คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : づ d o n ' t t o u c h m y m a n - 01
C H A N B A E K づ DON'T TOUCH MY MAN
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ CHAPTER 01
“ไอ้แบคคคคคคคค!!!!”
ทันทีที่ผมก้าวขาพ้นประตูโรงเรียน ก็ได้ยินเสียงตะโกนชื่อผมอย่างดังซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ครับว่าใคร ไอ้โด้เพื่อนสนิทผมเอง แต่มันจะตะโกนหาอะไรวะดูดิมีแต่คนมอง ถ้าผมไม่หล่อจริงนี่ผมอายนะมีคนตะโกนเรียกชื่อดังลั่นแบบนี้ แต่โชคดีครับที่ผมหล่อแบบมากๆผมเลยหันไปหาเพื่อนซี้อย่างเท่ห์ๆตามแบบฉบับพระเอกซีรี่ย์เขาชอบทำกัน .. บอกเลยกว่าจะหันเสร็จโคตรเมื่อยคอ -_-
“มีไรวะเรียกชื่อกูซะดัง”
ผมหันไปถามเพื่อนผมอย่างแกล้งไม่พอใจนิดหน่อยแต่มันยังไม่ทันตอบอะไร มันก็ลากผมมากลางโรงยิมที่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีการแข่งขันอะไรสักอย่าง คนดูเยอะเชียว .. แต่มันไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับผมสักนิด
“อะไรของมึงเนี่ย”
“มึงดูดิ คนเขาดูอะไร”
“ดูอะไรแล้วเกี่ยวไรกับกูวะ กูไปล่ะง่วงจะตายละเนี่ย” ผมตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่แล้วก็เตรียมจะหันหลังเดินกลับ ตอนเช้านี่มันเวลานอนของผมใต้ต้นมะม่วงข้างโรงยิมเลยนะเว่ยแต่ดูไอ้โด้ดิพามาโรงยิมทำไมวะ
“เฮ้ยมึงดูดีๆ มึงเห็นปะว่าไอ้ชานยอลมันแข่งบาสอยู่อะ”
ผมที่กำลังเดินๆอยู่หยุดชะงักแล้วหันกลับมาหาเพื่อนตัวเอง ...
“มึงก็รู้..ว่ากู..เกลียดมัน” ผมหันไปพูดกับไอ้โด้อย่างช้าๆ
ใช่ครับ.. ผมเกลียดมันมาก อย่าถามว่าเกลียดเพราะอะไรครับ มันเปลืองเนื้อที่ในการพิมพ์ของผมแต่จะบอกให้ก็ได้ว่าทำไม เห็นทำหน้างงกัน แหมอยากรู้อะดิๆ
ข้อแรกมันเรียนเก่งแล้วผมเรียนห่วย(มาก) แต่นั่นคือประเด็นรองครับ ที่ผมไม่ชอบขี้หน้ามันก็เพราะวันๆแม่งไม่เห็นมันจะพูดจากับใครเป็นกิจวัตร เห็นเอาแต่เก๊กไปวันๆคือว่าหล่อมากปะวะ .. เออครับมันหล่อมาก เพราะมันเป็นหนุ่มป๊อปอันดับหนึ่งของโรงเรียน แล้วสิ่งที่ทำให้มันไม่ชอบมันอีกเท่าตัวก็เพราะผมเป็นหนุ่มป๊อปอันดับสองไง ทั้งๆที่ผมหล่อน่ารักกว่ามันอีก ...
ใช่แล้วครับ ผม พยอนแบคฮยอน หนุ่มป๊อปอันดับสองของโรงเรียน
อย่าทำหน้าจะอ้วกได้ปะ มันเรื่องจริงนะครับ เขินอะบอกตรง (บิดแก้เขินล้านรอบ)
“เออกูรู้ไงว่ามึงเกลียดมัน แต่มึงดูคู่แข่งมันตอนนี้ดิ ไอ้ไคแฟนเก่ามึงเลยนะ”
ผมไม่รอช้าครับ.. รีบเดิมกลับเข้าโรงยิมทันที ไม่ใช่ว่าผมจะไปเชียร์แฟนเ
ก่าผมอะไรนะ ผมจะไปดูความพ่ายแพ้ของไอ้ยอลมันต่างหาก ใครๆเขาก็รู้ครับว่าไคเป็นนักบาสของโรงเรียน
เพราะฉะนั้น..ไอ้ยอลมึงไม่รอดแน่ ^_^
“อ้าวเฮ้ย มึงจะไปไหนวะ รอกูด้วยดิ!”
- - - - - - - - - - - T H I S M A N I L O V E - - - - - - - - - - -
เป็นไปตามคาดของผม ไอ้ชานยอลมันแพ้ครับ อูย..สะใจจังเลย เห็นสภาพมันตอนนี้ผมอยากจะหัวเราะให้ลั่นโรงยิมเลยอะแต่มันก็ไม่ควรใช่ปะละ หรือว่าในฐานะรองตำแหน่งหนุ่มป๊อปจะเข้าไปปลอบมันดี? หรือจะเข้าไปสมน้ำหน้า? เฮ้ยบร้าๆหน่าตะเอง เค้าไม่ใช่คนแบบนั้น อิอิ >_<
แต่ตอนนี้เท้าของผมก็กำลังเดินไปหาหนุ่มป๊อปอันดับหนึ่งล่ะครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ชอบมันมากๆแต่มันก็ไม่รู้หนิว่าผมไม่ชอบมัน ลองเข้าไปสมน้ำหน้า เอ้ยเข้าไปลองคุยสักหน่อยดีกว่า เผื่ออัตราการหมั่นไส้ขี้หน้าของมันจะลดลง
“แบค”
อีกประมาณสิบเมตรยี่สิบสามเซนติเมตรผมก็จะได้เข้าไปทักทายไอ้ยอลละ แต่อยู่ๆดีก็มีใครมาเรียกไว้ซะก่อน จึงเลี่ยงไม่ได้ที่ผมต้องหันกลับไปมอง
ไม่ใช่ใครที่ไหน .. ไค หนุ่มนักบาสผิวสีแทนผู้ครองตำแหน่งนักกีฬาของโรงเรียน แล้วมันจะเรียกผมทำไมวะ ปกติผมกับมันก็ไม่ค่อยได้คุยกันอยู่แล้วนะ ตั้งแต่ที่ผมเลิกกับมันมาก็ได้เดือนกว่าๆเนี่ยแหละ ผมก็ไม่ได้ติดต่อมันเท่าไหร่ เอาเพื่อนมาเป็นแฟนพอเลิกกันไปมันมักจะเข้าหากันไม่ติด
“หือ?”
ผมหันไปตอบไคแบบขอไปที ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากคุยกับไคนะครับ แต่ผมไม่มีอะไรจะคุยมากกว่าแต่ผมก็ไม่เข้าใจทั้งๆที่ผมเย็นชากับมันมากมันก็ยังที่จะเป็นฝ่ายเข้าหาผมตลอดเวลาที่เราคบกัน จะว่ายังไงดีล่ะ ? ผมไม่ค่อยสนใจเรื่องรักๆใคร่ๆมั้ง เพราะชีวิตผมก็มีคนเข้าหาตลอดมันก็ต้องมีการที่ผมไปสนใจใครใหม่ๆ ไม่ใช่หยุดอยู่กับคนเดิม .. คนที่ยังไม่ใช่สำหรับผมจริงๆ
“มึงมาเชียร์กูใช่ปะ”.
มันถามผม.. ผมจะตอบไงดีวะ ให้ตอบว่า เปล่า กูแค่มาดูไอ้ชานยอลแพ้ .. เหรอ ?
“เปล่า กูแค่มาดูไอ้ชาน..”
“มึงชอบชานยอล?”
อะไรวะผมยังไม่ทันจะพูดจบมันก็แทรกขึ้นมาละ แล้วคิดได้ไงว่าผมชอบไอ้ยอล ถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟนเก่านี่จะจับโบกละเนี่ยพูดไม่คิด คุยกับมันแล้วน่าเบื่อวะครับผมควรจะๆไปจากตรงนี้เสียที
“อะไรมึงวะ กูไปล่ะ”
ผมบอกลามันส่งๆ แล้วก็เตรียมตัวที่จะหันหลังเพื่อที่จะไปหาบุคคลเป้าหมายของผมอีกครั้ง พอผมหันหลังปุ๊ปยังไม่ทันจะก้าวขาเป้าหมายของผมก็เผชิญหน้ากับผมพอดี .. ท่าทางจะยืนอยู่ตรงนี้นานแล้วสินะ .. งั้นมันคงได้ยินสิ่งที่ผมคุยกับไอ้ไค .. แต่คงไม่ .. ผมหวังว่าอย่างนั้น ..
“ไร้สาระ”
คำพูดสั้นๆแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกรังเกียจขยะแขยงผมเสียเต็มประดา ผมมั่นใจว่าคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากของไอ้ชานยอลมันมอบให้ผมแน่นอน .. กูกับมึงคงญาติดีกันไม่ได้แล้วสินะ ..
พอเจ้าตัวพูดเสร็จมันก็เดินผ่านผมกับไคไปอย่างสบายใจเฉิบ ทิ้งให้ผมยืนเงิบอยู่กับไอ้ไค หึ.. ทำไมวะครับคนอย่างผมเป็นที่รักของใครๆ แต่คำพูดและการกระทำเหมือนผมไปขโมยหม้อหุงข้าวบ้านมันทำให้มันหุงข้าวไม่ได้ ผมไม่ยอมยังไงผมก็ไม่ชอบรู้จักคนอย่างแบคฮยอนน้อยไปซะแล้ว
“เดี๋ยว!!!” ผมเรียกชานยอลแต่มันก็ไม่หยุด ขาแม่งก็จะยาวไปไหนวะ กูขอสาปแช่งให้มึงมีแฟนเตี้ย
มันไม่หยุดผมก็วิ่งไปดักหน้ามัน โธ่เอ้ยมองใกล้ๆก็ไม่เห็นจะหล่อกว่าผมเท่าไหร่เลยอะ มีดีแค่สูงหูหางตาโตปะวะ วันๆก็เอาแต่เดินเก๊กหยิ่งไปทั่ว เกลียดโว้ยเกลียด!
“กูชอบมึงไม่ได้เหรอ”
ผมถามไปแบบตรงๆ ไม่มีอะไรที่คนอย่างแบคฮยอนจะต้องอ้อมค้อม บางทีไอ้โด้ก็ชอบบอกผมพูดตรงจนเข้าข่ายปากหมาแต่ก็ดีกว่าไม่พูดอะไรเลยเหมือนไอ้คนตรงหน้า
“ถอย”
“กูถามมึงก็ตอบ”
“…”
มันจะยืนนิ่ง นิ่ง นิ่ง และก็นิ่ง จะนิ่งทำไม เออแต่ก็ดีแล้ว ไม่ต้องพูดไรเลยนะเดี๋ยวกูพูดเอง ยังไงก็ก็ไม่ชอบแพ้มึงแน่นอนถ้ากูแพ้มึงกูจะฟ้องพี่แจจุง พี่แจจุงต้องปลอบกูแน่นอน T_T
“กูจะทำให้มึงชอบกู”
“…”
“มึงต้องชอบกู”
“…”
“กูขอท้า!!!!!!”
“…”
ผมตะโกนออกไปอย่างมาดมั่นจนนักเรียนที่อยู่แถวนั้นหันมามอง เออดีให้แม่งรู้ทั้งโรงเรียนเลย เผื่อไอ้ชานยอลมันจะชอบผมมันจะได้อาย .. แล้วถ้าผมชอบมันเองล่ะ ? โนวครับไม่มีทาง
แบคฮยอนผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีทางชอบไอ้แรมโบ้ชานยอล ไม่มีวันนั้นแน่นอน ^_^
“ทุกคนครับ ต่อไปนี้ผมจะจีบชานยอลหนุ่มป๊อปอันดับหนึ่งของโรงเรียนเรานะครับ J”
ผมหันไปบอกกล่าวนักเรียนคนอื่นๆ บ้างก็ตกใจบ้างก็หัวเราะบ้างก็น้ำหน้าสงสารผม.. เออผมก็ชักสงสารตัวเองละวะนี่ผมคิดถูกแล้วใช่ปะที่ทำแบบนี้ แต่จะให้ถอยตอนนี้คงไม่ทัน .. เอาวะแค้นนี้ต้องสู้
“ทุกคนครับ ต่อไปนี้ผมจะจีบแบคฮยอนหนุ่มป๊อปอันดับสองของโรงเรียนเรานะครับ J”
แต่อยู่ดีๆก็มีเสียงหนึ่งแทรกผมขึ้นมา .. ผมหันหลังกลับไปมอง
ไอ้เหี้ยไคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค!!!!!!
100%
- - - - - - - -
เป็นไงบ้างอะ ไม่สนุกขอโทษนะคะ เพราะเนื้อเรื่องมันเปล่งๆ T_T
พยายามจะให้น้องแบคของเราเรียบร้อยนะแต่ได้แค่นี้
555555555555555555555555555555555555
ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่าน เม้นติ หนูที เลิ้ปค่ะ
ความคิดเห็น