FIC NCT DREAM x YOU [ SF x YOU]

ลำดับตอนที่ #9 : 03 : RENJUN x YOU

03 : RENJUN x YOU

"พี่! ใจลอยจังนะ"เฮรินเขย่าตัวฉัน

"ห้ะ ท่าเมื่อกี้พี่เต้นได้แล้ว"ฉันหันไปตอบเฮริน

"โว้ยไปกันใหญ่แล้ว น้องแค่บอกว่าแกใจลอยเอง"ฮินะกรอกตามองบนใส่ฉัน

"เอ้าจริงดิ .."ฉันทำหน้ามึนๆ

"ไปล้างหน้าไป๊ พี่อาจจะซ้อมเต้นจนเบลอ5555555"ลามิ

"ก็ได้ฉันง่วง"ฉันกำลังจะเดินออกไปล้างหน้าล้างตา 

"เห้ยไปด้วย หิว"นาริวิ่งตามฉันมา เดี๋ยวนะนาริฉันจะไปเข้าห้องน้ำ .. พอฉันล้างหน้าล้างตาเสร็จ ก็รู้สึกขี้เกียจขึ้นมาอีกอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว ถือว่าพาเด็กใหม่ไปสำรวจพื้นที่ละกันงิงิ

"นี่เราไปเดินเล่นกันเถอะ"ฉันลากนาริเดินเล่นไปรอบๆชั้น2ชั้น3

"เฮ้ ออกมานานจะไม่โดนว่าหรอ"นาริถามฉัน

"ไม่หรอกฉันทำบ่อยอิอิ"ฉันลากนาริเดินวนไปรอบๆ 

"แกปวดฉี่อะ"นาริสกิดแขนฉัน

"ไปเข้าห้องน้ำสิป่ะ เข้านานๆก็ได้ฉันขี้เกียจซ้อมหวะ555555555"ฉันพานาริเดินไปเข้าห้องน้ำ ฉันได้ยินเสียงคนคุยกันงุ้งงิ้งๆมาจากห้องล็อกเกอร์

"เฮ้ยๆๆๆมึงชอบใครกันแน่ว้าาาาา"เสียงเจโน่ดังมาจากห้องล็อกเกอร์

"กูหรอ"ฉันแน่ใจว่านั่นเป็นเสียงเหรินจวิ้นชัวร์ 

"พี่ลูดามึงก็ไม่ได้ชอบแล้วหนิ"เจโน่ พูดดังฟังชัดมากดี..ฉันจะแอบฟังสักหน่อย

"ยูไปกะ.."นาริที่พุ่งออกมาจากห้องน้ำ เห็นฉันส่งสัญญานให้เงียบๆก็ชะงักทันที

"เออก็กูไม่ได้ชอบพี่ลูดาแล้วไง"เหรินจวิ้นตอบอีกคนไป

"อ๋อหรือว่ามึงเปลี่ยนใจไปชอบน้องหมากระเป๋าของมึงจริงๆซะแล้วน้าาา" 

ตึก ตัก ตึก ตัก ! ทำไมฉันต้องมาลุ้นคำตอบด้วยว่ะไม่อยากได้ยินเลย

"เรื่องของกูโว้ย"ไอ้ผีบ้าเหรินแหกปาก

"โห่มึง ชอบอะดิ้กิ๊ว"

"ไม่ชอบ"เหรินจวิ้นตอบกลับเจโน่ไป 

. . . . .

ฉันนิ่งไปแล้วเดินออกมาแบบโคตรสตรอง โอ้โห้..จุกจังแต่ฉันไม่แคร์หรอกฉันไม่ได้ชอบนายเหมือนกันนี่ ! สตรองค่ะซนซอนยู สตรอง จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเองอ่ะฉันไม่ได้เสียใจนะเว้ยTTที่เธอเห็นแค่ฝุ่นมันเข้าตาฉันไม่ได้ร้องไห้...

"เห้ยยู!"นาริแหกปากเรียกชื่อฉัน นาริ๊จะเรียกเสียงดังทำไมเนี้ย

"นาริรีบไปกันเถอะมานานแล้ว"ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้วหันควับกลับไปลากแขนนาริวิ่งกลับมาที่ห้องซ้อม 

"นี่แก ไม่ยอมฟังเขาพูดให้จบก่อน ..ฉันได้ยินนะ"นาริสกิดฉัน

"ได้ยินไรเล่าฉันก็ได้ยิน ไม่สนหรอกไม่ต้องพูดถึงด้วย"ฉันบอกนาริไปแล้วเดินไปซ้อมต่อ ชิ้..

RenJun Part -

"อ๋อหรือว่ามึงเปลี่ยนใจไปชอบน้องหมากระเป๋าของมึงจริงๆซะแล้วน้าาา"ไอ้เจโน่ที่กำลังหยิบเสื้อออกมาจากล็อกเกอร์มันหันมาทำหน้าล้อเลียนผม

"เรื่องของกูโว้ย"ผมแหกปากใส่เจโน่

"โห่มึง ชอบอะดิ้กิ๊ว"

" ไม่ชอบ"ผมตอบเจโน่ไป 

"อ้าวมึงพูดจริงดิว่ะ?"เจโน่มันเลิกคิ้วแล้วถามผม

"ไม่ชอบก็บ้าละ ..เห้ยไอ้โน่มึงอย่าแซวกูกูเขิน"ผมใช้เสื้อฟาดหัวไอ้เจโน่ไปรัวๆ 

"เขินอย่างกับตุ้ดเลยนะมึงอ่ะ แต่มึงเนี้ยนะกูว่าแล๊วๆ ปั่นจิตเขาไว้เยอะๆเป็นไงมึงชอบเองโฮ้ะๆ"เจโน่ล้อเลียนผม

"เห้ยยู!"เสียงเล็กๆของใครสักคนที่ไม่ค่อยคุ้นหูดังมาจากข้างนอก

"เดี๋ยวนะ..ยูไหนว่ะ"เจโน่หันมาถามผมอย่างรวดเร็ว

"มันก็มีอยู่ยูเดียวไม่ใช่หรอว่ะมึง ไอ้ชิบหาย"ผมเริ่มทำหน้าเครียด คิดว่ายัยนั่นคงได้ยินไปแล้วแน่ๆ แต่มันติดก็ตรงที่....จะได้ยินทั้งหมดรึปล่าวเนี้ยดิ

"เชี้ย ..ได้ยินหมดป่ะว่ะเนี้ย"ผมหันไปมองหน้าเจโน่

"กูไม่รู้ กูไม่เกี่ยวนะเว้ย .."เจโน่ยิ้มแห้งๆมาให้ผม

"โอ้ยมึงอะไอ้ห่าโน่ให้กูพูดอะไรตอนนี้ถ้ายูมันได้ยินไม่หมดจะทำยังง๊าย"ผมรู้สึกตาขวากระตุกๆด้วยหวะครับท่าน

"มึงก็ง้อสิว่ะเพื่อน"เจโน่ตบบ่าผม

"ถ้ามันงอนจริงๆ คงง้อยากแน่เลย เฮ้อมมมมมมม"ผมถอนหายใจยาวๆ

"ถ้ามันยากมากมึงก็จับกดซะคริคริ"เจโน่ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ส่งมาให้ผม

"กดมึงลงตีนกูก่อนเนี้ย!"ผมผลักไอ้เจโน่ไปไกลๆ

SeonYoo Part -

หงุดหงิดอะเมื่อไหร่จะได้กลับหอ ฉันเดินชนข้าวทั้งห้องแล้วเนี้ย!

"ซอนยูมีสติหน่อยสิหนูเม่อมากเลย"ครูเซบินเขย่าตัวฉัน

"ค่ะครูหนูขอโทษนะคะ"ฉันโค้งให้ครูเซบินก่อนจะรีบตั้งสติ

"ไม่เป็นไรรีบซ้อมเถอะป่ะ สตินะทุกคนเอ้า 1 2 3 4 หมุน 5 6 7 8 สบัดหัว ดีมากเด็กๆครูจะสอนท่าต่อไปแล้วนะ ก้าวขาซ้าย"คลาสเรียนเต้นกับครูเซบินก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนจบ แล้วมาต่อด้วยคลาสร้องเพลงกับครูยอนฮวา

"การร้องเพลงที่ดีเราต้องใส่ฟิลลิ่งเข้าไปด้วยนะคะเด็กๆเพลงโจทย์รอบนี้ครูจะให้เพลงนี้ไปนะ แล้วอาทิตย์หน้าเราจะมาทดสอบกัน"ครูยอนฮวาบอกเทคนิคไปเรื่อยๆ แต่ฉันเหม่อมากจนไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักนิด

.

.

.

"รีบกลับเถอะปะ"ฉันเดินนำพวกนั้นมา1ต่อ4เลยตอนนี้ฉันจะไปนอนๆๆนอนจนลืมว่าเคยรู้จักคนชื่อเหรินจวิ้นเลยคอยดู!

"แกรีบไปมั้ยเนี้ย"ฮินะตะโกนไล่หลังมา

"ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายอ่ะ รีบก่อนนะ"ฉันรีบเดิน

"เห้ยแล้วไม่กินข้าวหรอยู" "ไม่หิว"ฉันตอบไป

"พี่เขาแปลกจัง"ลามิเอ่ยขึ้น

"นี่..ฉันรู้นะว่าซอนยูเขาเป็นอะไรหนะ"นาริ

"อะไรหรอค่ะพี่ /ยัยบ๊องนั่นเป็นอะไรหรอ"เฮรินกับฮินะรีบหันมาหานาริ จากนั่นนาริก็เลยเริ่มเล่าเหตุการณ์ 

.

.

.

01:15น.ทำไมนอนไม่หลับกันนะ .-. เลิกคิดถึงคำนั้นสักทีสิซอนยู

02:58น.ฉันนอนพลิกตัวไปมานอนไม่หลับสักที คำว่าไม่ชอบของไอ้เหรินจวิ้นมันดังวนอยู่ในหัวฉันเนี้ย ชอบไม่ชอบก็เรื่องของนายดิว่ะ ฮื้อเรื่องของนายเลย T^T ฉันไม่ได้ชอบนายสักหน่อย 

04:12น.ฉันยังคงนอนไม่หลับต่อไป ต่อไปจะไม่เข้าใกล้ไอ้นั่นในระยะ500เมตรเลยคอยดูเถ้อะ!

05:47น. ฉันยังไม่ได้นอนเลยอ่ะ ..

09:35น. 

"ยูแกโอเคแน่หรอว่ะ.."ฮินะเอ่ยถามฉันขณะที่กำลังเดินไปห้องซ้อมใหญ่ ประชุมงานSmTownคอนเสิร์ตเเน่ๆ 

"นั่นสิสภาพพี่ดูเพลียมากๆเลยนะ"เฮริน

"โอเคจริงๆ"ฉันเดินเข้าไปข้างในห้องแบบงงๆพร้อมกัน5คน

"หนูๆรุ้กกี้ไปนั่งข้างๆเจลลิซกับเอ็นซีทีเลยลูก"

"ค่ะ"พวกฉันตอบพร้อมกัน

"ยูเขยิบไปอีกหน่อยสิเฮรินติดกำแพงแล้ว"นาริดันฉันให้เข้าไปติดกับเหรินจวิ้น ใช่สิพวกแกฉันแบนมันอยู่โว้ย อย่าทำแบบนี้

"เมื่อคืนไม่ได้นอนหรอตาคล้ำเชียวนะ"เหรินจวิ้นจิ้มแขนฉัน

"ยุ่ง!"ฉันปัดมือเหรินจวิ้นออก

"เป็นอะไรเนี้ย"เหรินจวิ้นเอียงคอมาถามฉัน

"ป่าว"ฉันตอบแต่ไม่ได้มองหน้าเหรินจวิ้นแม้แต่นิด 

"เธอแปลกไปนะ" "..ก็เรื่องของฉัน"ฉันเขยิบไปเบียดนาริ

"งั้นทำให้เป็นเรื่องของเราแทนได้ป่ะ"ไอ้บ้าเหรินอยากพูดก็ไปพูดกับคนที่ชอบด้วยนู้นไป๊ ฉันทำหน้าหงุดหงิดสุดขีดแล้วไม่ตอบไอ้เหรินจวิ้นอีกเลย

"วันที่xxเราจะทำการเเสดงคอนที่โซลกันนะครับก็ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้จะได้แสดงบนเวทีทุกคนเลยนะครับ ยังไงช่วงนี้ก็ฝึกซ้อมเพลงที่ให้ไปและอาจจะมีโชว์พิเศษด้วยฝึกซ้อมหนักๆแล้วอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ"

"ค่ะ/ครับ"พวกเราทุกคนตอบ ดีใจนะที่ได้ขึ้นเวทีเอสเอ็มแล้วแต่ตอนนี้อึดอัดจังอยากร้องไห้แง้ ฉันรีบเดินออกไกลๆจากตรงนี้จะดีกว่า

"ขอคุยด้วยหน่อยสินะ"เหรินจวิ้นดึงแขนฉันไว้

"ไม่มีอะไรจะคุยด้วย"ฉันหันไปตอบเหริน

"แต่ฉันมี" "มีก็ไปคุยกับคนที่นายชอบสิไม่ต้องมายุ่งกับฉันอ่ะ!"ฉันวิ่งออกไป

ในเมื่อไม่ชอบแล้วจะมาทำให้ฉันคิดทำไม ..

.

.

.

"แกไปกินข้าวกันเถอะ"ฮินะลากฉันออกมาจากโซฟา

"ไม่เอาจะนอน"ฉันดึงผ้าห่มของลามิที่นางพกมาซ้อมด้วยมาปิดหน้า

"ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเอาข้าวมาให้กินละกันเดี๋ยวแกตายก่อน"ฮินะออกจากห้องไป เมื่อคืนไม่ได้นอนเลยหนิงั้นนอนตอนนี้เลยละกันนะ

แอ๊ด ~

"ฮินะกลับมาไวจัง"ฉันเอ่ยปากพูดไปแต่ไม่ได้ลืมตามองสักนิด

"ไม่ใช่ฮินะ หึ!"เสียงนี้มันหนิงหนิง

"เธอ มาทำไม"ฉันลุกขึ้น

"มาบอกให้แกเลิกยุ่งกับพี่เหรินจวิ้นไงหละ อย่ามาอ่อยคนของฉัน"หนิงหนิงพูดก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆฉันเรื่อยๆ

"หยุดเลยนะฉันไม่ได้ชอบเหรินจวิ้นของเธอ"ฉันชี้หน้าหนิงหนิง

"อย่ามาโกหกเถอะน่าซนซอนยู"หนิงหนิงผลักฉันจนเซ 

"ฉันไม่ได้โก ..ปึก!"พูดไม่ทันจบฉันก็รู้สึกได้ว่าหัวฉันไปกระแทกอะไรแข็งๆสักอย่างก่อนภาพจะตัดไป 

RenJun Part -

"ยูไม่มากินข้าวหรอ"ผมถามพวกเพื่อนๆซอนยู

"มาก็เห็นละดิ"ฮินะตอบผมมา

"ขอบใจมากครับเพื่อนฮินะ"ผมรีบวิ่งไปทางห้องรุ้กกี้เกิล์ส ผมรีบเปิดประตูเข้าไปง้อยังไงดีว่ะเนี้ย

"เห้ยหนิงหนิงทำไรอะ"ผมเห็นหนิงหนิงผลักซอนยูจนหัวไปกระแทกกับขอบโต๊ะที่วางลำโพง

"หนิงไม่ได้ทำ หนิงปล่าวนะพี่.."ผมไม่สนใจคำพูดหนิงหนิงสักนิดแต่รีบวิ่งไปหาคนตัวเล็กที่นอนหมดสติอยู่

ผมอุ้มซอนยูขึ้นมาแล้วรีบพาไปที่ห้องพยาบาล เลือดไหลด้วยหนิเลือด!ยูมันหัวแตกไงโถ่เอ้ยผมรีบสุดแรงเกิดเลย 

"พี่ซึงนิมครับ ซอนยูหัวแตก"ผมใช้เท้า...เปิดประตูเข้าไป

"เห้ย รีบพามาที่เตียงก่อนเร็ว"พี่ซึงนิมทำแผลให้ซอนยู เลือดไหลเยอะเลยแฮะ

"ไปทำอิท่าไหนมาเนี้ยแผลลึกขนาดนี้"พี่ซึงนิมหันมาถามผม

"นั่นสิครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน"ผมนั่งมองซอนยูที่หลับไม่รู้เรื่อง เจ็บมากแน่ๆเลยทำไมผมไม่ไปให้เร็วกว่านี้ว่ะ..

"เด็กหน๋อ เอ้าเอาหละเสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ไปล้างมือก่อนนะ"พี่ซึงนิมเดินออกไป

ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนแต่ตอนนี้รีบตื่นมาคุยกันนะซอนยู..

"นี่..จะบอกว่าฉันชอบเธอนะ"ผมก้มลงไปหอมแก้มอีกคนเบาๆ

ห้ะไม่ชอบงั้นหรอ ..

From writer : วรั้ยจะตื่นดีมั้ย ตอนนี้มาแบบสั้นจริงสั้นจังเพราะไรท์ติด

ซ้อมเต้งนะก๊าบTTจะพยายามมากอัพเยอะๆฮิๆอย่าพึ่งทิ้งกันน้าาาา รักคนอ่านทุกคน เม้นให้กำลังใจคนแต่งมั้งน้าาแง้จุ้บๆ ♥