ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เจ้าหญิงวุ่นวาย กับ เจ้าชายองครักษ์(yaoi sj ครบคู่หลัก!!)

    ลำดับตอนที่ #4 : เป่า ยิ้ง ฉุบ!!

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 53


    1 ปี ต่อมา

    "พี่เยซอง!"

    "คร้าบ เจ้าหญิง"

    "นี่แน่ะ!"

    เจ้าหญิงรยออุคประทับหลังมืองามๆเข้าที่กลางกระหม่อมขององครักษ์แก้มป่องสุดหล่อ
    ของตน

    "ก็บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกเจ้าหญิง อุคไม่ปลื้ม >[]<"

    "คร้าบๆ คุณหนูอุคกี้ คุณหนูแสนน่ารักของผม เรียกผมมามีอะไรให้รับใช้ขอรับ ^^;"

    "ถอดเสื้อเดี๋ยวนี้!"

    "0[]0! ถะ..ถอดทำไมครับ"

    "ก็อุคเป่ายิ้งฉุบแพ้อ่ะ"

    นี่คือเหตุผล...ในเวลานี้ องค์หญิงที่น่ารักทั้ง 5 กำลังเล่น 'เป่า ยิ้ง ฉุบ ถอดเสื้อผ้า'
    กันอย่างเมามัน แต่คนรับกรรมมันดันเป็นองค์รักษ์ของพวกเขาซะนี่

    " =_=; "
    '
    เอาเว้ย! ถอดก็ถอด!!'

    จากนั้น เยซองก็ถอดผ้าคลุมไหล่ออก 1 ชิ้น (แหม นึกว่าจะถอดเสื้อจริงๆ =.,= : ไรเตอร์)

    "เป่า ยิ้ง ฉุบ!"

    เยซองก็ต้องถอดเกราะแขนไปอีก 1 ชิ้น

    "เป่า ยิ้ง ฉุบ!"

    คราวนี้ถึงคิวขององครักษ์แสนเย็นชาของเจ้าหญิงดงเฮ องครักษ์คิม คิบอมนั่นเอง

    "เอ้า! ไอ้คิบอม! นั่งบื้ออยู่ได้! (เป็นสาวเป็นนาง (?) พูดจาไม่เพราะ = =") ถอดมัน
    ซักชิ้นสิ ชั้นเป่าแพ้แล้วนะ! ถอดให้มันไวๆหน่อย ชักช้า อืด อาด ยืดยาดอยู่ได้ เดี๋ยวก็
    ถอดให้ซะหรอก"

    หลังจากเทศเสร็จ ก็เดินเข้าไปหาองคหรัษ์แก้มป่องที่นั่งอ่านหนังสืออย่างมีความสุข
    และไม่รู้เรื่องรู้ราว (ทั้งที่เค้าเล่นกันเสียงดัง = =;;) จับข้อมือ แล้วนั่งแกะนาฬิกาข้อมือ
    อย่างเอาเป็นเอาตาย ที่แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออกซักที

    "โอ้ย! >[]< ไอ้แก้มบวม ถอดดิ๊ แกะยากแกะเย็น >_<"

    องค์หญิงที่ทนไม่ไหวแล้ว (ใจเย็นลูก - -") ก็หันไปแหวใส่องครักษ์ที่เหวอไปตั้งแต่
    องค์หญิงมานั่งตักเค้าแล้ว ใช่! องค์หญิงไปนั่งตักเค้า >_<

    "เอ่อ...ดงเฮ เอ้ย! เจ้าหญิงนีโมครับ กรุณาลุกขึ้นก่อน ดะ..ได้มั้ยครับ"

    ที่จริงก็ไม่ได้อยากให้ไปไหน แล้วอยู่แบบนี้นานๆเลยด้วยซ้ำ แต่เจ้าหญิงนี่สิ
    นั่งอยู่ไม่เป็นสุขซะจนบ่อมบ๊อมน้อยมันเริ่มป่อง จนตอนนี้มันป่องเกือบจะเท่าแก้มผมแล้ว!

    "ไม่! นายต้องถอดเสื้อผ้าอย่างน้อย 1 ชิ้น เดี๋ยวนี้!"

    "คะ..ครับผม T^T"

    และแล้ว องครักษ์อย่างเขาหรือที่จะเอาชนะเจ้าหญิงได้ หึ! ไม่มีทาง เขาจึงต้องนั่งทรมานกับก้นอันนุ่มนิ่มขององค์หญิงในการถอดนาฬิกาต่อไป อาเมน (นี่ขนาดแค่นาฬิกานะ
    ถ้าอย่างอื่นมันจะขนาดไหน =__=;; : ไรเตอร์)

    "ก็แค่นั้น! เอาล่ะท่านพี่ มาเล่นกันต่อเถอะ ^o^"

    เมื่อถอดเสร็จ เจ้าหญิงก็ปล่อยให้คิบอมนั่งสงบสติอารมณ์คนเดียว

    'ใจร้าย T^T'

    "อ๋า! พี่ดงเฮ ลืมอุคได้ไงอ่า"

    "อ้าวๆ พี่ขอโทษ อย่าร้องสิเด็กดี ^^"

    ..........................................................................................................................


    เฮ้ออออออออออออ~
    จบไปอีก 1 ตอน (สั้นๆ)
    กว่าจะเสร็จนี่ก็เล่นหนื่อยเหมือนกันนะ -_-;
    ก็ไรเตอร์ลืมเซฟน่ะสิ
    พิมพ์ใหม่หมด
    แต่ก็เอาเถอะ
    ยังไงก็เสร็จแล้วนี่เนอะ

    สนุกกันมั่งมั้ยคะรีดเดอร์ที่น่ารัก ^o^/

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×