คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Present 12 - ปัจจุบัน
Sakura’s Talk
ฉันนั่งอยู่ในห้องของตัวเอง ในบ้าน...ที่ประเทศญี่ปุ่น แคว้นโคโนฮะ
ตั้งแต่วันนั้น ที่ฉันตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล เหมือนฉันฝันว่า ฉันกับซาสึเกะมาพบกันอีก แต่พอลืมตาตื่นขึ้น สิ่งที่น่าตกใจคือ ฉันกลับจากอเมริกาตั้งแต่เมื่อไหร่
ทั้งๆที่ตอนนั้นฉันยังเดินข้ามถนนในอเมริกาอยู่เลย แต่สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือ...
การได้พบซาสึเกะ! ฉันไม่รู้ ฉันจำอะไรไม่ได้เลย ความทรงจำสุดท้ายของฉันกับเขา คือเขาเดินออกไปจากหมู่บ้าน ทิ้งฉันให้นั่งร้องคนเดียว แต่นี่เขากลับบอกว่า ฉันเป็นแฟนเขาซะงั้น! นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยย!!
ฉันขยี้หัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ไม่ใช่แค่นั้น ทั้งเนจิ เท็นเท็น อิโนะ ชิกามารุ ซาอิ เทมาริ นารูโตะ
ฮินาตะก็อยู่กันพร้อมหน้า พวกเขาเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน แต่ไม่คิดว่าจะบังเอิญ? มาเจอกันอีก ขนาดคู่หมั้น(สมัยเด็ก)ของฉันยังอยู่ที่นั่นเลย O_o!
ใครรู้อธิบายฉันทีได้มั้ย ฉันพยายามจะถามพ่อกับแม่ แต่พวกเขาเอาแต่เงียบแล้วเปลี่ยนเรื่อง เหมือนไม่อยากให้ฉันรู้ และสิ่งที่ฉันพูดออกไปต่อหน้าซาสึเกะนั้น
หลุดไปค่ะ!! ความจริงฉันไม่ได้เกลียดถึงขนาดนั้น ถึงเขาจะทำร้ายจิตใจฉันขนาดไหน
ฉันพยายามจะเกลียดเขาแค่ไหน แต่เกลียดไม่เคยได้เลยซักที ดูจากท่าทางแล้วเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก ทั้งคำพูดขอโทษนั่นอีก
ฉันวิ่งออกจากห้อง ตรงไปยังผู้หญิงกับผู้ชายที่นั่งคุยกันสีหน้าเคร่งเครียด
“พ่อกับแม่!”
“ซากุระ...ฟื้นตัวดีแล้วหรอลูก”
“อธิบายมาให้หมดได้มั้ย หนูไม่เห็นเข้าใจเลย หนูกลับมาที่ญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งๆที่ตอนนั้นพ่อก็เป็นคนส่งหนูไปซื้อของแท้ๆ อยู่ๆก็หายตัวมาญี่ปุ่นแบบนี้เนี่ยนะ!! เป็นไปไม่ได้” ฉันพูดยาวเหยียดจนหายใจแทบไม่ทัน
“วันนี้พ่อกับแม่คงต้องกลับอเมริกาแล้วนะจ้ะ มีงานด่วนและสำคัญมาก ลูกอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”
“ก็...อยู่คนเดียวเสมอนั่นแหละค่ะ” ฉันถอนหายใจ ที่พวกเขาไม่สนใจคำพูดฉันเลย
“ไม่ได้อยู่คนเดียวซักหน่อย เดี๋ยวลูกก็จะย้ายบ้านแล้วนะ”
“O_O?”
“ไปอยู่ที่ซึนะ งาคุเระ คู่หมั้นลูกจะดูแลลูกเอง”
“กาอาระ!! ไปเรียกเขามาคุยให้รู้เรื่องเลยนะคะ นี่มันอะไรกันน่ะ หนูงงไปหมดแล้ว!!” ฉันแทบจะลงไปนอนชักบนพื้น
“เขารอลูกอยู่ที่นั่น พ่อต้องไปแล้ว” ชายหญิงทั้งสองเดินออกไปหน้าบ้าน ก่อนจะได้ยินเสียงรถดัง แล้วมันก็ค่อยๆเงียบลง
“คุณหนูคะ...”
“แม่นม?”
“เก็บของเสร็จแล้วค่ะ ดิฉันไม่ได้ไปส่งคุณหนูนะคะ ขออภัยจริงๆค่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่จะไปตอนนี้เลยหรอ” ทั้งๆที่ฉันคาใจเรื่องซาสึเกะอยู่แท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าเป็นแบบที่หมอนั่นพูดจริงๆ ต้องมีบางอย่างหายไปจากฉัน อะไรบางอย่างที่สำคัญมากๆ ซึ่งกาอาระ...จะเป็นคนที่ตอบคำถามนั้นทั้งหมด!!
ฉันกับคนขับรถออกรถแล้วตรงไปที่ซึนะ งาคุเระ
Sasuke’s Talk
ผมทิ้งตัวบนโซฟาอย่างหมดแรง ตั้งแต่วันที่เธอตื่นขึ้นและพูดว่าเกลียดผม....
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย แต่ไม่รู้เพราะอะไร ทั้งๆที่เธอคนก่อนกลับมาแล้ว ผมควรจะตัดใจแล้วถอยออกให้ห่างไม่ใช่หรอ! เธอมีคู่หมั้นแล้วนะเว้ยซาสึเกะ!!!
สมองผมบอกแบบนั้นก็จริง แต่ใจผมกลับต้องการจะพบเธอ ถึงเธอจะเกลียด จะด่า จะว่าผมยังไง ขอแค่ได้พบเธอก็พอ...
เมื่อตัดสินใจได้อย่างนั้น ผมก็บึ่งรถมาที่คฤหาสน์ฮารุโนะทันที
คฤหาสน์ฮารุโนะ...
เขากดออดซักพักก็มีผู้หญิงสูงวัยออกมา
“เพื่อนของคุณหนูนี่คะ” แม่นมของเธอเอง
“ครับ ไม่ทราบว่าซากุระ...”
“คุณหนู...ย้ายไปแล้วค่ะ” เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย
“ย้าย!! ย้ายไปไหน!!”
“ซึนะ งาคุเระ ไปอยู่กับคู่หมั้นของเธอค่ะ” ได้ยินอย่างนั้น ผมแทบจะล้มทั้งยืน โอกาสที่จะได้เธอกลับมาชั่งเหลือน้อย หรือแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ
“ขอบคุณมากครับ” ผมปรับเสียงที่สั่นให้ปกติ ป้าคนนั้นเดินกลับเข้าไปในบ้าน ผมทรุดตัวลงนั่งบนพื้นอย่างหมดสภาพ วันที่ผมมีเธออยู่ข้างๆ มันชั่งแสนสั้น ในวันที่ผมมีเธอที่คอยรัก ผมกลับไม่ใยดีเธอเลย แถมยังทำร้ายจิตใจเธอ นี่คือผลลัพธ์ของมันสินะ
สมควรแล้วล่ะสำหรับคนอย่างผม...
“โธ่เว้ยยยย!!” ผมชกเข้ากำแพงเต็มแรง ความรู้สึกเจ็บแล่นผ่านมือ ของเหลวสีแดงค่อยไหลออกมาและเหมือนจะไม่หยุดลงง่ายๆ
Gaara’s Talk
ผมยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง สายลมที่เคว้งคว้างนั้นไม่เท่ากับใจผมตอนนี้หรอก
ในที่สุดผมก็ชนะ...ผมได้เธอกลับมาแล้ว เมื่อวานเธอมาถึงบ้านผมตอนบ่ายๆ
เธอที่แสนน่ารักและอ่อนโยน ตอนที่จำผมได้หรือไม่ได้ เธอก็ยังใจดีกับผมเสมอ เธอไม่เปลี่ยนไปเลย ไม่เคยเปลี่ยนทุกๆอย่าง แม้กระทั่ง....?
ถ้าจะถามว่าตอนนี้ซากุระอยู่ไหนน่ะหรอ...เธอไปแล้วล่ะ :)
เมื่อวานเธอมาหาผมเพื่อ...
แอ๊ด!
ประตูห้องของผมเปิดออกโดยฝีมือของคนที่ผมรอเธอมาตลอดหกปี ตอนนี้เธอกลับมาหาผมแล้ว อีกไม่นานเราจะแต่งงานกัน
แต่สิ่งที่ผมคิดมันกลับ...ไม่ใช่!
“กาอาระ! ฉันรู้ว่านายรู้ทุกอย่าง” เธอเข้ามายืนประจันหน้ากับผม สีหน้าที่อยากรู้ความจริงเต็มที
“?”
“บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฉันเกิดอุบัติเหตุที่อเมริกา!!”
“O_O!” ผมเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่หัวใจจะสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แววตาจริงจังนั้นทำให้ผมเลี่ยงไม่ได้ที่จะบอกเรื่องทั้งหมดกับเธอฟัง
“นะ...นี่มันอะไรกันน่ะ อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ฉันจำนายกับหมอนั่นไม่ได้!”
“ฉันเฝ้ารอเธอมาตลอดนะซากุระ ในที่สุดเธอก็กลับมาหาฉัน” ผมกำลังจะเอื้อมมือไปคว้ามือเธอไว้ แต่เธอกลับเป็นคนจับมือผมเอง
“ขอบคุณนะ สำหรับทุกอย่าง ฉัน...ไม่เคยมี ‘เพื่อน’ ที่ดีเท่านายมาก่อนเลย” เธอดึงผมไปกอดไว้ หลวมๆ ก่อนจะขับรถออกไป...ไปจากซึนะ งาคุเระ
อย่างที่ผมบอก เธออ่อนโยน เธอน่ารัก เธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ทั้งอดีตและปัจจุบัน เธอเลือกซาสึเกะมาตั้งแต่แรก และไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง
ผมถอนหายใจ แล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมากระทบกับอากาศที่เย็นยะเยือก ผมไม่คิดจะเช็ดน้ำตา ไม่คิดจะรั้งเธอไว้ เพื่อให้เธอมีความสุข ผมควรจะปล่อยเธอไป ไปอยู่กับคนที่เธอรัก รักหมดหัวใจจนไม่มีที่ว่างไว้ให้ผมเลย และเหมือนมันจะไม่ใช่ของผมตั้งแต่แรก
ผมชนะแล้ว...ชนะความเจ็บปวดของตัวเองได้ แต่ไม่เคยชนะใจเธอได้เลยซักครั้ง
ลาก่อน...ดอกไม้ของผม
Sasuke’s Talk
ผมยังนั่งอยู่ที่เดิม ตั้งแต่วันที่มาหาเธอ จนยามบอกให้ผมเข้าไปอยู่ข้างใน แต่ผมไม่คิดจะลุกไปไหนทั้งนั้น ผมนั่งตากน้ำค้างตอนกลางคืน แสงแดดตอนกลางวัน
และมันทำให้ผมคิดอะไรบางอย่างได้...สิ่งที่เธอให้มาทั้งหมด ถึงจะเป็นเวลาอันแสนสั้น แต่มันมีความหมายสำหรับผมมาก ผมไม่ควรปล่อยเธอไป ใช่มั้ย!!
เธออุส่ากลับมาอยู่ตรงหน้าผมอีกครั้งแล้วแท้ๆ ผมนี่มันโง่จริงๆเลย!!
พอคิดได้แบบนั้นก็รีบออกรถทันที ที่ที่ผมกำลังจะไปน่ะหรอ....ซึนะ งาคุเระ!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรท์มาอัพแล้วนะคะ ออกจะหักมุมนิ๊ดนึง(นิดเดียวเอง) แต่รีดบอกให้ต่อ ไรท์ก็จะต่อค่ะ ตอนนี้เลยยังไม่ใช่ตอนจบ และตอนอีกหลายๆตอนต่อไปก็ยังไม่ใช่ตอนจบ เพราะใครบางคนที่เคยถูกพูดถึงในอดีตยังไม่โผล่มาเลย คิกๆ ไรท์ถนัดหักมุมจริงๆเลยนะเนี่ย ขณะที่กำลังแต่งไป ไรท์ก็แทบจะทุบหัวตัวเอง ทำไมทำร้าย
กาอาระได้ขนาดนี้ แต่ยังไงพระนางก็ต้องคู่กันวันยังค่ำ จริงม้ัยคะ สิ่งที่รีดตัดสินใจไรท์จะไม่ทำให้ผิดหวัง เรื่องต่อไปจากนี้ต่างหากคือจุดเริ่มต้น.... หึหึหึ
(เพิ่มเติม) ไรท์จะเอาตอนจบให้หว๊านหวานน แนวเกรียนสุดติ่งกระดิ่งแมวเลยล่ะค่ะ คือแบบบางครั้งซีเรียลไปก็ไม่ดีเนาะคะ เรามะ...มาอินเลิฟอินดี้ ขี้ไม่ออกกันเลยจ้า >< (โดนชก)
ความคิดเห็น