*+.. ปฏิบัติการเอาคืนของคุณหนูตัวร้าย กับ ผู้ชายอันตราย ..+*

ลำดับตอนที่ #6 : ซิเร้นท์ ผับ 2 ... ท้า??

เรายังคงอยู่กันใน ซิเร้นท์ ผับ คับ

และเหตุการณ์ตอนนี้ คือยัยตัวแสบกำลังจะกินหัวผม - -^^ เพราะผมหอมแก้มคุณเธอไปเมื่อกี้ ^0^

“หยุดทำหน้าอย่างนั้นนะ”

^-^ ยิ้มคับยิ้ม ก็อารมณ์ดี มีความสุข ไม่ยิ้มได้ไง

“ไอหมาบ้า ไอเลว ไอ..”  เห่ย ยัยตัวแสบง้างหมัดจะใส่ผม แต่.. ^-^ โชคดีรับทัน ไม่งั้นหน้าผมคงฟกช้ำไปแล้ว ยัยนี่มันเป็นผู้หญิงอยู่ป่ะเนี่ย

“โค ตรดุอ่ะ ผู้หญิงบ้าไร”

“บ่นไร..”

“ว้ายยยยยยย รัญญญญญญชน์” อ่อ พี่ไพร์ส พี่สาวดาวคณะอักษรนี่เอง

“หวัดดีคับพี่ไพร์ส มาคนเดียวเหรอ” ผมหันไปทักทาย

“โฮะๆ อย่าเรียกพ่งเรียกพี่เรยจ่ะ ดูแก่ๆไงไม่รู้ เรียไพร์สเฉยๆดีกว่าน้า ^^”

“จ้ะ ไพร์ส”

“จ๋า” ผมแกล้งหยอกล้อกับพี่ไพร์สให้ยัยตัวแสบเห็น และยัยตัวแสบก็ทำหน้าเหมือนอยากจะอ้วกเต็มที ผมเลยทำหวานกับพี่ไพร์สอีก 2-3 ประโยค จน..

“นี่พี่รัญชน์ขา ทำอะไรอยู่คะเนี่ย ชวนบีนายน์มาแด๊นซ์ไม่ใช่เหรอคะ นี่บีนายน์รอจนจะหมดอารมณ์อยู่แล้วนะคะเนี่ย เอ้ะ แล้วคุณป้าคนนี้เป็นใครกันคะ บีนายน์ไม่เห็นรู้จักเลย ญาติพี่รัญชน์เหรอคะ” โอ้โห สุดยอดเลยยัยตัวแสบ เล่นมุขนี้กันมาเลย แล้วทีนี้ พี่ไพร์สของผมก็เต้นเป็นเจ้าเข้าสิคับ

“นี่ยัยเด็กบ้า แกหาว่าใครเป็นป้ายะ”

“ก็ยืนกันอยู่ 3 คน ฉัน พี่รัญชน์ แล้วก็คุณ คุณคงไม่คิดว่าฉันจะว่าตัวเองหรอกนะคะ คุณป้า!! ^^ ” น่ะ ดูยัยตัวแสบ ยังเล่นไม่เลิก

“เอ่อ พี่ไพร์สคับ ผมว่า วันนี้ผมขอตัวก่อนดีกว่า” ผมตัดบทก่อนที่พี่ไพร์สแกจะอาละวาด

“วันนี้ขอตัว แสดงว่าจะพบกันอีกใช่มั๊ยคะ นี่พี่กล้าพูดอย่างนี้ต่อหน้าบีนายน์เลยเหรอ ไหนว่าจะรักบีนายน์คนเดียวไง แล้วนี่อะไร ต่อหน้าต่อตาเลยนะคะ” กรรม นี่เค้าอยากให้พี่ไพร์สเข้าใจผิดใช่มั๊ยเนี่ย หึหึ เอาวะ เล่นด้วยเว่ย แต่เล่นแล้วไม่เลิกง่ายๆนะ พี่ไพร์สน่ะ ก็แค่ทั่วๆไป ไม่ได้สำคัญไรนักหนา ยัยตัวแสบน่าสนกว่าเยอะ หึหึ

“โอ๋ อย่างอนสิจ๊ะที่รัก พี่กับพี่ไพร์สไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย” ผมพูดหวานพร้อมกับเอามือโอบเอวยัยตัวแสบไว้ ยัยตัวแสบทำท่าเลิกลักเล็กน้อย ฮ่าฮ่า เจอซ้อนแผนเข้าเป็นไงล่ะ

“พี่ไพร์สคับ วันนี้ผมพาแฟนมาเที่ยว ขอตัวก่อนนะคับ” ผมพูดกับพี่ไพร์สแล้วเดินโอบบีนายน์กลับมาที่โต๊ะ

“โอ๊ยย” เอาโดนยัยตัวแสบศอกเข้าที่ท้อง

“ใครใช้ให้มาโอบเอวฉันยะ” ยัยตัวแสบแวดใส่ผม แล้วคว้าแก้วเหล้ายกดื่มรวดเดียวหมด

“แล้วใครใช้ให้เธอมาแสดงตนเป็นคนรักฉันก่อนล่ะ”

“นี่นาย เห่ย…” ยัยตัวแสบที่เถียงไม่ออก เอาแต่ทำท่ากระฟัดกระเฟียดใส่ผม แล้วก็ยกเหล้าดื่มเอาดื่มเอา

“นี่มันเหล้านะคับ ไม่ใช่น้ำเปล่า เพลาๆหน่อย” ผมเตือนไป แต่ดูคุณหนูตัวร้ายที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมกลับไม่สนใจคำพูดผมซักนิด เธอเนี่ยน้า ให้ตายเหอะ -****-

ผ่านไป 15 นาที เหล้าหมดไปแล้วอีกขวด ผมจำได้ว่าผมเพิ่งกินไปได้ไม่ถึงครึ่ง และคงไม่ต้องบอกนะคับ ว่าที่เหลือใครจัดการ - -^^

“นี่ พอได้แล้วนะ” ผมคว้าแก้วเหล้าออกจากมือยัยตัวแสบ ยัยตัวแสบหันมาจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง

“เอาคืนมานะ” เธอพยายามจะแย่งแก้วจากมือผมไป

“นี่เธอเป็นผู้หญิงนะ จะดื่มอะไรเยอะแยะขนาดนี้ พอได้แล้ว”

“ไม่คืนใช่มั๊ย …พี่คะ” ยัยตัวแสบหันไปเรียกเด็กเสิร์ฟแทน

“จะสั่งอะไรเพิ่มดีครับ”

“ขอแก้วเพิ่มใบนึง/ไม่มีอะไร” ยัยตัวแสบกับผมสั่งขึ้นพร้อมกัน เด็กเสิร์ฟเลยเกาหัวแล้วทำหน้างงๆ

“ไม่มีอะไร ไปก่อนไป” ผมพยักหน้าไล่เด็กเสิร์ฟไป บีนายน์ทำหน้าไม่พอใจ แล้วคว้าบุหรี่กับไฟแช็กของผมที่มันวางอยู่บนโต๊ะออกไป

“บีนายน์จะไปไหน” ผมเรียกแต่เธอไม่ได้ยิน หรือไม่ก็ไม่สนใจจะได้ยิน แล้วเดินไปทางที่ๆเค้าจัดไว้ให้คนไปสูบบุหรี่กัน

“บีนายน์ เธอจะทำอะไร” ผมตามยัยตัวแสบมา แล้วคว้ามือเธอไว้ตอนที่เธอกำลังจะจุดไฟแช็กให้บุหรี่ที่คาบอยู่พอดี บีนายน์ใช้มืออีกข้างเอาบุหรี่ออกจากปากแล้วหันมาหาผม

“นี่นายจะยุ่งอะไรกับชีวิตฉันนักหนาฮะ จะกินเหล้า ก็ไม่ให้กิน จะดูดบุหรี่ก็ไม่ให้ดูด ถามจริง เป็นพ่อเป็นแม่ฉันรึไง”

“...” เถียงไม่ออกชั่วขณะ พวกคนที่นั่งดูดบุหรี่อยู่หันมามองกันเป็นแถว ผมไม่อยากเถียงกับเธอให้ชาวบ้านชาวเมืองเค้ามานั่งดูเป็นละครทีวี เลยดึงเธอออกมาจากผับแล้วมาคุยกันในรถ บีนายน์ทำท่ารำคาญผมมาก แต่จะให้ทำไงล่ะคับ จะปล่อยให้เธอกินเหล้าจนเมาแบบกลับบ้านไม่ได้ หรือว่าจะให้นั่งดูดบุหรี่ต่อดี แต่ละอย่างที่ยัยตัวแสบจะทำ ผู้หญิงดีดีเค้าทำกันที่ไหน

“เธอก็รู้ว่าบุหรี่มันไม่ดี ต่อไปนี้ เธอห้ามดูดบุหรี่อีก เข้าใจมั๊ย”

“เหอะๆ ทีนายยังดูดเลย อย่ามาพูดดีกว่า เอาไว้นายเลิกได้เมื่อไหร่ ค่อยมาบอกฉันก็แล้วกัน” เห้อ จะพูดยังไงดีล่ะ ผมยอมรับว่าผมดูด แต่ผมเป็นผู้ชาย เธอเป็นผู้หญิง มันต่างกัน

“แล้วไม่ต้องเอาไอคำว่าผู้หญิงผู้ชายมาอ้างนะ มันไม่ขึ้น”  - -^^^

“สรุปคือเธอจะไม่เลิกใช่มั๊ย”

“อือฮึ” ยัยตัวแสบกำลังกวนประสาทผมอยู่ - -^^

“แล้วถ้าฉันเลิกได้ เธอจะเลิกมั๊ย”

“หึหึ จะได้เหรอ??” ยัยตัวแสบปรายตามามองผมแบบดูถูกเล็กน้อย

“ก็ลองมั๊ยล่ะ ถ้าฉันเลิกได้ เธอก็ต้องเลิกได้”

“...”

“ว่าไง??”

“...” ยัยตัวแสบหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง

“ทำไม่ได้ใช่มั๊ยล่ะ หึหึ ว่าแล้ว ผู้หญิงอย่างเธอมันก็ดีแต่ปาก”

“หยุดนะ ได้ ถ้านายเลิกได้ ฉันก็จะเลิกให้นายดู!!!”

สำเร็จ!!! ^-^

แต่ ไอเลิกบุหรี่นี่มันไม่ได้ทำกันง่ายๆนะคับ เวรแล้วล่ะทีนี้ T-T