ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : BMB--1 ;; เริ่มต้น ด้วยดี?
“เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ปึ้ง!
“ตะโกนหาพ่อมึงหรอ -*-”
“พ่อเฮียกะพ่อผมก็คนเดียวกันนะ T^T” ผมพูดพลางลูบหัวตัวเองป้อยๆ
“เออ!”
“เฮียอ่ะ ไปส่งเมลหน่อยดิ~” ผมพูดอ้อนเฮียทันทีเมื่อพี่แกกำลังจะโดดไปนอนที่เตียงต่อ
“แล้วเจ๊มายมายอ่ะวะ”
“เจ๊มายกลับไปแล้ว T T” ผมพูดแล้วเย่าตัวเฮียอีกรอบ
“-*- เจ๊มายนะเจ๊มาย” พี่ผมบ่นอุบแล้วลุกจากเตียงลงไปทันที
เย่! สำเร็จ ^ ^
สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง ญาติๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ผู้คนทั้งหลาย ผมชื่อ เมโลดี้คร้าบบบ ^ ^ ชื่อใครจะว่าตุ๊ดแต๊ะ เกย์เกอ กระทงกระเทยอะไรผมไม่ว่าหรอกครับ เพราะชื่อนี้ แม่ ผมตั้งให้ ^ ^ ส่วนพี่ชายของผมชื่อมัชครับ ชื่อนี้พ่อตั้งให้ ถ้าแม่ตั้งให้คงเป็นอะไรที่เว่อร์อีกแน่ๆ (อาจจะกลายเป็นมาสเมลโล่ก็ได้) = = ผมมีพี่สาวอีกคนหนึ่งชื่อพี่มายครับ จริงๆ แม่ตั้งว่า ‘มายเกิร์ล’ ครับ ดูหรูหราไฮโซใช้ได้ แต่เรียกสั้นๆ ว่ามายดีกว่า 55 เพราะคำว่าเกิร์ลที่แปลว่าเด็กผู้หญิงน่ะ พี่ผมไม่มีเหลือแล้วล่ะครับ
“ไอ้เมลล์แกจะไปโรงเรียนมั้ย!” อ่า คุยเพลินไปหน่อย T^T
“คร้าบ ๆๆๆ เฮีย”
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สาบานได้ว่านี่ไม่ใช่เสียงมอเตอร์ไซด์ของพี่ผม = = ของไอ้รถคันข้างๆ ต่างหาก ฮึ่ยอะไรกันวะ!
“ลงดิ รอไรวะ” เฮียมิกซ์ถามเสียงเข้ม ผมยิ้มแห้งๆ แล้วโดดลงจากรถ แล้วถามเฮียด้วยความเป็นห่วงว่า
“โรงเรียนเฮียหยุดใช่ป่ะ?” ผมถาม ถึงเฮียผมจะอยู่ ม.5 แต่ว่าไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับผมนี่
“ยัง”
“งั้นดีเลยเฮีย เฮียไปส่งผมหน่อยสิ *[ ]*”
“ตลก ใครจะต่อยมึงอ่ะ เดี๋ยวกูฝากไอ้ไหมไอ้เด็นท์จัดการให้” โหววววว พี่ผมเก่งๆ ^^
“ไม่ได้มีใครต่อยเมลล์หรอกกกก~”
“งั้นกูไปและ”
“เดี….!”
ฟิ้ววววววววววววววววววว~
ไม่ทันที่ผมจะพูดจบ เฮียก็ขับยามาฮ่า วายแปดสิบสีน้ำตาลแดงที่แต่งท่อซะดิบดไปแล้ว
ขอบคุณนะเฮีย!
ผมเดินตึงตังเข้าโรงเรียนไปคนเดียวอย่างมีความสุข (?) และนั่นไงตัวการที่ผมต้องการหลบมาแล้ว TT
“อ่าว วันนี้มาคนเดียวหรอ ^ ^”
“เสือก!” ผมตะโกนด่าคนตรงหน้าแล้วสะบัดหน้าหนีทันที
“ฮ่า ๆๆ แรงว่ะ ^ ^”
“เรื่องของผม”
“วันนี้ให้พี่ไปส่งที่ห้องมั้ย ^ ^”
“ยุ่งน่า” ผมปัดมือของเขาที่มาจับมือผมทิ้งแล้วก้มหน้าก้มตาวิ่งกลับห้องทันที ฮู่ววว TT;
“เฮ้ออออ~” ผมถอนหายใจดังลั่นห้อง เป็นเหตุให้ไอ้ไฮไฟว์เพื่อนสนิทของผมหันมาจนได้
“เป็นไรวะ โดนพี่แคนลากอีกแล้วหรอ”
“อือ เกือบ” ผมตอบแล้วแผละลงบนโต๊ะ ใช่ครับผู้ชายคนที่มาหยอกผมเมื่อกี้ชื่อแคนครับ แต่พวกผู้หญิงส่วนใหญ่จะเรียก ‘แคนดี้’ สาเหตุมาจากความน่ารักน่าชัง (นิสัย) และหล่อลากกระซวกตับทำให้สาวแท้สาวเทียมกรี๊ดกันแป็นแถว = = แต่พี่เค้าขี้แกล้งสุดๆ นี่ซิ แถมมีคนไม่ชอบพี่เขาก็เยอะนะ แต่ก็ใช่ว่าจะเยอะหรอก มีนิดเดียวและผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่ได้หมั่นไส้ความหล่อเหมือนคนอื่น แต่ผมไม่ชอบเพราะเค้าชอบแกล้งผมนี่ซิ!
“ทำไมพี่เค้าชอบแกล้งแกนักวะ” ไอ้ไฮไฟว์ถามผม นั่นสิทำไมหว่า หรืเพราะเขาหมั่นไส้ผมตั้งแต่ก่อนเข้าโรงเรียนจริงๆ หว่า T T
“ไม่รู้” ผมตอบเรียบๆ แล้วนักเคาะปากกาเล่น
“น้องเมลโลอยู่มั้ย” เสียงเรียกจากทางบ้าน เอ้ย จากหน้าห้องดังออกมาทำให้ผมหันไปดูอย่างรวดเร็ว และบุคคลที่ยืนอยู่หน้าประตูคือพี่ไหมเพื่อนเฮียของผมนี่เอง นึกว่าใคร
“ถ้าพี่ไหมมาแสดงว่ามีคนเอาหนมมาให้เมลล์อีกแล้วอ่ะดิ * *” ไอ้เติ้งเพื่อผมอีกคนทำตาประกายเมื่อพี่ไหมเรียกผม
“ตะกละ” ผมหันไปด่าไอ้เติ้งแล้วเดินไปหาพี่ไหมทันที แต่อย่างที่ไอ้เติ้งบอกถ้าพี่ไหมมาแสดงว่ามีของมาให้ผมอีกแน่ แต่จากใครล่ะคราวนี้ - -
“อ่ะครับน้องเมลโล ^^” พี่ไหมพูดแล้วยิ้มให้ผม พี่ไหมนี่เป็นผู้ชายนะครับ น่ารักมากกกกกกกกก (จริงๆ!) นิสัยก็ดี๊ดีไม่ปากมอมเหมือนพี่เด็นท์เพื่อนเฮียอีกคน แต่ที่สำคัญตัวเตี้ยกว่าไอ้ไฮไฟว์อีก แถมสองคนนี้โครตคู่กัดกันเลยล่ะ
“จากใครอ่ะครับพี่” ผมถามเพื่อนพี่ผมชอบเอาของมาให้บ่อยๆ ก็ต้องถามซะหน่อย
“เดี๋ยวก็รู้ เค้าบอกว่าถ้าน้องรู้เดี๋ยวน้องไม่รับ”
“งั้นผมไม่เอา” ผมพูดแล้วยื่นกล่องอะไรไม่รู้หนักๆ นิดหน่อยคืนให้พี่ไหม
“เอาไปเหอะน่า เดี๋ยวเค้าเสียน้ำใจแย่ อีกอย่างเมลโลก็เอาไปแล้ว น่าเกียจนา~”
“- -^ อ่ะๆ ก็ได้ ว่าแต่ข้างในมีอะไรอ่ะ”
“เฟอรีเรอรอชแชอร์”
“=[ ]=”
“เอามั้ย”
“เอา!!!!” ผมพูดแล้วเดินกลับไป แล้วยิ้มหน้าบาน กร๊ากกก เสร็จตู เฟอรีเรอ!!!
แต่พอผมเปิดกล่องเท่านั้นแหละ อยากจะเอาปาทิ้ง ใหตายเหอะ
ทานให้อร่อยนะครับ ^^
จาก พี่ แคนดี้
ทำไมต้องมาหลอกหลอนผมด้วยยยยยย
--------------------------------------------------------------------------------------
อ่าว เว่ยมาต่อทันทีเดี๋ยวไม่รู้ว่าพระเอกชื่ออะไร 5555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น