คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จุดเริ่มต้นของความบ้าบอ
“เห้ยๆ จะบ้าหรอว่ะ แกจะใช้มิกะเป็นเครื่องมือในการแกล้งของแกหรอ ไม่มีทางฉันไม่ยอมให้แกทำอย่างนั้น”
“ทำไม แกชอบยัยมิโยโกะหรอ”
“เปล่าฉันไม่ได้ชอบมิโยโกะแต่ฉันชอบมิกะต่างหากหละถ้าแกชอบมิกะเขาจริงฉันพร้อมที่จะยกให้ได้เพราะเขาชอบแกแต่นี่แกไม่ได้ชอบเขา แถมแกจะมาใช้เขาเป็นเครื่องมืออีก ฉันไม่ยอมนะเว้ยไอ้ชิ”
“เออเออ รู้แล้ว ฉันไม่ใช้มิกะก้อได้ ฉันใช้ตัวเองนี่แหละ”
“เฮ้ แกยังไม่เลิกคิดที่จะแกล้งเขาอีกหรอว่ะ”
“ไม่ เพราะฉันไม่ชอบยัยนั่น”
“เขาว่ากันว่าเกลียดสิ่งไหน ได้สิ่งนั้นนะเว้ยไอ้ชิ อิอิอิ ”
“ไม่มีทาง เด็ดขาด”
“อ้าวมิกะ บอกตาหมอนั่นไปหรือยังจ๊ะ”
“ยังเลย เรายังไม่เจอเขาเลย”
“หรองั้นเดี๋ยวเจอแล้วค่อยบอกก้อได้นะจ๊ะ”
“อืมไปเรียนกันเถอะนะ”
ออดดดดดดดดดด “เย้เลิกเรียนและ กลับบ้านกันเถอะมิกะ”
“คือว่าฉันอยากบอกชิงะก่อนอ่ะ งั้นเทอกลับบ้านไปก่อนล่ะกันนะ”
“อ้าวหรอ งั้นฉันกลับก่อนนะ วันนี้อยากช่วยแม่ทำอาหารนะจ๊ะ”
“อืม บ๊ายบาย เดี๋ยวเจอกันนะ” มิกะเดินหาชิเงะไปเรื่อยๆแต่ก้อไม่เจอ เจอก้อแต่
“อุ้ย ขอโทษค่ะ เดี๋ยวเราเก็บให้นะ” มือของมิกะกับมือของใครไม่รู้กำลังหยิบของชิ้นเดียวกันอยู่ และทั้งคู่ก้อสบตากัน อ้าว อิวะนี่ มิกะยิ้มอย่างดีใจที่เจออิวะ “อ้าวมิกะ ดีใจจังเลยที่เจอกับเทอ”
“หรอ แล้วอิวะมาคนเดียวหรอ แล้วชิเงะหล่ะ” อิวะผิดหวังอย่างรุนแรงนึกดีใจที่มิกะยิ้มให้
“อ๋อ ไอ้ชิมันกลับไปแล้ว เทอมีอะไรก้อบอกฉันได้ เราเป็นเพื่อนซี้กัน”
“งั้นไม่เป็นไร กลับไปแล้วหรอ ขอบใจนะ”
“เดี๋ยวสิมิกะ ให้ฉันกลับบ้านเป็นเพื่อนไหม บ้านฉันอยู่ทางเดียวกับเทอนิ”
“ก้อได้ เราจะได้มีเพื่อน” และทั้งคู่ก้อเดินกลับบ้านกัน ส่วนมิโยโกะตอนนี้กำลังซื้อขนมปังอยู่ร้านเบเกอรี่แถวๆบ้าน และชิเงะที่ตามฉันมาอยู่ตลอดนั้น ก้อเดินเข้ามาหาฉันอย่างกระทันหัน
“หวัดดีจ๊ะสาวน้อย มิโยโกะ”
“เอ๊ะ นี่นายตามฉันมาทำไมฮ่ะ นายไปเลยนะ ไปไกลๆฉันเลย ถอยไปฉันจะกลับบ้าน”
“ไม่ให้ไป อยู่กับฉันก่อนสิ ฉันอยากเลี้ยงเทอที่เทอต่อยท้องฉันอ่ะ”
“จะบ้าหรอ นายนี่ ท่าทางจะบ้า ไม่เอาและฉันไม่อยากคุยกับคนบ้า”
“นี่อยู่กับฉันก่อนนะ คิดซะว่าเป็นการลงโทษที่เทอต่อยฉันล่ะกันนะ นะ”
“ก้อได้ แป็บเดียวนะ แล้วมีอะไรหล่ะ”
+++ เอ..จะคุยเรื่องอะไรกานน้าเนี่ย +++
ความคิดเห็น