ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“เฮ้ยไอ้น๊อตเร็วๆดิ๊”เสียงไอ้เปอร์เร่งผมอยู่นั่นแหละ
“เออๆ รีบไปไหนวะ”
“กูจะไปหาไอ้วิน”ไอ้วินนี้ชื่อเพื่อนผมอีกคนครับ รู้สึกหงุดหงิมมากเวลาที่ได้ยินไอ้เปอร์พูดถึงไอมาวิน ทำไมไม่รู้
“มึงจะไปก็ไปดิ เดี๋ยวกูแวะไปที่ห้องดนตรีก่อน”ผมเดินออกมาจากห้องเร็วๆ ใจนึงผมอยากให้มันไม่ตามมา แต่อีกใจผมอยากให้มันเรียกผม แล้วบอกว่าไปด้วยแต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไร
“อ้าวไอ้น๊อตเป็นไรของมึงวะนั่น
“ดีฮะพี่โน่ พี่ปุณณ์”รู้สึกเหมือนตัวเองเข้ามาผิดจังหวะยังไงไม่รู้แฮะ “ผมไปก่อนนะพี่”
“อ้าวแล้วมึงจะไปไหนอ่ะ”ตอบไรดีวะ ไปจากที่นี่ให้พวกพี่ได้ทำอะไรกันต่อ ว่าแต่อะไรที่ว่ามันอะไรวะ “อ้อ ผมแวะมาเอาโน้ตเพลงเฉยๆครับพี่ เชิญพี่สองคนต่อตามสบาย”
“หยุดเลยมึงเข้าใจผิดแล้ว”ผมว่าฉากที่พี่พูดแบบนี้จำได้ว่าไอ้เปอร์มันเอามาแฉว่าพี่ปุณณ์งอนนะคำพูดเนี้ย “เข้าใจผิดอะไรล่ะพี่ ก็พี่ปุณณ์มาหาพี่โน่มันก็เรื่องปกติอยู่แล้วนี่หน่า” เอาล่ะตอนนี้ต้องชิ่ง
“ไปพี่ดีฮะ” ผมวิ่งพรวดออกมาจากตึกเลยไม่อยากอยู่ขัดพวกพี่เค้า
“
.กูจะเข้าไปดีมั้ยวะเนี่ย”ผมเดินกำลังจะมาหาไอ้เปอร์ แต่ภาพที่ผมเห็นตอนนี้คืออ้เปอร์ที่เอาหน้าไปใกล้ๆไอวิน อยู่ ผมไม่รู้ตัวเองว่าตอนนี้ผมควรเข้าไปดีหรือเปล่า
“อ้าวไอ้น๊อตมายืนทำหน้าบูดอะไรอยู่นี่อ่ะ”พี่ดิว เดินเข้ามาหาผม ผมไม่ได้ตอบอะไรแค่มองไปที่ที่เปอร์อยู่กับไอ้วิน
“พี่จะกลับบ้านยังอ่ะ”
“ก็ว่าจะกลับอยู่อ่ะ ทำไมวะ”
“ผมขอไปด้วยดิ”ผมว่าผมไม่ควรจะอยู่ที่นี่ ไม่ควรเข้าไปยุ่งกับสองคนนั้นว่าเค้าจะทำอะไรกันอยู่
“ไอ้เชี่ยน๊อต มึงปล่อยให้กูรอตั้งนาน เดี๋ยวมึงจะโดนมิใช่น้อย”มึงจะมาโผล่อะไรตอนนี้วะเนี่ย
“กูขอตัวก่อนเหอะวะวันนี้กูเหนื่อย”
“ไม่ต้องมาแหลเลยมึง ไปกับกูเลยมึงสัญญาแล้ว”
“ไม่อ่ะ ขอกูกลับเห้อ”
“ไม่ต้องเลยมึง มานี่เลย”มันพูดจบก็ลากมือผม ผมพยายามสะบัดมืออก ยากพอควรแต่ก็สะบัดได้แหะ
“มึงมาชวนกูทำห่าไรเล่า มึงก็ไปกับไอวินดิ!!!!”ผมเริ่มรำคาญแล้วเผลอตะโกนออกไปเสียงดังนิดนึง นิดนึงจริงๆ
“กูก็แค่
..อยากให้มึงไปกับกูด้วยอ่ะ”
“ท่างั้นสรุป มึงกับไอ้วินเป็นอะไรกัน ท่าไม่ตอบกูไม่ไป”
“หา!!! นี่มึงงอนกูเรื่องนี้เนี่ยนะ”สาดกูไม่ได้งอนพอ เชี่ยนี่แม่งมั่ว “คือกูกับไอ้วิน
..ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”หลังจากจบคำพูดผทพึ่งมองเห็นบุคคล คนหนึ่งที่ผมพึ่งพูดถึงไป
“เฮ้ย ไอ้วินเดี๋ยว”ผมรีบตะโกนออกไปเพราะเห็นมันวิ่งไปโน่นแล้ว สัดเอ้ย ตอนนี้ยิ่งมองตัวเองผิดขึ้นไปทุกทีแล้วว้อย “วินๆ ไอ้เชี่ยวินหยุดกันเลยมึง” ผมคว้ามือมันมาได้
“ไอ้น๊อต มึง
ชอบไอ้เปอร์ใช่ป่ะ”
TBC.
รู้สึกว่าตัวเองเปิดเรื่องแบบรวบรัดเร็วไปหน่อย (ไม่หน่อยมั้ง)
เพื่อนอ่านแล้วบอกกันว่า เปิดเรื่องมานี่อย่างกับกลางเรื่องเชียวนะมึง
เลยบอกกับเพื่อนว่าเปิดเรื่องแบบนี้แหละทันใจดี
แต่คิดไปคิดมาอีกที เปิดเรื่องแบบนี้เนี่ยทำตัวเองตันนะเนี่ย
TBC.
รู้สึกว่าตัวเองเปิดเรื่องแบบรวบรัดเร็วไปหน่อย (ไม่หน่อยมั้ง)
เพื่อนอ่านแล้วบอกกันว่า เปิดเรื่องมานี่อย่างกับกลางเรื่องเชียวนะมึง
เลยบอกกับเพื่อนว่าเปิดเรื่องแบบนี้แหละทันใจดี
แต่คิดไปคิดมาอีกที เปิดเรื่องแบบนี้เนี่ยทำตัวเองตันนะเนี่ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น