คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คนดูแลนายคือฉัน (ฮือๆๆๆ)
“เอ่อ ...คือว่าอยู่ดีๆเขาก้อปวดท้องขึ้นมานะครับ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรครับ” อิวะบอกพร้อมกับมองมาทางฉัน “ค่ะ มิกะตอบ “อ้าว!!! แล้วมิโยโกะหละ มิโยโกะ มิโยโกะ”
เฮ้อ!!! รอดตายเว้ย อิวะนี่ช่างเป็นคนดีจริงจริ๊งเลย แต่เราทำให้หมอนั่นเจ็บขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย
“มิโยโกะ มิโยโกะ อ่ะอ่ะ ค่ะ มีอะไรค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจทำเขานะค่ะ”
“อะไรอะไร ไม่ได้ตั้งใจอะไร”
“อ๋อเปล่าค่ะ เออแต่ว่ามีอะไรหรอค่ะ” ฉันพูดพร้อมหันไปหามิกะ
“ตอบครูไปเถอะว่าตกลง เดี๋ยวฉันจะบอกให้” มิกะบอกฉันอย่างเงี้ย
“ค่ะครูค่ะ ตกลงค่ะ โอเคเลยนะค่ะ”
“อืมงั้นเรามาเรียนกันเลยนะ
“นี่ๆมิกะ อะไรหรอที่เทอบอกให้ฉันตอบตกลงอ่ะ” ฉันแอบกระซิบถามมิกะ
“ก้อครูให้เทอไปดูแลชิเงะ ส่วนฉันก้อดูแลข้าวของของชิเงะแหละ”
“ฮ๊ะ อะไรนะ” ฉันพูดเสียงดังจนครูหันมามอง
“เอ่อหนูขอโทษค่ะ” ฉันรีบขอโทษครูแล้วมานั่งทำใจตลอดจนถึงคาบพักทานอาหารกลางวัน
ออดดดดดดดดดดด “นี่ๆมิโยโกะเดี๋ยวเราไปเยี่ยมชิเงะกันนะ” มิกะพูดชวนฉัน
“จะบ้าหรอ ให้ฉันไปเยี่ยมหมอนั่นอ่ะนะ จ้างให้ฉันก้อไม่เอาหรอก” ฉันพูดพร้อมทั้งเบะปาก
“แต่นี่เป็นคำสั่งที่ฉันลงโทษเทอนะมิโยโกะ” ครูซึ่งเดินผ่านมาพอดี
“ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ พูดเล่นๆเฉยๆค่ะ ป่ะเรารีบไปกันเถอะมิกะเดี๋ยวชิเงะจะรอนาน”
ฉันและมิกะรีบทานข้าวแล้วซื้อของไปให้ชิเงะและอิวะที่รออยู่ที่ห้องพยาบาล
“แล้วฉันจะซื้ออะไรให้ชิเงะดีหละ ฉันจะไปรู้ไหมว่าเขาชอบอะไรอ่ะ งั้นเอาซูชิละกันนะ ไม่รู้จะเอาอะไรแล้ว”
ฉันและมิกะเลือกซื้อของซักพักแล้วก้อเดินมายังห้องพยาบาล
“อ่ะ มิกะเทอเอาเข้าไปให้เถอะ ฉันไม่กล้าเข้าไปอ่ะ”
“ทำไมหล่ะ ไม่เป็นไรหรอกหน่า เทอทำเขาเจ็บเทอก้อน่าจะเข้าไปขอโทษและเยี่ยมเขานะ”
“ก้อได้ แป็บเดียวนะ” มิโยโกะเอ๋ยทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้เนี่ย ไม่น่าเลยเรา ฉันคิดขณะเดินเข้าไป
“ชิเงะ เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ อ่ะนี่มิกะกับมิโยโกะเอาของมาฝาก” มิกะยื่นให้ชิเงะ
“นี่ๆมิกะอันไหนเป็นของที่เทอซื้อให้ฉันหรอ” ชิเงะถาม และก้อมองหน้ากวนๆไปยังมิโยโกะ
“ก้อเราซื้อด้วยกันแหละ ทำไมหรอ”
“เปล่าอ่ะ งั้นหรองั้น อิวะกับมิกะช่วยเอาทุกอย่างที่เทอทั้งสองคนให้ฉันแบ่งเป็นครึ่งนึงนะ ฉันจะกินแต่ส่วนที่เป็นของมิกะคนเดียวเท่านั้น ของคนที่ทำร้ายฉัน ฉันไม่กิน”
“เชอะ ไม่กินก้อไม่ต้องกินเรื่องมากนักนะ ทั้งของเพื่อนฉันและของฉันนั้นแหละ เอามาเลยนะเอามา”
“ไม่ให้ ฉันจะกินของมิกะ” เอามานะ!!! ไม่ให้!!! เอามา!!!
“นี่ๆ แหกปาอะไรกันเสียงดังจริงๆเลย มิโยโกะอีกและหรอ ฉันบอกให้เทอมาดูแลเขาไม่ได้จะมาทำร้ายเขา”
“หนูไม่ได้มาทำร้ายเขา แต่หนุจะฆ่าเขขขขขขา... อ๋อไม่ใช่ค่ะ พูดเล่นค่ะ”
“อืมงั้นก้อดูแลไปนะ เอ่อมิกะกับอิวะมาช่วยครูหน่อย ให้มิโยโกะดูแลชิเงะไป”
“ค่ะ / ครับ ฉันไปก่อนนะอย่าฆ่าเขาจริงนะมิโยโกะ” มิกะพูดพร้อมเดินตามครูออกไป
ตอนนี้ในห้องพยาบาลมีฉันกับชิเงะสองคนเท่านั้นแล้ว ฉันจะทำอย่างไรดีอ่า แม่จ๋าช่วยหนูด้วย มิโยโกะคิดพร้อมมองไปรอบห้อง และสุดท้ายก้อต้องมองที่ชิเงะ
+++ มองแร้ว อย่าคิดอะไรน้าจ๊ะ มิโยโกะ หุหุ +++
ความคิดเห็น