Baby My Boy+ ยังไงดี คนนี้ผมก็รักนะ > < Yaoi~

ลำดับตอนที่ #4 : BMB--3;; KEY?

บทที่ สาม

KEY?

 

“ของขวัญไงครับ พี่จีบเมลล์นะ ^ ^”

.

.

.

.

.

.

.

“=[   ]=” ขอจีบเอาแหวนเสียบนิ้ว ถ้าขอเป็นแฟนไม่พากูขึ้นเตียงก่อนหรอ! (หวังอะไรอยู่รึเปล่าลูก = = : pppฯ)

แปะ ๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงปรบมือดังมาจากพวกไอ้ไฮ

ผมหันขวับไปด้วยความโกรธ แล้วดึงแหวนออกมาจากนิ้ว

“ไอ้เชี่ย ตบมือหาพ่อมึงหรอ!~~~”

“ฮ่า ๆๆๆๆ ไอ้เมลหน้าแดงเลยว่ะ” ไอ้อาร์ทหัวเราะจนท้องแข็ง

“ไอ้!!!!! -////[ ]////-”

“หูยหน้าแดงแจ๋เลยเพื่อนกู~”ไอ้ไฮพูดแล้วยังคงหัวเราะค้างอยู่กับไอ้อาร์ท

ผมดึงแหวนออกแต่...

 

มันไม่ออกอ่ะ T^T

“ฮึ่ยย ๆๆๆ ทำไมดึงไม่ออกวะ”

“ฮ่า ๆๆ คิดไม่ผิดเลยว่ะ ที่ซื้ออันนี้อ่ะ พอดีเป๊ะเลย”

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก”

ผมร้องลั่นแล้วพยายามดึงแหวนออก แต่พี่แคนก็ดึงมือผมไปอีกครั้ง แล้ว

 

 

 

 

จุ๊บ~

 

 

 

“O/////////////////////O”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

 

 

 

หลังจากรอดพ้น (รึเปล่า) จากเสียงนักเรียนหญิงที่กรีดร้องดังลั่นประเทศไทย หลังจากที่ไอ่พี่แคน จุ๊บมือผม =//////////////////////////////////=

ผมก็มาโรงอาหารเพื่อหาอาหารประทังชีพแหละทีนี้

“เฮ้ออออออออออ” ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากที่วางก๋วยเตี๋ยวลงบนโต๊ะในโรงอาหาร ที่นี่มีกฎว่าห้ามเอาอาหารออกนอกโรงอาหาร พวกผมก็สิงสถิตอยู่แต่ในนี้แหละ ไม่ไปไหนหรอก เบื่อ~

 

“เฮ่ย ไอ้เมล”

“หือออ?” ผมหันไปหาไอ้ไฮที่อยู่ๆ ก็เรียกผม

“มึงรู้สึกป่ะวะว่ามีคนมองมาทางโต๊ะพวกเรามานานและ” ไอ้ไฮพูดด้วยน้ำเสียงหวั่นๆ นิดนึง

“อืมมม มมม ....มมม” ผมมองซ้ายมองขวาและครางเบาๆ อย่างใช้ความคิด

“เห็นป่ะ ๆๆๆ กูแค่รู้สึกนะเว่ย แต่ไม่เห็นว่าใครมอง ไอ้เติ้งมึงว่าป่ะ”

“ไม่รู้ดิ กูคุ้นมั้งเลยไม่สนใจ - -” ไอ้เติ้งพูดเนือยๆ แล้วเอาข้าวมันไก่เข้าปากทันที

“แล้วมึงอ่ะ อาร์ท”

“นิดนึง ๆ” อาร์ทไม่สนใจแล้วเล่นเกมส์ในมือถือต่อ

แล้วผมก็แย่งไป หึหึ

“เชี่ยอาร์ทแม่งโง่เล่นด่านนี้มาจะสิบรอบแล้วนิมึง”

“เออออออ มึงเก่งงงงงง” ไอ้อาร์ทพูดด้วยเสียงประชดประชัน เอออ ประชดเข้าไปเลย ชิ งอนแล้ววว

‘You Lose!!!’

เชี่ย!

“มึงก็โง่นะไอ้เมล มา ๆๆๆ นั่นอ่ะ เก็บตรงนั้นก่อนแล้ว เอออ ๆ นั่นแหละ ฉลาดแล้วมึง เอออ ๆๆๆๆ” ขอบใจมากไอ่เพื่อนรัก “นั่นแหละมึงโดดเลย ๆๆ” ไอ้ไฮขยับมาใกล้ๆ ผมแล้วเอานิ้วจิ้มจึ้กๆ ที่จอโทรศัพท์

“กรี๊ดดดดดดด”

“หืออ O O” ใครกรี๊ด ผมหันไปหาต้นตอ ในระยะเผาขนประมาณสามเมตร โต๊ะห่างกันประมาณสามสี่โต๊ะ พบเด็กผู้หญิงประมาณห้าหกคน คนหนึ่งเหมือนทอมแฮะ สวีทกับแฟนอยู่ด้วย และมีผู้หญิงคนหนึ่งมุดเข้าไปหาเพื่อ คาดว่าเธอคนนั้นแหละ เสียงกรี๊ดด = = อีกคนนั่งมองเพื่อน มีอีกคนหัวเราะลั่น

“ใครกรี๊ดวะ” ไอ้ไฮถามอย่างสงสัย

“ - -/” ผมชี้ไปที่เด็กกลุ่มนั้น จากการแต่งตัวแล้ว ม.ต้นชัวร์

“อ้อ เออ หรือน้องกลุ่มนั้นวะที่มองพวกเรา” ไอ้อาร์ทวิเคราะห์

“ไม่มั้ง น้องคนที่กรี๊ด กูรู้จัก แต่ไม่สนิท = =” ไอ้เติ้งพูด

“แล้วน้องเค้าเป็นใครวะ” ผมถาม

“ชื่อ ‘คีย์’ พี่ดัง น้องคีย์เค้าสนิทกะน้องกู” เติ้งตอบเรียบ ๆ

“น้องมึงที่อยู่ ป. ห้าอ่ะ”

“อืม นั่นแหละ บ้านกูกะน้องเค้าโครตสนิทกันจนจะเอากูจับแต่งงานกะน้องมันและ” ไอ้เติ้งตอบ แล้วก็แดกข้าวต่อ

“แล้วพี่ดังนี่ใครวะ” ผมถาม

“อย่ารู้เลย แต่น้องเค้านิสัยดี ฟันเฟิร์ม เค้ามีพี่สองคน ดังทั้งคู่”

“= =” ผมไม่อยากรู้ก็ไอ้ เพราะลักษณะที่ไอ้เติ้งลอยหน้าลอยตาตอบผมล่ะไม่อยากจะคุยกะมันจริงๆ - -

“ช่างเหอะ” ไอ้อาร์ทพูดแล้วไปซื้อข้าว

เออว่ะ ผมยังไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยวเลยว่ะ

 

 

 

 

+~หลายวันต่อมา~+

“โว้ยยยยยยยยยย ทำไมคนมันเยอะงี้วะ!” ผมสถบอย่างหัวเสียเบา ๆ ให้ตายเหอะ ทำไมต้องมาออกันอยู่หน้าร้านขาย้ำด้วยวะ วันนี้มีแต่เรื่องแย่ๆ ครับ! เช้ามาอาจารย์ก็ให้เทส ต่อมาทั้งที่ไม่ใช่วิชาพละ ก็สั่งผมวิ่งรอบสนาม แน่นอนว่าพวกขายาวๆ ทั้งหลายก็นำผมไปแล้ว พอผมติดสิบคนสุดท้ายในการวิ่งบ้าๆ ก็ต้องมาวิดพื้น ซิบอัพต่อ @ @ ตาย ตายยยยย แถมไอ้พี่แคนยังมาแกล้งผมอีก

แถมพอจะมาซื้อน้ำร้านประจำคนยังกะมดแหน่ะ ผมเลนตัดสินใจไปรออยู่ตรงหางแถว ถึงคนมันจะไม่ต่อแถวแต่ไปออกัน ผมขี้เกียดไปแข่งกับเขารออยู่นี่แหละ -*-

 

ขณะที่ผมรอแทบตายผมก็เห็นน้องคนเดิมครับ คนที่กรี๊ดนั่นแหละ ตั้งแต่วันนั้นผมรู้สึกว่าน้องแกมองผมทุกวันเลย -[ ]- นี่มองกรูทามม้ายยยยย ไม่เข้าใจ เออ ต่อ น้องคนนั้นมาถึงก็แทรกกลางวงครับ จากนั้นผมก็เห็นน้องแกออกมาพร้อมกับน้ำส้มสองแก้ว โน่วววว น้ำส้มผมจะหมดยังเนี่ย T^T ผมจะเป็นนางเอ๊กกกกกก

“ป้าน้ำส้มแก้ว!” เสียงไอ้ถึกคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับยื่นเหรียญห้าบาทไปพร้อม

“อ่ะ แก้วสุดท้ายและ” ฮะ! หนทางผมยังอีกยาวไกล อดแดรกเลยน้ำโซ้มมมมมม T^T กูจะเอาน้ำส้ม

ด้วยความที่หลอดมันอยู่ตรงผมน้องผู้หญิงคนเดิมและคนอื่น ๆ ก็เดินมาหยิบหลอดใช่มั้ยครับ คนมันก็บังผมหมด โอ้ T^T

“พี่คะ!” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากทางข้างๆ

คนที่เรียกผมเป็นนเด็กผู้หญิง ม.ต้น ตัวสูง (กว่าผมอีก) ผมซอยสั้นๆ ตามเทรนด์

 

“ครับ”

 

น้องแกทำท่าลังเลซักพักหนึ่งก่อนยื่นน้ำส้มให้ผมแก้วนึง

“มีคนฝากมาให้ค่ะ ^ ^” ฝากมาให้? ฝากมาให้ผม!!!!!!!! กรูได้แดกน้ำส้มแล้ว เย่!

“ใครฝากมาอ่ะครับ” ผมถามพร้อมหยิบมันมาเพราะดูน้องแกน่าจะเย็น เห็นเหน็บน้ำขวดด้วยอีกตั้งสามขวดแน่ะ จะเอาไปขายหรอคร้าบบบบ

“^ ^” น้องแกยิ้มมมม แก้มปริ แล้วพูดว่า

.

.

.

.

.

.

.

.

“หนูเองแหละ” แล้ววิ่งจู๊ดไปเลย =[ ]=

สรุปน้องเค้าซื้อให้ผม บอกว่าซื้อให้ก็โจ๊บบบบ =////= เขินนะเนี่ย วันๆ มีแต่ผู้ชายเอาของมาให้ กูมีผู้หญิงมาชอบตั้งคนนึงแน่ะ !!! ดีใจว้อยยยยยยย

--------------------------------------

ปล น้องคีย์เค้าเป็นสาววายนะ

อ่ะ ๆๆ เดี๋ยวหนูไปอัพ เลิฟมอร์ก่อน T^T

เรื่องนี้ ไฟติ้ง

อ่านแล้วไม่เม้นขอให้เป็นหมัน ฮ่า ๆๆ ล้อเล่น ^ ^