Diamond School

ลำดับตอนที่ #5 : ✖Chapter 2- ปฎิบัติการตามล่า(2)✖

✖ Chapter 2 - ปฎิบัติการตามล่า(2) ✖

   

          หลัง จากพักเหนื่อยกันจนหน่ำใจแล้วพร้อมกับถอดชุดผู้หญิงออก ครอสก็ใช้พลังจิตของเขาตามหาอีกครั้ง คราวนี้ปรากฏว่าอยู่ที่สวนหลังโรงเรียน ทำให้พวกเขาออกจะโล่งใจหน่อยเพราะที่สวนหลังโรงเรียนมันค่อนข้างเงียบสงบ และไม่ค่อยมีคนอยู่ทำให้ตามหาตัวได้ง่ายกว่าที่อื่นๆ และเป็นไปตามคาดพอมาถึงก็พบร่างบางที่ทราบไม่แน่ชัดว่าหญิงหรือชาย นอนอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่
     "เชสเชอร์ แอนเดอสัน ใช่ไหมฮะ" และแล้วคำถามยอดฮิตก็ถูกพูดขึ้นโดยครอสอีกครา~
     "อย่ารบกวนเวลานอนสิ" ร่างบางที่นอนอยู่เอ่ยขึ้นพรางลืมตาขึ้นมอง ร่างเล็กที่เดินมานั่งข้างๆ พร้อมกับยิ้มให้ตน "มีอะไร" เชสถามห้วนๆ
     "ผมมีเรื่องจะขอร้องล่ะฮะ" ร่างบางของครอสพูดขึ้น พรางนั่งกอดเข่าเล่นข้างๆเชส
     "อะไร" เชสตะแคงข้างหันไปมองหน้าครอส ถ้ามีใครสักคนมาเห็นภาพเหตุการณ์นี้ โดยไม่รู้เรื่องอะไรคงคิดว่าทั้งคู่เป็นคู่รักแบบในนิยายกันแน่ๆ
     "กลับห้องเรียนเถอะฮะ ^^~" ครอสบอกแก่เชส
     "อืม...ได้ นายคงเป็นคุณครูสินะ" เชสเอ่ยขึ้นพรางลุกขึ้นมานั่งข้างๆครอส
     "ใช่ฮะ" ครอสตอบพรางยิ้มละไมให้แก่เชส (หวานไปไหม - ไรท์เตอร์)
     "..." เชสเงียบไปราวกับกำลังใช้ความคิด
     "มารับแล้ว" จู่ๆมิสะก็โผล่ขึ้นมาขั้นกลางความรักเราสอง...ไม่ใช่ละ - -..
     "งั้นเดินทางโดยสวัสดิ์ภาพฮะ" และแล้วครอสก็โบกมือลามิสะกับเชสที่ไปกันได้ด้วยดี... ♫ ♬ ♪ ♩ (เพลงบรรเลงงานแต่งงานดังขึ้นจากชมรมดนตรี มาได้เหมาะแก่เวลามาก)
     "หวานกับเด็กจริงๆเลยนะนายอะ" เรย์นะเอ่ยแซวขึ้น แต่ครอสก็ทำหน้ามึนๆ แต่คงความอินโนไว้ถึงจุดสูงสุด
     "ฮะ???"
     "ช่างเถอะๆ หาคนต่อไปเถอะครอส" นัตสึเอ่ยขึ้นก่อนที่ครอสจะตั้งสมาธิตามหาเด็กคนต่อไป แต่พอครอสลืมตาขึ้นก็ถึงกับปาดเหงื่อเลยทีเดียว
     "เป็นอะไรครอส หาไม่เจอหรอครับ?" คีย์เอ่ยถามขึ้น
     "ป่าวฮะ เจอจะจะเลย" ครอสตอบ
     "แล้วที่ไหนล่ะ" เรย์นะถามขึ้น
     "หอหญิงฮะ" ครอสตอบออกไปทำเอาคนอื่นหน้าซีด ผู้หญิงอีกแล้ว!!!
     "งั้นครอสก็แต่งหญิงอีกรอบแล้วกันนะครับ" คีย์พูดขึ้นตั้งหน้าตั้งตาจะจับครอสแต่งหญิงลูกเดียว
     "ไม่เอาฮะ ไห้นัตสึแต่งบ้างสิ" ครอสโบ้ยไปให้นัตสึทันที
     "ไม่เอา คีย์ก็แต่งสิ" นัตสึเอ่ยขึ้นบ้างและแล้วทั้ง 3 คนก็เถียงกันไปโบ้ยกันมาเรื่องความปลอดภัยของพวกเขาโดยการแต่งหญิง และท้ายที่สุดแล้ว...

          ณ หอหญิงร่างบางของสาวสวย 4 คน 4 สไตล์ย่างกลายเข้ามาเป็นที่จับตามองของหลายๆคน ทุกคนอาจจะสงสัยว่าพวกเธอเป็นใคร คำตอบคือเรย์นะ ครอส นัตสึและคีย์นั่นเอง เพราะเรย์นะที่ค่อนข้างรำคาญเสียงโต้เถียงเลยร่ายเวทย์แปลงเพศให้ทั้ง 3 คนเลยซะนี่ ในใจครอสก็รู้สึกสะใจเล็กๆที่นัตสึและคีย์โดนแบบตนบ้าง แต่ก็ต้องกลับมาสงสารตัวเองที่โดนไปด้วย
     "ครอสไปหาที่ชั้น 4 นะ นัตสึที่ชั้น 3 คีย์ที่ชั้น 2 ส่วนฉันจะหาชั้น 1 เจอแล้วก็อย่าลืมบอกกันด้วยแล้วกัน" เรย์นะเอ่ยขึ้นก่อนที่ทุกคนจะรับทราบและเดินไปตามชั้นของแต่ละคน
     มาดูทางเรย์นะ ที่ไม่ว่าจะไปทางไหนทางไหน เหล่าสาวๆก็ต่างหลบทางให้อย่างเคารพยำเกรงเป็นที่สุด แบบว่าเจ๊แกโหดถาไม่อยากตายอย่าไปขัดใจเจ๊แกดีกว่า
     ต่อด้วยชั้นต่อไป ชั้นของคีย์ที่ออกจะสวยแบบสาวขี้เล่น เดินไปทางไหนก็มีสาวๆมารุมล้อมทำความรู้จักกันเสียยกใหญ่เลยทีเดียว แต่ด้วยลักษณะนิสัยที่ค่อนข้างใจดีขี้เล่นอยู่แล้ว ทำให้วุ่นอยู่กับการคุยกับสาวๆเสียมากกว่า
     ในชั้นต่อมา นัตสึที่อยู่ในลุคสาวมั่นเดินไปทางไหนก็แต่สาวๆออกมาชื่นชม ถามสูตรนู่นสูตรนี่ในการดูแลตัวเอง ด้วยความว่าเป็นคนที่ค่อนข้างรอบรู้อยู่แล้วจึงตอบไปอย่างมั่นอกมั่นใจ จึงไม่มีเวลาไปทำอะไรอีกนอกจากตอบคำถาม
     ตัดมาทางด้านชั้นหายนะที่ครอสประจำอยู่ เจ้าตัวก็ตระเวนเปิดไปในห้องต่างๆ แต่ก็ไม่พบใครอยู่เลยแต่ก็มีร่องรอยการอาศัยอยู่จนถึงเมื่อ 1 ชั่วโมงก่อน(วัดจากพลังเวทย์ที่หลงเหลืออยู่) จนมาถึงห้องริมสุดท้าย
     "อะ...อืม อ่า... ไม่เอาน่ารีโว่ อย่าทำอย่านี้นะ อืม" เสียง(ชวนคิดมาก)ดังรอดออกมาจากห้องริมสุด ทำเอาครอสสะดุ้งเล็กน้อย พรางหน้าขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ
   แกร๊ก!~
     ประตูถูกเปิดออกโดยร่างบางด้านในพบเด็กหนุ่มและเด็กสาวยืนจบกันนัวเนียอยู่ ทำเอาครอสหน้าขึ้นสีเยอะขึ้นไปอีก แทบจะปิดปากไม่ให้ตัวเองร้องขึ้นไม่ทัน แต่ดูเหมือนว่าเสียงที่รอดผ่านออไปเล็กน้อยจะทำให้หญิงสาวหันมามองทางเธอ เอ๊ะ! หรือเขา(?)
     "หล่อน... เข้ามาที่นี่ได้ยังไง!" หญิงสาวผละออกจากร่างสูงของรีโว่ตรงมาแผดเสียงแสบแก้วหูตรงหน้าครอสทันที
     "เดินเข้ามาฮะ" ครอสตอบแบบใสซือสุดๆ แต่คนฟังแล้วหมือนกับโดนกวนแข้งขา
     "ตอบมานะยะ! ก็ฉันกางเขตุอาคมเวทย์เอาไว้หล่อนจะเข้ามาได้ยังไงกัน" หญิงสาวฉุนกึกแผดเสียงแว๊ดๆใส่ครอส ที่ยังคงทำหน้าอินโนแบบโมเอ๊ะโมเอะไม่รู้เรื่องอะไรอยู่
     "งั้นหรอฮะ?" ครอสเอียงคอถามอย่างน่ารัก ทำเอาหญิงสาวฉุนขึ้นไปอีก
     "หน่อย~...อ๊ะ! รีโว่" หญิงสาวง้างมือจะตบลงบนใบหน้าขาวเนียนของครอสแต่ก็ถูกมือหนาจับเอาไวเสีย ก่อน ร่างสูงมองไปที่ร่างเล็กของครอสด้วยสายตากรุ้มกริ่มยิ่งทำให้หญิงสาวฉุนขึ้น ไปอีก
     "หล่อนจะมาแย่งเขาไปจากฉันสินะ... ไม่มีวันซะหรอก!!!" หญิงสาวฉุนกึกพยายามดิ้นเพือให้หลุดจากการจับกุมของร่างสูงเพื่อจะไปเล่นงาน ร่างเล็กที่ยืนอินโน แบ๋วๆอยู่ตรงหน้า
     "หยุดอารวาทได้แล้วฮะ" นัยน์ตาทรงพลังของครอสจ้องเข้าไปในตาของเด็กสาวทำเอาเธอชะงักไปทันที สร้างความงุนงงให้กับรีโว่เป็นอย่างมาก
     "นะ...น่ากลัว รีโว่ช่วยมิเชลด้วย" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพรางเข้าไปซบในอ้อมกอดของรีโว่แทน ร่างกายสั่นเทาราวกับเห็นปีศาจตัวใหญ่มหึมาตรงหน้า
     "มิเชล ฟังผมนะ...ผมไม่ชอบผู้หญิงขี้โวยวาย เพราะงั้น..." รีโว่พูดขึ้นพรางดันไหลมิเชลออกห่างจากตน "เราเลิกกันเถอะ" รีโว่พูดขึ้นทำเอามีเชลถึงกับช็อคนิ่งอึ้งไป ก่อนจะวิ่งร้องไห้ออกจากห้องไปทันที
     "รีโวลต้า เฟียเบสโคใช่ไหมฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในห้องนี้มาก่อน พรางมองไปยังร่างสูงที่เปลือยท่อนบนอยู่
     "ใช่แล้วล่ะกระต่ายน้อยของผม เข้ามาคุยกันในห้องก่อนไหม" รีโว่พูดขึ้นพรางเชื้อเชิญให้ครอสเข้ามาในห้อง ในหัวมีแผนเจ้าเล่ห์วางเอาไว้ต้อนรับครอส
     "เมื่อกี้..." หลังจากที่ครอสเข้ามาในห้องแล้วก็นั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเอ่ยขึ้น
     "ไม่ต้องห่วง เมื่อกี้เธอมีอารมณ์อยู่ฝ่ายเดียวเท่านั้นล่ะครับ" รีโว่เอ่ยบอกแก่ครอสก่อนจะนั่งลงข้างๆกับครอส
     "มีเรื่องจะขอร้องหน่อยนะฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นพรางเงยหน้าสบตากับรีโว่
     ...เข้าแผน หุหุ -.,- ...
     "ผมก็มีเรื่องอยากจะขอร้องกระต่ายน้อยเหมือนกันครับ" รีโว่เอ่ยขึ้นก่อนจะโน้มหน้าลงไปไกล้ครอสขึ้นเรื่อยๆ จนหลังของครอสพิงกับพนักโซฟา
     "อะ...อะไรหรอฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นติดๆขัดๆ
     "ช่วย...คบกับผมนะครับ" รีโว่ทำสายตาพราวเสน่ห์ประกบริมฝีปากบางอย่างชำนาญพยายามดูดกลืนความหวานจาก โพรงปากของร่างบางให้มากที่สุด
     "อือ" ครอสครางในลำคอบ่งบอกว่ากำลังขาดอากาศหายใจ รีโว่จึงถอนจูบออก
     ...หอมหวานดีจัง...
     "รีโว่ฮะ...จะทำตรงนี้เลยหรอฮะ .///." ครอสทำน้าเขินอาย แดงๆยั่วๆ ยิ่งทำให้สติรีโว่กระเจิง แต่ความร้ายบริสุทธิ์ของอินคิวบัสอย่างครอสยังไม่จบแค่นี้
     "ทำไมหรอครับกระต่ายน้อย" รีโว่เอ่ยถามด้วยเสียงแหบพร่าข้างๆหูครอส
     "อายนะฮะ .///." ครอสทำหน้าไร้เดียงสาแบบโมเอ้โมเอะ ทำเอารีโว่แอบใจเต้นกันเลยทีเดียว
     ...ทำไมกระต่ายน้อยตัวนี้ น่ารักจังนะ น่ารักเกินไปจริงๆ...
     รีโว่แอบคิดในใจของเขา พรางมองไปทางร่างบางที่ไม่ว่าจะยืนดู นอนดู นั่งดู ตะแคงดูก็น่ารักไม่ซ่างซาจริงๆ แล้วทำไมหัวใจของเขาถึงเต้นรัวอย่างนี้ล่ะ หรือเขาเผลอตกหลุมรักเธอคนนี้ไปเสียแล้ว
   แกร๊ก~!
     "!!!" คนที่เข้ามาถึงกับตกใจเมื่อเห็นครอสกำลังถูกคร่อมอยู่ ก่อนที่คีย์จะรีบไปลากรีโว่ลงจากตัวครอสทันที ก่อนจะมีประสบการณ์สุดสยองแบบตน เพราะตอนที่เจอครอสครั้งแรกเขาก็ทำแบบนี้แหละ แต่พอเจอฤทธิ์ความร้ายของครอสเข้าไป เขาถึงกับนอนซมไปหลายวันเลยทีเดียว
     เนื่องจากครอสเป็นอินคิวบัสที่กึ่งๆซัคคิวบัสเนื่องจากตอนเลือกเพศดันประกอบ พิธีไม่สมบูรณ์ทำให้ต้องดูดพลังชีวิตจากคนที่ตกหลุมรักตนเป็นครั้งครา แต่ก็ไม่ได้มีความต้องการเหมือนปีศาจเผ่าพันธุ์เดียวกันตนอื่นๆ เหมือนกับว่าเขาบรรลุอะไรแล้วประมาณนั้น
     "นายไม่เป็นไร ใช่ไหม" คีย์รีบสำรวจร่างกายของรีโว่ทันที ว่ามีส่วนไหนบุบสลายหรือเปล่า ส่วนรีโว่ก็ยังงงๆที่จู่ๆก็มีสาวๆบุกเข้ามาอีกถึง 3 คนแถมสวยมากอีกต่างหาก
     "มะ...ไม่เป็นไรครับ" รีโว่ตอบแบบงงๆกลับไป
     "เรย์นะคืนร่างให้พวกเราด่วนเลย ก่อนที่นักเรียนของครอสมันจะหน้ามืดมาขมขืนไม้ป่าเดียวกัน" นัตสึเอ่ยขึ้นกับเรย์นะทันที เรย์นะที่เห็นด้วยก็รีบคืนร่างให้พวกเขาทันที แบบไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น ตามจริงเธอไม่ได้ห่วงพวกเขาหรอกแต่ห่วงรีโว่ที่อาจจะโดนดูดพลังชีวิตจนหมด ตัวนี่ล่ะสิ
     "นายก็ชอบไม้ป่าเดียวกันอยู่แล้วไม่ใช่หรอนัตสึ" เรย์นะเอ่ยเตือนนัตสึ ทำให้เขานึกขึ้นได้ทันทีว่าตัวเองก็รักอยู่กับไม้ป่าเดียวกัน
     "ลืมไปแฮะ 555+" นัตสึหัวเราะกลบเกลื่อนก่อนจะเข้าไปดูครอสที่ทำหน้าอินโนไม่รู้เรื่อง
     "ผู้ชายหรอนั่น!" รีโว่เอ่ยขึ้นเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยทีเดียว
     "นายน่ะโชคดีนะที่ยังไม่ไปตกหลุมรักครอสเข้าให้น่ะครับ" คีย์เอ่ยขึ้นบ้าง
      "ทำไมล่ะครับ" รีโว่เอ่ยถามอย่างงงๆ
      "ก็เพราะนายจะโดนสูบพลังชีวิตไปจนเกือบหมดน่ะสิครับ" คีย์เอ่ยขึ้นพรางทำท่าทาเหมือนขนลุกให้ดูน่าสยดสยอง
     "อย่าใส่ร้ายกันแบบนั้นสิฮะ ผมเลิกแล้วนะฮะ" ครอสเอ่ยท้วงขึ้น แต่ไม่ว่าครอสจะอยู่ในอากับกริยาไหน เป็นผู้หญิง หรือผู้ชายพวกเขาก็ต้องยอมรับว่าครอสน่ารักมากจริงๆ
     "กันไว้ดีกว่าแก้นิครับ" คีย์เอ่ยขึ้นกับครอส ทำเอาครอสหน้ามุ่ยกว่าเดิม
     "แล้วเมื่อกี้นายกำลังจะทำะไรครอส" นัตสึเอ่ยขึ้นพรางจ้องหน้ารีโว่เขม็ง
     "ผมก็กำลังเมตตาสาวๆอยู่ไงครับ" รีโว่เอ่ยขึ้นก่อนจะปล่อยรังสีประกายวิ๊บวับ
     "แต่ครอสเป็นผู้ชาย..." นัตสึเอ่ยขึ้นพรางกอดครอสเอาไว้แน่น
     "ก็พึ่งรู้เมื่อกี้อ่าครับ แต่น่ารักอย่างนี้ถึงจะเป็นผู้ชายก็ได้นะครับ" รีโว่เอ่ยขึ้นทำเอาผู้หญิงที่อยู่ในเหตุการณ์อย่างเรย์นะถึงกับเหงื่อตก ในโลกนี้คงไม่ผู้ชายจริงๆ หลงเหลืออยู่แน่ๆ
     "จำได้ไหมฮะ ที่ผมจะขอร้องรีโว่อะฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นบ้าง
     "จำได้สิครับกระต่ายน้อย" รีโว่เอ่ยขึ้นพรางยิ้มละไม
     "ช่วยกลับไปที่ห้องเรียนด้วยนะครับ ^^~" ครอสเอ่ยขึ้น ก่อนที่มิกะจะโผล่มาพาตัวรีโว่ไปโดยไม่ให้ตั้งตั ทำเอทุกคนถึงกับหน้าซีดกับพฤติกรรมเหมือนผีของมิกะ ที่เริ่มทวีคูณความรุนแรงขึ้นทุกวัน
     "มิกะเขาเป็นอะไรอะครอส" นัตสึถามครอสอย่างงงๆ เพราะครอสสนิทกับมิกะที่สุดแล้ว
     "มิกะกำลังจะแตกเนื้อสาวฮะ~" ครอสเอ่ยขึ้นทำเอาทุกคนถึงกับอึ้ง
     ...=[]=!!! มิกะพ้นวัยสาวจนจะเข้าวัยทองอยู่แล้วนะ!!!...
     "คนต่อไปเนี่ย..." ครอสเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางหนักใจทำให้ทุกคนหันไปมองอย่างเป็นห่วง
     "ทำไมหรอครอส" เรย์นะเอ่ยถามขึ้น
     "อยู่ที่ห้องผมเองแหละฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นทำเอาทุกคนถึงกับอ้าปากค้าง ก็ห้องครอสมันเขาไปได้ง่ายๆซะที่ไหน กว่าพวกเขาจะเข้าไปได้แต่ละทีเหนื่อยแทบตาย
     "ห้องครอสเป็นไปไม่ได้เลยครับ ที่เด็กใหม่จะเขาไปได้" คีย์เอยท้วงขึ้นแข็งขัน
     "จะว่าไปก็ไม่ค่อยใหม่นักหรอกฮะ ก็มาเยี่ยมผมซะทุกเดือน" ครอสเอ่ยขึ้น
     "ทุกเดือน???" ทุกคนพูดทวนคำของครอสขึ้นมาพร้อมกัน มีคนมาเยี่ยมครอสทุกเดือนด้วยงั้นหรอ?
     "อืมฮะ รายนี้ไม่ต้องไปสนใจมากมายหรอกฮะ เดี๋ยวพอเข้าเรียนก็เจอเอง คนต่อไปเลยดีกว่าฮะ" ครอสเอ่ยขึ้น ทำเอาทุกคนถึงกับงงกับท่าทีที่ไม่ค่อยใส่ใจคนคนนั้นสักเท่าไรของครอส เพราะปกติแล้วครอสให้ความสำคัญกับทุกคนที่เข้ามาในชีวิต
     "ตามใจครอสครับ" คีย์เอ่ยขึ้น ครอสพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะหลับตาพริ้มเพื่อตามหาเด็กนักเรียนคนต่อไป
     "ร้านไอศกรีมฮะ ^^~" ครอสพูดขึ้นอย่างร่าเริงสดใส เพราะตอนนี้เขาเองก็อยากทานไอศกรีมขึ้นมาเหมือนกันจะได้ถือโอกาสทานซะด้วยเลย อีกอย่างร้านไอศกรีมก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่นักทำเอาครอสรีบวิ่งออกไปอย่างมี ความสุข
     "รอก่อนสิครอส!!!"

          ณ ร้านไอศกรีมร่างสูงของชายหนุ่มผมทองกำลังเลือกไอศกรีมแท่งอยู่อย่างเอาเป็น เอาตาย เหมือนกับว่ามันหมาความถึงชีวิตของตนเลยทีเดียว
     "เอารสวานิลา 1 แท่งฮะ" เสียงหวานใสดังขึ้นทำให้เด็กหนุ่มหันไปมองร่างเล็กข้างๆเล็กน้อย ก่อนที่ร่างเล็กจะหันมาส่งยิ้มละไมให้เขาทำเอาเขาหลบแทบจะไม่ทันเลยที เดียว
     "อังค์ เอซฟ่าใช่ไหมฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นขณะที่ยังอมไอศกรีมไว้ในปากดูท่าทางน่ารักไปอีกแบบหนึ่ง
     "อืมใช่ เอาช็อคโกแลต 1 วานิลา 1" อังค์พูดห้วนๆก่อนจะหันไปสั่งไอศกรีมแล้วรับเอามา อันหนึ่งเก็บเอาไว้ในกระเป๋าของเขาที่คาดว่าน่าจะเก็บความเย็นได้เป็นอย่าง ดี ส่วนรสวานิลาก็เอามาแกะขึ้นทาน
     "ชอบทานไอศกรีมหรอฮะ" ครอสถามขึ้น
     "ไม่ชอบมั้ง!" อังค์ตอบเขายังคงดื่มดำกับไอศกรีมรสหวานละมุนของเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ
     "ปากไม่ตรงกับใจเลยนะฮะ" ครอสเดินเลียไอศกรีมไปพร้อมๆกับอังค์จนไอศกรีมของทั้ง 2 คนหดแท่งนั่นแหละถึงจะหันมาคุยกันได้
     "ตามฉันมาทำไม"อังค์เปิดฉากถามขึ้น
     "อืม...ขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหมฮะ" ครอสไม่ตอบแต่ถามขึ้นแทน
     "ไม่ได้" อังค์เอ่ยขึ้นก่อนจะเมินครอสไปทางอื่น
     "อืม...ผมอยากให้อังค์กลับห้องเรียนฮะ" ครอสเอ่ยขึ้น
     "แล้วฉันจะได้อะไร" อังค์ถามขึ้นแต่ก็ยังคงไม่หันมามองหน้าครอส
     "ถือซะว่าผมของร้องนะฮะ" ครอสพูดขึ้น
     "..."
     "มีเพื่อนเยอะแยะเลยนะฮะ"
     "..."
     "ได้เรียนเวทย์เจ๊งๆด้วยนะฮะ"
     "..."
     "อืม...งั้นผมจะเลี้ยงไอศกรีมฟรี 10 แท่งเลย" ครอสเอ่ยขึ้นอีกครั้ง อังค์รีบหันมาทันที
     "ทีจริงก็ไม่ได้อยากไปนักหรอกนะ ถ้าพูดจริงๆฉันขาดทุนซะด้วยซ้ำ แต่เห็นแก่เด็กอย่างนายหรอกนะถึงยอมไป ไม่ใช่เพราะไอศกรีมสักนิดเดียวจำได้ด้วย" อังค์พูดใส่ครอสเป็นชุดทำเอาครอสอดที่จะยิ้มไม่ได้กับนิสัยของคนตรงหน้า
     "ฮะ เข้าใจแล้วฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นพรางยิ้มละไม ก่อนที่มิกะจะโผล่มาอีกรอบและพาอังค์ไปโดยไม่บอกไม่กล่าว "มิกะอารมณ์แปรปรวนจังนะฮะ"
     "ไม่ใช่แค่แปรปรวนแล้วอย่างนั้นน่ะ" เรย์นะเอ่ยขึ้นทำเอาครอสสะดุ้ง
     "มาตั้งแต่เมื่อไหรหรอฮะ" ครอสเอ่ยขึ้น
     "นายคิดว่าความเร็วระหว่างนายกับฉันใครเหนือกว่า" เรย์นะโต้
     "55+ นั่นสินะฮะ" ครอสเอ่ยขึ้น ไม่นานนักคีย์กับนัตสึก็ตามมาถึง
     "อย่าวิ่งให้เร็วกันนักสิครับ" คีย์เอ่ยขึ้นพรางหอบหายใจเหนื่อย
     "คนต่อไปล่ะครอส" นัตสึเอ่ยขึ้น แบบว่าขี่หลังคีย์มาคงไม่เหนื่อยอะไรเลยสักนิด
     "อืม...อยู่ข้างๆคีย์ฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นก่อนที่นัตสึ กับเรย์นะจะหันไปก็พบ เด็กสาวร่างบางขาวสวยหุ่นดี กำลังยื่นน้ำให้แก่คีย์ที่หอบเหนื่อยไม่รู้เรื่องตรงหน้า
     "ขอบคุณครับ" คีย์เอ่ยขึ้นพรางรับน้ำมาดื่ม
     "ไม่เป็นไร หายเหนื่อยหรือยัง" เสียงหวานดังขึ้นทำเอาคีย์สะดุ้ง
     "หะ...หายแล้วครับ" คีย์ตอบออกไปคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเรียกได้ว่าสวยโค-ต-ร
     "อาดิชิมะ เรนเทียสสินะ กลับห้องเรียนได้แล้วล่ะ พวกเราตามหาเธอให้วุ่น" นัตสึเอ่ยขึ้นดูท่าทางจะหึงคีย์เอาซะมากๆเดียว
     "อืม...ขอโทษนะที่ทำให้ลำบาก" เรนเอ่ยขึ้นก่อนจะถูกครอสดึงออกมาจากวงล้อมระหว่างนัตสึกับคีย์
     "ไม่เป็นไรฮะพวกเราไม่ได้ลำบากอะไรเลย" ครอสพูดขึ้นพรางยิ้มละไมให้แก่เรน ซึ่งเรนก็งงๆเล็กน้อยที่จู่ๆร่างเล็กก็ยิ้มให้แต่ตัวเธอก็ไม่รู้อะไรเข้าสิง ยิ้มตอบอย่างสดใส
     "มารับแล้ว" มิสะโผล่ขึ้นมาระหว่างกลางของทั้ง 2 คนทำเอาภาพเชื่อมสัมพันธ์(?) มลายหายไปในพริบตาเลยทีเดียว
     "งั้นบ๊ายบายฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นก่อนที่มิสะจะพาเรนกลับห้องไปโดยสวัสดิ์ภาพ

     มาดูกันทางด้านคีย์กับนัตสึที่มีครอสกับเรย์นะคอยจับตาดูอยู่ห่างๆ
     "เบื่อแล้วงั้นสิ" นัตสึเอ่ยตัดเพ้อ
     "เปล่านะ ผมรักนัตสึคนเดียวนั่นแหละ" คีย์เริ่มลุกลี้ลุกลนเพราะไม่อยากเชื่อว่าจะโดนขาใจผิดเรื่องเล็กๆแค่นี้ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจิตใจของนัตสึบอบบาขนาดไหน
     "ให้มันจริงเถอะ เรนเทียสทั้งสวยทั้งเก่ง เป็นยมทูตเหมือนกันอีกต่างหากไม่ชอบหรือไง" นัตสึเอ่ยขึ้น
     "พูดอย่างนี้หึงผมใช่ไหมล่ะครับ เข้าข่าย '3ห' เลยนะเนี่ยครับ" คีย์เอ่ยขึ้นพรางเข้าไปกอดนัตสึจากด้านหลังทำเอานัตสึถึงกับหน้าขึ้นสี
     "3ห บ้าอะไรกันเล่า" นัตสึเถียงพยายามหลุดจากการเกาะกุมแต่ก็ทำไม่ได้
     "ก็ ห่วง หวง แล้วก็หึง ไงครับ" คีย์เอ่ยขึ้นก่อนจะโน้มใบหน้าลงจุมพิตที่แก้มของนัตสึ
     "บ้า -///-" นัตสึถึงกับเบือนน้าหนีแต่ก็ถูกคีย์ประคองใบหน้าเอาไว้ และโน้มใบห้าเนียนๆเขามาหากันทุกทีทุกที
     "เอิ่ม...ผมกับเรย์นะยังอยู่นะฮะ" ครอสเอ่ยขึ้นขัดจังหวะทำเอาทั้งคู่ผละออกจากกันแทบไม่ทัน
     "เพราะนายทำให้ฉันอายนะ คืนนี้นายไม่รอดแน่" นัตสึกัดฟันพูดทำเอาคีย์ถึงกับกลืนน้ำลายฟืดๆลงคอเลยทีเดียว
     "พักกลางวันแล้ว พักทานข้าวกันก่อนดีกว่า" เรย์นะพูขึ้นเพราะเธอเองก็เหนื่อยมากเหมือนกัน
     "เย่!!! ทานข้าวฮะ"

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ตอนนี้กว่าจะเสร็จได้ปาเข้าไป 4 ทุ่มครึ่งแหนะครับ ไ้ผมะมาต่อให้พรุ่งนี้นะครับ
วันนี้แถมรูปนัตสึกับคีย์แปลงร่างเป็นสาวครับ
.
.
.
.
.
.
เริ่มด้วยคีย์
 
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ต่อด้วยนัตสึ
 

และแล้วก็จำต้องอำลาจากกันไปตอนนี้ออกจะวายไปสักนิด
แต่ไรท์เตอร์ก็อารมณ์ขึ้นๆลงๆงี้แหละนะ 555+