FIC NCT DREAM x YOU [ SF x YOU]

ลำดับตอนที่ #6 : 00 : RENJUN x YOU

00 : RENJUN x YOU

 ซน ซอนยู

          หวง เหรินจวิ้น      

"กูจะตัดใจจากพี่ลูดาแล้วเพื่อนรัก"ผมทำท่าร้องห่มร้องไห้ กับไอ้เจโน่

"เออมึงนก!พี่เขามีแฟนแล้วทำใจนะ..ทำใจนะเพื่อนเหริน"ไอ้โน่ตบบ่าผม

"มึงย้ำนกแรงไปกูเจ็บ- -"ผมมัวแต่เล่นกับกับเจโน่จนไม่ทันได้ดูทาง

ปัก!

"โอ้ย.."ผมชนใครว่ะนึกขึ้นได้ก็รีบตั้งสติแล้วลุกขึ้นก่อนจะขอโทษคนที่ชน

"อ้าวชนคนแคระอ่ะ"ผมขำอีกคนที่ล้มไปกองกับพื้น

"นิสัยไม่ดีหวะชนซอนยูแล้วยังไม่ขอโทษอีกนะ"ฮินะชี้หน้าว่าผมแวดๆ

"เอ้ย! เป็นไรป่ะเนี้ย"ผมยื่นมือไปดึงซอนยูขึ้นมา

"ไม่ถามพรุ่งนี้เลยอ่ะ"ซอนยูมองค้อนผมอย่างแรงเลยน่ากลั๊วน่ากลัว

"เออเดี๋ยวพรุ่งนี้มาถามใหม่ละกัน"ผมตอบซอนยูไปพร้อมใบหน้ากวนตีนระดับ10

"ประชดโว้ย"ซอนยูเดินสบัดออกไป

SeonYoo Part- 

"ยูวววววววแกเจ็บตรงไหนป่ะเนี้ย"ฮินะวิ่งตามมา

"ไม่หรอกสบายๆหายห่วง"ฉันยักคิ้วให้ฮินะไปหนึ่งที

"หนูซอนยู หนูฮินะครูวานเอาแฟ้มนี้ไปให้พี่เมเนเจอร์Nctหน่อยสิครูรีบขอบใจนะเด็กๆ"ครูอินวานวิ่งมายัดแฟ้มใส่มือฉันกับฮินะ - -

"ค่ะ.."ฉันกับฮินะเดินขึ้นไปที่ชั้นของพวกเอ็นซีทีขออย่าได้เจออินังตุ๊ดหัวแดงเลยนะเอาจริงตั้งแต่เข้าบริษัทมาไอ้เหรินมันก็ตามแกล้งฉันตลอดเลย เกลียดมัน..

แอ๊ดดดดดดด.. ฉันเปิดประตูห้องเข้าไป

"ฝากให้พี่เมเนหน่อยค่ะ"ฉันยื่นแฟ้มให้พี่มาร์คที่นั่งอยู่ใกล้ประตูสุด

"อ้าวเหรินรับสิมือพี่ไม่ว่าง55555"พี่มาร์คหักหลบแล้วให้ไอ้เหรินยื่นมือมารับแฟ้ม = = เออเดี๋ยวนี้รวมหัวทั้งวงไง ใช่สิ้

"โว้ย!"เพราะทุกคนรู้ว่าฉันกับไอ้เหรินเป็นบุคคลที่ทะเลาะกันได้ตลอดเวลาเลยชอบแกล้งแบบเนี้ย 

"โวยวายทำไมอะเห็นหน้าแล้วใจสั่นหรอ"เหรินจวิ้นทำหน้าทำตาสตอรว์เบอร์แหลใส่ฉัน

"ไม่อ่ะ.."ฉันปล่อยแฟ้มแล้วรีบหันหลังออกจากห้อง

"นี่ไงมึงลืมพี่ลูดาไปละไปจีบซอนยูดิ เข้ากันได้ดีหวะ55555"เสียงไอแฮชเอ่ยขึ้น

"ถ้าจีบไอ้ยูนะ กูไปจีบหมากระเป๋ายังจะดีกว่าหน้าคล้ายๆกันด้วย"เหรินจวิ้นหันไปขำกับแฮชาน

"ไปกันเถอะอย่าไปฟังคนสติไม่ดีพูดกันเลย"ฮินะดึงฉันออกมา

"ฮินะ.. พาฉันไปดักฆ่าเหรินจวิ้นหน่อยสิโว้ยหงุดหงิ๊ดดด!"     "เฮ้ยยูใจเย็นๆนะ"

.

.

.

เวลา 02 : 42 นาฬิกา..

"พี่กลับหอกันเถอะ"ลามิเดินมาเกาะแขนฉัน

"ไปสิ แต่ต้องรอเฮรินกับฮินะก่อนสองคนนั้นไปล้างหน้าอยู่"ฉันนั่งลงที่กลางห้องซ้อมกับลามิ ลามิอายุน้อยกว่าฉันไป3ปีแต่ฉันต้องรู้สึกยังไงที่ส่วนสูงน้อยกว่าลามิ ..

ผ่านไปสักพัก..

"เฮ้ไปกันเถอะพี่ซอนยู ลามิไปกันกลับหอ"เฮรินวิ่งมาดึงแขนพวกฉันสองคนให้ลุกขึ้น ระหว่างทางเดินกลับหอก็คุยกันดังมากๆเลยจ้าเพราะไม่มีคนเลยฮิฮิ

"พรุ่งนี้เราเลิกเร็วหนิไปกินไอติมกัน"ฉันพูดขึ้น

"นี่มันหน้าหนาว"ฮินะหันมามองฉันแล้วทำหน้ามึนงงใส่

"เอาน่ามันอยากกินจริงๆ.."ฉันทำหน้าอ้อนวอน

"พี่ซอนยูอะโรคจิตจริงๆหน้าหนาวปีที่แล้วก็ชวนฉันไปกินไอติมท่ามกลางหิมะ"ลามิส่ายหัวไปมา

"มันเป็นฟิลลิ่งไง 555555"ฉันขำใส่ลามิ

"ฟิลลิ่งบ้าอะไรของแกว้าาา"ฮินะยีหัวฉัน

"กินไอติมท่ามกลางหิมะนี่มันสนุกจริงๆนะเย็นไปทั้งตัวเลย โอ๊ย!"ฉันกำลังพูด

ปัก! ก็รู้สึกว่าอะไรมันโดนหัวฉันเนี้ย

"แม่นหวะพี่"เสียงเฉินเล่อตะโกนมาจากด้านหลัง

"ไอ้เล่อมึงอ่ะเสียงดังทำไมว้าาาา"เหรินจวิ้นตบหัวเฉินเล่อไปหนึ่งที

"ว่างมากรึไงห้ะ"ฉันแหกปากด่าไอ้พวกข้างหลังไป

"นี่เลิกแกล้งพี่ซอนยูของฉันนะ"ลามิหันไปแหกปากใส่พวกนั่นคึคึเฉินเล่อถ้าแกไม่แปรพรรคมาห้ามเหรินจวิ้นนะบอกได้คำเดียว มึงนกแน่ๆหุหุ

"เออพี่เลิกแกล้งผู้หญิงได้แล้วมันไม่ดีนะอย่าเป็นคนแบบนี้"พูดจบเฉินเล่อก็ส่ายหน้าใส่เหรินจวิ้นด้วยละครจริ๊งเลิกเป็นนักร้องแล้วไปแสดงหนังไปเล่อ

"แค่แหย่เล่นนิดหน่อยเอ๊ง"เหรินจวิ้นพูดเสียงสูง

"แกล้งกันไว้เยอะๆระวังได้กันเอง"แจมินพูดขึ้น

"โห่ไม่มีทางอ่ะ"เหรินจวิ้นทำท่าลูบแขนตัวเองปอยๆ

"ใครได้นายเป็นเป็นแฟนนะคงจะโชคร้ายน่าดู ชิ้ส์!"ฉันรีบเดินเข้าหอไป ถ้าวันใดวันนึงเหรินจวิ้นหายไปโปรดรู้ไว้ฝีมือฉันเองโว้ย ไอ้บ้าเอ้ย!

เคยตายไหมค่ะ?

อย่าโหดกับเค้าสิ.-.

From writer : วันนี้มาเปิดเรื่องนุ้งเหรินแย้ว'มาแบบสั้นๆก่อนถือว่าเป็นIntorเนอะ' ที่จริงนางเอกจะโหดกว่านี้อีกงิงิแต่ไอ้สมุดที่วางพลอตเรื่องไว้มันหายไปแง้งTTจะลำลึกความโหดของซอนยูกลับมาให้ได้5555(?)ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องน้องเหรินเหรินกันด้วยนะ รักนะคะคนอ่าน อย่าทิ้งกันน้าาาาคอมเม้นให้กันบ้าง~~~~