จะรักครั้งไหน ก้อคือนาย

ลำดับตอนที่ #5 : จะบ้าไปแร้วหรอเนี่ย

"ทำไมฉันต้องมายุ่งกับหมอนี่ด้วยนี่ บ้าจริงๆเลย ลามกอีกต่างหากบ้าที่สุด"

"อะไร!!!ใครลามกหรอมิโยโกะ"

"อ้าวมิกะ!!! เปล่าอ่ะไม่มีอะไร ไปเรียนกันเถอะได้เวลาแล้ว"

ออดดดดดด  "เฮ้อเลิกเรียนแล้ววันนี้ไปกินราเม็งบ้านฉันนะมิกะแม่ฉันทำให้กินอ่ะวันนี้"

"อืมๆไปก้อได้ ฉันชอบกินราเม็งฝีมือคุณน้ามากๆเลย แต่เราจะไม่ไปเยี่ยมชิเงะหน่อยหรอ"

"ไม่ต้องไปหรอก คนอย่างหมอนั่นไม่จำเป็นหรอกที่เราจะไปเยี่ยมหรอ เขามีสาวรุมตรอมเพียบ"

"หรอ!!! พูดเหมือนกับ แมลงวันรุมตรอมอุนจิเลยเนาะ  อิอิ"

"มิกะ!!! เดี๋ยวนี้เนี่ยเล่นมุขเก่งนะเนี่ย 5555 และทั้งสองก้อเดินกลับบ้านไปหัวเราะไปกันอย่างสนุกสนาน"

"เอะ!!! ไอ้ชิตื่นได้แล้วเขาเลิกเรียนกันหมดแล้วกลับไปนอนบ้านไป เดี๋ยวฉันโทรให้คนที่บ้านแกมารับนะ"

"ไม่ต้อง!!!  ฉันจะรอยัยบ้านั่นซักพัก เผื่อเขาจะมาเยี่ยมฉัน แกกลับไปก่อนป่ะ"

"ไม่ต้องรอหรอก ฉันเห็นเขาเดินกลับบ้านกันสองคนไปเมื่อซักพักแล้วหล่ะ"

"หรอ!!! แล้วทำไมแกไม่บอกฉันว่ะ"

"อ้าว!!! ก้อแกบอกไม่ให้ใครปลุกนายนี่หน่า ทำไมว่ะ"

"ก้อฉันจะแกล้งยายนั่นไงละ ฉันจะทำให้เขามาหลงรักฉันให้ได้"

"โดยที่แกจะไม่รักเขาจริงนี่นะ"

"บ้าฉันชอบ...เอ้ยไม่ใช่!!! ใช่ฉันไม่รักเขาจริง วันนี้ฉันจูบเขาไปทีนึงแล้วแหละ"

"แกนี่มันจริงๆเลย เขาเป็นคนนะมีจิตใจนะเฟ้ย"

"คนอย่างยายนั่นไม่มีจิตใจหรอกจะบอกให้"

"ช่างแกเถอะ ฉันไม่ยุ่งด้วยและ จะกลับไหมเนี่ย"

"เออ !!!เรียกคนขับรถมารับหน่อย"

โต๊ะอาหาร ที่เต็มไปด้วยจานและชามที่ว่างเปล่า

"อิ่มแล้วค่า ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน"

"หนูกลับแล้วนะค่ะคุณน้า ขอบคุณมากค่ะ ซาโยนาระค่ะ"

"จ๊ะ กลับบ้านดีดีนะจ๊ะ เอ้อมิโยโกะไปส่งมิกะแล้วซื้อขนมปังฝั่งตรงข้ามมาให้แม่ด้วยนะ"

"ค่า คุณแม่ แล้วเงินล่ะค่ะ เงินเงิน แหะแหะ"

มิโยโกะเดินมาส่งมิกะหน้าปากซอย มิกะขิ้นแท็กซี่กลับบ้านไป

"ต้องไปซื้อขนมร้านฝั่งตรงข้ามนี่หน่า" ขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูร้านเข้าไป ก้อมีเสียงอันคุ้นๆหูตะโกนมา

"เป็นไงจะสาวน้อยมิโยโกะ อายฉันสิท่า นี่คงมารอฉันเพราะรู้ว่าฉันกลับบ้านทางนี้ล่ะสิ"

"จะบ้าหรอ ฉันมาซื้อของต่างหากล่ะ ต๊ายตาย แค่นี้ต้องให้คนขับรถมารับเลยหรอ สำออยจริงๆ"

"นี่นี่พูดให้มันดีๆนะ ที่ฉันเป็นอย่างนี้ก้อเพราะเทอนั่นแหละ"

"หรอ ขอบใจนะที่เตือน ฉันไม่มีเวลากับนายหรอกนะซื้อของดีกว่า" ฉันบอกชิเงะแล้วก้อหันไปเปิดประตู

"ฉันชอบเทอนะมิโยโกะ"   ชิเงะพูดเสร็จแล้วเลื่อนกระจกขึ้นไปแล้วก้อออกรถไปทันทีเลย

ชิชิ..เงะ เมื่อกี้นายพูดว่าชอบฉันหรอ โอ้ยตายแล้ว จะทำไงดี หมอนั่นต้องบ้าแน่ๆเลย ฉันต้องรีบไปโทรหามิกะซะแล้ว
ตึงตึงตึง “นี่มิโยโกะ เบาๆหน่อยสิจะรีบไปไหนล่ะ อ้าวๆ แล้วขนมของแม่ล่ะ”

“อ้าวๆหนูลืมค่ะแม่ แต่ตอนนี้หนูมีธุระด่วนค่ะ ไว้พรุ่งนี้หนูซื้อให้นะค่ะ”

“จริงๆเลยลูกคนนี้ ทุกทีเลย”

ตืด...ตืด...ตืด...ตืด...ตืด...ตืด รับซะทีสิมิกะ รับซะที โอ้ยทำไมไม่รับนะ เดี๋ยวค่อยบอกพรุ่งนี้ก้อได้