No

ลำดับตอนที่ #12 : อินทรีขนดำ

    อุปมาดั่งมัจฉาได้น้ำ อันพรรคมารผงาด คำภีร์ล้างกายาที่ว่าสาบสูญกลับปรากฎในมือ ยุทรจักรลุกเป็นไฟ มิมีผู้ใดต้านทาน พรรคธรรมรวมพลังปราบ กลับพ่ายอย่างน่าอนาถ แต่แล้วเรื่องมิขาดฝันเกิดขึ้น ประมุขพรรคมารเกิดสิ้นชีพด้วยโรคร้ายโดยทิ้งทายาทน้อยเอาไว้ ภัยจากภายนอกมิอาจร้ายเท่าภายใน เหล่าผู้มีอำนาจภายในพรรคต่างแย่งชิงความเป็นใหญ่แต่แล้วคำภีร์ล้างกายากลับหายไปพร้อมกับทายาทแห่งพรรคมาร เมื่อไร้ผู้นำพรรคมารจึงถูกตีแตกอย่างง่ายดาย แผ่นดินหมิงสงบสุขทิ้งไว้ซึ่งความแค้นเบื่องหลัง

      มารน้อยเก็บทนความเจ็บปวดรอคอยวันแก้แค้น 

      ตัดไปทางพรรคท่องแดนทิวา เว้ยหย่งเจี้ยน ศิษคนโตของ จ้าว

..........


แผ่นดินต้าหมิง20ปีหลังแผ่นดินสงบ



     

     "กระบี่ไร้ชีวิตมนุษย์ต่างหากเล่าที่สามารถนึกคิด..." หลังพรรคมารถูกปราบเวลาได้ล่วงเลยมาถึงสิบปีด้วยกัน สำนักท่องแดนทิวาของมันก็เป็นหนึ่งในสำนักที่ร่วมกำลังปราบ
......
กาลช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้ายิ่งนัก มันนั่งฟังวิถีกระบี่ของสำนักนับร้อยครั่งแล้วเป็นได้ สำนักอื่นต่างฝึกฝนกระบวนท้าสลับตำรา จะมีเพียงสำนักมันที่ท้องจำตำราไร้กระบวนท้า สุดท้ายมันทำได้เพียงเหม่อมองออกนอกหน้าต่างเท่านั่น

     "หยงเจี้ยนเจ้าฟังข้าอยู่หรือเปล่า?"

     "ฟังอยู่ขอรับ" ผ่านๆก็เถอะ "เจ้านี่นะหย่งเจี้ยน อายุก็ใช่จะน้อย