คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : EP 8 100%
8
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอกทำให้ร่างบางถึงกับสบถออกมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเมื่อพอจะรู้ว่าคนที่มาเคาะเป็นใคร
“บ้าจริงเลย แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะเนี้ย... โอ๊ย ทำไมมันทรมานแบบนี้นะ” ชิพรู้สึกร้อนรุ่มตรงกลางตัวแต่จะให้เขาทำยังไงมันถึงจะดีขึ้นล่ะ ทำยังไง...
ก๊อกๆๆๆๆ
“ชิพ เปิดประตูหน่อย พวกข้ามีเรื่องอยากจะคุยด้วย...”
ปัง!
เสียงดังจากในห้องทำเอาคนที่รอคำตอบอยู่ข้างนอกถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ ก่อนจะมองหน้ากันอย่างตัดสินใจแล้ว... ถีบประตูดังโครม!
“ชิพ! / ชิพ!” ทั้งสองคนตะโกนพร้อมกันแต่พอมองไปในห้องเจอแต่ร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ข้างเตียงด้วยท่าทางทรมานแต่ดูไปก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้เกิดเสียงปังนั้น
“นี่อย่าบอกนะว่า...” ฟอกซ์มองสภาพแล้วกลืนน้ำลายตัวเองเบาๆ
บอกตรงๆ เลยว่าความรู้สึกแรกที่โผล่มาตอนที่เห็นคือ ‘อย่าบอกนะว่าเจ้านี่ช่วยตัวเองไม่เป็นน่ะ’ แต่ความรู้สึกถัดมาหลังจากที่เผลอมองไปที่ข้าอ่อนของร่างบางคือ ‘น่ากินชะมัดยาด!’
แน่นอนว่าทั้งไลน์และฟอกซ์ไม่ได้มีความรู้สึกต่างกันสักนิด
“ชิพ... เอื๊อก~” ฟอกซ์ถึงกับเผลอกลืนน้ำลายก่อนจะค่อยๆ จับแขนร่างบางเพื่อพยุงให้นอนบนเตียง
“หนักเลยนะเนี้ย...” ไลน์ที่ยืนมองอยู่ถึงกับพึมพำอย่างเป็นกังวลทำให้ฟอกซ์มองท่าทีแบบนั้นก่อนจะยิ้มนิดๆ เพราะร่างสูงไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้มาก่อน
“ไลน์ ถ้าแค่จูบได้ใช่ป่ะ?” ฟอกซ์เลิกคิ้วถาม
“อืม... งั้นข้าจะช่วยด้วยล่ะกัน” ไลน์เดินเข้าไปใกล้ ก่อนจะก้มลงกลืนกินลำคอขาวของร่างบางช้าๆ แต่ทำให้รู้สึกวูบวาบได้เป็นอย่างดี ฟอกซ์ไม่ยอมแพ้ก้มลงจุมพิตริมฝีปากอิ่มข้างล่างอย่างเร่าร้อนทันที
“อืม...” เสียงหวานดังขึ้นชวนให้ร้อนรุ่มที่กลางลำตัว แต่ชิพเองก็ไม่ต่างกันเพราะมันรู้สึกมากมายถึงขนาดต้องจิกมือลงกับผ้าปูเตียง “ฮ่า...”
ดวงตาหวานถึงกับปรือขึ้นลงเมื่อทั้งฟอกซ์ทั้งไลน์หยุดการกระทำ
“ขอ...” เสียงหวานดังขึ้นเบาๆ ทำให้ฟอกซ์กับไลน์ถึงกับงงเพราะไม่ได้ยินว่าร่างบางพูดว่าอะไร
ไลน์ก้มหน้าลงไปเอาหูเข้าไปใกล้ๆ กับริมฝีปากอิ่มน่ากินนั่น ก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ ว่า “พูดอีกครั้งสิเจ้าน่ะ”
“ขอ... อีกครับ”
คำตอบนี้ทำให้ไลน์ถึงกับเผลอยิ้มออกมาด้วยความยินดี ทำให้ฟอกซ์ที่ไม่ได้ยินทำหน้างงแล้วลากตัวเพื่อนรักให้ห่างจากเตียงชั่วคราว แล้วร่างบางก็ดูจะผ่อนคลายลงนิดหน่อยแล้วด้วย
“อะไร? ชิพพูดอะไรน่ะ?”
“บอกว่า...” ไลน์แกล้งลากเสียงยาวให้คำอารมณ์ร้อนถึงกับถลาเข้ามาหา “ใจเย็นๆ สิ ชิพพูดว่า ขออีก แน่ะ”
“หา... จริงง่ะ” ฟอกซ์ยิ้มร่าขึ้นมาทันที “ถ้าผิดคำสัญญานั่นไม่เป็นไรใช่มั้ย? ก็สัญญานั่นมันบอกว่า ‘ห้ามทำอะไรที่ล่วงเกินเด็ดขาด ถ้าหากเจ้าตัวไม่ยอม’ แต่นี่ชิพยอมนี่นา... ไม่เป็นไรใช่ป่ะ”
“แถเอาจนได้นะเจ้า แต่ก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่...” ไลน์ชะงักไปนิด “จะ 3 จริงๆ เหรอ”
“แล้วจะให้ทำไงล่ะ พลัดกันคนล่ะรอบรึไง”
“ไม่เอาล่ะ เดี๋ยวไม่เท่ากันพอดี งั้นเอาอย่างนี้นะ...”
ระหว่างที่ร่างสูงและร่างโปร่งกำลังตกลงกันว่าใครจะจัดการกับร่างบางยังไง บนเมืองแห่งเทพ หรือสวรรค์นี่เอง... กำลังวุ่นวายกันอย่างสุดๆ เพราะบุตรแห่งพระเจ้าได้กลับมาอีกครั้งและเป็นคนที่รักษ์คนยิ่งชีพตัวเองเลยทีเดียว
เขาคนนี้กำลังสะสางงานเกี่ยวกับการเนรเทศและการสาปเหล่าเทพและปีศาจที่เขายังไม่รู้อยู่ในห้องทำงานสีทึบ และหางตาเหลือบไปเห็นใบหน้าหวานๆ ของใครบางคนที่ถูกสาปให้เป็นแกะอยู่ที่โลกเซกัสสึ (โลกระหว่างกลาง)
มือถึงกับสั่นระริกเมื่ออ่านข้อความทั้งหมดในใบรายงานจนจบ แล้วเขาก็พุ่งตัวออกไปในสถานที่ๆ ผู้ที่โดนสาปมักไปอยู่บ่อยๆ คือในสวนยมโลก
ชื่อก็ว่าไปอย่างนั้นเอง แต่เรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่บริสุทธิ์ที่สุดในสวรรค์เลยก็ว่าได้ เพราะชื่อนี่แหละทำให้คนไม่ค่อยอยากจะเข้ามากัน แต่มีเพียงคนเดียวที่เรียกได้ว่าแทบจะอาศัยอยู่ที่นี่เลยก็ได้
บุตรแห่งพระเจ้าอ่านความทรงจำของต้นไม้ต้นหนึ่งที่ผู้ถูกสาปมักจะมอบความทรงจำนั้นให้กับต้นไม้เพื่อเป็นการระบายความรู้สึก เมื่อความทรงจำทั้งหมดเข้ามาภายในหัวสมองของเขา บุตรแห่งพระเจ้าถึงกับมือสั่นระริกเพราะว่าโกรธแค้นเหล่าเทพที่ทำให้ร่างกายที่แสนบริสุทธิ์นั้นต้องแปดเปื้อน!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ช่วง nc ค่ะ ถ้าต้องการอ่าน ช่วยเม้นบอกอีเมลล์ไว้ให้ด้วยนะคะ แล้วจะส่งให้ค่ะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
“อืม... ตอนนี้สามตนนั้นจะเป็นยังไงบ้างน้า...” ฟิชกำลังหัวเราะอย่างอารมณ์ดีอยู่ใต้น้ำ ก่อนที่เพื่อนจะเข้ามาทัก
“ฟิช หัวเราะอะไรน่ะ ดูท่าน่าสนุกจริงนะ บอกข้าบางสิ” เพื่อนสาวเข้ามาถามแต่คนที่กำลังหัวเราะหึๆ ก็ส่ายนิ้วเหมือนจะบอกว่าไม่ได้ๆ
“บอกไม่ได้หรอกน่า ก็... มันเป็นความลับนี่นะ!” ฟิชยิ้มกับตัวเอง ก่อนจะเริ่มนึกถึงผลข้างเคียงของหญ้าฮาร์ตที่ทำให้เกิดอารมณ์อย่างว่าขึ้นมาด้วย แต่ก็นะ... ถือว่าช่วยชิพล่ะกัน ทั้งทางร่างกายและจิตใจน่ะนะ
ป่านนี้... คงกำลังทำเรื่องบนเตียงกันอยู่แน่ๆ เลย แต่ว่า... ถ้าแค่รอบเดียวล่ะก็มันไม่จบหรอกนะ ต้องสองรอบสิ ถึงจะพอดี... แถมยัง... ทำให้คนที่กินไปจำได้อีกต่างหากว่าตัวเองพูดอะไร... ทำอะไร... หรือโดนทำอะไร
“ฮ่าๆๆๆ” แล้วหญิงสาวก็หัวเราะขึ้นอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่ดีเหลือหลาย เมื่อได้ทำความดีช่วยเหลือผู้อื่น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ช่วง nc ค่ะ ถ้าต้องการอ่าน ช่วยเม้นบอกอีเมลล์ไว้ให้ด้วยนะคะ แล้วจะส่งให้ค่ะ
(ส่งแค่ข้างบนครั้งเดียวก็พอนะคะ)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ดวงจันทราคืนนี้เด่นชัดกว่าทุกคืน ทั้งส่องสว่าง และไม่มีเมฆมาบดบังแสงที่สุกสกาวนี้ ฟิชที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็ต้องหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่มีความหมาย
แล้วลงน้ำไปพร้อมกับทิ้งคำพูดไว้ให้ลอยไปในอากาศ
“ความรักน่ะ... เป็นความรู้สึกที่ดีนะ”
ความคิดเห็น