ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 02 : JAEMIN x YOU
02 : JAEMIN x YOU
"แล้วยัยนั่นหายไปไหนว่ะเนี้ย?"ผมลุกไปใส่เสื้อโค้ดก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
ผมเดินออกมาจากหอแล้วจะไปหายัยนั่นจากไหนอ่ะ ผมล้วงโทรศัพท์ออกมาจากระเป๋ากางเกง ไหนลองส่งไลน์ไปสิ้
Jaemin : เธออยู่ไหน
: ตอบด่วน
: ยัยเบ๊อะ อยู่ไหนนนนนน!
ผมเดินตามทางต่อไปเรื่อยๆลองเดินไปทางนี้ดีกว่าผมเดินมาได้ประมาณ15นาทีและเลยลองหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูยัยนั่นตอบยังว่ะ ยังไม่ตอบอีก ผมเลยส่งไลน์ไปหาฮินะ
jaemin : นาริติดต่อไม่ได้
: กลับไปที่หอยัง
Hina : ยังไม่กลับมาเลย
: พวกฉันจะออกไปหาแล้วนะ
: ห้ามให้ใครรู้นะเว้ย เดี๋ยวซวย
โถ่เอ้ยแล้วยัยนั่นมันหายไปไหนว่ะ
Nari Part -
"เมื่อกี้เดินมาจากแยกนี้ไม่ใช่หรอว่ะ"ฉันยืนเกาหัวอยู่ที่ไหนไม่รู้สักที่นึง
"เง้ออออออ! แล้วมันใช่เวลามาแบตหมดมั้ยเนี้ยไอ้โทรศัพท์บ้า"
สารภาพว่าเดินมามินิมาร์ทแล้วเดินกลับผิดทาง ..ตอนนี้ฉันเลยหลงหาทางกลับหอไม่เจอแล้วตอนนี้ตัวเองอยู่ตรงไหนยังไม่รู้เลยอ่ะ นี่ฉันต้องตายตรงนี้จริงๆหรอฮึก(?)ฉันเดินค่อยๆนึกว่าตรงนี้มันที่ไหนแต่ก็นึกไม่ออก ก็ฉันพึ่งมาอยู่เกาหลีนี่TT
"จากตรงนี้ไปลองเลี้ยวซ้ายสิ่เลี้ยวซ้าย"ฉันเดินไปเรื่อยๆ เจอกับป้ายบอกทางเขียนว่าทางไปบ่อน้ำพุเย็น เอ่อไม่น่าใช่นะ แล้วฉันจะไปถามใครได้อ่ะเงียบก็เงียบ คนก็ไม่มี เริ่มน่ากลัวแล้วอ่ะ แม่......ช่วยหนูด้วย
"ไม่น่าโง่เลยเรา"ฉันเดินไปนั่งอยู่ตรงหน้าร้านกาแฟเล็กๆพรุ่งนี้เช้าเขามาเปิดร้านเร็วแน่ๆเราก็รีบถามทางกลับบ้านไงเฮ้ ตอนนี้ฉันจะสงสารหรือสมน้ำหน้าตัวเองดีหละเนี้ย
"โอ้ยหนาวโว้ยยยยยย"ฉันตะโกนออกมาเป็นภาษาไทยดังๆดังมาก เพื่อนๆช่วยออกมาตามหาฉันหน่อยสิ
"ฮัดชิ้ว!"ไม่ได้ฉันจะมานั่งอยู่แบบนี้ไม่ได้ ฉันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง จู่ๆฉันก็เหลือบไปเห็นเงาโผล่ออกมาจากซอยข้างๆ เฮือก! ฉันก้าวขาไม่ออกเลยขอเถอะๆแค่นี้ชีวิตก็น่าสงสารพอแล้วอย่าโดนผีหลอกอีกเลยนะคะ หนูมาดีค่าาาาา -/\- ฉันเอามือปิดตาไว้ ความรู้สึกหวิวๆนี่อ๊ากมันใกล้เข้ามาแล้ว ฉันสัมผัสได้ความรู้สึกแบบนี้ใช่แน่ๆ ฉันฟังพี่ป๋องมาบ่อยนะโว้ย
"นี่เธอ!"ผีมันจับไหล่ฉันด้วยอ่ะแกฉันจะทำยังง๊ายยยยย
"หนูมาดีค่ะๆๆ"ฉันหลับตาปี๋แล้วพึมพำเป็นภาษาไทย
"เป็นบ้าอะไร แล้วยืนปิดหน้าทำไมเนี้ย"เสียงนี้มันคุ้นๆหูแฮะ ไม่ทันคิดจบคนตรงหน้าก็ดึงมือฉันออก
"..."เดี๋ยวนะนี่มันแจมินแน่เลย.. ฉันรีบลืมตาขึ้นมา เย้พระเจ้าเห็นใจฉันแล้วTTว่าแต่ทำไมต้องเป็นนายนี่ด้วยทำไมไม่เป็นแบคฮยอนอปป้าของฉันมั้ง.-.พระเจ้าใจดีไม่สุดอ่ะ
"เธอนี่มัน!"แจมินลากแขนฉันให้เดินตามมา
"โอ้ยเดินช้าๆเส้"ฉันเซไปตามแรงที่แจมินดึง
"มาโผล่อยู่นี่ได้ยังไง"แจมินหยุดเดินแล้วหันมาถาม
"ก็ฉันหลง"ฉันตอบแจมินไป
"จะบ้าหรอจากหอฉันไปหาเธอนี่มันน่าหลงตรงไหนเนี้ย"แจมินถามฉันกลับมา
"ก็ป๊าว...ฉันก็แค่หิวแล้วเดินมามินิมาร์ทแต่ทีนี้พอตอนจะกลับฉันเดินผิดทางแล้วก็เลยมาอยู่ตรงเนี้ย"ฉัน
"เห้อเอ๋อจริงๆ"แจมินส่ายหน้าใส่ฉัน
"ก็ฉันพึ่งมาอยู่นี่!"ฉันตะโกนใส่หูแจมิน
"เอ้อรู้แล้วน่า แล้วนี่โทรศัพท์เธอเป็นอะไรมิทราบ"แจมินไอ้นี่ถามมากจริงๆเล๊ย
"แบตหมดอ่ะ"ฉันชูโทรศัพท์ให้แจมินดู
"เอาเถอะ = = กลับหอได้และ"ฉันเดินตามแจมินไป บลาๆๆๆ ฉันแลบลิ้นใส่หลังแจมินทำได้แค่นี้แหละฉันอ่ะ .... ฉันเดินตามแจมินมาเรื่อยๆ จนมาถึงหอ
"โถ่แกทีหลังจะไปก็บอกกันมั้งสิ"ซอนยู
"พี่นี่มันน่าตีจริงๆเลย"ลามิตีแขนฉันเบาๆ
"ห้ามไปไหนคนเดียวอีกนะเข้าใจมั้ย"ฮินะ
"ใช่ถ้าไม่ได้พี่แจมนี่นะพี่อาจจะกลายเป็นคนข้างถนนไปแล้วTT"เฮรินพูดร้ายแรงมาก..
"ทีหลังก็ดูแลเด็กโง่ไว้ดีๆนะ"แจมินเอามือมาผลักหัวฉันเบาๆ
"ฉันไม่ได้โง่นะ แค่ไม่ชำนานทางเอง"ฉันตอบแจมินไป
"หราาาาาาา"แจมินเบะใส่ฉันเบาๆ
"ไปได้และยืนตรงนี้นานๆเดี๋ยวนายก็ได้ลงดิสแพทหรอกแจมิน5555555555"ซอนยูแกล้งแซวแจมิน
"คู่เธอกับไอ้เหรินลงคู่แรกไปเลยโว้ย"แจมินทำหน้ากวนโอ้ยใส่ซอนยู
"กลับไปเลยโว้ย"ซอนยูแหกปากใส่แจมิน
"ไปแล้วคร้าบบบบบบั้ยบาย"แจมินเดินหันหลังไป
"ไปขึ้นห้องกันต้องจูงแกมั้ยเนี้ยเดี๋ยวหลง5555555"ฮินะแกล้งล้อฉัน
"แกอ่ะ!"ฉันรีบวิ่งขึ้นห้องไป
จะว่าไปแจมินมันก็อาจจะจิตใจดีอยู่บ้างอะน้าาาา แต่เรื่องวันนี้ยังไม่ได้ขอบคุณเลยไว้พรุ่งนี้ค่อยบอกละกันเนอะ ฉันเดินไปชาร์จแบตเตอร์รี่โทรศัพท์ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ
เวลา 22 : 48 น.
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr 'Mom'
"ฮัลโหละค่ะแม่"
"เป็นยังไงบ้างสบายดีมั้ยลูก"เอ่อ.....พึ่งเกือบกลายเป็นคนจรจัดมาเมื่อกี้ค่ะแม่
"น้องริทำไมเงียบหละลูก"แม่ฉันถามซ้ำ
"อ๋อหนูสบายดีมากๆเลยค่ะ แล้วแม่หละทำไมยังไม่นอนหรอ"ฉันถามแม่กลับไป
"จะนอนแล้วคิดถึงลูกสาวเลยโทรมา"แม่
"น่ารักจังเลย งั้นแม่นอนได้แล้วนะนอนดึกมันไม่ดีฝันดีนะแม่"
"ฝันดีจ้า รักน้องรินะอิอิจุ๊บๆ"แม่ฉันกดวางสาย
" = = เดี๋ยวนี้แม่ไปเอาพวกอิอิจุ๊บๆมาจากไหนกันหละเนี้ย"ฉันล้มตัวลงนอน ช่วงนี้แม่แบ๊วขึ้นแฮะ 555555555 ฉันนอนเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยจนเจอกระทู้หนึ่ง
' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้ แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ ' เดี๋ยวนะ...พอฉันอ่านชื่อกระทู้จบทำไมอยู่ๆหน้าแจมินมันลอยเข้ามาในหัวฉันเฉยเลยหละ ว้อท!
LINE : สวยสุดในซอย (5) !
Hina : แกอ่านกระทู้นี้ยัง
Herin : กระทู้อะไรอ่ะพี่
Hina : ได้ส่งลิงค์
' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้ แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Seonyoo : เอ้.....เหมือนใครน้าาาาาาาทุกคน?
Lami : พี่นาริหนูมีไรจะบอกด้วย
: ' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้
แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Hina : นาริมีไรจะบอก
: ' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้ แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Herin : พี่นาริๆมีไรจะบอก
: ' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้ แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Seonyoo : นาริมีไรจะบอก
: ' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้ แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Nari's : นาริได้ออกจากการสนทนา......
: งอนโว้ย
"อะไรกันเนี้ยยยยย"ฉันวางโทรศัพท์ลงแล้วข่มตานอนทำไมหน้าแจมินมันลอยอยู่เต็มไปหมดเลยอ่ะ .-.
Jaemin Part -
LINE : หล่อกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว (7) !
MarkL : พวกมึงครับ
: พี่มาร์คสุดหล่อมีไรมาให้น้องแจมอ่าน
: 55555555555555555555555555555
Haech : มันคืออะไรครับพี่ถึงผมจะไม่ใช่แจมินแต่ผมอยากเสือกนะครับ
Jeno : ใครเกลียดไอ้แฮชกด 1
: เสือกด้วยครับพี่
Jisung : 1
Chenle : 1
Renjun : 1
Jaemin : แล้วเกลียดมึงต้องกดอะไรอ่ะโน่
: อ่านอะไรว่ะพี่
Haech : เกลียดไอ้โน่ให้เดินไปตบมันที่ห้องครับ
Jisung : เกลียดพี่เจโน่อ่ะ
Chenle : เกลียดอะไรมักได้อย่างงั้น
Jisung : เกลียดเกลียดเธอละกัน
Renjun : กูว่าพวกมึงไปไกลเกินและ
MarkL : กระทู้นี้เด็ดนะครับพวกมึง55555555
: ' ได้เป็นแฟนกับคนที่ชอบแกล้งเรา แกล้งทุกสถานะการณ์ที่จะแกล้งได้
แต่ตอนนี้คบกันแล้ว และรักกันมากค่ะ '
Renjun : เด็ดจริง
: มันก็จะตรงๆกับหมาแถวนี้หน่อย5555555
Jaemin : อะไร
: กูไม่ใช่หมา
: กูเป็นคนเว้ย
Chenle : อ้าวร้อนตัวเสยคนเรา
Jisung : 555555555555555555555555+
Jaemin : ฟวย..
: กูไปนอนละ
: ง่วงตากูลายเว้ย
ผมวางโทรศัพท์ลงแล้วเอื้อมมือไปปิดไฟ ตั้งแต่เจอนาริแล้วผมเกือบลืมเขาคนนั้นไปแล้วดิ... ไม่เจอกันนานเท่าไหร่ละนะ
Nari Part -
"กินไรดีน้าาาา"
"เป็นไงบ้างเรา"พี่เตนล์เข้ามาทักฉันที่กำลังยืนมองของกินอยู่
"อ้าวพี่หวัดดีค่ะ"ฉันทักพี่เตนล์กลับ
"เห็นพูดเกาหลีเก่งไวนะเราเนี้ย เก่งกว่าพี่อีกมั้งเนี้ย"พี่เตนล์บอกฉัน
"จริงหรอค่ะ 55555"ฉันตอบพี่เตนล์ไปด้วยความเขินอายอะนะพี่ชิตพ๊ล
"จริงสิ พี่เห็นเราเถียงกับแจมินลื่นไหลมากเลย" "...อย่าไปพูดถึงคนบ้าเลยนะคะ"ฉันบอกพี่เตนล์ไป
"555555 พี่ไปและกินข้าวให้อร่อยนะ"พี่เตนล์เดินออกไป = = โห่วหล่อชิบ หล่อเวอร์ ฉันรีบตักข้าวแล้วไปนั่งที่โต๊ะ
"อันนี้น่ากินอ่ะพี่"ลามิตักหมูจากจานฉันไป
"เดี๋ยวแกก็ตักมาป่ะว้า5555555555"ฉันขำใส่ลามิ
"นี่พี่ได้ข่าวว่าพี่จีซูกับพี่วินนี่จะกลับมามั้ย"เฮรินกระซิบกระซาบ
"ห้ะกลับมาได้ด้วยหรอออกไปเองหนิ"ลามิทำหน้างงส่วนฉันงงมากยิ่งกว่าเพราะ จีซูกับวินนี่ เขาคือใครอ่ะ?
"เขาคือใครหรอ"ฉันทำหน้าสอดรู้สอดเห็นสุด
"เขาคือพรรคพวกหนิงหนิงกับพี่อี้หยางอ่ะแก"ซอนยูตอบฉันมา ว้อทททท?
"ไม่พอยังเคยเป็น อุ้บ!"ฮินะที่กำลังพูด แต่พูดไม่จบโดนซอนยูอุดปากไว้ก่อน
"เป็นอะไรหรอ?"ฉัน
"อ๋อพี่คือๆๆเป็นคนที่ร้องเพลงเก่งมากๆ"เฮรินตอบฉันมา
"อ๋ออออออแค่เนี้ย"ฉันกลับมากินข้าวต่อแต่รู้สึกบรรกาศมันเปลี่ยนๆไปเเฮะ
วันนี้เหตุการณ์ผ่านไปด้วยดีแต่ตอนจะเลิกซ้อมเนี้ยดิมีคนมากวนโอ้ยฉันจนได้ซึ่งมันไม่ใช่ใครที่ไหนคนนั้นก็คือ...
"นาริเป็นเบ๊แจมินนะครูเซบินรู้ยัง"แจมินนั่งอยู่กับเหรินจวิ้นตรงโซฟาข้างหลังแล้วตะโกนมา
"อ้าวมันยังไงกัน55555555"ครูเซบินหัวเราะ
"ครูอย่าไปสนใจคนบ้าเลยนะคะ"ฉันรีบบอกครูเซบินแล้วปล่อยให้แจมินบ้าไปคนเดียว
"จ้าๆงั้นมาต่อนะ ตรงนี้หนูลามิเปลี่ยนบล็อคกับนาริ แล้วแถวหน้าหลังเดินสลับกันงั้น ถูกต้องจ้า แล้วพอเปลี่ยนเสร็จมันจะเป็นดนตรีให้นาริเต้นบัลเล่ไป ใช่ๆอ่าาาาแบบนั้นแหละลูก"
เวลา 19 : 30 น.
"วันนี้ห้องฉันรกนะจะบอกหึหึ"แจมินหัวเราะในลำคอใส่ฉัน
"โว้ะรีบไปเถอะน่า อย่าพูดมาก"ฉันเงยหน้าไปตอบแจมิน
"นาริวันนี้ห้ามหลงทางนะเว้ย5555555"ฮินะ
"ใช่ๆพี่ห้ามหลงนะเดี๋ยวรอกินหนมด้วย"เฮริน
"พวกแกอ่ะ โป้ง..."ฉันชูนิ้วโป้งใส่เพื่อนฉันแล้วหันหลังเดินตามแจมินไป
ห้องมันรกจริงหวะถามตรงๆว่าเมื่อคืนมันพังห้องตัวเองมารึไง
"นี่นายจะแกล้งฉันใช่มะ"ฉันวางกระเป๋าลงพื้นก่อนจะมองไปรอบๆห้องแจมินอีกครั้ง
"ปล่าวน้าาาก็แค่หาของไม่เจอก็เลยรื้อออกมาแบบนี้อ่ะ"แจมินทำหน้าเฉไฉ
"หราาาาาาาาาาาาาาา"ฉันเริ่มเก็บห้องแจมินโดยไม่มีการพูดการจาใดใดทั้งสิ้นเพราะถ้าพูดเดี๋ยวฉันกับมันก็ตีกันอีกอ่ะ ฉันเลยเงียบปล่อยให้มันเห่าหอนไปคนเดียว
"เสร็จแล้ว!"ฉันหันไปบอกแจมิน....เอ้าหลับเฉยเลย ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าก่อนจะหันกลับไปหาแจมิน
"ฉันเป็นคนดีหรอกนะจะบอกให้"ฉันดึงผ้าห่มไปห่มตัวแจมินแล้วเดินออกมา ภูมิใจอ่ะเป็นคนดีจริงๆเลยฉัน แล้วฉันเดินยิ้มทำไมเป็นบ้าหรอ
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ที่ฉันต้องมาเก็บห้องให้แจมินคือห้องนายแม่งจะเละทุกวันเลยหรอไอ้บ้านี่มันจงใจทำให้รกชัดๆ ฉันก็ตีกับแจมินทุกวันอีกเช่นเคย ซึ่งตอนนี้นายนั่นใช้ฉันเก็บตู้ของกระจุ๊กกระจิ๊กของมัน
กริ๊ง! จู่ๆสร้อยเส้นนึงมันก็ตกลงมา
"นายอันนี้ไว้ตรงไหนอ่ะ"ฉันชูสร้อยล็อคเกตที่ข้างหน้ามีตัวอักษรJสลักอยู่ขึ้นมา
"เจอที่ไหน"แจมินพรวดพราดเข้ามาดึงออกไปจากมือฉัน
"มันตกมาตอนฉันเก็บตรงนี้"ฉันบอกแจมินไป
"แล้วใครให้เธอทำตก"แจมินขึ้นเสียงใส่ฉันคราวนี้ไม่ใช่น้ำเสียงแบบกวนๆแบบที่เขาชอบทำมันเป็นน้ำเสียงจริงจังมาก ฉันผิดอะไรว่ะ?
"ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ"ฉันตอบแจมิน
"ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจฉันก็ไม่ชอบให้มายุ่งกับสร้อยเส้นนี้"แจมินพูดกับฉันเสียงแข็ง
"โอเคฉันขอโทษละกันที่เก็บสร้อยให้นายอ่ะ"ฉันลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าแล้วกำลังจะเดินออกมา จะโกรธอะไรขนาดนั้นว่ะ ฉันไม่ได้ไปรื้อมาเล่นสักหน่อย อีกอย่างฉันเป็นคนเก็บ
"นาริ"แจมินเรียกฉัน
"อะไร"ฉันยืนหันหลังตอบแจมิน
"พรุ่งนี้ไม่ต้องมานะ" "อืม"ฉันเดินออกมาแบบหัวเสียสุด นี่ฉันทำอะไรผิดว่ะงงใจไปอ้บ้านี่จริง
Jaemin Part -
ผมนอนมองสร้อยเส้นเดียวที่จีซูทิ้งไว้ให้ผมก่อนออกจากบริษัทไปแล้วทิ้งผมไปมีแฟนใหม่... ทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกเลิกผมเลยด้วยซ้ำแต่ผมจะนึกถึงคนแบบนั้นไปทำไมในเมื่อเขาไม่ได้เลือกผมหนิ ผมดึงสติกลับมาได้แล้วนึกถึงเรื่องที่พึ่งทำใส่นาริไปเมื่อกี้
"กูทำเกินไปปะวะ"ผมลุกขึ้นมานั่ง โอ้ยยยยยยยอะไรกันว่ะเนี้ยปวดหัวเว้ย
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr 'Mama'
"โหลครับแม่"ผมกดรับปลายสาย
"แจมินพรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ไปหานะอยากกินอะไรมั้ย"
"ไม่อ่ะแล้วแต่แม่จะซื้อมาเลย แล้วจะมากี่โมง"ผมถามแม่
"สักเที่ยงๆหนะลูก งั้นแค่นี้น้าาาแม่นอนแล้ว"
"ครับฝันดีครับ"ผมกดวางสายจากแม่แล้ว กดเข้าไปในแชทนาริ
Jaemin : นี่
: ขอโทษนะเรื่องเมื่อกี้อ่ะ
: ถึงห้องยัง
read
: อ่านไม่ตอบด้วย
: โกรธหรอ
: ตอบหน่อย
read
: หยิ่งอ่ะ....
Nari Part
ฉันนั่งมองข้อความที่แจมินส่งมาเมื่อกี้
"ไม่โกรธก็ควายแล้วไอ้บ้าเอ้ย"ฉันกดอ่านแล้วไม่ตอบแจมิน แต่ฉันก็ไม่อยากจะคิดอะไรมากหรอก แค่ถ้าพรุ่งนี้เข้ามาทักก็ไม่ตอบอะนะ ฮื้ยยยยยฉันหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาคือแบตฉันหมดอะ ! เมื่อคืนฉันชาร์ตเต็มนะเว้ย ฉันรีบเอาโทรศัพท์ไปชาร์ตแบตไว้แล้วเข้าห้องน้ำไป ฉันออกมาจากห้องน้ำก็รีบเปิดโทรศัพท์ดู
"พังหรอว่ะ...ก็ไม่หนิ หื้มม?"ฉันอึ้งกับข้อความที่ไอ้บ้าแจมินส่งมา
LINE
Jaemin : 985 ข้อความ
"เอ่ออออ...."ฉันมองเวลาเล่นส่งตั้งแต่เที่ยงคืนยั้น6โมงเช้าเลยหรอว่ะมีแต่คำว่า
'ขอโทษครับ'เต็มไปหมดเลย = = แต่คิดว่าฉันจะหายหรอหึ!ที่จริงก็ไม่ได้โกรธขนาดนั้นอ่ะแต่ก็ขอหยิ่งนิดนึง
ก็อก ก็อก !
"นาริเข้าไปนะ"ฮินะตะโกนมาจากหน้าห้อง
"เข้ามาเลย"ฉันบอกฮินะไป
ปัง!
"แกวันนิ.."ฉันที่กำลังจะหันไปพูดกับฮินะแต่ทำไมกลายเป็นไอ้บ้าแจมนี่ได้ว่ะ
"ก็เธอไม่ตอบแชทเองนะ"แจมินยักไหล่ใส่ฉัน
"บรั้ยบายน้าาาาาา"ฮินะโผล่หน้าออกมาแล้วยิ้มหวาน1ที ยัยฮินะ........
"แล้วเมื่อวานใครให้นายโมโหขนาดนั้นอ่ะ"ฉันหันไปตอบแจมิน
"ก็มัน...."แจมินพูดลากเสียงยาวๆ เหมือนไม่อยากอธิบาย
"ช่างมันเถอะ นายออกไปเลยนะ"ฉันไล่แจมินออกไปจากห้องฉัน
"ไม่อยากรู้หรอว่าทำไมฉันถึงต้องโกรธเธอเรื่องสร้อย"แจมินถามฉัน
"อยาก"ฉันตอบพร้อมทำหน้านิ่งๆ
------------------------------------
From writer : อยากรู้เรื่องอีกต้องติดตามตอนต่อไปนะคะ5555555555555
ยังไงก็ฝากเม้นให้กำลังใจคนแต่งกันมั้งนะคะ ถ้ามีคนเม้นมันจะมีกำลังใจในการพิมพ์มากๆเยย รักคนอ่านทุกๆคนนนนนนนนเย้! ♥
ปล.เปิดเทอมแล้วโปรดอย่าลืมฟิคของข้า.......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น