ลวงแค้นรักลงทัณฑ์

ลำดับตอนที่ #4 : สาเหตุที่จากไป (เศร้า)

"ความรักที่แท้จริงคือการให้โดยไม่มีข้อแม้ "
แม็ค




 

หน้าห้องแม็ค มีจดหมายฉบับหนึ่งสอดไว้ใต้ประตู แม็คที่เพิ่งตื่นนอนเดินผ่านมาเห็นจดหมายจึงหยิบขึ้นมาดู 
จดหมายที่ไม่ได้จ่ายหน้าซองถึงใคร และใครเป็นผู้ส่งมาให้เขา ทำให้คิ้วเข้มขมวดคิ้วด้วยความงุนงง แต่เขาก็เปิดดูจดหมายอ่านไปได้สักพัก  เขาถึงกับทรุดนั่งลงกับความจริงที่ได้เจอในจดหมายฉบับนี้

ถึงแม็คยอดรัก

โรสเองนะ จดหมายฉบับนี้โรสตั้งใจเขียนลาแม็ค ถ้าแม็คได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ตอนนี้โรสคงไปที่ไกลๆสักแห่งหนึ่ง
โรสมีความลับอย่างหนึ่งที่จะสารภาพกับแม็ค  โรสท้อง แต่โรสไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก อ่านมาถึงตรงนี้แม็คอาจจะสงสัยว่า     ทำไมโรสไม่คิดว่าเด็กก็ในท้องเป็นลูกแม็ค  เพราะว่าโรสเป็นโรค Nymphomania ขาดผู้ชายไม่ได้ซึ่งโรสไม่เคยบอกแม็ค โรสคิดว่าสักวันหนึ่งโรสคงหายแต่มันไม่เคยหายเลย โรสต้องการผู้ชายเรื่อยๆ ซึ่งโรสไม่ได้มีแม็คคนเดียว โรสทนไม่ได้ที่ตัวเองเป็นอย่างนี้  โรสตัดสินใจที่จากไป ขอไปใช้ชีวิตในที่ห่างไกลจากแม็ค ขอร้องล่ะแม็ค อย่าตามหาโรสอีก 

ขอให้แม็ครู้ไว้ว่าโรสรักแม็คที่สุดในโลก โรสได้แต่หวังว่าแม็คจะพบผู้หญิงดีๆ และขอให้ผู้หญิงคนนั้นรักแม็คมาก เหมือนที่โรสรัก


จากคนที่รักแม็คมาก
 

"ทำไมโรส ทำไมไม่บอกแม็ค แม็ครับได้ทุกอย่างที่โรสเป็น ทำไมๆ" แม็คพูดได้เสียงสั่นเครือเมื่อรู้ว่าคนที่เขารักตัดสินใจจากเขาไปเพราะทนไม่ได้ที่ตัวเองไม่ซื่อสัตย์แก่เขา แม็คทรุดลงกับเก้าอี้ เขาอดนึกย้อนเมื่อครั้งแรกที่ได้เจอโรส


ย้อนกลับไป 5 ปีก่อน
ลมหนาวพัดพามา ทำให้ใจคนช่างไหวหวั่น
 เขาเองก็รู้สึกก็รู้สึกเหงา เพราะทุกครั้งที่ฤดูหนาวมาถึง ครอบครัวมักมาเยี่ยมเขา หรือเขามักไปเยี่ยมครอบครัว สลับกันไปมา แต่ปีนี้เขาก็ไม่ได้เยี่ยมใคร และครอบครัวไม่ว่างมาหาเขาสักคน ปีนี้เขาติดสอบสัมภาษณ์เป็นอาจารย์มหาลัยแห่งหนึ่ง ที่บ้านของเขาตอนนี้พี่ชายก็เพิ่งมีลูกคนแรก หลานคนแรกของครอบครัว ทุกคนพากันเห่อหลาน
เขาเองก็อยากเห็นหลานเหมือนกัน แต่มาติดสอบสัมภาษณ์ แถมวันต่อมารายงานตัว เลยทำให้ยุ่งๆ ไม่ได้ไปหาใคร เขาเองกำลังเดินเรื่อยๆในคณะ หลังจากเลิกงาน ว่าจะไปเดินเล่นต่อสักหน่อย หาของกิน แล้วกลับเข้าที่พักเหมือนที่ผ่านมา เดินไปได้สักพัก ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมาก ดูราวกับอายุ 18-19 นั่งร้องไห้คนเดียวใต้ต้นไม้ เขาเห็นอดสงสารไม่ได้ จึงเดินเข้าไปหา ถามว่า
"เป็นไรไหมน้อง มีไรให้พี่ช่วยไหม"
ผู้หญิงคนนั้นตอบมาว่า"พี่ช่วยหนูไม่ได้หรอก เดี๋ยวหนูไปก่อนนะ" แล้วผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งหายไป แต่ทุกๆวันหลังเลิกงาน เขาก็เจอผู้หญิงคนนี้ตลอด เธอมาร้องไห้ ใต้ต้นไม้นี้ทุกวัน เขาพยายามไปพูดคุย แต่คุยไม่กี่คำ เธอก็จะวิ่งหนีเขาไป
แต่มีอยู่วันหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ กำลังยิ้มมาให้เขาใต้ต้นไม้นั้น เธอบอกว่า เธอกำลังจะได้ไปเรียนหนังสือแล้ว จากนั้นเธอมายืนรอเขาทุกวัน คุยกันทุกวัน แต่ชวนไปเที่ยว เธอกลับไม่ยอมไป ราวกับว่าถ้าเธอไปไหนไกล จะมีคนมาตามจับเธอกลับไปยังงั้น

โรสหลังจากตัดสินใจจากแม็คไป เธอย้ายประเทศไปอยู่เกาะแห่งหนึ่งในทะเลอันดามันกับลูกในท้องสองคน

ในวัยเด็กเธอใช้ชีวิตอยู่กับป้าและลุง ทุกๆวันป้าจะตีเธอ เพราะป้าเก็บกดจากการที่ลุงสามีป้าตีป้าทุกวัน เมื่อเธอยังเด็ก เธอถือป้านำไปขายให้บริการกับแขกไม่ซ้ำคน โดยที่เธอขัดขืนไม่ได้ ป้าบอกแต่ว่ามีบุญคุณต้องทดแทน จนเธอโตเป็นสาว เธอมีความฝันอยากเรียนหนังสือ แต่ป้าไม่ยอม เธอแอบมาร้องไห้ทุกวัน จนวันหนึ่งเจอแม็ค เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นค่อยถามว่าเธอเป็นไงตลอด สุดท้ายป้าเธอขายขาดเธอให้ชายชรามหาเศรษฐีคนหนึ่ง เธอขอเขาไปเรียนหนังสือ ซึ่งเขาก็ใจดี ให้เธอไปเรียนได้ หลังจากนั้นชายชราก็จากไป พร้อมให้เงินก้อนจำนวนหนึ่ง เธอจึงได้มาคบหาแม็คผู้ชายแสนดี แต่กลายเป็นว่าเธอเป็นโรคที่ขาดผู้ชายไม่ได้ ต้องมีคนต่อไปเรื่อยๆ เมื่อเธอท้องทำให้ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอจึงตัดสินใจจากมา

“ชีวิตใหม่รอเราอยู่นะลูก” โรสพูดพร้อมกับลูบท้องที่กำลังจะมีเจ้าตัวน้อยกำลังจะเกิดใหม่

“ฉันหวังว่าคุณจะเจอคนดีๆนะแม็ค” โรสพูดแล้วก็ยิ้มออกมา ทะเลกับพระอาทิตย์ที่กำลังตกดิน