ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Introl
สวัสดีคะ ฉันมิอุระ ฮารุ ตอนนี้ฉันอายุได้ 25 ปีแล้วคะ เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกินคะ ตอนนี้ฉันทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง เป็นบริษัทเล็กๆอยู่ใน โตเกียวคะ
เงินเดือนก็ได้น้อยคะ ฉันจึงต้องหางานพิเศษทำคะ เพื่อจะมีเงินเก็บกับเขาบ้าง ก็แหม่เงินที่ได้จ่ายค่าห้องค่าดำรงชีวิตในเมืองกรุงก็หมดแล้วสิคะ ฉันมาอยู่ที่โตเกียวคนเดียวคะ ไม่รู้จักใครที่นี่แต่ฉันก็ไม่ท้อนะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะไฟโต๊ะ คะ
"เฮ้อร้อนจัง ทำใมช่วงหน้าร้อนที่ญี่ปุ่นมันร้อนจังน่า" ฮารุพึมพำขณะที่เดินไปทำงานที่บริษัท ที่อยู่ไม่ใกลจากที่พักของเธอนัก
ในที่สุดก็มาถึงสักทีเฮ้อ จะว่าใกล้มันก็ไกล้อะคะแต่จะว่าใกลมันก็ใกลนะคะ ที่ทำงานที่ฮารุทำอยู่ห่างจากบริษัทก็สักประมาณ 1กิโลครึ่งมั่งคะ แต่ว่านะทางใหนที่ฮารุประหยัดได้ฮารุก็จะประหยัดคะ
เธอเดินมาหยุดอยู่ที่โตะ๊ทำงานด้วยสภาพที่โทรมสุดๆๆ เหงื่อออกทั่วตัวเหมือนพึ่งอาบน้ำมาใหม่ๆทั่งที่ยังไม่ได้อาบ แถมยังหน้าไม่ได้แต่งแต้มอะไรลงไปทำให้เธอมีสภาพเหมือนซอมบี้ ที่พึ่งออกจากหลุม แต่ถึงอย่างนั้นคนที่ทำงานก็ไม่ตกใจ เพราะคงจะชินซะแล้ว
"นี่มิอุระ สภาพเธอยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ " เมโกะ เพื่อนรักของฉันทักขึ้นมาทันทีที่เห็นฉัน
"ก็ฉันประหยัดนี่นา เธอก็รู้นิฉันยังหางานพิเศษไม่ได้เลย ชิ" ฉันพูดขึ้นขณะนั่งลง
"นี่ยัยฮารุเธอหางานพิเศษมาเป็นเดือนแล้ว นะยังไม่ได้อีกรึใง"
"ฉันก็พยายามอยู่นี่ใงละ T_T" ฉันทำหน้าเบ้ใส่ยัยเมโกะ
"นี่ฮารุ ฉันเห็นเขาประกาศสมัครงานนะ แต่ไม่รู้ว่า เป็นงานแบบใหนเธอลองไปสมัครดูสิเผื่อได้ "ยัยเมโกะพูดขณะยื่นใบปลิวแผ่นเล็กๆๆมาให้ฉันดู
แต่แอะ ทำใมมองดูใบปลิวนี้แล้วรู้สึกขนรุกชอบกลแฮะ แต่ไม่เป็นไรลองไปสมัครดูดีกว่า
"อือเดี่ยวฉันลองไปสมัครดูแล้วกัน" ถึงดูแล้วจะหน้ากลัวอะนะ แต่ช่วยไม่ได้นิน่าถ้าฉันไม่ทำงานพิเศษฉันคงได้เป็นซอมบี้จริงๆละคราวนี้ เฮ้อ
ฉันยื่นใบสมัครไปทางบริษัทที่ได้จากใบปลิวแผ่นเล็กจิ๋วจากใย เมโกะ เพื่อนรักแสน love ของฉัน แต่ผ่านมาเป็นอาทิตแล้วยังไม่มีการตอบกลับเลย สงสัยฉันคงไม่ได้แล้วละคะ
ครืดดด....ครืดดดดดดดด เสียงโทรศัพย์ฮารุดังขึ้น
เอ๋ใครโทรมาละคะเนี่ย
"ฮัลโหลคะ มิอุระ ฮารุ พูดคะ"
"คะคุณมิอุระ คะจากบริษัท วองโกเล่ คะที่คุณ มิอุระ ได้ฝากประวัติการสมัครงานไว้คะ ทางเราขอนัดสัมภาษงานวันพรุ้งนี้ เวลา 08.00 นะคะ แล้วทางเราจะไปรับคุณ ฮารุมาสัมภาษงานเองคะ ขอบคุณคะ"
ตู้ดดๆๆๆๆๆๆ
"คะ โหลลลลๆๆๆ" อารายกันคะนิ พูดๆๆๆแล้วก็วางไม่ให้ฮารุถามสักคำ เฮ้อเซงเลย เผื่อฮารุไม่อยากทำละคะ (ยังจะเล่นตัวอีกนะฮารุ ได้ข่าวว่าเธอกำลังจะอดตายไม่ใช่หรอ:Writer)
เฮ้อตื่นเต้นจังเลยพรุ้งนี้จะเป็นอย่างไรนะ ฮารุจะนอนหลับใหมนะคืนนี้พรุ้งนี้ฮารุ ต้องแต่งตัวสวยๆๆให้เลิศไปเลยละคะ
ฮารุล้มหัวลงนอนบนฟูกเก่าๆแต่ดูสะอาดสะอ้าน และบ้านเช่าที่ดูแคบๆอุปกรณ์การทำขนม ทำอาหารที่เต็มห้องที่เล็ก แต่เธอก็จัดเก็บให้เป็นสัดส่วน ห้องเช่าของเธออยู่บนดาดฟ้าตึกแถวเป็นห้องเช่าที่ราคาถูกที่สุดในเมืองกรุง ถึงมีความเป็นอยู่ที่ขัดสน แต่เธอก็ยิ้มและมีความสุขทุกครั้งที่ล้มหัวลงนอน เธอมักจะฝันถึงครอบครัวที่อบอุ่นเสมอ
หลับฝันดีนะฮารุ พรุ้งนี้ต้องดีกว่านี้แน่
เงินเดือนก็ได้น้อยคะ ฉันจึงต้องหางานพิเศษทำคะ เพื่อจะมีเงินเก็บกับเขาบ้าง ก็แหม่เงินที่ได้จ่ายค่าห้องค่าดำรงชีวิตในเมืองกรุงก็หมดแล้วสิคะ ฉันมาอยู่ที่โตเกียวคนเดียวคะ ไม่รู้จักใครที่นี่แต่ฉันก็ไม่ท้อนะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะไฟโต๊ะ คะ
"เฮ้อร้อนจัง ทำใมช่วงหน้าร้อนที่ญี่ปุ่นมันร้อนจังน่า" ฮารุพึมพำขณะที่เดินไปทำงานที่บริษัท ที่อยู่ไม่ใกลจากที่พักของเธอนัก
ในที่สุดก็มาถึงสักทีเฮ้อ จะว่าใกล้มันก็ไกล้อะคะแต่จะว่าใกลมันก็ใกลนะคะ ที่ทำงานที่ฮารุทำอยู่ห่างจากบริษัทก็สักประมาณ 1กิโลครึ่งมั่งคะ แต่ว่านะทางใหนที่ฮารุประหยัดได้ฮารุก็จะประหยัดคะ
เธอเดินมาหยุดอยู่ที่โตะ๊ทำงานด้วยสภาพที่โทรมสุดๆๆ เหงื่อออกทั่วตัวเหมือนพึ่งอาบน้ำมาใหม่ๆทั่งที่ยังไม่ได้อาบ แถมยังหน้าไม่ได้แต่งแต้มอะไรลงไปทำให้เธอมีสภาพเหมือนซอมบี้ ที่พึ่งออกจากหลุม แต่ถึงอย่างนั้นคนที่ทำงานก็ไม่ตกใจ เพราะคงจะชินซะแล้ว
"นี่มิอุระ สภาพเธอยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ " เมโกะ เพื่อนรักของฉันทักขึ้นมาทันทีที่เห็นฉัน
"ก็ฉันประหยัดนี่นา เธอก็รู้นิฉันยังหางานพิเศษไม่ได้เลย ชิ" ฉันพูดขึ้นขณะนั่งลง
"นี่ยัยฮารุเธอหางานพิเศษมาเป็นเดือนแล้ว นะยังไม่ได้อีกรึใง"
"ฉันก็พยายามอยู่นี่ใงละ T_T" ฉันทำหน้าเบ้ใส่ยัยเมโกะ
"นี่ฮารุ ฉันเห็นเขาประกาศสมัครงานนะ แต่ไม่รู้ว่า เป็นงานแบบใหนเธอลองไปสมัครดูสิเผื่อได้ "ยัยเมโกะพูดขณะยื่นใบปลิวแผ่นเล็กๆๆมาให้ฉันดู
แต่แอะ ทำใมมองดูใบปลิวนี้แล้วรู้สึกขนรุกชอบกลแฮะ แต่ไม่เป็นไรลองไปสมัครดูดีกว่า
"อือเดี่ยวฉันลองไปสมัครดูแล้วกัน" ถึงดูแล้วจะหน้ากลัวอะนะ แต่ช่วยไม่ได้นิน่าถ้าฉันไม่ทำงานพิเศษฉันคงได้เป็นซอมบี้จริงๆละคราวนี้ เฮ้อ
ฉันยื่นใบสมัครไปทางบริษัทที่ได้จากใบปลิวแผ่นเล็กจิ๋วจากใย เมโกะ เพื่อนรักแสน love ของฉัน แต่ผ่านมาเป็นอาทิตแล้วยังไม่มีการตอบกลับเลย สงสัยฉันคงไม่ได้แล้วละคะ
ครืดดด....ครืดดดดดดดด เสียงโทรศัพย์ฮารุดังขึ้น
เอ๋ใครโทรมาละคะเนี่ย
"ฮัลโหลคะ มิอุระ ฮารุ พูดคะ"
"คะคุณมิอุระ คะจากบริษัท วองโกเล่ คะที่คุณ มิอุระ ได้ฝากประวัติการสมัครงานไว้คะ ทางเราขอนัดสัมภาษงานวันพรุ้งนี้ เวลา 08.00 นะคะ แล้วทางเราจะไปรับคุณ ฮารุมาสัมภาษงานเองคะ ขอบคุณคะ"
ตู้ดดๆๆๆๆๆๆ
"คะ โหลลลลๆๆๆ" อารายกันคะนิ พูดๆๆๆแล้วก็วางไม่ให้ฮารุถามสักคำ เฮ้อเซงเลย เผื่อฮารุไม่อยากทำละคะ (ยังจะเล่นตัวอีกนะฮารุ ได้ข่าวว่าเธอกำลังจะอดตายไม่ใช่หรอ:Writer)
เฮ้อตื่นเต้นจังเลยพรุ้งนี้จะเป็นอย่างไรนะ ฮารุจะนอนหลับใหมนะคืนนี้พรุ้งนี้ฮารุ ต้องแต่งตัวสวยๆๆให้เลิศไปเลยละคะ
ฮารุล้มหัวลงนอนบนฟูกเก่าๆแต่ดูสะอาดสะอ้าน และบ้านเช่าที่ดูแคบๆอุปกรณ์การทำขนม ทำอาหารที่เต็มห้องที่เล็ก แต่เธอก็จัดเก็บให้เป็นสัดส่วน ห้องเช่าของเธออยู่บนดาดฟ้าตึกแถวเป็นห้องเช่าที่ราคาถูกที่สุดในเมืองกรุง ถึงมีความเป็นอยู่ที่ขัดสน แต่เธอก็ยิ้มและมีความสุขทุกครั้งที่ล้มหัวลงนอน เธอมักจะฝันถึงครอบครัวที่อบอุ่นเสมอ
หลับฝันดีนะฮารุ พรุ้งนี้ต้องดีกว่านี้แน่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น