คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Past 02 - เป็นเรื่องบังเอิญ...ที่ดีนะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนู ดิฉันเข้าไปนะคะ” แม่นมเปิดประตูเข้ามา ก็พบแต่ความว่างเปล่า
“คะ...คุณหนู! O_O!” แม่นมวิ่งหาเธอทั่วห้อง แต่ก็ไม่พบ พบเพียงโพสอิสที่แปะไว้บนโต๊ะ
ฉันมาโรงเรียนแล้วล่ะ ตอนเย็นไม่ต้องมารับฉันนะ
ซากุระ
“คะ...คุณหนู!! TOT”
ทั่กๆๆ
เสียงฝีเท้าของผู้หญิงผมสีชมพูที่เป็นเอกลักษณ์ ดวงตาสีเขียวมรกตที่น่าหลงใหล
ฉันวิ่งมาตามทางก่อนจะข้ามถนน
เอี๊ยดด!
เสียงเบรกดังสนั่นลั่นโคโนฮะ ลัมโบกินีสำดำเงาหยุดตรงข้างตัวฉัน เกือบชนแล้วมั้ยล่ะ ดีนะเบรกทัน -3-
ปั่กๆ
ฉันตีหน้ารถเขาเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้
“รถสวยนะ” ก่อนจะวิ่งต่อ (จะเจ๋งไปแหล่วเจ้ -O-!) วันนี้อารมณ์ดี ไม่มีอารมณ์เอาเรื่องใคร และรีบที่จะไปโรงเรียนให้ทันด้วย
โรงเรียนโคโนฮะ....
แฮ่กๆๆ
เหนื่อยจนลิ้นจะเลียพื้นแล้วเนี่ย :p ฉันเงยหน้ามองประตูใหญ่ ก่อนจะเดินเข้าไปในนั้น
กว้างใหญ่จริงๆเลย นี่แค่ระดับมัธยมเองนะเนี่ย วิเศษไปเลย แต่สายแล้ว!
พ่อบอกมาว่าเราอยู่ปีสองห้องเค แล้วมันอยู่ตรงไหนของโรงเรียนเนี่ย TOT
“มีอะไรให้ฉันช่วยรึเปล่า” เสียงดังขึ้นจากข้างหลัง ฉันหันไปก็พบกับผู้หญิงหน้าตาสวยเลยทีเดียว เธอผมสีม่วง ดวงตาสีแสดสวยงาม ตะ...ติดดอกไม้ที่ผมด้วย
“ฉันหาห้องไม่เจอ พอดีเป็นนักเรียนใหม่น่ะค่ะ”
“ฉันชื่อโคนัน ห้องอะไรล่ะ”
“ปีสองห้องเค”
“รุ่นน้องฉันหนิ ฉันอยู่ปีสามเป็นรองประธานนักเรียน”
“O_o?”
“และนี่....ห้องเรียนเธออยู่ชั้นสอง” เธอชี้ผ่านหน้าฉันไป พอฉันหันไปตามก็พบว่ามันอยู่ตรงหน้าฉันนี่เอง -O-!
“ขอบคุณมากนะคะ ^^;” ฉันยิ้มบางๆ และเธอก็ยิ้มตอบ ฉันวิ่งขึ้นอาคารโดยเร็ว
วันแรกมาสายคงไม่ดี
ครืด!!
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง นักเรียนที่ส่งเสียงดังก่อนหน้านี่เงียบลง เพราะมีแขกมา (ความจริงก็ไม่ใช่แขกนะ ฉันแต่งชุดของที่นี่ด้วย)
“ดะ...เด็กใหม่หรอ?”
“ห้องคิงเนี่ยนะ O_o?”
“เท่เป็นบ้าเลย ><”
ซุบซิบๆๆ
นักเรียนส่วนใหญ่พูดถึงฉันที่กำลังยืนอยู่หน้าห้อง คือ...ไม่รู้จะไปไหนต่อดี เพราะอาจารย์ยังไม่มา มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งที่กำลังสุมหัวกันโดยไม่รับรู้ว่าฉันมา =_=;
หนึ่งในนั้นมีคนผมน้ำตาลที่เกล้าหมวยด้วย อีกคนก็ผมบลอนมัดสีแกละ ท่าทางผมจะฟูเอาเรื่องนะนั่น ชี้โด่ชี้เด่สะขนาดนั้น =_=;
ครืดด!
ผู้มาเยือนอีกคน ทำให้หลายคนเงียบเลยทีเดียว แต่พวกกลุ่มนั้นก็เหมือนเดิม ไม่สนใจโลกภายนอกซะเลย
“นักเรียนทุกคน วันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามาน่ะ” คนที่คุ้นหน้าคุ้นตามาตั้งแต่เด็ก
“คะ...ครูอิรูกะ O_o!”
“ไงซากุระ โตขึ้นมากเลยนะ” ฉันตกใจ ก่อนจะหันไปทักทายเพื่อนๆ
“ฉัน...ฮารุโนะ ซากุระ” โค้งเล็กน้อย ห้องเงียบกริบ! ทุกคน(รวมทั้งกลุ่มโลกลืมเมื่อกี้ด้วย)หันมาที่หน้าห้อง ทำท่าช็อกเหมือนมียูเอฟโอบุกโลกงั้นแหละ
“ซะ...ซากุระ!” ยัยผู้หญิงเกล้าหมวยพูดขึ้น
“??”
“คะ...คุณซากุระ” อีกคนที่สีตาขาวพูดขึ้น
“??”
“ซากุระ!!” อยู่ๆยัยตาสีเขียวอ่อนก็กระโดดลงมา ก่อนจะกอดฉัน
O_o!
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ!”
“อะ...เอ่อ”
“ซากุระ! นี่อย่าบอกนะว่าลืมพวกเราไปแล้ว” แหะๆ ไม่อยากจะพูดแบบนั้นแต่ก็ลืมจริงแหละ
“^^;” ฉันได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆให้พวกเขา
“ยัยบ้าเอ๊ยย! ผ่านไปแค่หกปีทำมาเป็นลืมเพื่อน ใช่ไม่ได้เลยจริงๆ”
“หะ! -O-!” นึกออกแล้วค่ะท่านผู้ชม!! เพื่อนสมัยประถมนี่เอง ว่าแล้วล่ะทำไมถึงสะดุดตากับยัยพวกนี้ แต่ที่ยัยเทมาริบอกว่าแค่...นี่ หกปีเชียวนะยะ! O_O!
“กลับมาแล้ว”
“บังเอิญจังเลยนะที่ได้มารวมตัวกันอีก” เนจิที่ตอนนั้นกับตอนนี้ต่างกันสิ้นเชิงเข้ามาร่วมวงด้วย เพื่อนๆที่ฉันรู้จักเปลี่ยนไปจากเดิมมาก ทั้งหล่อทั้งสวยขึ้น ก็ตอนนั้นแค่สิบเอ็ดขวบกันเองนี่เนอะ นี่ก็ปาไปสิบเจ็ดแล้ว แถมได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เป็นเรื่องบังเอิญ....ที่ดีจริงๆ :)
“ซากุระจังยินดีต้อนรับกลับนะ!” นารูโตะ...สินะ พูดก่อนจะกระโดดมาร่วมวง (ตอนนี้ครูอิรุกะ ถูกโลกลืมไปแล้ว -_-)
“คุณซากุระกลับมาแล้ว” ผู้ชายผิวซีดที่น่าจะเป็น...ซาอิพูดขึ้น
“เลิกเรียนแล้วเราต้องไปฉลองกันนะ!!” อิโนะที่กอดคอฉันอยู่ตะโกนลั่น
ฮะแฮ่มม!
เสียงกระแอมไอของผู้ถูกลืมดังขึ้น
“ได้เวลาเรียนแล้วนะ ยินดีต้อนรับกลับญี่ปุ่นนะ ซากุระ” ทุกคนที่กระโดดโลดเต้น เดินกลับไปนั่งที่ ก่อนที่ครูอิรุกะหันมาพูดกับฉัน แล้วบอกให้ไปนั่งตรงที่ว่าง ซึ่งมันมีที่เดียวก็คือติดหน้าต่างหลังสุด ครูนี่ชั่งรู้ใจฉันจริงๆเลย ><
ฉันเดินผ่านมานั่งข้างผู้ชายที่ทำหน้านิ่ง ผมเขาสีดำเคลือบน้ำเงินเงางาม ดวงตาที่กำลังก้มมองอะไรไม่รู้ใต้โต๊ะ ใบหน้าขาวๆที่ดูเหมือนจะหล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว ถึงแม้จะมองไม่ชัดก็เถอะ
“ไง” ฉันทักขึ้น
“??” ส่วนเขาเงยหน้าขึ้นแล้วมอง
“ฉันฮารุโนะ ซากุระ” ฉันยิ้มแหยๆให้ เพราะตอนนี้เหมือนฉันไปขัดจังหวะอะไรบางอย่างจนเขาทำหน้าบอกบุญไม่รับ -O-!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะคะ อัพทีละนิดจิตแจ่มใส อยากจะติชมก็ได้นะคะ คอมเม้นมาโลยยย แล้วไรท์เตอร์จะปรับปรุง T_T
แล้วอยากให้ใครเป็นตัวขัดขวางความรักของซาสึเกะกับซากุระ เม้นโลยนะคะ ^_^ ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันนะ (' ' )
ความคิดเห็น