ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02 : MARKLEE x YOU
02 : MARK x YOU
ทั้งnct dream ทั้ง nct127
"อะไรกันพี่ มันแค่ชอบมาลอกการบ้าน"ฉันตอบพี่ๆไป
"น้องๆไปแสตนบายได้เลยครับ"พี่สต๊าฟเดินเข้ามาในห้อง
"ค่ะ"พวกฉันลุกแล้วเดินออกไป
"พี่กลัวเต้นผิดอ่ะ.."ฉันเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า"พี่เยนาตบบ่าฉัน
"กลัวสิพี่"ฉันทำหน้ามุ้ยส่งไปให้พี่เยนา
"อย่าคิดมากเลยนะเด็กน้อย"เราขึ้นไปแสดง ฉันทำเต็มทีมากเลยนะ แต่ขาสั่นมากเลย..
" อันยองฮาเซโย "พวกเราโค้งพร้อมท่าทางสุดน่ารัก และแนะนำตัวทีละคนๆ
"อันยองฮาเซโย มักเน่อายอนอิมนิดา~"อายเว้ยทำไมต้องแบ๊วขนาดนี้ด้วย
พวกเรารีบก้าวลงมาจากเวที แล้วพักผ่อนรอวงอื่นๆแสดงเสร็จ
"สวัสเดดดดดดทวกโคน"พี่แทอิลเข้ามา
"ไม่ต้อนรับค่ะ"พี่ยูรินทำมือปัดๆไล่พี่แทอิลออกไป
"กูจะเข้าเว้ย"พี่แทอิลกดหัวพี่ยูรินลงโต๊ะ 2 คนนี้ฝึกมาพร้อมกันค่ะเลยสนิทกันมากๆถึงพี่แทอิลจะแก่กว่าก็เถอะ เขาเล่นกันเป็นเพื่อนเลย
"ไปเป็นmcกับกูจ๊ะกูมาตามมึงโดยเฉพาะเลยนะ"พี่แทอิลลากพี่ยูรินไป
"เห้ออะไรของพวกคนแก่"พี่จินซูเอาหมอนมาปิดหน้าแล้วล้มตัวนอนบนโซฟา 2คนนั้นเถียงกันอยู่นานจนสุดท้ายพี่ยูรินก็ยอมไปด้วย โดยข้อเสนอจากพี่แทอิลคือเป็นเบ๊2วัน
"ไปเดินเล่นก่อนนะ"ฉันลุกขึ้น อยู่ในที่เดิมนานๆไม่ได้จริงๆน่าเบื่อ ฉันเดินออกไปนอกห้อง วงไรมั้งเนี้ย gugudanไปหามินาดีมั้ยนะ cosmic girlไปหาดายองดีมั้ย twiceไปหาแชยองดีป่ะฉันยืนวนๆแถวนั้น เข้าไปหาเพื่อนดีมั้ยนะไม่ดีกว่า..น่าเบื่อจังอยากกลับไปนอนแล้ว TT ฉันเดินไปเรื่อยๆ เจอไอดอลหลายๆคนเลยโค้งจนหลังจะหักแล้ว
"เลิกยุ่งกับฉันสักทีได้มั้ย เยริ"เสียงที่ฉันคุ้นเคยใช่เสียงมาร์ค.. ฉันเลยยืนฟังอยู่ไม่ได้เผือกนะแต่มันได้ยินเองนี่นา
"ให้เลิกยุ่งมันคงยากนะมาร์ค นายก็รู้ตั้งแต่อายอนเข้ามาในชีวิตนายฉันก็เปลี่ยนไปจากคนที่ร่าเริงฉันต้องกลายเป็นแบบนี้ อายอนคือต้นเหตุ"เยริพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น แล้วนี่ฉันผิดอะไรหรอฉันได้แต่คิดในใจ
"..."ฉันยังคงเงียบฟัง
"เธอทำตัวเองทั้งนั้นอย่าไปโทษใคร"มาร์คเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ
"หึ! ถ้าฉันเป็นอะไรไปหละก็จำไว้ซะว่าคนทำหนะคืออายอน"เยริเดินออกมาเจอฉันที่ยืนอยู่ เฮือก..ชิบหายฉันรีบหันหลังจะเดินหนี
"อายอน!"เยริมองฉันแล้วแสยะยิ้ม
"หึ มาก็ดีไหนๆก็ได้ยินแล้วนะ หน้าแบบเธอหนะสู้ฉันไม่ได้หรอกแล้วฉันหนะเยริเรดเวลเวตจำไว้!"เยริใช่มือมาแตะที่จมูกฉันแล้วส่งยิ้มที่ฉันไม่อยากได้มาให้ ก่อนเดินสบัดผมออกไป ส่วนมาร์คก็ยืนอึนอยู่หน้าฉันเนี้ย..ไม่ช่วยพูดไรเลยใบ้รับประทานหรือไงว่ะ?
บรรยากาศเงียบไปชั่วขณะก่อนความเงียบจะถูกทำลายโดยฉันเอง
"มาร์ค.."ฉันเรียกคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าฉันด้วยน้ำเสียงเรียบ
"ว่าไง"ร่างสูงตอบกลับมา
"ฉันไม่อยากให้ปัญหามันเยอะไปมากกว่านี้แล้ว"ฉันเงยหน้ามองร่างสูงกว่าที่ทำหน้างงมากๆ
"หมายความว่ายังไง"มาร์คถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
"เราอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง"ฉันเดินหันหลังออกมา อยากหายไปจัง..
พอกลับมาฉันก็นอนบนเตียงโง่ๆ หลับไปสัก10ปีได้มั้ยเนี้ยโอ้ยปวดสมอง จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไงว่ะ พูดไรโง่ๆอีกแล้วฉันนอนแล้วเปิดดูทวิตเตอร์
tagsมาแรง
#Nct127Limitless
#Jellys
#Nctdream
#MarkleeAyeon
#99LineSOPA
ห้ะ! ฉันสดุ้งไปกับชื่อแท็กมาร์คลีอายอน ฉันรีบกดเข้าไปดู
'น้องมาร์คกับน้องอายอนเรียนห้องเดียวกันด้วยค่ะ //เชียร์ .โบกป้ายไฟ
#MarkleeAyeon'
'น้องไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันค่ะ ฟินได้มั้ย #MarkleeAyeon'
'โนดราม่านะ เราว่าเด็กๆน่ารักดี #MarkleeArin'
'วอนSMปล่อยภาพคู่ #ทีมรอหวี๊ด #MarkLeeAyeon'
เกิดไรขึ้นอ่ะ.. ฉันอ่านไปเรื่อยๆเขินแฮะแต่ฉันไม่ยุ่งกับมาร์คแล้วย้ะ!สร้างแท็กแอนตี้มาร์คอายอนดีมั้ยนะแบบ #AntiMarkAyeon ไรแบบเนี้ยเห้อมเพ้อเจ้อแล้วเรา - - ฉันกดออกจากแอพแล้วเอาหมอนมาปิดหน้าก่อนจะหลับไป
วันต่อมา.. Sm entertainment
"แฮชแท็กมาร์คอายอนติดเทรนตั้งแต่เมื่อคืนแล้วตอนนี้ขึ้นอันดับ1เลยแฮะ"พี่จินซูเปิดดูโทรศัพท์
"อะไรก็ไม่รู้"ฉันนอนลงกลางพื้นห้อง
"อายอนทำไมช่วงนี้หลบหน้ามาร์คอ่ะ"โกอึนถามฉัน
"ป่าวแค่อยู่ในสถานะการณ์ที่ไม่ควรพูดด้วย"ฉันหันไปตอบโกอึน
"อะจ้าาาาเป็นไงหละน้องเรา"พี่โฮซองทำแซว
"รักกันชอบกันมันก็ไม่ผิดหร๊อก"พี่เมเนตะโกนมาจากมุมห้อง
"หนูไม่ได้ชอบใครสักหน่อย"ฉันตอบพี่เมเนไป
"อย่าแกล้งน้องสิน้องเขินใหญ่แล้ว"พี่นานะส่ายหน้าแล้วขำ
"ไปกินข้าวได้แล้วหิวแล่ว"ฉันลุกขึ้น
"อายอน แหนะหน้าแดง5555555555555555"พี่ยูรินจิ้มแก้มฉัน
"ฮื้ยยยยพี่อ่ะ!"ฉันเปิดประตูห้องซ้อมออกไปเลิกแกล้งฉันสักทีเส้ฮ่วย
.
.
.
"นั่งด้วยคนสิ"พี่แจฮยอนกับพี่วินวินส่งสายตาปิ๊งๆมาให้พี่โฮซอง แข่งกันจีบพี่เขาอยู่หละสิ้ เตรียมตัวร้องนกเลย
"ไม่"พี่โฮซองตอบ 555555555 นั่นไงว่าแล้ว
"ไม่เป็นไรหน้าด้านพอใช่มั้ยเพื่อน"พี่แจฮยอนตบบ่าพี่วินวินแล้วนั่งลง
"อายอนไม่กินผักหรอ"โกอึนชี้หน้าฉัน
"กินสิเพื่อนร้ากกกกกก"ฉันแกล้งตักผักเข้าปากโถ่เอ้ยก็ผักมันไม่อร่อยหนิ สู้น้องเนื้อไม่ได้เลยสักนิด
ปัก! มาร์ควางจานข้าวไว้ข้างฉัน
"เขยิบดิพี่"มาร์คบอกพี่วินวิน
"เออพี่แม่งไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ"เจโน่พูดขึ้น
"มานั่งไรตรงนี้เนี้ย เด้อนางเด่อจริงเลยพี่นะพี่"เฉินเล่อ
"กูขอโทษครับน้องๆTT"พี่วินวินทำท่าร้องห่มร้องไห้
"พี่ไม่ต้องเขยิบอิ่มละเดี๋ยวลุกให้"ฉันลุกขึ้น
"เลิกหนีสักทีได้ป่ะ"มาร์คจับแขนฉัน
"ก็ไม่ได้หนีป่ะ"ฉันตอบมาร์คไป
"งี้แหละเขาเรียกว่าหนี"มาร์คดึงฉันไว้
"เอ่อ..ไปคุยกันให้รู้เรื่องเถอะพี่"เหรินจวิ้นเดินมาตบไหล่ฉัน
"เป็นแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอกอายอน เชื่อพวกพี่ดิไปคุยกันเถอะ"พี่เยนาเสริม
"นั่นแหละ รอบนี้ใครทำน้องพี่เดี๋ยวรู้กัน"พี่โฮซองส่งสายตาไปทางเยริที่นั่งกินข้าวอยู่กับพี่เวนดี้กับพี่ซึลกิ กดดันจริงๆเลยโว้ย
สุดท้ายฉันก็โดนมาร์คลากมาคุยจนได้นั่นแหละ..
"จะหลบหน้าทำไม"มาร์คถามฉัน
"ก็บอกว่าป่าว"ฉันตอบ
"หลบหน้าไปแล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นหรออายอน"มาร์คจับบ่าฉัน
"....."
"คิดว่าเป็นแบบนี้มันดีแล้วหรอ"ฉันยังคงเงียบ
"ทำแบบนี้มันเจ็บนะเว้ยอายอน ไม่ไดุ้ยกันแล้วมันไม่โอเคเลยสักนิดอ่ะ"
"ขอโทษ..."ฉันเงยหน้าแบบทำหน้าเบะๆจะร้องไห้แล้วเลิกพูดได้แล้วเว้ย
"ไม่ต้องร้องไห้เลยนะ ฮึบ!"มาร์คเอามือมาแตะที่ปากฉัน
"ฮื้อ"ฉันร้องไห้ออกมา
"เอ้าเห้ยอย่าร้องเด้"มาร์ค
"ก็นายว่าฉันอ่ะ หื้ออออออออออ"ฉัน
"ไม่ใช่เว้ย..ไปกันใหญ่แล้ว"มาร์คดึงฉันไปกอด
MarkLee Part -
กว่าจะคุยรู้เรื่องแล้วกว่ายัยบ้านี่จะหยุดร้องไห้ใช้เวลาเป็นชาติเลยคนบ้าไรร้องไห้แล้วพูดโคตรไม่รู้เรื่อง
"ไปซ้อมดีๆหละ เข้าใจ๊"มาร์คลูบหัวฉัน
"เข้าใจแล้ว"ฉัน
"ไม่บอกอะไรมั้งหรอ"มาร์คทำตาปริบๆ
"ตั้งใจซ้อมนะ เข้าใจ๊"ฉันลูบหัวมาร์ค
"เดี๋ยวเถอะๆ ไปแล้วนะอิอิ"มาร์คเดินออกไป
"คิคิอะไรอ่าาาาาา"มินนี่เปิดประตูห้องมา
"อะไรหย๋อ"ฉันทำหน้าระรื้นเข้าห้องซ้อมไป
"แหม ยิ้มแย้มแจ่มใสหวะ555555555"พี่นานะขำ
"อะไรพี่ป่าวเลยนะ ซ้อมกันเถอะป่ะ"ฉันดึงทุกคนมาซ้อม
"แหนะอารมณ์ดี 55555555"โกอึนแซวฉัน
"แกอ่ะ!"
.
.
.
หลายวันต่อมา ..
"พี่อายอนพี่มาร์คไข้ขึ้นอ่ะไปดูหน่อยดิ พลีส"แจมินกับเจโน่โผล่มาที่หน้าห้องฉัน อาฮ่าวันนี้วันหยุด ~~~~~
"ไมไม่ดูกันเอาเองหละ โว้ว"ฉันล็อคห้องแล้วเดินออกมา
"พี่ออกมาขนาดนี้ละไม่ต้องมาทำฟอร์มเยอะหรอกโห่"เจโน่แซวฉัน
"เออไปดูกันเองเลยป่ะ"ฉันทำเป็นหยุดเดิน
"ไม่ครับพี่ ถ้าพี่มาร์คเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง พี่คือคนที่โลกต้องการนะครับ"แจมิน จำเป็นต้องเล่นใหญ่เบอร์นี้ป่ะ..
"เกินไปอ่ะ"ฉันส่ายหน้าให้ไอ้เด็กสองคนนั้น
"ถึงแล้วพี่เข้าไปสิครับ"เจโน่บอก
"ไม่เข้าไปด้วยกันหรอ"ฉันถาม
"ไม่ครับพี่"แจมินยิ้มแล้วเดินออกไปพร้อมเจโน่ แปลกๆนะไอ้เด็กพวกนี้ สงสัยซ้อมหนัก..
"เห้ยรหัสห้องมาร์คอะไรว่ะ"ฉันหันไปถาม
"ตองเก้าครับพี่"โน่หันมาบอกแล้วรีบเดินไป เอ่อตองเก้าคือ999ช้ะ ฉันกดไป
ติ้ด! ฉันเดินเข้าไป
"มาร์คลี ไม่สบายหรอออออออออ"ฉันลากเสียงยาวแล้วเดินเข้าไปหามาร์คที่นอนอยู่บนเตียง
" . . . " เงียบ
"หลับหรอ"ฉันเอามือไปแตะที่หน้าผาก ไรอ่ะตัวเย็นเฉียบเลยนะ
"นี่นาย.. ไม่เห็นจะตัวร้อนเลยลืมตามาเลย โอ๊ะ!"ไม่ทันจะพูดจบประโยคร่างหนาก็ดึงฉันลงไปนอนกอด
"นายปล่อยเลยนะ โง้ยยยยย"ฉันดิ้น
"ป่วยจริงๆนะอายอน"มาร์คทำตาปริบๆแล้วยิ้มให้ฉัน ไอ้บ้าเอ้ยหล่อชิบหายTT
"ป่วยบ้านนายสิ"ฉันทำหน้าหงุดหงิด
"ป่วยจริงๆไม่เชื่อจับตรงนี้ดูดิ"มาร์คเอามือฉันไปทาบหน้าอก นี่ไม่เจอกันแค่ข้ามคืนนายแรดขึ้นขนาดนี้เลยหรอมาร์คลี = =
"ป่วยแบบนี้ก็ตายไปซะไป้"ฉันลุกขึ้น
"ใจร้ายจริง"มาร์คนั่งกอดเข่าแล้วทำหน้าตาออดอ้อน ถีบได้มั้ยอ่ะ ?
"โอ๋ววววววว"แล้วฉันเล่นตามมันทำไมว่ะ ..
"จุ๊บหน่อยเด้"มาร์คใช้มือชี้ปากตัวเอง
"ฝัน!"ฉันตอบไป
"ทีรอบแล้วยังป้อนยาด้วยปากเลยน้าาาาาา"มาร์คทำหน้าเจ้าเล่ห์
"ไม่ต้องเลยนายมันร้ายกาจ!"ฉันเอามือมาปิดปากตัวเองไว้
"โอ้ย! ไรเข้าตาก็ไม่รู้อะดูให้หน่อย"มาร์คเอามือมาขยี้ตา
"นี่นายอย่าขยี้หลับตาเฉยๆเส้ อ๊ะ!"ไอ้นี่หนิ ฉันเสียรู้มันหรอนี่ฮึก!
"อ่อนนะเราอ่ะ"มาร์คพลิกตัวขึ้นมาคร่อมฉัน โอ้ยเรท18+สุด..
"ลุกไปเลยนะ .."ฉันพยายามเอาตัวรอดจากสถานะการณ์ล่อแหลมนี่ไปให้ได้
"อายอน"ใบหน้าคมของอีกคนเลื่อนมาใกล้มากๆจนจมูกมัน ชะ..ชิดกัน
"อะไรเอาหน้าออกไปสิ แบบนี้มันพูดยาก"ฉันเอ่ยเสียงเบา ใจนี่เต้นรัวตึกๆๆๆๆๆ ริมฝีปากของมาร์คทาบลงมาที่ริมฝีปากบางของฉัน มาร์คขบริมฝีปากล่างของฉันเพื่อให้ฉันเปิดปากออก ก่อนจะส่งลิ้นหนาเข้ามาในปาก ฉันหลับตาลงแล้วจูบตอบมาร์คไปอัตโนมัติ มือที่ดันหน้าอกอีกคนไว้เลื่อนไปคล้องคอแทน เราจูบกันอยู่สักพัก..จนฉันเริ่มหายใจไม่ออก
"อื้อ!"ฉันสั่นหัว ให้หายใจบางดิโว้ย
"ต่อป่ะ"มาร์คทำตาปริบๆ
"ต่อบ้านนายเส้ไอ้บ้ามาจูบฉันทำไม หื้อไอ้คนโฉดTT"ฉันเอาหมอนมาปิดหน้า
"แล้วจูบตอบทำไมหื้ม?"มาร์คทำหน้ากวนๆ
"ไม่ใช่ฉันเจ็บปาก!"ฉัน
"เจ็บปากหรอไหนดูสิ้"มาร์คดึงหมอนออก
"ไม่ต้องเลยนะนายอ่ะหยุดเลย หยุ๊ดดดด"ฉันรีบลุกออกจากเตียง
"เนี้ยเขาว่าก็ว่าคนแรปอะจูบเก่งน้าาาาาาา"มาร์คยิ้มให้ฉัน
"ไม่ต้องบอกย้ะไม่อยากรู้ แล้วก็ไม่ต้องลุกมาเลยนะฉันจะกลับห้องเว้ย"ฉันรีบหันหลังเดินออกไป ไม่สนใจคนที่นั่งพูดพร่ำเพ้ออยู่บนเตียง ไอ้บ้ามาร์คลี.. เขินหรอ ไม่เขินสิอายอน ฉันรีบวิ่งลงบันไดไป
"อ้าวอายอนไปกินข้าวกัน กำลังหาพอดี"พี่จินซูเรียกฉัน
"ไปสิพี่"ฉันเดินไปกับทุกคน
"วันนี้ป้าซมจะทำไรให้กินน้า"โกอึนกอดคอฉัน
"อยากกินไก่ทอด"ฉันเอ่ยขึ้น
"ซื้อกินเองมะแก555555555555"มินนี่กระโดดมาข้างๆ
"โนวๆ อ้วนนะจ๊ะเด็กๆ"พี่ยูริน
"แอบสั่งกันมะ"ฉันสกิดพรรคพวก
พรืบ!
"เห้ยไฟดับหรอ"ฉันโวยวาย
" . . . " เงียบ
"แง้ทุกคนอย่าเงียบดิ อย่าแกล้งกันแบบนี้"ฉันเอามือปิดตาแล้วร้องไห้แม่ม อารมณ์อ่อนไหวเว้ย ฉันกลัวผี ..
ตึก ตึก ! เสียงคนเดินมาใกล้ๆฉัน
"แฮร่ตะเอ๋"ไฟสว่างขึ้นพร้อมมาร์คลี เจออีกแล้วเว้ย
"ฮื้อ ไฟมาแล้ว.."ฉันอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมา(?)
"เชวอายอน"มาร์คเรียกฉัน
"จะเรียกเต็มยศทำไมเนี้ย"ฉันทำหน้างงๆ
"มีไรจะบอก"มาร์คยืนหน้ามาใกล้ๆเอาอีกแล้ว
"เอาหน้าไปไกลๆเลยนะนาย - -"ฉันก้มหน้า
"เป็นแฟนกัน"มาร์คจับมือฉัน
"นายพูดอะไรเนี้ย"ฉันเงยหน้าไปถาม
"พูดว่าเป็นแฟนกันนะครับอายอน"มาร์คยิ้มให้ฉัน
ตึก! ตึก! ใจเต้นแรงไปมั้ยฉันจะตายมั้ย
" . . . " ฉันเงียบ มันเขินอ่ะ-/-
"ไม่ตอบแสดงว่าตกลงนะ"มาร์คส่งยิ้มให้ฉัน
" . . . "ตะคริวกินปากหรอว่ะอายอนทำไมไม่พู๊ด
"นี่เป็นใบ้รึไง"มาร์คจับแก้มฉัน
"ป่าวมันเขินอยู่อะ"ฉันฉีกยิ้มให้แฟนตัวเอง แฟนใช่มั้ยแบบนี้เรียกแฟนยังอ่ะ..
"เป็นแฟนกันแล้วนะ"มาร์คดึงฉันไปกอด แต่แถวแคนนาดาเขาขอเป็นแฟนกันแบบนี้หรอมาร์ค มันเกือบโรแมนติกแล้วนะแต่ก็ไม่เลยสักนิดนึง - -
"วู้หูววววไอ้น้อง ไรเนี้ยลงจากคานคนแรกเลยหรออายอน"พี่โฮซองโผล่มาพร้อมกับทุกคน โห้อะไรกันเนี้ย
"นี่ ทุกคนอย่าบอกนะว่าสมรู้ร่วมคิดกันอ่ะ"ฉันทำหน้าเบะๆ
"ก็ใช่หนะสิพี่ คิดนานมาก"จีซองเอ่ยขึ้น
"นี่ไอ้เด็กเงียบไปเลยๆ"มินนี่เอามือปิดปากจีซองไว้
"แต่งเลยป่ะ"มาร์คหันมาหาฉัน
"แต่งบ้านนายสิ บ้า.."ฉันหันไปตอบมาร์คแต่สายตาคนรอบข้างนี้ ไม่ค่อยจะล้อฉันกันเลยนะ
"ไปแต่งบ้านฉันหรอได้เสมอ"มาร์คยิ้ม
ปัก! ฉันใช้ฝ่ามือเล็กๆของฉันตีไปที่แขนมาร์คกวนนักนะ
"โอ้ยอยากมีเมียยยยยยยยย"ไอ้เหรินแหกปากขึ้น
"มาเอากูนี่มา คริคริ"เจโน่กอดคอเหรินจวิ้น
"ได้กันจริงนะ จะขำให้5555555555"พี่โฮซองขำ
"นี่มาร์ค อายอนพอดีเลยขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย"พี่เวนดี้กับพี่ซึลกิโผล่มา
"เอ่อ..."
to be continued...
marklee : แฟนข้าใครอย่าแตะ
ayeon : หุหุคนมันหล่อ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อิมเมจนางเอกขอใช่น้องอารินoh my girlเป็นภาพประกอบนะคะอิอิ.-.
From writer : ไรท์มาต่อแล้วนะคะก็ยังไงก้ติดตามกันด้วยน้าาาาา รักทุกคนผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ ♥ ปล.เค้าแต่งไม่สนุกหย๋อไม่เม้นกันเลยเสียใจงื้ออออTT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น