คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Excuse me! ' 3 : Secret with him (1)
3
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~
ฉันหยิบไอโฟนขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์แปลก ฉันควรจะรับดีมั้ยเนี่ย
ปิ๊บ!
“...”
(ฮัลโหล)
“...”
(เฮ้! มีคนอยู่มั้ยครับ)
เสียงนี้เหมือนฉันเคยได้ยินที่ไหนเลยแฮะ แต่คิดไม่ออก...
“ฮัลโหล”
(ไง คิดคำตอบได้หรือยัง?)
“เทโอเหรอ?”
(เก่งจัง)
“เฮ้ นายมีเบอร์โทรศัพท์ฉันได้ยังไงเนี่ย ^_^;”
(แค่หาเบอร์โทรฯ คนที่ฉันชอบน่ะ มันไม่ลำบากยากเย็นอะไรหรอก)
ฉันอดยิ้มไม่ได้กับคำพูดของเทโอ แต่พอหันไปมองกระจกบานใหญ่ข้างตู้เสื้อผ้าก็ต้องหุบยิ้มทันที ทำไมหน้าฉันเหมือนคนโรคจิตเลยฟะ =_=;
“เอ่อ...มีอะไรรึเปล่า?”
(ไม่มีอะไรหรอก แค่...คิดถึงน่ะ)
ตึกตัก...ตึกตัก...ตึกตัก...
“ระ...เหรอ คือฉันง่วงแล้ว แค่...แค่นี้ก่อนนะ ///”
นี่ฉันจะเสียงสั่นเพื่ออะไรเนี่ย
(โอเค กู๊ดไนท์นะ)
“อืม”
“ทีเซีย -_-”
“...”
“ทีเซีย!”
“เอ๊ะ! นายจะตะโกนทำไมเนี่ย -.-”
“เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนเหรอ”
ก็แน่ล่ะสิ ใครมันจะไปหลับลงล่ะ หลังจากที่วางสายจากเทโอแล้วฉันก็กอดหมอนข้างแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาเหมือนคนบ้าเลยล่ะ กว่าจะข่มตานอนลงได้ก็ตอนตีสาม ประมาณว่ากลิ้งจนหมดแรง =_=;
“อืม นอนดึกไปหน่อยอ่ะ”
“มัวแต่ทำอะไรอยู่ล่ะ”
“คุย...” ฉันชะงักไปทันที ฉันควรจะบอกฟอร์ดดีมั้ยนะว่าฉันคุยกับเทโอ...
“คุย?”
“คุยกับตุ๊กตาหมี -.-”
…ฉันยังไม่บอกเขาดีกว่า
“เธอคงว่างมากสินะ”
“ก็ฉันนอนไม่หลับนี่” ฉันยกมือขึ้นเกาหัวตัวเองเบาๆ
“โกหก”
“หะ...หา!”
“เธอโกหก เวลาเธอโกหกเธอจะยกมือขึ้นมาเกาหัวตัวเอง”
“เอ่อ...คือ”
ตายล่ะ ฉันยังไม่อยากให้เขารู้นะว่าฉันเขินที่ได้คุยกับเทโอจนนอนไม่หลับ
“เธอดูซีรี่ย์เรื่องใหม่ที่คิมคีบวมเล่นใช่มั้ย!”
“มะ...แหม! นายรู้ได้ยังไงเนี่ย >_<”
“ฉันก็ดู หล่อเนอะ -.-”
“บางทีฉันก็อดคิดไม่ได้นะว่านายเป็นเกย์”
โป๊ก!
มะเหงกอันงดงามบรรจงเขกอย่างเบามือ(?)ลงบนกลางหัวของฉัน เจ็บอ่ะ T^T ทำไมหมอนี่ชอบทำร้ายหัวของฉันอยู่เรื่อยเลยนะ
พอฉันเดินเข้ามาในห้องเรียน ทุกคนก็พร้อมใจกันมองหน้าฉัน อะไร หัวฉันเถิกเหรอ มองอะไรกันน่ะ อย่าจ้องแบบนั้นสิ ฉันประหม่านะ T^T
“ทีเซีย!” โตสวิ่งมาหาฉันที่โต๊ะ เขาเป็นเพื่อนในห้องเพียงคนเดียวที่ฉันคบน่ะ คนอื่นดูไม่ค่อยชอบหน้าฉันเท่าไหร่โดยเฉพาะพวกผู้หญิง
แล้วยิ่งโตสเดินเข้ามาจับไหล่ฉันแบบนี้ยิ่งจ้องกันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว อย่าทำร้ายฉันทางอ้อมแบบนี้สิโตส -_-;
“มีอะไรกันเหรอ”
“ดูที่โต๊ะของเธอสิ”
ฉันเดินไปที่โต๊ะเรียนริมหน้าต่างหลังสุดก็พบกับ...ช่อดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ ของใครกันเนี่ย จะมีสักกี่คนเชียวที่รู้ว่าฉันชอบกุหลาบขาว
ติ๊ด!
ได้ดอกไม้แล้วใช่มั้ย ตอนเที่ยงขึ้นมาหาฉันบนดาดฟ้าด้วยนะ จะรอ
เทโอ...งั้นเหรอ
รู้แล้วว่าทำไมพวกผู้หญิงในห้องถึงได้จ้องฉันแบบนี้ กรี๊ดๆ ก็เทโอหล่อน่ากินซะขนาดนั้นนี่ ว่าแต่ เขารู้ได้ยังไงกันนะว่าฉันชอบดอกกุหลาบสีขาว...
“เสน่ห์แรงใหญ่แล้วนะ >_<”
ฉันหันไปยิ้มให้โตสแล้วกลับไปนั่งที่
Ford : Talk
ผมมองเข้าไปในห้องบี ซึ่งเป็นห้องเรียนของทีเซีย เธอกำลังดมดอกไม้ด้วยสีหน้าที่ผมไม่เคยเห็น เมื่อผมถามผู้หญิงในห้องก็รู้ว่าเจ้าของดอกไม้ช่อนั้นก็คือเทโอ
ผมเดินไปห้องซี แล้วตรงไปหาคู่กรณีทันที นั่นไง...เทโอ!
“ฉันว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันหน่อยแล้วมั้ง”
ผมกระชาคอเสื้อเทโอแล้วดึงให้หมอนี่ลุกขึ้น แต่เทโอก็ปัดมือออกแล้วจัดปกเสื้อให้เข้าที่เหมือนเดิม
“เอาสิ”
ดาดฟ้า
“แกมายุ่งกับทีเซียทำไม” ผมถามเสียงเย็น
“ทำไมฉันจะยุ่งไม่ได้”
“ก็แก...แกไม่รู้จักยัยนั่นมาก่อนด้วยซ้ำ!”
“เคยได้ยินมั้ย รักแรกพบ ^_^”
“แกอย่ามาพูดอะไรน่าอ้วกแถวนี้ให้ฉันได้ยินนะ” ผมผลักเทโอจนกระเด็นไปติดกำแพงขอบตึกดาดฟ้า
“แกเกลียดฉัน?”
“ใช่! ฉันเกลียดแก!”
“ว่าแต่ จะเป็นยังไงน้า ถ้าเพื่อนของแกมาเป็นของฉัน!”
“ฝันไปเถอะ! ยัยนั่นไม่มีทางชอบแกแน่ จำเอาไว้!”
“จะลองมั้ยล่ะ ^_^ ” มันส่งยิ้มเยาะเย้ยหรือท้าทายมาให้ผม ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ที่รู้ๆ คือผมจะไม่ให้หมอนี่มายุ่งกับทีเซียแน่!
“ถ้าแกยังมายุ่งกับทีเซียอีก เราจะได้เห็นดีกัน”
“แกคิดว่าฉันกลัวแกเหรอ”
“ฉันจะไม่ห่างยัยนั่นเลย คอยดู!” พูดจบผมก็ถีบประตูดาดฟ้าแล้วเดินลงมาทันที
ทำไม...ผมรู้สึกเหมือนใจสั่นๆ นะ หรือมันอาจจะเป็นเพราะว่ายัยนั่น...กำลังปิดบังผม ทั้งๆ ที่เธอไม่เคยมีเรื่องปิดบังผมเลยแม้แต่นิดเดียว
พักเที่ยง
“เฮ้ย! นายเป็นปลิงหรือเปล่าเนี่ยมาตามฉันทำไม”
“เดินๆ ไปเหอะน่า จะกินมั้ยข้าวน่ะ”
“นี่ฟอร์ด ทำไมนายถึงมากับฉันล่ะ นายด้วยโตส จะตามฉันมาทำไมกัน -_-;” ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายสองคนอย่างไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก ทีเมื่อวานล่ะปล่อยให้ฉันกินข้าวคนเดียว ชิชะ!
“ไปด้วยไม่ได้หรือไง หรือนัดใครไว้”
“นัดใคร! นายจะบ้าเหรอ!” ฉันยกมือขึ้นเกาหัวตัวเองอีกครั้ง ฟอร์ดมองด้วยสายตาจับผิด ฉันก็เลยรีบพูดเปลี่ยนเรื่อง
“เออๆ ไปด้วยกันก็ได้ ไปให้หมดนี่แหละ”
ฉันนั่งเฝ้าโต๊ะระหว่างที่รอให้สองหนุ่มไปซื้ออาหารและน้ำมาให้ ฉันก็ส่งข้อความไปหาเทโอว่าฉันไปไม่ได้
“เจ๊!! >_<”
“ยัยเด็กบ้า ตกใจหมด!”
“เจ๊อ่ะ ไม่เห็นช่วยเบลล่าเลย T^T”
“ฉันช่วยอยู่น่า” ฉันโกหก ฉันไม่ช่วยหรอก ฉันไม่อยากให้ฟอร์ดมีแฟนเอ๋อน่ะ -_-;
“จริงๆ นะ”
“อืม”
“อ๊ะ พี่ฟอร์ดมาแล้ว งั้นหนูไปแล้วนะเจ๊! >_<”
จุ๊บ!
“อะ...กรี๊ดดดดดด! T^T”
ยัยเด็กบ้านี่หอมแก้มฉัน ให้ตายเถอะ! แก้มนี่ฉันเก็บไว้ให้เทโอนะ แอร๊ยยย!! นี่ฉันคิดอะไรของฉันเนี่ย ลามกจริงๆ >_<
“เธอทำหน้าหลายอารมณ์มากเลยนะ เป็นอะไรเหรอ =_=” ฟอร์ด
“เอ่อ เธอชอบผู้หญิงเหรอ” โตส
“เปล่าหรอก กินเถอะ ฉันหิวแล้ว >_<”
ระหว่างที่ฉันกินข้าวอยู่นั้น ฉันไม่รู้เลยว่ามีสายตาอีกคู่มองมาทางฉันด้วยความแค้น
“ทำไม...คนที่พี่ฟอร์ดเลือกต้องเป็นเธอนะ...ทีเซีย”
เนสต้ามองทีเซียด้วยความแค้น...เขาแอบรักฟอร์ดมาตลอดห้าปีเต็ม ในใจของมีเพียงฟอร์ดคนเดียวเท่านั้นเต็มหัวใจ แต่เธอกลับไม่เคยได้อยู่ในใจของเขาเลย...
ความคิดเห็น