกนาบี

“อะไร” นาบีถาม

“สงสัยข่าวลือจะเป็นเรื่องจริง ซุปเปอร์สตาร์หน้าหล่อกับนางเอกสาวสุดเซ็กซี่ กลับมาสานต่อความสัมพันธ์อีกครั้งหลังมีคนตาดีเห็นทั้งคู่ออกไปกินข้าวด้วยกันหลังจากที่ซุปเปอร์สตาร์หน้าหล่อซ้อมคอนฯเสร็จ แถมคนตาดียังเห็นว่านางเอกสาวไปรับซุปเปอร์สตาร์ถึงที่ซ้อมคอนฯกันเลยทีเดียว” ยองเออ่านข่าวหน้า 1 ของวันนี้ให้นาบีฟัง

นาบีรีบ หยิบหนังสือพิมพ์มาอ่านพออ่านจบก็ทำหน้าเศร้าตามระเบียบ

“นี่ไหนเธอบอกว่าไม่ได้คิดอะไรไง แค่แฟนคลับกับศิลปิน แล้วทำไมต้องนอยด์ด้วยล่ะ” ยองเอถาม

นาบีไม่ตอบอะไรได้แต่นั่งเงียบ ยองเอเห็นก็ได้แต่ส่ายหัว

“แล้ววันนี้เธอไม่ไปสอนหรอ” ยองเอถาม

“โทรไปลา ให้ฉันหน่อยสิ” นาบีบอก

“อะไรของเธอเนี่ย แค่ข่าวของดาราก็ทำให้ไม่เป็นอันทำงานหรอ” ยองเอถาม

“ไม่ใช่อย่างนั้น พอดีวันนี้ฉันต้องเอาบัตรคอนฯที่ซื้อมา 2 ใบ ไปให้คนที่เค้าขอซื้อมาเมื่อวานไง เค้านัดวันนี้” นาบีอธิบาย

“อ้อ มีคนขอซื้อแล้วหรอ” ยองเอถามอีก

“ก็ใช่น่ะสิ คอนฯใหญ่ขนาดนี้บัตรก็ซื้อยาก ใครมาขายต่อเค้าก็ซื้อหมดแหละ ฉันไปอาบน้ำและนะ โทรไปลางานให้ฉันด้วย” นาบีสั่งก่อนจะเดินไปห้องน้ำ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ นาบีก็แต่งตัวเตรียมจะออกไปข้างนอก

“นี่ยองเอ เธอออกทีหลังฝากปิดบ้านด้วยนะ” นาบีสั่งก่อนจะเดินออกไป

“นี่บ้านใครกันแน่ยะ” ยองเอตะโกนตาม

“พิลึกคนจริงๆ” ยองเอบ่น

นาบีกำลังเดินออกไปก็เจออึนซอกพอดี ทั้งคู่จึงเดินไปคุยไป

“คุณนาบี” อึนซอกทักทาย

“สวัสดีค่ะคุณอึนซอก” นาบีทักทายตอบ

“ไม่เจอหลายวัน สบายดีนะครับ” อึนซอกถาม

“สบายดีค่ะ วันนี้คุณอึนซอกไม่ทำงานหรอคะ” นาบีถาม

“ส่วนมากผมก็ทำงานนอกสถานที่ตลอดแหละครับ” อึนซอกตอบยิ้มๆ

“แล้วนี่คุณนาบีจะไปไหนหรอครับ คุณไม่ไปสอน?” อึนซอกถามต่อ

“พอดี ฉันกำลังจะเอาบัตรคอนฯเสริตจุนซาอุปป้าไปขายค่ะ” นาบีบอก

“ทำไมขายล่ะครับ คุณไม่ไปดู?” อึนซอกสงสัย

“พอดี ฉันได้บัตร พิเศษมาค่ะ เลยประกาศขายบัตรที่ซื้อมาในเว็บพอดีมีคนขอซื้อนัดกันวันนี้เลยจะเอาไปให้เค้าค่ะ” นาบีอธิบาย

“อ่อ อย่างนี้นี่เอง” อึนซอก ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เค้ากำลังสงสัยอะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ