คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : คงเกลียดกันแล้ว
ตอนที่ 46
กรแข่งขันเริ่มขึ้น
ร้านของร.ลาฟลอร่ามีคนเข้ามามากมายส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้ชายของรร.โนอาร์
ส่วนร้านของรร.โนอาร์ก็มีคนมากมายเหมือนันส่วนมากเป็นเด็กผู้หญิงของรร.ลาฟลอร่า
ณ ห้องครัวของร้านเจ้าชายโนอาร์
กียุลเดินเข้าไปวางถาดบนเคาร์เตอร์
กียุล/ นี่คริสนายช่วยทำเครื่องดื่มเพิ่มอีกได้ไม ลูกค้าเขาชอบกันมากเลย
กียุลพูดกับคริสที่กำลังเหม่อลอย พลางหั่นผลไม้ไปด้วย
กียุล/ คริส!!
กียุลตะโกนใส่คริส
คริส/ หะ..ห๊ะ!!
คริสสะดุ้งทำให้หั่นมีดพลาดไปโดนนิ้วตัวเอง
คริส/ จ๊าก!!ละ...เลือด
กียุล/ เฮ้ย คริสโทษทีน่ะฉันเห็นนายเหม่อไม่ได้ยินที่ฉันพูดน่ะ
คริส/ ไม่เป็นไรหรอก ไอแค่มีเรื่องไม่สบายใจเท่านั้นเอง
คริสพูดพลางจับนิ้วตัวเอง
กียุล/ ถ้าให้ฉันเดา เรื่องระหว่างนายกับยูริสิน่ะ
คริสสะดุ้ง
คริส/ นะ..NO ไอไม่ได..
กียุลเดินไปตบไหล่คริสเบาๆ
กียุล/ นายกำลังสับสนอยู่กับความรู้สึกของนายใช่ไหม
คริส/ 0//////0
กียุล/ หึ นายไม่ต้องคิดมากหรอกน่า มันไม่สมกับเป็นนายเลยน่ะ
กียุลหยิบถาดและเดินออกไป
ทิ้งให้คริสยืนอยู่คนเดียว
คริสยืนคิดกับคำพูดของกียุล
คริส/ นั้นสิน่ะ
คริสสังเกตนิ้วตัวเองที่มีเลือดไหลออกมาไม่ยอมหยุด
คริส/ ยะ..แย่แล้ว
ดันเต้/ นี่คริสช่วยเอากล่องนี่ไปวางที่ห้องเก็บของทีน่ะ
คริส/ อะ..อืม ไว้ไอจะได้ไปทำแผลด้วย
ดันเต้/ อ้าว นายมีแผลด้วยหรอ งั้นไม่ต้องรีบก็ได้น่ะเพราะเดี๋ยวก็จะประกาศผลแล้วล่ะ
คริส/ อืม งั้นไอไปก่อนน่ะ
คริสใช้มือข้างที่ไม่โดนมีดบาดยกกล่องใบหนึ่งขึ้นและเดินไปที่ห้องเก็บของ
ณ ห้องเก็บของ
ยูริผู้ถูกใช้ให้มาวางของถือกล่อง2กล่องเดินมาที่ห้องเก็บของ
ยูริ/ เอ๋...วางไว้ตรงไหนน่ะ
ยูริ/ กรี๊ด!!!
ยูริผู้ซุ่มซ่ามเป็นทุนเดิม เดินไปแค่ก้าวเดียวอยู่ๆก็ลื่นล้มลงไป
ยูริ/ อุ๊ย~~~~เจ๊บจัง
คริส/ เป็นอะไรรึเปล่า
คริสเดินเข้าไปในห้องเก็บของและวางกล่องไว้
ซึ่งคริสเห็นหน้ายูริไม่ค่อยชัดจึงยื่นมือให้ยูริ
ยูริยังจำเสียงคริสไม่ได้จึงเอื้อมมือจับมือคริสไว้แล้วยืนขึ้น
ยูริยืนขึ้นและเห็นหน้าคริสเต็มๆ เช่นเดียวกับคริส
ยูริ/ คะ..คุณคริสโตเฟอร์ 0///0
คริส/ ยะ..ยูริจัง0////0
ขณะที่คริสกับยูริกำลังยืนตกจันอยู่ก็ได้ยิน เสียงปิดประตู
ปึ้ก!!
ยูริ/ ประตู
คริส/ ปิดได้ไงฟ่ะ
คริสกระวนกระวายหมุนลูกบิดไป
คริส/ เฮ้ย ใครอยู่ข้างนอกเปิดประตูที
ผิดกับยูริที่ยืนนิ่งสงบก้มหน้าอยู่
ยูริ/ คงเกลียดกันแล้วจริงๆแหละน่ะเจ้าค่ะ
คริส/ ห๊ะ
คริสหันไปหายูริที่อยู่ๆก็พูดขึ้น
ยูริ/ เราคงเกลียดกันแล้วน่ะเจ้าค่ะ
คริส/ เกลียดงั้นหรอ
ยูริ/ เจ้าค่ะ ความรู้สึกนี้มันคืออะไรยูริก็ไม่หรอกน่ะเจ้าค่ะแต่..แต่ว่า..
ยูริยังพูดไม่จบ
คริส/ ยูริจังน่ะ...ที่จริงแล้ว
คริส/ ชอบฉันต่างหากล่ะ
ยูริ/ 0/////////////////0
คริสจ้องหน้ายูริ อย่างจริงจัง
คริสเริ่มหน้แดงขึ้นเรื่อยๆจนแดงไปทั้งหน้า
คริส/ อาจจะดูฉันเข้าข้างตัวเองน่ะ แต่ว่า ฉันคิดว่าฉันน่ะสนิทกับเธอมากที่สุดในบรรดาผู้ชายทั้งหมด
ยูริ/ 0//////////////////0 อะ..อะ..เออ..
คริสเดินเข้าไปหายูริพลางพูดว่า
คริส/ และฉันเองก็ชอบเธอเหมือนกัน
คริสช้อนเอวยูริและบรรจงจูบลงไปที่ริมฝีปากเล็กของยูริ
ยูริ/ 0/////////////////////////////0
คริสถอนจูบจากยูริและเลื่อนมือขึ้นมาจับใบหน้าของยูริทั้งสองข้าง
ด้วยใบหน้าแดงก่ำ
คริส/ ตลอดทั้งวันฉันคิดมาตลอดเลยน่ะว่าความรู้สึกของฉันมันคืออะไร
คริส/ และ สุดท้ายฉันก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่ามันคือความรักรึเปล่า
คริส/ แต่ว่า..ฉันแน่ใจแล้วว่าฉันนั่ชอบเธอมาโดยตลอด ทั้งตอนที่กอดกัน จับมือกัน และก็ที่จูบกัน
ยูริ/ คุณคริสโตเฟอร์ เจ้าค่ะ
คริส/ ฉันอยากก็จะรู้ว่ายูริจังน่ะชอบฉันรึเปล่า
ยูริ/ ยะ..ยูริน่ะ ทั้งขี้อาย ทั้งซุ่มซามแถมยังไม่เคยพึ่งพาได้อีก แต่..พอคุณคริสโตเฟอร์มายิ้มให้ ยูริก็มีกำลังใจที่จะพยายามให้ดีขึ้น
ยูริ/ ยูริ น่ะอยากจะจับมือกับคุณคริสโตเฟอร์มาตลอดเลยน่ะเจ้าค่ะ แต่ยูริก็ไม่มีความกล้าพอสักที
คริส/ แล้วยูริจัง..
ยูริเงยหน้าขึ้นมองคริสตรงๆ และยิ้ม
ยูริ/ คำว่าชอบน่ะยังน้อยไปน่ะเจ้าค่ะ
ยูริเขย่งขาขึ้นจูบคริสเบาๆ
คริสที่ตกใจในตอนแรกก็จูบตอบยูริ และค่อยๆถอนจูบจากกัน
คริส/ ยูริจัง น่ะเคยคิดที่ว่าจะคบกับใครสักคนไหม
ยูริ/ อะ..เอ๋ 0///////////0 คะ..คือว่า
ยูริลนลานเขินอายไปไม่ถูก
คริสเห็นยูริก็ยิ้มออกและเอ็นดูยูริ
คริส/ ช่างมันเถอะ ยูริจัง
เอี๊ยด...
ประตูเปิดออกโดยไม่มีใครมาเปิด
ยูริ/ ปะ..ประตูเปิดแล้วเจ้าค่ะ
ยูริเหลือบไปเห็นนิ้วคริสที่มีเลือดไหลออกมา
ยูริ/ คุณคริสโตเฟอร์ เจ้าค่ะ! ละ..เลือดเจ้าค่ะ
คริส/ อ้อ ลืมสนิทเลย
ยูริจับนิ้วคริวขึ้นมาและ ก้มลงจูบนิ้วของคริสเพื่อดูดเลือด
คริส/ 0//////////////////0 ยูริจัง
ยูริหน้าแดงไม่แพ้คริส
ยูริหยิบปาสเตอร์ออกมากจากกระเป๋ากระโปรง และเปาะตรงแผลของคริส
ยูริ/ โชคดีน่ะเจ้าค่ะ ที่ยูริพกปาสเตอร์ไว้ตลอด ^///////////^
คริสยิ้มและจับมือยูริเดินออกจากห้องเก็บของ
ขณะที่กำลังเดินกลับไปที่ร้าน
คริส/ ยูริจัง
ยูริ/ จะ...เจ้าค่ะ
คริส/ ทีหลังน่ะ เรียกคริสเฉยๆก็ได้น่ะ
ยูริ/ เจ้าค่ะ คุณคริส
คริสและยูริเดินจับมือกันไปจนถึงร้านของทั้งสองคน
โปรดติดตามตอนต่อไป
ไม่สนุกขออภัย
ความคิดเห็น