Just be friends All we gotta do
Just be friends It’s time to say goodbye
Just be friends All we gotta do
Just be friends Just be friends…
浮かんだんだ 昨日の朝 早くに
割れたグラス かき集めるような
これは一体なんだろう 切った指からしたたる滴
僕らはこんなことしたかったのかな
分かってたよ 心の奥底では 最も辛い 選択がベスト
それを拒む自己愛と 結果自家撞着の繰り返し
僕はいつになれば言えるのかな
緩やかに朽ちてゆくこの世界で 足掻く僕の唯一の活路
色褪せた君の 微笑み刻んで 栓を抜いた
声を枯らして叫んだ 反響 残響 空しく響く
外された鎖の その先は なにひとつ残ってやしないけど
ふたりを重ねてた偶然 暗転 断線 儚く千々に
所詮こんなものさ 呟いた 枯れた頬に伝う誰かの涙
All we gotta do Just be friends
It’s time to say goodbye Just be friends
All we gotta do Just be friends
Just be friends Just be friends…
気づいたんだ 昨日の 凪いだ夜に
落ちた花弁 拾い上げたとして
また咲き戻ることはない そう手の平の上の小さな死
僕らの時間は止まったまま
思い出すよ 初めて会った季節を 君の優しく微笑む顔を
今を過去に押しやって 二人傷つく限り傷ついた
僕らの心は棘だらけだ
重苦しく続くこの関係で 悲しい程 変わらない心
愛してるのに 離れがたいのに 僕が言わなきゃ
心に土砂降りの雨が 呆然 竦然 視界も煙る
覚悟してた筈の その痛み それでも貫かれるこの体
ふたりを繋いでた絆 綻び 解け 日常に消えてく
さよなら愛した人 ここまでだ もう振り向かないで歩き出すんだ
一度だけ 一度だけ 願いが叶うのならば
何度でも生まれ変わって あの日の君に逢いに行くよ
声を枯らして叫んだ 反響 残響 空しく響く
外された鎖の その先は なにひとつ残ってやしないけど
ふたりを繋いでた絆 綻び 解け 日常に消えてく
さよなら愛した人 ここまでだ もう振り向かないで歩き出すんだ
これでおしまいさ
ร้อง
Just be friends All we gotta do
Just be friends It’s time to say goodbye
Just be friends All we gotta do
Just be friends Just be friends…
ukanda-n da kinou no asa hayaku ni
wareta gurasu kaki-atsumeru you na
kore wa ittai nan darou kitta yubi kara shitataru shizuku
bokura wa konna koto shitakatta no kana
wakatte-ta yo kokoro no okusoko de wa motto mo tsurai sentaku ga besuto
sore wo kobamu jiko-ai to kekka jika-douchaku no kuri-kaeshi
boku wa itsu ni nareba ieru no kana
yuruyaka-ni kuchite-yuku kono sekai de agaku boku no yuiitsu no katsuro
iro-aseta kimi no hohoemi kizande sen wo nuita
koe wo karashite sakenda hankyou zankyou munashiku hibiku
hazusareta kusari no sono saki wa nani hitsotsu nokotte ya shinai kedo
futari wo kasanete-ta guuzen anten dansen hakanaku chidzi ni
shosen konna mono sa tsuibuyaita kareta hoho ni tsutau dare ka no namida
All we gotta do Just be friends
It’s time to say goodbye Just be friends
All we gotta do Just be friends
Just be friends Just be friends…
kidzuita-n da kinou no naida yoru ni
ochita kaben hiroi-ageta to shite
mata saki-modoru koto wa nai sou te no hira no ue no chiisana shi
bokura no jikan wa tomatta mama
omoi-dasu yo hajimete atta kisetsu wo kimi no yasashiku hohoemu kao wo
ima wo kako ni oshi-yatte futari kizutsuku kagiri kizutsuita
bokura no kokoro wa toge darake da
omokurushii tsudzuku kono kankei de kanashii hodo kawaranai kokoro
aishite-ru no ni hanare-gatai no ni boku ga iwanakya
kokoro ni doshaburi no ame ga bouzen shouzen shikai mo kemuru
kakugo-shite-ta hazu no sono itami sore demo tsuranukareru kono karada
futari wo tsunaide-ta kizuna hokorobi hodoke nijijou ni kiete-ku
sayonara aishita hito koko made ma mou furi-mukanaide aruki-dasu-n da
ichido dake ichido dake negai ga kanau no naraba
nando demo umare-kawatte ano hi no kimi ni ai ni yuku yo
koe wo karashite sakenda hankyou zankyou munashiku hibiku
hazusareta kusari no sono saki wa nani hitotsu nokotte ya shinai kedo
futari wo tsunaide-ta kizuna hokorobi hodoke nijijou ni kiete-ku
sayonara aishita hito koko made da mou furi-mukanaide aruki-dasu-n da
kore de oshimai sa
คำแปล
เป็นเพื่อนกันเถอะ เราต้องทำแค่นั้นเอง
เป็นเพื่อนกันเถอะ ได้เวลาบอกลาแล้วล่ะ
เป็นเพื่อนกันเถอะ เราต้องทำแค่นั้นเอง
เป็นเพื่อนกันเถอะ เป็นเพื่อนกันเถอะ
มันโผล่ขึ้นมาตอนเช้าตรู่เมื่อวาน
เหมือนกับโกยเศษแก้วมารวมกัน
นี่มันคืออะไรกันนะ เจ้าหยดที่ย้อยจากนิ้วถูกบาด
พวกเราอยากทำอย่างนี้เหรอ
ฉันรู้อยู่แล้วลึกๆ ในใจ ว่าทางที่เจ็บที่สุดนั่นล่ะดีที่สุดแล้ว
ความรักตัวเองที่ปฏิเสธเรื่องนั้น กับผลลัพธ์ว่าขัดแย้งในตัวเองวนซ้ำไปมา
เมื่อไหร่กันนะฉันถึงจะพูดออกไปได้
ทางออกเดียวของฉันที่ดิ้นรนอยู่บนโลกที่ค่อยๆ เสื่อมสลายไปช้าๆ ใบนี้
ฉันเก็บรอยยิ้มของเธอที่เลือนไปตามเวลาไว้ในใจ แล้วเปิดฝาออกไป
ตะโกนจนเสียงแหบแห้ง เสียงสะท้อน เสียงก้อง กังวานไปอย่างเปล่าเปลี่ยว
ต่อจากปลายโซ่ที่ปลดออกไป ก็ใช่ว่าจะเหลืออะไรสักอย่างหรอกนะ
แต่ฉันจะฉีกทึ้งความบังเอิญ ลางร้าย และจุดจบที่ทับถมอยู่บนเราสองคนออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
สุดท้ายมันก็แค่นี้ล่ะ ฉันรำพึง แล้วน้ำตาก็อาบแก้มที่แห้งผากของใครสักคน
ที่เราต้องทำก็แค่ เป็นเพื่อนกันเถอะ
ได้เวลาบอกลาแล้วล่ะ เป็นเพื่อนกันเถอะ
ที่เราต้องทำก็แค่ เป็นเพื่อนกันเถอะ
เป็นเพื่อนกันเถอะ เป็นเพื่อนกันเถอะ...
ฉันรู้ตัวขึ้นมาในคืนเมื่อวานที่เงียบสงบ
ตอนกำลังจะเก็บกลีบดอกไม้ที่หล่นขึ้นมา
ใช่แล้ว ความตายน้อยๆ บนฝ่ามือที่จะไม่มีวันกลับมาเบ่งบานได้อีก
เวลาของพวกเราหยุดนิ่งสนิท
ฉันยังจำได้ ฤดูที่เราได้พบกันเป็นครั้งแรก ใบหน้าที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนของเธอ
ผลักปัจจุบันไปไว้ในอดีต แล้วเราสองคนก็ต้องเจ็บปวดหนักเท่าที่จะหนักได้
จนใจของพวกเรามีแต่ขวากหนาม
ใจที่ไม่ยอมผันแปรจนน่าปวดใจ ในความสัมพันธ์ที่ยาวอึดอัดต่อไป
ทั้งๆ ที่ฉันรักเธอ ทั้งๆ ที่ทำใจแยกจากเธอได้ยาก แต่ฉันก็ต้องพูด
พายุฝนในใจทั้งน่าตกใจ ชวนผวา ทำให้สายตาขุ่นมัว
ฉันน่าจะเตรียมใจรับความเจ็บปวดนี้แล้ว แต่กระนั้นร่างนี้ก็ยังถูกทิ่มแทง
สายใยที่โยงเราสองคนเอาไว้มัน เสื่อมสลาย หลุดหาย เลือนลางไปในแต่ละวัน
ลาก่อนคนที่ฉันเคยรัก พอแค่นี้ล่ะ ฉันจะเดินต่อไปโดยไม่หันกลับมามองอีก
ขอเพียงสักครั้ง ขอเพียงสักครั้ง หากคำอธิษฐานของฉันจะเป็นจริง
จะขอเกิดใหม่ไม่ว่าอีกกี่หน เพื่อไปพบกับเธอในวันนั้น
ตะโกนจนเสียงแหบแห้ง เสียงสะท้อน เสียงก้อง กังวานไปอย่างเปล่าเปลี่ยว
ต่อจากปลายโซ่ที่ปลดออกไป ก็ใช่ว่าจะเหลืออะไรสักอย่างหรอก
แต่สายใยที่โยงเราสองคนเอาไว้มัน เสื่อมสลาย หลุดหาย เลือนลางไปในแต่ละวัน
ลาก่อนคนที่ฉันเคยรัก พอแค่นี้ล่ะ ฉันจะเดินต่อไปโดยไม่หันกลับมามองอีก
แล้วเราก็จบกันเพียงเท่านี้
ความคิดเห็น