FIC NCT DREAM x YOU [ SF x YOU]

ลำดับตอนที่ #12 : 05 : RENJUN x YOU 100% (END)

05 : RENJUN x YOU

"นี่พวกพี่สองคนอ่ะหยุดหวานแล้วขอฉันคุยด้วยหน่อยสิ"หนิงหนิงโผล่มาจากข้างหน้า 

ฉันเลยยู้ปากเบาๆแล้วดึงแขนเหรินจวิ้นมากอดไว้ ฉันหวงแฟนฉันนะ.-.

"ว่าไง"เหรินจวิ้นถามหนิงหนิง

"หนูจะมาขอโทษเฉยๆหรอก"หนิงหนิงตอบมา

"พี่ยู"หนิงหนิงเรียกพี่หรอ เคารพฉันเป็นด้วยรึไง = =

"อะไรหรอ"ฉันถามหนิงหนิงไป

"ขอโทษที่เคยทำตัวแย่ๆใส่พี่... แล้วก็ดูแลพี่เหรินดีๆนะอย่าทำให้พี่เขาเสียใจหละชิ้ ถึงฉันจะอิจฉาก็เถอะแต่พี่ก็เหมาะกันดี๊"หนิงหนิงเบะปากเบาๆส่งมาให้ฉัน

"ก็เหมาะกันอยู่แล้ว เนอะตะเอง"ฉันคิดในใจว่าตัวเองจำเป็นต้องเล่นใหญ่เบอร์นี้มั้ย แต่ฉันหวงเหรินจวิ้นนี่

"เหมาะที่สุดเเล้วคร้าบบบบบ ..เราก็ตั้งใจฝึกเยอะๆหละจะได้เก่งๆ"เหรินจวิ้นดึงฉันเข้าไปกอด 

"ค่ะไปแล้วค่ะ บาดตาบาดใจเกินไป"หนิงหนิงพูดน้ำเสียงติดตลกก็เดินออกไป แต่เหรินจวิ้นยังกอดไม่ยอมปล่อยสักที

"ปล่อยได้แล้วไอ้บ้า"ฉันพยายามดีดตัวออก เดี๋ยวมีใครมาเห็นจะทำไงเล่า.-.

"หวงใช่ป่ะหละ"เหรินจวิ้นยอมปล่อยฉันพร้อมทำหน้าตาอ้อนๆ อ้อนมืออ้อนเท้าฉันเนี้ยแหละโว้ย= =

"ทำมะ หวงไม่ได้หรอ"ฉันเบะปาก

"ป๊าววก็น่ารักดีอ่ะ"เหรินจวิ้นยิ้มแล้วจูงมือฉันไปกินข้าว

ฉันมานั่งกินข้าวกับคู่พี่มาร์คพี่อายอนเนี้ยแหละเพราะถูกพวกโสดแล้วพาลโจมตีเลยหนีมาเป็นคู่5555555555555555

"อี๋เดินผ่านแถวนี้แล้วมดตอมหวะ"เสียงแจมินดังเข้ามาในโสทประสาทฉัน

"ทำมะๆมีปัญหาหรอพวกมึง"พี่มาร์คใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความรักความเอ็นดู(ประชด..)มองไปที่พวกน้องๆในวงตัวเอง

"ไม่มีปัญหาอะพี่ แต่อยากมีแฟนมั้งคริคริ"เจโน่พูดเสียงติดตลก

"มึงก็ทำหน้าตาให้มันหล่อๆแบบพวกกูสิว่ะ เนอะพี่"เหรินจวิ้นหันไปยักคิ้วกับพี่มาร์ค นี่ฉันมีแฟนหลงตัวเองขนาดนี้เลยหรอว่ะ ..

"เลิกคบมั้ย.."พี่อายอนหันมากระซิบฉันด้วยน้ำเสียงติดตลก

"ไปเถอะพี่"ฉันหันไปบอกพี่อายอน

"ไปไหนกันหรอๆ"เหรินจวิ้นถามฉัน

"ไปอ้วก..เบื่อพวกหลงตัวเอง"พี่อายอนตอบไป

"กรี้ดดดดเชี้ยยยพี่!"เสียงเฉินเล่อกรี้ด

"โอ้ยยัยบ้าทำไมเธอไม่เดินดีๆไม่มีตารึไง"เสียงนาแจมินโวยวาย เกิดไรขึ้นว่ะ

"ก็ขอโทษได้มั้ยหละฉันแค่ไม่ทันระวังนี่"นี่มันเสียงยัยนาริ .. ฉันเลยหันไปดูขุ่นพระยัยนาริล้มทับนาแจมินเต็มๆ

หลังจากนั้นก็เกิดเหตุทะเลาะวิวาทระหว่างนาแจมินชาวเกาหลีวัย17ปีและนาริสาวชาวไทยวัย17ปีขึ้น = = กว่าจะเงียบกันได้ไอ้พวกบ้านี่เสียงดังชมัด

"วันนี้เลิกกี่โมง"เหรินจวิ้นถามฉัน

"เที่ยงคืนครึ่งมั้ง ประมาณนี้แหละนายหละ"ฉันถามเหรินจวิ้นกลับ

"งั้นเดี๋ยวไปรอนะ"เหรินจวิ้นตอบ

"NCT นี่มันว่างมากรึไงเนี้ยห้ะ"ฉันบ่นใส่เหรินจวิ้นก็เอาจริงอ่ะเห็นวันๆเดินเล่นกันอย่างสนุกสนานเลย ไม่มีซ้อมรึไงกัน

"ว่างมากอ่ะ แต่ว่าฉันไม่ค่อยว่างเลย"เหรินจวิ้นพูดขึ้น

"นี่นายไม่ว่างหรอเนี้ย"ฉันพูดน้ำเสียงกวนๆ

"ใช่ดิ ก็มัวแต่รักคนชื่อซอนยูอยู่อ่ะ"เหรินจวิ้นทำหน้าระรื้นหลังจากเล่นมุกเสร็จ

"งั้นฉันก็ไม่ว่างเหมือนกันอะดิ"ฉันบอกเหรินจวิ้น

"ทำไมมัวแต่รักเหรินจวิ้นอยู่หรอครับ"เหรินจวิ้นยิ้ม ฉันเลยยิ้มตอบไปมีแฟนเป็นคนบ้ามันก็น่ารักดีอ่ะ 55555555555555555 เนอะว่าป่ะ.-.

"มัวแต่เกลียดเหรินจวิ้นอยู่แบร่"ฉันรีบวิ่งหนีเหรินจวิ้นเข้าห้องซ้อมไป ไม่บอกรักหรอกเขิน

.

.

.

เวลาเที่ยงคืนครึ่งแล้วนะแกทำไมเหรินจวิ้นไม่มารับสักทีอ่ะ.-.

"พี่ยูพี่เหรินฝากมาให้อ่ะ"เฉินเล่อเดินง่วงๆมาแล้วยื่นกระดาษให้ฉันแผ่นนึง

งอน อ่ะ  ไม่ บอก รัก เลย!

"ไรแว้.."ฉันพลิกจดหมายมองแบบงงๆ เหรินจวิ้นมันเป็นอะไรของมัน ฉันยืนงงสักพักเลยตัดสินใจไปหาไอ้มนุษย์แฟนบ้าที่หอ

ก็อก ก็อก ก็อก !

"เหรินจวิ้นนนนนนเปิดประตูให้หน่อย"ฉันเคาะประตูห้องเหรินจวิ้น

เงียบ 

. . .

ฉันกดรหัสผ่านไปเองก็ได้หร้อก-.-ฉันเปิดประตูเข้าไปพบกับเหรินจวิ้นนั่งอยู่ที่เตียงแต่ไม่มองฉันเลยสักกะนิ๊ดดดด งอนอะไรของเขาอ่ะ?

"นี่นายงอนอะไรฉันหรอ"ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆเหรินจวิ้น

"ไม่รู้"เหรินจวิ้นทำหน้านิ่งๆใส่ฉัน คบกันมายังไม่เคยเป็นงี้เลยนะไอ้บ้า

"บอกมานะ"ฉันเขย่าตัวเหรินจวิ้น

"ก็เธออ่ะ!"เหรินจวิ้นหันมาตะคอกใส่ฉัน เป็นเมนส์หรอทำไมต้องดุด้วยTT

"ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเนี้ย"ฉันยู้ปากใส่เหรินจวิ้น

"ก็เธอไม่บอกรักฉันอ่ะฉันงอน แถมบอกเกลียดด้วย"เหรินจวิ้นตอบฉันมา

"ไม่บอกก็ไม่ได้แปลว่าไม่ได้รักนี่ แล้วที่บอกเกลียดฉันแค่แหย่เล่นๆเองน้าาา อย่างอนสิ"ฉันมองหน้าเหรินจวิ้น

"ก็อยากฟังบอกรักบ้าง"เหรินจวิ้นกอดอก

"รักเหรินจวิ้น พอใจยัง"ฉันบอกเหรินจวิ้นไป

"ไม่พอใจ"เหรินจวิ้นดึงฉันไปกอด

"แล้วต้องทำไงเล่า"ฉันถาม

"ทำแบบนี้"เหรินจวิ้นกดจูบฉันอย่างแผ่วเบาก่อนส่งลิ้นหนาเข้ามาในโพร่งปากฉัน ฉันจูบตอบอีกฝ่ายไปอย่างไม่รู้ตัว เหรินจวิ้นดันฉันลงนอนไปนอนราบกับเตียง 

แล้ว ...

"อื้อออ"ฉันดันร่างหนาของอีกคนออก

"นายมันบ้าที่สุดเลย"ฉันเอามือมาปิดหน้าตัวเองเพราะความเขิน

"เขินหรอครับคริคริ"เหรินจวิ้นยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆหูฉัน

"ป๊าว.."ฉันตอบเหรินจวิ้นไป

"งั้นก็เอามือออกสิ"เหรินจวิ้นหัวเราะเบาๆแล้วลุกขึ้น

" . . . "ฉันรีบลุกขึ้นมานั่งแล้วเตรียมท่าจะลุกหนี

"ห้ามหนีไม่งั้นคืนนี้โดนแน่"

"โดนอะระ"ฉันถามอีกคนที่ทำหน้ากวนโอ้ยใส่ฉัน

"อยากรู้ป่ะหละ"เหรินจวิ้นยิ้ม

"ไม่อยากรู้ไอ้บ้า"ฉันนั่งกอดอก

"บ้าแล้วรักป่ะ?"เหรินจวิ้นถามฉัน

"ไม่รักก็แย่แล้วสิ"ฉันตอบอีกคนไป

"รักมากมากยังอ่ะ"เหรินจวิ้นเอาหัวมาซุกไหล่ฉัน = = นี่แฟนหรือหมาเนี้ย

"มากที่สุดในใจซอนยูละ"ฉันตอบเหรินจวิ้นไปก่อนจะใช่มือข้างขวาบีบไปที่จมูกโด่งๆของเขาไปหนึ่งที

"จริงหย๋อครับเตง"เหรินจวิ้นได้ทีแล้วเอาใหญ่รึไงเนี้ย ฉันแอบยิ้มกับความบ๊องของแฟนตัวเองแล้วหัวเราะออกไปเบาๆ สรุปเหรินจวิ้นมันงอนฉันมั้ยอ่ะ.. ชั่งเถอะเย้

แล้วเราสองคนนั่งกินมาม่าจนตอนนี้มันจะตี 2 เข้าไปแล้ว

"ไปส่งหน่อยสิ"ฉันสกิดเหรินจวิ้นที่นอนกอดมูมินอยู่อยู่บนเตียงอย่างสบายใจ

"ไม่ไป"เหรินจวิ้นตอบฉันมา เอ้อ!กลับเองก็ได้

"กลับเองก็ได้!"ฉันพูดเสียงดังก่อนจะเดินไปทางประตูห้อง

"ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย"เหรินจวิ้นรีบลุกมาเบรกฉัน

"แล้วมันยังไงเล่า"ฉันทำหน้ามุ้ยๆถามกลับไป

"ก็หมายความว่าให้เธอนอนห้องฉันไงเล่านี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วโว้วๆออกไปก็อันตรายแย่เลยดิ ปะๆนอนเนี้ยแหละน้าาาาาาาาา"เหรินจวิ้นทำตาปริบๆแล้วดึงฉันกลับไปกอด

"คืนนี้ขอนอนกอดหน่อยจิ"เหรินจวิ้นอ้อนฉัน ความตุ๊ดนายระดับล้านแล้วโง้ย

"แต่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ!"ฉันรู้สึกสกปรกเล็กน้อยถึงปานกลางอ่ะค่ะทุกคน..

"ไม่เห็นเป็นไรเลย ฟอดดดดดดดดดดดดด!"เหรินจวิ้นหอมฉันฟอดใหญ่

"เนี้ยหอมจะตาย" "ไอ้บ้า!จะนอนก็นอนไปเลยไป้"ฉันรีบก้มหน้าเพราะรู้ตัวว่าหน้าคงแดงมากแน่ๆเลยหนะสิ

"แหนะเขิน"เหรินจวิ้นทำแซวฉันก่อนจะลากฉันไปนอนกอด คบกับเหรินจวิ้นนี่มันเปลืองตัวจริ๊งๆ = = แต่ฉันก็ไม่ได้ขัด (?) 555555555

ฉันที่กำลังจะเคลิ้มหลับแต่อยู่ๆเหรินจวิ้นมันก็เรียกฉันขึ้นมาอีก

"ซอนยู.."

"หือ ยังไม่หลับอีกหรอ"ฉันตอบอีกคนไป

"รักป่ะ"เหรินจวิ้นเริ่มทำเสียงงอแง นี่แฟนหรือลูกเนี้ย

"รักสิ"ฉัน

"รักมากมั้ย"เหรินจวิ้นกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก อั่ก!

"รักที่สุดเลยแหละ"ฉันเอามือไปบีบจมูกเหรินจวิ้น

"ห้ามเบื่อฉันเลยนะ"เหรินจวิ้นทำหน้าอ้อนๆ

"ไม่มีทางเบื่อเลย"ฉันยิ้มให้อีกคนไป 

"ถ้าเราโตกว่านี้อ่ะ......"เหรินจวิ้นพูดขึ้นก่อนจะหยุดไป

"หื้มทำไมหละ"ฉันถาม

"แต่งงานกันนะ" "นี่นายพูดบ้าไรเนี้ย"ฉันเริ่มโวยวายเพราะความเขินระดับร้อยแปด

"ตอบก่อนสิ"

"ก็แต่งสิ้ แค่นายไม่ทิ้งฉันก่อนก็พอ"ฉันยิ้มจนแก้มจะแตกแล้วงื้ออ

"ไม่ทิ้งครับ รักขนาดนี้ใครจะทิ้งลงเล่า จุ๊บ!"เหรินจวิ้นจุ๊บเบาๆที่หน้าผากฉัน

"ให้มันแน่นะ ไม่ใช่เจอคนสวยๆกว่าฉันก็ไป"ฉันพูดดักเหรินจวิ้นไว้

"ในโลกของเหรินจวิ้นไม่มีใครสวยเท่ายูอีกแล้วนะอิอิ"เหรินจวิ้นส่งยิ้มมาให้ฉัน

"งื้ออออออ! นอนได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้สายนะ"ฉันรีบตัดบทก่อนจะเขินตายไปตรงนี้อ่ะ

"ฝันดีครับ รักนะ"เหรินจวิ้นบอกฉันแล้วเอื้อมมือไปปิดโคมไฟ

"รักเหมือนกันนะ"

"รักมากๆเลยนะ"

From Seonyoo

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีขนาดไหนที่มีแฟนน่ารักขนาดนี้อ่ะ แต่ฉันจะรักคนชื่อหวงเหรินจวิ้นตลอดไปเลย ♥

From Renjun 

ผมไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหนที่ได้เจอแฟนน่ารักแบบซอนยูไม่ว่าใครจะสวยมากแค่ไหนผมก็จะไม่มีวันทิ้งซอนยูแน่นอนครับ ♥

- END -

From writer : จบไปแล้วกับนุ้งเหรินของเรา (พิมพ์ได้มือเดียวมันเลยรวบรัดตัดตอนเพราะไม่อยากให้ทุกคนรอนานหื้ออTT..) เป็นยังไงมั้งง่าเค้าแต่งไม่ดีอย่าว่าเค้าเยยน้าก็ยังไงก็อย่าทิ้งกันนะคะรออ่านตอนต่อไปกับด้วยงิงิ //ลังเลพระเอกมากระหว่างโน่กับแจมงิ้ ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องต่อไปด้วยนะคะขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันค่ะ ♥