ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ไดอารี่
ตอนที่ 23
หลังจากที่ทิวาป้อนข้าวต้มกียุลจนหมด
ทิวา/ เดี๋ยวนายนอนพักไปก่อนเลยน่ะ เดี๋ยวฉันเอาชามไปเก็บก่อน
กียุล/ อืม รีบๆกลับมาน่ะยัยลิง
ทิวา/ เออน่า
ทิวาเดินออกจาห้องไป กียุลที่กำลังจะหลับตาลงก็เหลือบไปเห็นสมุดเล่มเก่าๆเล่มหนึ่ง
กียุล/ สมุดบันทึกของทิวาหรออ
ในความคิดของกียุล
กียุลด้านดี/ อย่าเปิดน่ะ ของส่วนตัวของทิวาน่ะมันเสียมารยาท
กียุลด้านไม่ดี/ เปิดเถอะ อยากรู้ไม่ใช่หรอว่ายัยนั้นเขียนอะไรบ้าง
จิตใต้สำนึกของกียุลก็ทะเลาะกัน แล้วกียุลก็ตัดสินใจ
เปิดดู
กียุล/ ไดอารี่หรอ
วันที่ XX/XX/25XX’
พอตื่นมาตอนเช้าก็ต้องรีบวิ่งไปที่ท่าเรือโดยบอกว่าพวกนักเรียนโนอาร์จะมา ฉันอยากตายจริงๆเพราะต้องมาเจอกับนายตาตี๋ขี้เก็กแว่นหนาเตอะนั้นอีแต่ก็ต้องโล่งใจเพราะเขาประกาศว่าไม่สะดวกมาแล้ว ดีเลยจะได้ไม่มีคนมานั่งเถียงเอ๋ แต่ทำไมถึงรู้สึกเหงาๆน่ะ
กียุลหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย แต่พอกียุลกำลังเปิดหน้าต่อไปก็ได้ยินเสียงประตูเปิด
กียุลรีบเอาไดอารี่วางไว้ที่เดิมแล้ววิ่งมานั่งบนเตียง
ทิวา/ อ้าว! กียุลนายยังไม่หลับอีกเหรอ
กียุล/ อ้อ คือฉันนอนไม่หลับน่ะ
ครี๊ด ครี๊ด (เสียงโทรศัพท์ดัง)
ทิวา/ อ๊ะ จากนายอาทิตย์หรอ
ติ๊ด
ทิวา/ ว่าไงนายอาทิตย์โทรมามีอะไร
ทิวา/ งั้นหรอ บลาๆๆๆ
กียุล/ อ๊ะแฮ่มๆ
ทิวา/ อืมๆ 55
กียุล/ อ๊ะแฮ่มๆๆ
ทิวา/ พ่อศิลาสบายดีไหม หรอบลาๆๆ
กียุล/ นี่ยัยลิง!!!!!
ทิวา/ โอ๊ย!!! อะไรกันเหล่า
กียุล/ มั่วแต่คุยกับแฟนอยู่นั้นล่ะ
ทิวา/ ไม่ใช่แฟนสักหน่อย
กียุล/ แล้วใครล่ะ
ทิวา/ พูดไปนายก็ไม่รู้จักหรอก เออ นายอาทิตย์แค่นี้น่ะ
ทิวาถอนหายใจแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
กียุล/ อะไรของยัยนั้น ห้าววว ง่วงจังนอน่อนล่ะกัน
กียุลก็ล้มตัวลงนอน
ถ้ามันห่วยก็ขอโทษค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น