fic reborn sweet time ปฎิบัติการย้อนเวลาจับคู่หัวใจนายมาเฟีย

ตอนที่ 25 : วันเปิดงานโรงเรียน

วันเปิดงานโรงเรียน...

"ตรงนั้นน่ะช่วยใส่อารมณ์กว่านี้หน่อยได้มั้ยคะ ทางนั้นก็ช่วยยืนอยู่นิ่งๆด้วยสิคะ แล้วถ้าพวกคุณทำแบบนี้กันอยู่เรา

จะได้ที่หนึ่งกันหรอคะ ไหนบอกว่าอยากเป็นสีที่เก่งที่สุดไงคะ ถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้ก็ฝันไปเถอะคะ เฮ้ๆ คุณตรงนั้น

น่ะอย่าเป็นตัวถ้วงเพื่อนจะได้มั้ยคะ"อาสึนะเดินดุด่าทั้งคนบนแสต๊นทั้งคนที่เป็นเชียร์ที่ยังจำท่าเต้นไม่ได้เสียที

เพราะซ้อมมาหลายวันแล้ว วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการซ้อมและเพราะสาเหตุที่ว่า มันมีตัวถ้วงความเจริญเพื่อนอยู่

เลยจำเป็นต้องให้มาซ้อมกันตั้งแต่ไก่ยังไม่ขัน ทุกคนต่างง่วงนอนกันเพราะเมื่อวานนี้ได้นอนตอนเที่ยงคืน แล้ว

ไหนวันนี้จะเรียกมาซ้อมใหญ่กันตินตีสามอีก สรุปคือ พวกเขาได้นอนกันแค่สามชั่วโมง= = อาสึนะเวลาจะโหดก็

โหดมากๆ เวลาใจดีก็อย่างกับนางฟ้านางสวรรค์ลงมาโปรดแน่ะ แต่ว่าที่อารมณ์เสียขนาดนี้คงเพราะไม่ได้นอนแน่ๆ

ก็เล่นต้องไปช่วยคนนู้นคนนี้ทำนู่นทำนี่อยู่เป็นประจำ อาสึนะเดินไปนั่งกุมขมับตัวเองอยู่ที่ใต้เเสต๊นพร้อมนอนเอน

มือทาบหน้าผากด้วยความเหนื่อยอ่อนเกินที่เด็กอายุ12อย่างเธอจะรับไหว สายตาที่บ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าของ

เธอมองไปรอบบริเวรด้วยสายตาที่ดูว่างเปล่าจนเธอเผลอหลับไปในที่สุด...




"อาสึนะจัง นี่ๆ ตื่นได้แล้วนะ"เสียงของไคโตะดังขึ้นในโสตประสาทของเธอทำให้เธอยอมลืมตาตื่นจากนิทรา แสง

ไฟส่องสว่าเข้ามาแหย่ตากลมโตของเธอทำให้เกิดอาการแสบตาขึ้น เธอกระพริบตาถี่ๆเพื่อเป็นการปรับแสงก่อน

จะลุกขึ้นมองบริเวรรอบๆที่ไม่มีใครอยู่แล้ว แต่ที่เหลือก็มีอยู่แค่ไคโตะคนเดียวที่มานั่งดูแลเธออยู่ตั้งแต่ที่เธอหลับ

ไปเธอขยี้ตาแล้วทำสายตาตั้งคำถามใส่ไคโตะที่นั่งมองเธออยู่ เมื่อเจอสายตาแบบนั้นเข้าไคโตะกีบตอบทันทีทันใด

ว่าทุกคนไปรอเราอยู่ที่หอประชุมแล้วนะครับ พอพูดจบไคโตะก็อุ้มอาสึนะในท่าเจ้าหญิงวิ่งไปยังห้องพักของเธอ

เพื่ออาบน้ำแต่งตัวและไปสมทบช่วยแต่งตัวให้เชียร์อีกแรง

หลายชั่วโมงผ่านไป...

ณ หอประชุมอเนกประสงค์...

เหล่านักเรียนทั้งหลายมารวมกันอยู่ที่หอประชุมอเนกประสงค์เพื่อที่จะมาฟังการกล่าวเปิดงานของผอ.ซันซัสและ

"ขอให้ประธานสีของแต่ละสีขึ้นมากล่าวอะไรสักอย่างคะ เชิญคะ"อาจารย์สาวคนสวยในชุดสูทที่ใส่ทับชุดเดรส

สีแดงดอกกุหลาบที่มีละบายตรงปลายกรีบอย่างสวยสดงดงามอย่างเหลือหลาย ผู้ชายหลายคนในหอประชุมต่าง

ชายตามองอาจารย์สาวคนนั้นด้วยความสนอกสนใจเพราะเธอคือคู่หมั่นคนสวยของท่านผอ.ซันซัสแห่งโรงเรียน

แห่งนี้เธอคนนี้ได้รับการโหวตว่าเป็นหนึ่งในอาจารย์ที่หุ่นดีและเซ็กซี่ที่สุดในโรงเรียนแล้ว แต่ว่าเพราะผู้ใหญ่เป็น

คนจับอาจารย์คนนี้และผอ.ซันซัสมาหมั่นกันเลยมักไม่ถูกกันเป็นประจำ กลับมาที่เรื่องของเราต่อดีกว่า ประธานสี

คนแรกขึ้นไปบนเวทีด้วยมาดสาวเเมนที่ถึงตัวจะเป็นหญิงแต่ใจกลายเป็นชายซะงั้น เธอกล่าวด้วยเสียงห่าวหารดั่ง

ชายชาติชาตรีว่า"พวกเราสีแดงทุกคน จะไม่ยอมแพ้ให้แก่เด็กเมื่อวานซื่นอย่างประธานสีชมพูเด็ดขาด"แล้วนางก็

ลงไปพวกสีอื่นที่นั่งอยู่ด้านล่างก็พร้อมใจกันพูดว่า แค่เนี๊ย โดยมิได้นัดหมายแต่อย่างใดประธานสีคนต่อไปก้าวขึ้น

มาบนเวทีซึ่งมันก็ดันเป็นคนที่ตรงข้ามกับคนแรกทั้งเพศและนิสัย= =

"อ๊ายยยยย ขอเสียงสีม่วงให้แก่มาดามเอลซ่าคนนี้ด้วยค่าาาาาาาาาาา~♡"กระเทยร่างใหญ่ที่เราๆเรียกกันว่ากระ

เทย_วายนั้นเอง เหล่าสีม่วงก็กรี๊ดตามคำขอซะจนสีข้างๆต้องเอามืออุดหู เมื่อพอใจแล้วคุณพี่แกก็ส่งสัญญาณให้

หยุด"ดีมากฮ่ะ แบบนี้เราคงไม่แพ้ยัจเด็กแรดนั้นหรอกคะทุกคน จำเอาไว้นะคะทุกคน ว่าเราต้องไม่แพ้ยัยชะนีกระ

หรี่นั้นเด็ดขาดคะ"พวกอาสึนะมองประธานสีม่วงอย่างเคืองๆที่บังอาจมาว่าอาสึนะว่ากระหรี่ว่า แรง=[]=

ประธานสีฟ้าสาวสวยแอบแรงนิดๆเชิดหน่อยๆดูหยิ่งๆนางเดินขึ้นมาถือไมด้วยท่าทางที่แลดูเป็นคุณที่ไม่ได้รับการ

อบรมสั่งสอนที่ดีนัก

"หึ ยัยพวกสีชมพูดูถูกกันรึไงที่เอาเด็กมาเป็นประธานสีแข่งกับพวกเราสีฟ้าแบบนี้ ชั่งเถอะ ยังไงพวกเธอมันก็โง่

กันมาตั้งนานแล้วล่ะนะ  โอะโฮะๆๆๆๆๆๆ"เธอเดินลงไปจากเวทีพร้อมเชิดอย่างหยิ่งๆใส่อาสึนะ ทำให้พวกสีชมพู

คิดว่า แรงยิ่งกว่า=[ ]= แต่ถ้าใครคิดว่าอาสึนะเป็นคนที่ยอมคนง่ายๆล่ะก็...ฝันไปชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้เห็นเธอ

ท้อกับเรื่องแค่นี้หรอก! อาสึนะเดินขึ้นเวทีพร้อมจับไมอย่างมีมารยาทในแบบของคุณหนูที่ถูกสั่งสอนมาดีด้วย

ท่าทางที่แลดูดีราศีจับพร้อมมีแสงระยิบระยับของความเจิดจ้าของอาสึนะแผ่ออกมาด้วย เธอเผยรอยยิ้มบางๆออก

มาให้ทุกคนได้เชยชมก่อนที่จะเอยคำที่มันเจ็บจี๊ดถึงใจพวกคนที่มันกล้าว่าเธอทั้งหลายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและไม่

วอรี้อะไรทั้งสิ้น"คะ ขอบคุณสำหรับคำด่าและคำชมที่พวกคุณได้มอบมาให้พวกเราชาวสีชมพูนะคะ และเราเกรงใจ

ขอส่งคืนเจ้าของดีกว่านะคะทั้งคำว่าแรดเอย ชะนีเอย และคำด่าต่างๆนานานะคะที่พวกคุณอุตส่าห์มีน้ำใจที่ส่งมา

ให้ฉันน่ะคะ และทุกคนก็ไม่แคร์ใดๆทั้งสิ้นหรอกนะคะ เราทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่เพื่อเราจะได้ชนะและจะได้ไม่

ต้องมาเสียใจในภายหลังนะคะ ขอบคุณคะ"อาสึนะพูดจบก็ลงไปจากเวที พวกประธารสีอื่นมองอาสึนะตาค้างด้วย

ความอึ้งที่ไม่คิดว่ายัยเด็กนี่ จะกล้าด่าพวกเธอถึงขนาดนี่ เอาล่ะ นับจากนี่ไปการแข่งขันจะเริ่มขึ้นแล้ว เตรียมใจรอ

รับชะตากรรมแห่งการพ้ายแพ้ได้เลย เหล่าศัตรูของพวกเรา หึๆๆๆๆๆๆ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร

-------------------------------------------------------------------------------------

ขอความไว้อาลัยแก่คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คของเราที่พังด้วยไวรัสรุกลามและแบ็ตรี้เสื่อมด้วยT^T มันเลยกลายเป็น

เหตุให้เราเลยนานไม่ได้เพราะเราต้องไปโรงเรียนตอนเช้าฝุดเพราะกีฬาสีด้วย โรงเรียนเราทำได้อลังการมาก

แต่พวกเราเสียงแหบเสียงแห้งกับการซ้อมสุดโหดหมดแล้ว และขอกำลังใจให้ไรเตอร์คนนี้ด้วยนะโดยการเม้น

เยอะๆให้ไรเตอร์ชื่นใจนะคะ บาย~♥

-------------------------------------------------------------------------------------