จะรักครั้งไหน ก้อคือนาย

ลำดับตอนที่ #12 : ความรู้สึกกับน้ำตาที่ไหล

“เดี๋ยวฉันมานะทุกคน”

“อ้าว เรียกฉันเข้ามาแล้วนายจะไปไหนล่ะชิเงะ”

“ทำไม โมโหหรอที่ไปขัดจังหวะ ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน” ชิเงะพูดแล้วเดินไปทันที

“บ้า บ้าที่สุดเลย” พวกเรานั่งร้องเพลงกันซักพักแล้วชิเงะก้อยังไม่มาเลย ฉันจะไปเข้าห้องน้ำพอดีเลยบอกว่าจะไปตามให้

“นั่นมันชิเงะนี่หน่า นี่นี่นาย ชิเงะเป็นอะไรไป หือกลิ่นเหล้าหึ่งเลย นี่นายไปกินเหล้ามาหรอ บ้าที่สุดนายเป็นอะไรนี่ คนบ้า”

“เทอไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ไปเลยไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าเทอ ทันทีที่เขาพูดจบเขาก้อหลับไปเลย” ฉันก้อเลยไปตามอิวะและมิกะมาช่วยกัน และพวกเราก้อหอบเขาขึ้นแท็กซี่ไป และอิวะก้อให้รถขับไปส่งมิกะก่อน และเดี๋ยวจะไปส่งฉันและชิเงะตามหลัง

“มิโยโกะ มิโยโกะ มิโยโกะ”

“อะไรชิเงะ ฉันอยู่นี่เรียกฉันทำไม”

“มิโยโกะ เทอจริงๆด้วย”

“ก้อใช่นะสิบ้าไปแล้วหรอ เอ่อถึงบ้านฉันแล้วฉันไปแล้วนะ”

“เดี๋ยวอย่าเพิ่งไป อย่าไปจากฉันอีก...คนนะ อย่าไปเลย อย่าหนีฉันไปไหน”

“บ้าเปล่าเนี่ยฉันจะลงแล้ว”

“ฉันชอบเทอนะมิโยโกะ ฉันชอบเทอเทอจริงๆ”

“นี่ชิเงะ นายจะเอาอย่างไรกันแน่ นายกำลังคบกับมิกะอยู่นะ”

“อย่างไรก้อตามฉันชอบเทอนะ ฉันจะมีเทอคนเดียว อย่าไปเป็นของใครนะ อย่านะ”

ฉันไม่ฟังอะไรอีกแล้ว ฉันรีบเปิดประตูรถแล้วก้อลงอย่างเร็วที่สุด และก้อรีบเข้าบ้านแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องอย่างที่สุด ทำไมทำไมชิเงะต้องทำแบบนี้ด้วย นายจะให้เพื่อนหักหลังเพื่อนหรอเนี่ย

วันนี้ฉันมาสายตามเคย มาถึงฉันเห็นแค่อิวะกับมิกะเท่านั้น หมอนั่นหายไปไหนนะ

“หวัดดีจ๊ะ อ้าวแล้วแฟนเทอไม่มาหรอมิกะ”

“อิวะบอกว่าวันนี้เขาไม่มาโรงเรียนจ๊ะ”

“หรอ ดีเลยสิ ตาบ้าไม่มา ฉันก้อมีความสุขมากๆเลย อ้าวมิกะเป็นอะไร”

“เปล่าจ๊ะ เอ่อ....ฉันคิดถึงเขาน่ะ ไปเถอะเข้าแถวกัน”

ออดดดด  วันนี้กินไรดีเนี่ย ไม่มีอะไรน่ากินเลย “นี่มิกะกับอิวะกินกันไปสองคนนะคือว่าฉันไม่อยากกินอ่ะ และฉันจะไปสะสางงานให้เสร็จก่อนอ่ะจ๊ะที่ห้องนะเดี๋ยวเจอกัน”ฉันก้อเดินมาเรื่อยๆที่ฉันทำอย่างนี้ก้อเพราะว่าฉันอยากจะไถ่โทษที่ทำให้อิวะไม่ได้อยุ่ใกล้ชิดกับมิกะ และวันนี้ก้อโอกาสดีที่ชิเงะไม่มา เอ่อ แล้วทำไมชิเงะไม่ยอมมา เป็นอะไรหรือเปล่าน้า ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่แล้วก้อต้องเก็บไปเพราะว่าฉันไม่กล้าคุยกับหมอนั่น ฉันก้อเลยไปฟุบหลับที่โต๊ะ

“นี่พวกเทอรู้ไหม ว่าชิเงะอ่ะ จะย้ายไปแล้วนะ”  “ฮ่ะจะย้ายแล้วหรอ อะไรกันเพิ่งมาเรียนได้แค่ครึ่งเทอมเนี่ยนะจะไปแล้วหรอ น่าเสียดายจริง ไม่อยากให้ชิเงะไปเลยเนอะพวกเราเนอะ คิดถึงแย่เลย”

เสียงของเพื่อนๆในห้องพวกจาบู ที่ชอบหาเรื่องฉันที่ชอบไปยุ่งกับชิเงะ พูดกันทำให้ฉันสะดุ้งตื่นทันที อะไรกันชิเงะจะย้ายไปไหน  “บ้าคนบ้า บ้าที่สุด”

มิโยโกะเทอเป็นอะไรใครบ้าหรอ แล้วร้องไห้ทำไม

อ้าวมิกะ อิวะ เปล่าฉันปัดแมลงนะ มันบ้าน่าดูเลยแหละ บินเข้าตาฉันด้วยแหละดูสิน้ำตาไหลเลย บ้าฉันบ้าน่าดูเลย ฮือฮือ บ้าที่สุด

“นี่นี่มิโยโกะ เทอรู้แล้วใช่ไหมว่าชิเงะจะย้ายบ้านและโรงเรียนอ่ะ ฉันจะทำอย่างไรดี เราเพิ่งคบกันได้ไม่นานนี้เอง ฉันจะเจอกับเขาอย่าไงล่ะเนี่ย เทอต้องไปเป็นเพื่อนฉันสิ” คำพูดของมิกะไม่ได้เข้าหูฉันเลยซักนิด น้ำตาฉันไหลรินอาบแก้มไปทั่ว ฉันรีบวิ่งออกมานอกห้องทันที และมีมิกะตามมา
+++ ว้า หรือว่า มิโยโกะหลงรักชิเงะ อย่างจริงจังซะหล่ะนี่ +++