คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ฉัน เผลอรักนาย Superstar [Nichkhun&Taeyeon] :: 1
โฮ ๆ ชีวิตฉันยิ่งกว่าละครน้ำเน่าซะอีก T^T น้องสาวตัวแสบ (ซอฮยอน) ก็แต่งงานกับเจ้านายจอม
ประสาท (คยูฮยอน)แถมไปฮันนีมูนกันที่ปารีส 7วัน 6 คืน สมบัติผู้ดีของฉันคือไม่รบกวนน้องสาว
ที่มีความสุข ^^’ สรุป ฉันก็ต้องหางานใหม่ โฮ ๆ เศร้ามาก T^T
ฉันรู้สึกหิวๆขึ้นมาซะแล้ว ออกไปหาอะไรกินข้างนอกดีกว่า
เอ๊ะ !!!~ นั่นมัน “ป้ายรับสมัครผู้จัดการส่วนตัวดารา ด่วนจำนวนกัด 1000 คน วันนี้วันเดียว”
ท้องจ๋ารอแปปนึงนะ ฉันมีงานด่วนที่ต้องรีบทำ ><
“สวัสดีค่ะ มีธุระอะไรหรือป่าวคะ” พี่พนักงานถามฉัน
“มาสมัครเป็นผู้จัดการค่ะ”
“เชิญทางนี้ค่ะ” เมื่อถึงห้องสมัครพี่พนักงานก็ให้กรอกใบสมัครพอเขียนเสร็จให้เอาไปให้พี่หมึกดำที่อยู่หน้าประตูแล้วเอาบัตรคิว พรุ่งนี้รายงานตัว 8 โมงตรง
เฮ้อ !! ชีวิตผู้จัดการยากตั้งแต่สมัครแล้วหรอเนี่ย ฉันได้บัตรคิวที่ 999 เกือบแล้ว
โครก ๆ ท้องฉันร้องแล้ว ฉันเข้าไปนั่งในร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วดูข่าวเกี่ยวกับซูเปอร์สตาร์
“ที่ผู้จัดการผมลาออกเพราะคงมีธุระส่วนตัว ที่ไม่สามารถออกสื่อได้ครับ”
“แล้วอย่างนี้ใครจะมาเป็นผู้จัดการแทนคะ”
“อันนี้ก็แล้วแต่ผู้ใหญ่ครับ ว่าจะทำยังไง”
“แล้วเรื่องหัวใจล่ะคะ”
“เรื่องนี้ควรถามเจสสิก้ามากกว่าผมนะครับ”
ใครคือเจสสิก้าล่ะเนี่ย? ฉันไม่สนใจหรอก - - กลับบ้านไปเตรียมตัวดีกว่า
“ป้าคะ เก็บตังค่ะ” ฉันรีบจ่ายเงินแล้วเดินกลับบ้านตระกูลโจว
กรี๊ด!!!!
อยู่ดีๆก็มีรถคันหนึ่งขับมาเชี่ยวฉัน มารยาทในการขับรถไม่มีใช่มั้ยคะ!
“เอ่อ..คุณเป็นอะไรมั้ยครับ” เสียงที่คุ้นหู เหมือนเคยเปิดทีวีดู แล้วได้ยินเสียงนี้บ่อยๆ
“ก็เจ็บสิคะ” นี่มัน!! นิชคุณ ซุปเปอร์สตาร์ระดับประเทศนี่ โอ๊ย จะเป็นลม
“เฮ้ คุณ ๆ” แล้วฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย
ฉันค่อย ๆลืมตาขึ้น นี่ ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย 0.0!!แ
“คุณนิชคุณคะ เธอฟื้นแล้วค่ะ”
“คุณเป็นอะไรรึป่าว”
“เกิดอะไรขึ้นคะ แล้วที่นี่ที่ไหน”
“คุณเป็นลมไป แล้วที่นี่บ้านผมเองครับ”บ้านหรือวังเนี่ย อยากนอนพักสักวันจัง >.<
“ขอบคุณนะ แต่ฉันต้องไปแล้ว”
“เดี๋ยวสิคุณ เรายังไม่รู้จักกันเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรู้จักคุณ” แล้วฉันก็รีบเผ่นออกจากบ้านเขา ก่อนจะโบกแท็กซี่กลับบ้าน
บ้านตระกูลโจว
“คุณหนูทำไมเพิ่งกลับมาล่ะคะ??” ป้านมเดินเข้ามาถามฉันด้วยความเป็นห่วง
“แทไปสมัครงานมาน่ะค่ะ”
“คุณแทอ่ะ คุณซอบอกให้แจ่มดูแลคุณแทอย่างดีที่สุดนะคะ” พี่แจ่มหน้างอเล็กน้อย
“หล่อนจะไปยุ่งอะไรกับคุณหนูไม่ทราบ!”
“ป้าอ่ะ แจ่มแค่อยากดูแลคุณแทหนิคะ ><”
“ไปทำงานเลยไปๆ ....คุณหนูจะทานอะไรรึเปล่าคะ”
“แทอิ่มแล้วค่ะ แทขอตัวไปนอนก่อนะคะ ^^”
เช้าวันรุ่งขึ้น
กริ๊ง ๆ ๆ !!!~ นาฬิกาบ้าจะปลุกอะไรนักหนา ฉันตื่นก่อนแกอีก -*-
ฉันรีบบึ่งไปที่บริษัท DEF ทันที แล้วก้มมองนาฬิกา โชคดีจังมาก่อน 10 นาที ^^
0.0 !!
ทำไมคนถึงได้เยอะอะไรขนาดนี้ >< แล้วฉันจะได้งานมั้ย?
“ขอทางหน่อยค่ะ ๆ” ฉันค่อย ๆ แทรกตัวเข้าไปทีละเล็กละน้อย
“นี่เธออย่าเบียดสิ” ยัยผู้หญิงหน้าเหมือนตุ่นปากเป็ดว่าฉัน
“ขอโทษนะคะ ฉันรีบค่ะ” แต่ฉันก็ไม่ลดละความพยายาม
“ฉันก็รีบย่ะ”
“แต่ฉันรีบกว่านะคะ”
“ฉันรีบกว่าเธออีก”
ว๊ายยยยย !!!~
ยัยตุ่นปากเป็ดเบียดฉันจนล้มไปกองกับพื้น
“คุณ เจอกันอีกแล้ว”ฉันหันไปทางต้นเสียง เฮ้ยย !! ซวยแล้วไง ฉันรีบดันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว
แอบเห็นเขาอมยิ้มน้อยๆด้วย
วันนี้เขาหล่อกว่าเมื่อวานอีก >< ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย!?
“กรี๊ดดดดดด พี่นิชคุณ หล่อจัง”ยัยตุ่นปากเป็ดแหกปากกรี๊ด จนเห็นคอหอย - -*
“ขอทางด้วยนะครับ ๆ”ทีมงานรีบเอาตัวนิชคุณเก็บอย่างรวดเร็ว ถ้าช้ากว่านี้รับรอง ไม่เหลือ
ยัยตุ่นปากเป็ดหันมามองฉันด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะเชิดหน้า พร้อมกับสะบัดตูด
“น้อง ๆที่สมัครรายงานตัวทางนี้ครับ รายงานเสร็จตามพี่หมึกขาวไปหอประชุม”พี่หมึกดำเรียก
เสร็จสักที รายงานตัวอะไรนานเป็นบ้า แถมยังมีตระกูลหมึกมาอีก
“สวัสดีค่ะน้อง ๆทุกคนพี่ชื่อ พี่หมึกแดงนะคะ น้อง ๆคงรายงานตัวเสร็จแล้วใช่มั๊ยคะ ต่อพี่จะเรียกตามลำดับที่เพื่อเข้าไปตอบคำถาม 10ข้อ เชิญน้องหมายเลข 1 ค่ะ”
5 ชั่วโมงผ่านไป
“เชิญน้องหมายเลข 999 ค่ะ”
“Zzzz…” ใครเรียกเนี่ย? ....ฉันกำลังหลับสบายอยู่เลย
“เชิญน้องหมายเลข 999 ค่ะ !!~”
“ค่ะ!!”
“เชิญค่ะ”
“น้องหมายเลข 999 ใช่มั๊ยครับ” พี่ดูป้ายที่พี่หมึกน้ำเงินแจกให้ก็น่าจะรู้นะคะ -*-
“ค่ะ”
“เชิญนั่งครับ เริ่มคำถามที่ 1 เลยนะครับ ถามว่า......”
.
.
.
เฮ้อ!~ ฉันเดินออกมาจากห้องแล้วถอนหายใจออกมา คำถาม 10 ข้อ ฉันตอบผิดทุกข้อ T^T
แล้วอย่างนี้ฉันจะได้งานมั้ยล่ะ?
-รับโทรศัพท์เร็วๆเลยพี่แท! ไม่งั้นซองอน!!-
เสียงริงโทนแสนน่ากลัวของฉันดังขึ้น บ่งบอกได้เลยว่าใครโทรมา
“ฮัลโหล”
(พี่แท ! ซอคิดถึงจังเลย !!)
“อืม...”
(น้ำเสียงไม่ดีนะเนี่ย? เป็นอะไรรึเปล่าคะ?...เพราะเธอโทรมารึเปล่า ยัยตัวแสบ)
ซอถามฉันด้วยความเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันได้ตอบเสียงสามีของน้องเธอก็ดังขึ้นมาก่อน
(คุณหยุดพูดเลยนะ!)
“ซอ ค่าโทรมันแพง แค่นี้นะ”
(ง่า...รักพี่แทนะ)
ตี๊ด!
เฮ้อ!~ ฉันคงต้องอยู่บ้านเฉยๆแบบที่ซอบอกแล้วล่ะ T^T
ปึก!
ฉันเดินโดยไม่มองทาง จะไปชนกับอะไรสักอย่าง
“เป็นอะไรมั้ยครับ” เสียงคุ้นๆแหะ ฉันค่อยๆเงยหน้ามองต้นเสียง...นิชคุณ!!
“ม...ไม่เป็นไร”
>////< ฉันได้อยู่ใกล้เขาในระยะไม่ถึงเมตร... นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย!?
“ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยนะ”
“ฉัน!”
“ในนี้มีคุณคนเดียว ผมจะถามใครล่ะ”
“แทยอน...คิม แทยอน” เขายิ้มน้อยๆ
-------------------------------------------------------------------------------------------------
เม้นๆ แล้วจะมาอัพนะจ๊ะ ^^
ความคิดเห็น