คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Past 07 - นักเรียนแลกเปลี่ยน...
การขับรถเที่ยวรอบหมู่บ้านโคโนฮะเป็นอะไรที่สนุกสุดๆแล้ว รถทั้งสี่คันเปิดหลังคารับลมเย็นและแสงแดดอ่อนๆ ฉันนั่งกับซาสึเกะแค่สองคน ที่เหลือก็กระจายกันอยู่จนครบ รถที่นารูโตะ
ฮินาตะ เท็นเท็น มีเนจิเป็นคนขับ อีกคันก็ซาอิกับอิโนะ ที่เหลือก็ชิกามารุกับเทมาริ ฉันนั่งเบาะหลังแล้วดีดกีต้าร์ต่อกับลำโพงเล็กๆ เห็นอย่างงี้ฝีมือนะจ้ะ รถสี่คันขับเลียบไปทางภูเขา ข่างล่างเป็นหาดทรายและทะเล พวกเราขับรถใกล้ๆกันทำให้ทุกคนได้ยินเสียงกีต้าร์ของฉัน เราร้องเพลงกันสนุกสนานเลยแหละ ฉันเหลือบไปมองเห็นซาสึเกะมองผ่านฉันทางกระจกแล้วยิ้มด้วยล่ะ ฉันไม่ได้ฝันนะ พูดจริงด้วย! และเขินด้วย! -/////-
เราจอดรถกันตรงถนน ก่อนจะวิ่งลงมาที่ชายหาด
“วู้ววว!” นารูโตะตะโกนลั่น ดีนะแถวนี้เป็นเขตใกล้จะออกนอกแคว้น เลยไม่มีคนมาที่นี่เลย
ยัยอิโนะหยิบลูกบอลยางมาจากหลังกระโปรงรถ ฉันก็เข้าไปร่วมวงด้วย นารูโตะ เนจิ ซาอิ ลงไปเล่นน้ำ ชิกามารุขอนอนอยู่บนรถเพราะขี้เกียจและมันเย็นดี มีลมพัดมาตลอด ส่วนซาสึเกะนั่งอยู่บนชายหาดนั่งมองทะเลอยู่ (ขอบอกว่าพวกที่ลงน้ำ ลงทั้งชุดนักเรียนจ้า -O-!)
“ซากุระ! เหม่ออะไรอยู่น่ะ” เสียงเทมาริดัง ฉันตื่นจากภวังค์ของตัวเองก็เห็นแต่ภาพบอลลูกเบ้อเริ่มลอยมาอยู่ตรงหน้าแล้ว
อั่ก!
เต็มหน้าข้าพเจ้าเลย -.,- ฉันหงายหลังตึง จากนั้นโลกก็กลายเป็นสวนสนุก มีทั้งม้าหมุน
ชิงช้าสวรรค์ รถไฟเหาะ โอ้วว! อะไรเนี่ย ดาวเต็มฟ้าตอนกลางวัน สุดยอดไปเลย >O<!
@_@
“เป็นอะไรรึเปล่า”
“มะ...ไม่เป็นไร ขอพักก่อน พวกเธอเล่นต่อไปเถอะ” ฉันเดินไปหาซาสึเกะที่นั่งตรงที่มีร่มเงาจากบันไดหิน
“เป็นอะไรน่ะ” ฉันค่อยๆนั่งลงข้างๆ
“โดนบอลอัดหน้า -..-“
“หึ! :)”
“หัวเราะอะไรไม่ทราบ!” ฉันหันไปแหวใส่ แต่เขาจะทำหน้าตกใจ
“อยู่นิ่งๆ” ฉันงง แต่ก็ทำตามแต่โดยดี ซาสึเกะเอื้อมมือมาแตะที่จมูกฉัน พอเขาดึงมือกลับก็พบว่ามีเลือดติดอยู่ที่นิ้ว! O_o!
“นะ...นายโดนอะไรบาดหรอ ทำไมเลือดออกล่ะ” ฉันตกใจ
“ใช่ที่ไหนล่ะ เลือดกำเดาเธอต่างหาก -_- “ ซาสึเกะเอื้อมมือมาผลักหัวฉัน
“เพราะโดนบอลอัดแน่ๆเลย -.,-“ ฉันพยายามจะมองสภาพจมูกตัวเอง แต่ก็โดนซาสึเกะบ่นใส่
“ทำแบบนั้นยิ่งแต่จะไม่หยุดไหลน่ะสิ เงยหน้าขึ้นเดี๋ยวนี้!!” ครับบอส! -O-!
ผ่านไปสองนาทีฉันก็เริ่มปวดคอ
“โอยยย ปวดคออ่า T^T เจ็บจมูกด้วย”
“งั้นมานี่” ซาสึเกะเหยียดขาราบไปกับพื้นทราย แล้วกดหัวฉันลงบนตักให้เงยหน้ามองฟ้า แต่ไอ้ท้องฟ้านั่น ฉันเห็นแต่หน้าเขา เพราะเขาก้มหน้ามองฉัน! -O-//// ใจเต้นอีกแล้ว
ยัยซากุระบ้าเอ๊ยยย!! คือตอนนี้เล่นเกมจ้องตากันอยู่น่ะ ไม่ไหวแล้วโว้ยยย! ใจจะระเบิด >O<!
ฮะแฮ่มม!
“สองคนนั้นทำอะไรกันน่ะ” เทมาริกระแอมไอ
“เป็นแฟนกันแล้ววว? *O*” อิโนะเสริม
“หวานน่าดูเลยนะคะ ^_^” ฮินาตะก็เอากับเขาด้วย
“สุดยอดไปเลยอ่ะ!” เท็นเท็น เออ! เอาเข้าไป แหกตาดูหน่อยว่าจมูกฉันเลือดกรังขนาดนี้นะ ฉันลุกขึ้นมอง ยัยพวกนั้นก็ตกใจ
“ฉันว่ายัยซากุระไม่ไหวแล้วล่ะ”
“กลับเถอะ นี่ก็ใกล้จะมืดแล้วด้วย”
“ดูเหมือนว่ายิ่งแต่ไหลมากขึ้นอีกนะคะ คุณซากุระอย่าพึ่งก้มหน้าลงเลยค่ะ” ฉันต้องเดินเงยหน้ากลับรถ ทำให้เตะทั้งหิน ทั้งบันได จนซาสึเกะเข้ามาช่วยพยุงโดยจับเอวกับมือฉันไว้
ฉ่าาาา! -O-//// (อุณหภูมิพุ่งปรี๊ดดด!)
“ก้าว”
“( ‘ ‘)”
“ยกแล้วก้าว”
“(‘ ‘ )” กว่าจะถึงรถก็เหมือนเดินอ้อมโลกรอบหนึ่ง T^T ซาสึเกะปรับเบาะให้เอนไปข้างหลังก่อนจะยื่นทิชชู่ให้ ฉันรับทิชชู่มาจากเขา แล้วเอายักรูจมูกไว้ -..-
ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้ว่าตอนนี้สภาพดูไม่ได้มากก ฉันเหลือบไปเห็นคนขับรถนั่งอมยิ้มอยู่ -_-
เช้าวันใหม่...
โหยยย เมื่อวานเอาซะสาหัสเลย แม่นมหยอดยาให้ จนฉันร้องลั่นบ้านไม่รู้กี่ครั้ง T^T วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันต้องวิ่งมาโรงเรียน
โรงเรียนโคโนฮะ....
ฉันวิ่งเข้ามาโรงเรียนอย่างร้อนรน
“เฮ้! ซาสึเกะ” ฉันเหลือบไปเห็นซาสึเกะที่วิ่งมาพอดี
“ไง” ทักกัน ก่อนจะวิ่งกันต่อ คราวนี้คงแข่งวิ่งความเร็วสูง ใครถึงห้องเรียนก่อนได้กินไข่ม้วนอะไรงี้ -_-; ฉันมัวแต่จ้องข้างหน้าอย่างเดียว จนไม่ได้สังเกตบางคนที่กำลังเดินตัดหน้ามา
ปั่ก!!
ตุบ!!
ฉันกับเขาชนกันอย่างจัง แต่ทำไมฉันเป็นฝ่ายล้มฟร้ะ!! =o=!
“เป็นอะไรรึเปล่า” ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียง
“กะ...กาอาระ O_o?” มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงวะ
“ซากุระ?” เขายื่นมือมา แล้วดึงฉันลุกขึ้น
“นายมาทำอะไรที่นี่” กาอาระไม่ยอมปล่อยมือฉันค่าา -_-////
“ฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของปีสอง”
“หะ! O[]O!” ยืนตกใจจนรู้สึกตัวอีกที ตอนมีมือเย็นๆมาจับมือฉันไว้ แล้วดึงให้ไปตาม
“ใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว มัวทำอะไรอยู่” ซาสึเกะหันไปมองกาอาระ
“รู้จักหมอนั่นด้วยหรอ”
“อืม...เขาเป็นเพื่อนเทมาริน่ะ เขาอยู่ซึนะ งาคุเระ แต่น่าจะมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน”
“......” ซาสึเกะไม่ได้พูดอะไร แต่กำมือฉันแน่นขึ้น
“ชิ! อุจิวะ ซาสึเกะ” เจ้าของดวงตาสีน้ำทะเลมองเราสองคนจนหายเข้าไปในอาคาร....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มีอะไรข้องใจถามได้นะคะ คือฟิคนี้ไรท์แต่งให้ซากุระคู่กะซาสึเกะน่ะค่ะ แหะๆ เนื้อเรื่องตอนแรกๆออกจะสับสนหน่อยๆนะคะ อย่าพึ่งเพื่อรำคาญนะ เพราะใกล้เวลาแล้วล่ะ ไรท์จะพยายามอัพความจริงให้รีดเดอร์อ่านกันเร็วๆนะ T^T ฝากคอมเม้นต์ด้วยนะคะ เชื้อเพลิงหมด แอ่ะ! -p- คราวนี้ก็เหลืออีกไม่กี่ตอนแล้ว ไรท์เลยขอลงชื่อเรื่องไว้ให้รีดตื่นเต้นกันหน่อยๆนะคะ (ตื่นเต้นที่ไหน! : โดนโบก) ขอบคุณนะคะที่ติดตามมาจนถึงตอนนี้ ^^
ความคิดเห็น