จะรักครั้งไหน ก้อคือนาย

ลำดับตอนที่ #7 : สองจิต-สองใจ

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง  เสียงนาฬิกาปลุก มันทำให้ฉันตื่นซะแล้ว

เฮ้อ เมื่อคืนนี้เราคิดถึงเรื่องนั้นได้อย่างไรเนาะเนี่ย คิดถึงเคนยะจัง เฮ้อไปอาบน้ำดีกว่า และพอฉันทำอะไรเสร็จ ฉันมีเวลาเหลืออีก 5 นาที ฉันเลยเดินไปบ้านเคนยะที่อยู่ถัดไปหลังนึง

“เคนยะ เมื่อไหร่เทอจะกลับมาหาฉัน เมื่อไหร่การรอคอยของฉันถึงจะสิ้นสุดลงซะที เคนยะ”

แต่มิโยโกะไม่รู้หรอกว่า การสิ้นสุดของการรอคอย มันมาถึงแล้วเมื่อไม่นานมานี้เอง

“อ้าว มิโยโกะ วันนี้มาเร็วกว่าเดิมนะเนี่ย นั่งสิ ฉันมีเรื่องอยากจะบอก”

“หวัดดีมิกะ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาด้วยนะ แต่เมื่อวานทำไมไม่รับโทรศัพท์ฮ่ะ”

“เมื่อวานฉันไม่ว่าง แต่เทอจะปรึกษาเรื่องอะไรหรอ”

“ไม่เป็นไรเอาเรื่องที่มิกะจะบอกเราก่อนดีกว่านะ”

“อืมก้อได้ แต่ว่ามันพูดลำบากอ่ะ”

“มีอะไรก้อพูดมาเถอะ เราเพื่อนกันนะจ๊ะ”

“คือ...ว่า.... ฉัน.....ชอบชิเงะ”

“ฮ่ะ มิกะเทอบอกว่าอะไรนะ เทอชอบชิเงะงั้นหรอ” ตอนนี้ฉันไม่รู้จะพูดกับมิกะยังไง ไม่ใช่เพราะว่าเรื่องที่ฉันเกลียดเขาแล้วไม่ให้มิกะยุ่งกับเขาหรอกนะ แต่ที่ฉันตะลึงก้อเพราะเรื่องที่ตาหมอนั่นเพิ่งบอกว่าชอบฉันเมื่อวานนี้เอง แล้วถ้ามิกะรู้ว่าชิเงะชอบฉัน แล้วเราเพื่อนกันจะเป็นอย่างไร โอ้ยฉันจะทำยังไงดีมิโยโกะ

“เอ่อ มิโยกะ โกรธฉันหรอที่ฉันชอบชิเงะ คู่กัดเทออ่า มิโยโกะ มิโยโกะ”

“อ๋อ เปล่าฉันไม่โกรธหรอก เทอจะชอบใครมันก้อสิทธิ์ของเทอนี่จ๊ะ”

“งั้นแล้วเรื่องที่เทอจะปรึกษาฉันล่ะฮ่ะ”

“อ๋อ ไม่ต้องแล้วแหละ ไม่จำเป็นแล้วนะจ๊ะ ไปเข้าแถวกันเถอะ”

ออดดดดดดดด “รีบไปกินข้าวกันเถอะมิโยโกะ ฉันจะรีบไปบอกชิเงะ”

“เทอจะบอกเขาหรอ”

“อืม ใช่แล้วฉันชอบเขาจริงๆนะ เขาน่ารักดี”

“แหวะ หมอนั่นอ่ะเทอชอบไปได้ไง นิสัยแย่ที่สุดเลย”

“เฮ้อ อิ่มแล้วจ๊ะ นี่มิกะงั้นเทอก้อไปหาหมอนั่นนะ ฉันไม่อยากเจอเขา แล้วเดี๋ยวเราเจอกันที่ห้องนะจ๊ะ”

ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า ฉันหยิบหวีและแป้งพับออกมาเพื่อที่จะเสริมความงามอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ

“เอะเรานี่ก้อใช้ได้แฮะไปซื้อหนมกินดีกว่า” ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำและฉันก้อพยายามายัดเครื่องสำอางเข้าไปในกระเป๋าเหมือนเดิม และแล้วก้อมีคนมาชนฉันจนล้ม “ขอโทษครับ” “อ่ะไม่เป็นไรค่ะ” ฉันพูดแล้วก้อเงยหน้าดูหน้าคนที่มันชนฉัน

“เอ๊ะ นายนี่เองอ่ะ นี่นายจะหาเรื่องฉันไปถึงเมื่อไหร่ฮ่ะ เอาล่ะๆฉันรีบ ฉันให้อภัยนายล่ะกัน”

“เรื่องอะไร เรื่องเมื่อวานที่ฉันบอกชอบเทอนั่นเหรอ”

“เอ๊ะ ชิเงะ นายเลิกพูดเรื่องนี้เลยนะ”

“ทำไม ถ้าฉันชอบเทอแล้วทำไม”

“ก้อไม่ได้นะสิ เพราะว่ามิกะเขาชอบเทอ เพราะเขาเป็นเพื่อนรักของฉัน”

ฉันรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ฉันไม่นึกเลยว่าหมอนั่นจะชอบฉันจริงๆ รู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ย
+++ โห เลือกยากนะเนี่ย ระหว่างการให้เพื่อน +++